Διημερίδα για το μπουζούκι - 2012

Σύμφωνα με «Νουθεσία» του Παναγιώτη Χρυσάφου του Νέου (17ος αι.) για τους «θέλοντας μουσικήν μαθείν», διαβάζουμε:
α. Ο θέλων μουσικήν μαθείν
β. και θέλων επαινείσθαι
γ. θέλει πολλάς υπομονάς
δ. θέλει πολλάς ημέρας
ε. τιμήν προς τον διδάσκαλον
στ. δουκάτα εις τας χείρας
ζ. τότε να μάθει ο μαθητής
η. και τέλειος να γένει.

Για κάποιους ( που απλά γραντζουνάνε και νομίζουν πώς έμαθαν ) δεν χρειάζονται κάν χρόνια, αλλά λίγα μαθήματα. Για κάποιους 2-3 χρόνια αρκούν, κάποιοι σαν κι’ εμένα είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως, ενώ άλλοι ασχολούνται μιά ζωή συδυάζοντας ενίοτε την μαθητεία με τη διδασκαλία , αναβάζοντας συνεχώς τις τεχνικές και τις δυνατότητες του όποιου οργάνου παίζουν . Για άλλους αυτά είναι πλεονασμοί και " οργανικές πολυλογίες", για άλλους αρκεί το μεράκι και η ψυχή και το απλό στακάτο παίξιμο. Τι να πώ κι’ εγώ ; Περί ορέξεως …
Πάντως σε παγκόσμιο επίπεδο, η μαθητεία ενός μουσικού οργάνου ( πιάνο, βιολί, ούτι, ταμπούρ κ.λ.π ) σε ωδείο/ κονσερβατουάρ , με ύλη και εξετάσεις σε πανεθνικό ( της όποιας χώρας ) επίπεδο, είναι περίπου 5-7 χρόνια . Αλλά και της Βυζαντινής στην Ελλάδα είναι 5 χρόνια. Προσωπικά έκανα 7 γιατί επανέλαβα τα 2 πρώτα χρόνια. Βλέπετε δεν μου αναγνώρισαν το ύφος Σ.Καρά και ξαναέκανα τα του Ωδείου ( Ι.Μαργαζιώτη, Αναστασηματάριο, Μουσικό Πανδέκτη κ.λ.π )…
Τώρα το εάν εμείς συμφωνούμε ή όχι με αυτό, είναι άλλο θέμα :-)Αναφορικά με το
τι μαθαίνεις στο ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ σε 2-3 χρόνια και τι μπορείς να μάθεις σε 7, αφενός εξαρτάται από τον μαθητή και το δάσκαλο, αφετέρου υπάρχουν καταλληλότεροι από εμένα στο φόρουμ να απαντήσουν.
Νομίζω όμως πώς σ’ ένα οργανωμένο ωδείο με πιστοποιημένους καθηγητές και ύλη , θα μπορείς μέσα στα 2,3, 5, 7 ( ή δεν ξέρω πόσα χρόνια ), να μαθαίνεις τουλάχιστον κάποια συγκεκριμένα πράγματα που κατ΄ελάχιστον θα βεβαιώνουν πώς “κατέχεις” το όργανο , ίσως τις τεχνικές του , καθώς κι ένα σημαντικό ρεπερτόριο συνθετών της λαϊκής αυτής μουσικής , ώς εν αφορά τον 20ο αι.

Θες να πείς, με την “Νουθεσία” ότι εγώ που θέλω να μάθω μουσική θέλω και επαίνους; Προσωπικά όχι. Ο έπαινος είναι ένα μέρος της εκμάθησης για να δώσει στον μαθητευόμενο την δυνατότητα να νοιώσει ότι μαθαίνει κάτι και το έχει μάθει καλά ώστε να το δουλέψει καλύτερα, με αποτέλεσμα να προχωρήσει σε γνώσεις.
Υπομονή θέλει και το αγγούρι για να μεγαλώσει. Δεν φυτρώνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ έτοιμα. Ετσι και ένα μουσικός. Αν δεν μάθει το 1ο μάθημα ικανοποιητικα κάλα πως θα πάει στο 2ο; (θέλει να μάθει και τραγούδια!!)
Για τιμές και για δουκάτα δεν ξέρω, έχουμε (προς το παρόν ευρώ) και εκεί πέφτει πολύ χρήμα δυστυχώς για να μάθεις κάτι. Και δεν βλέπω να πέφτουν οι τιμές τους.

Στο τελευταίο κομμάτι (ζ,η) ερχόμαστε στην καρδιά του θέματος.
Η διημερίδα γινετε για την αναγνώριση του μπουζουκιού ως όργανο και να γίνουν οι μπουζουξήδες πτυχιούχοι με σφραγίδα και να παίζουν στα Μέγαρα Μουσικής με υπέρογκα μπράβο και λοιπές φαρφάρες ή για να μάθει ο μαθητής ότι έγινε λίγο καλύτερος από τον δασκαλό και μπορεί να μάθει όποιο τραγούδι γουστάρει για να παίζει ακόμα και στα ταβερνία με 15 ευρώ την μέρα;

Επειδή έχω διαβάσει και κάποια θέματα για τα νυχτοκάματα θέλω να κάνω μια παράκληση.
Όταν ζητάμε κάτι, καλό είναι να δημιουργήσουμε πρώτα μιά έκθεση των ιδεών μας, να προσπαθήσουμε να την κάνουμε πράξη, για να δούμε αν είναι λειτουργική, και στην τελική να μαθουμε να μην δημιουργούμε απαιτητικούς μουσικούς.

