σίγουρα θα υπάρχουν πολλά στην παγκόσμια μουσική σκηνή για ένα τέτοιο φλέγον θέμα, αλλά με μπουζούκι (ή σαν του ροβιόλη) δεν ξέρω άλλο.
Δεν είμαι ο Γιώργος που αγαπούσες μια φορά.
Φανταστικός Μητσάκης για καλό ξημέρωμα !!
Απίστευτος Κάβουρας…!
H Αθηναίισα (1937)
Τρομερό τραγούδι του Ανέστη Δελιά και του Στράτου Παγιουμτζή. Ειδικά το γύρισμα στο δεύτερο δίστιχο κάνει εξαιρετική αντίθεση στο κομμάτι. Ακούστε το!
Η Καπνουλού (1934) - Μπαγιαντέρας
Κάπου διάβασα ότι είναι το πρώτο τραγούδι του. Αληθεύει;
Ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας πέθανε σαν χθες 18 Νοεμβρίου 1985 (πριν 33 χρόνια)
Προσωπικά, αγαπώ τις “Καπνουλούδες”, για τα γυρίσματα που κάνει ο μουσικός !!
Απολαύστε το !!
Κι αυτό έχει ενδιαφέρον επίσης και γλύκα, πιθανότατα από το θέμα που πραγματεύεται…
Στο κλίμα του Μπαγιαντέρα και σήμερα…
Η νυχτερίδα
Τα μαναβάκια (1940)
Υπέροχος Μπαγιαντέρας και πάλι!!
Να ζήσουν τα μαναβάκια.
Πάντως, αν ήμουν μαναβάκι και πουλούσα φρούτα μυρωδάτα αυτό συνεχώς θα έβαζα για να προσελκύσω την πελατεία μου. Όμως στη δεύτερη στροφή το μαναβάκι διαλαλεί ότι θέλει να προσελκύσει και άλλα ώριμα φρούτα, ενώ στην τρίτη στροφή το μαναβάκι μαρτυρά που έχει μπλέξει…
Αχ αυτά τα μαναβάκια!!!
Αυτό έτυχε να παιζει τώρα. Με πιάσατε πάνω σε συντήρηση εκτυπωτών.
Την καλησπέρα μου .
Και ένα όχι τόσο γνωστό του Χατζηχρήστου…
Γλυκοβραδιάζει κι’ ο ντουνιάς (Ο Χάροντας)
Ο στίχος είναι ανατριχιαστικός και η μουσική αποδίδει πλήρως το νόημα και το παράπονο του συνθέτη.
Πραγματικά εξαιρετικό.
Στίχοι:
Γλυκοβραδιάζει κι ο ντουνιάς
αμέριμνος γλεντάει
την ώρα που ο Χάροντας
την πόρτα μου χτυπάει.
Φίλοι, αδέλφια συγγενείς
κάνουν για να με σώσουν
μα μπρος στο θάνατο σκορπούν
τρέχουν για να γλυτώσουν.
Απελπισμένος κι άδικα
βοήθεια γυρεύω
μονάχος με το Χάροντα
ανέλπιστα παλεύω.
Καλό βράδυ στην ρεμπέτικη παρέα
Εκείνο το πάνω ντο, στο την ώρα που ο χάροντας… !!!
Οι Γιώργηδες σίγουρα δεν μονοπωλούν τα ονόματα που εμφανίζονται στους στίχους των ρεμπέτικων τραγουδιών. Υπάρχει κάποια στατιστική για το ποια ονόματα γυναικεία ή ανδρικά εμφανίζονται πιο πολύ στα ρεμπέτικα τραγούδια;
Και πάλι ο Γιώργος ο Μητσάκης σε τραγούδι του 1956. Πιθανώς βλογάγανε τα γένια τους με τα ονόματά τους
Σήμερα το πρωί, πέτυχα αυτό, που δεν το γνώριζα…
…και το ακούω συνέχεια…
Αφού ο @admin άνοιξε το κεφάλαιο “Μητσάκης”, θα συνεχίσω με ένα από τα ομορφότερα τραγούδια του.
Το ορφανό παιδί
Πρώτη φορά το τραγούδι το άκουσα από τον Άλκη τον Μαύρο σε μία από τις μαζώξεις του φόρουμ… Εκπληκτικό κομμάτι πάλι με πολύ παραπονιάρικο στίχο…
Αξίζει να το ακούσετε και από την σύγχρονη πολύ όμορφη εκτέλεση του Σκούτα και του Μυταράκη.
Καλή ακρόαση
Αλλάζω σκηνικό σήμερα, παίρνοντας φόρα από ένα πλαϊνό νήμα:
Ο καψούρης (1947) του Παπαϊωάννου, μια μελωδία που για μένα είναι κορυφαία (να μην πω και για τα λόγια …)
Με αφορμή το νήμα όπου η @Thalia_Paleokastriti ρώτησε για το πώς παίζεται το Κουκλάκι, βάζω την εκτέλεση με τον Κώστα Καρύπη… Πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι, με πολλές εναλλαγές που το κάνουν πολύ ενδιαφέρον μελωδικά. Ακούστε το!
Ένα ακόμα όμορφο τραγούδι του Τούντα! Πάλι, παρατηρούμε τις ενδιαφέρουσες εναλλαγές που χαρακτηρίζουν πολλά από τα τραγούδια του. (όχι όμως στον βαθμό που το βλέπουμε στο Κουκλάκι).