Μετά την διημερίδα θα μάθουμε τι έχουν στο μυαλό τους οι κύριοι και κυρίες που θα μιλήσουν σε αυτήν για να μπορέσουμε να εκφέρουμε και καλύτερη γνώμη επί του θέματος.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω το εξής.
Κάποιος που μαθαίνει ένα μουσικό όργανο μπορεί να το μάθει ακόμα και σε 2-3 χρόνια αν ασχολείται με αυτό επί 12 ώρες την ημέρα.
Αυτό όμως δεν θα τον κάνει ολοκληρωμένο. Πάντα θα νοιώθει οτι κάτι του λείπει σε αυτά που έμαθε.
Η μουσική δεν εξελίσσετε, ο μουσικός είναι που έμαθε κάτι ακόμα.

Συγγνώμη αν σας κούρασα.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΣΕΣ ( τουλάχιστον εμένα ) . ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΕΘΕΣΕΣ, αλλά νομίζω υπάρχουν απαντήσεις … πάντα υπάρχουν , αρκεί να θέλεις/ θέλουμε να τις βρούμε/ δούμε :slight_smile:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 01:57 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 01:50 —

ΓΙΑΝΝΗ. Τεκμηριωμένος λόγος με ισχυρά και εύλογα ερωτήματα και θέματα που πρέπει η Πολιτεία επιτέλους να λύσει.

για τα πτυχία έχω τοποθετηθεί, για το τί μπορούν να περιλαμβάνουν 5 ή 7 χρόνια σπουδών έχουν απαντήσει άλλοι πιο πριν (πχ ο μπάμπης στο #30 και ο αλκ στο #32), απλά δύο σημεία θα ήθελα. επειδή αντιστοιχούν σε άλλα θέματα, αν θέλουν οι συνονιστές ας μεταφέρουν το μήνυμα εκεί που ανήκει.
στα ιδιαίτερα έχουν πέσει πολύ οι τιμές, επίσης γίνονται ανταλλακτικά, καθώς και δωρεάν μαθήματα από πολλούς φορείς ή συλλογικότητες. στην τελική ιδιαίτερα είναι, όποιος θέλει πιο φτηνά ας κάνει ομαδικό μάθημα ή σε ωδείο. μην παρεξηγηθώ, δεν το λέω κυνικά και αφ’υψηλού, απλά αυτός είναι ο ορισμός του “ιδιαίτερου μαθήματος”.
για τα νυχτοκάματα ειλικρινά δεν κατάλαβα τί εννοείς, θα ήθελα να μου εξηγήσεις τα περί έκθεσης ιδεών και απαιτητικότητας, πριν τοποθετηθώ.

Καλημέρα.
Για τα προηγούμενα που λες θα τα κοιτάξω προσεκτικά. Ευχαριστώ για την ενημέρωση.
Όσο για τα νυχτοκάματα. Όταν κάποιος μαθαίνει ένα όργανο και βγαίνει για να αποκτήσει και την εμπειρία δεν είναι απαιτητικός, αλλά όταν γίνετε ένας έμπειρος μουσικός, χρόνο με τον χρόνο, θέλει να αρχίσει να παίρνει και ένα καλό μεροκάματα/νυχτοκάματο, διότι σου λέει “σπούδαζα 4-5 χρόνια για να μάθω αυτό το όργανο, είμουν ελαστικός στις πρώτες μου δουλειές, αλλά τώρα έχω μάθει και καμιά 50 και βάλε τραγούδια που αγαπάει ο κόσμος και θέλω ένα 30άρι/40αρι/50αρι στην τσέπη μου.”

Φαντάσου τώρα έναν μουσικό που έχει κάνει 2-3 χρόνια σπουδών θεωρητικά, ταυτόχρονα 4-5 χρόνια εκμάθηση οργάνου με μαθήματα κάτσε καλά πάνω στο όργανο (το μουσικό όχι κανένα άλλο), έχει κάνει κάνα 1-2 χρόνια και στα εξωτερικά και έχει πάρει τα ανάλογα πτυχία και χαρτιά.
Έρχεται ο τυπάς εδώ και του λέει ένας μαγαζάτορας έλα να δουλέψεις μιας και είσαι καλός, θα παρεις ένα 30άρι κι αν γεμισουμε φουλ 40αρι με τα ασφάλιστρά σου. Φαντάσου τώρα ο τυπάς να την έχει δει κάποιος και να γυρίσει και να του πει “σιγά μη κάτσω για ένα 30αρι όταν στα εξωτερικά βγάζω ένα 500αρι στο τριήμερο!”.

Σε εκείνο το σημείο κολλάει το νυχτοκάματο. Μην την δει “κάποιος” και πάρουν τα μυαλά του αέρα και γίνει σε κάποια πράγματα “εκτός τόπου”.

Κλείνοντας να σε ρωτήσω, όσοι πάτε σε ωδεία σήμερα (διότι σε ωδείο μαθαίνω) πόσα δίδακτρα πληρώνετε;

ΥΓ: Μόλις διάβασα τις απαντήσεις #30 και #32 και μπορώ να πω ότι όλα μέσα σε πόσο διάστημα μπορείς να τα μάθεις; Προσωπικα η 1η χρόνια δεν πηγαίνει χαμένη, τόσο σε θεωρία όσο και σε πρακτική πάνω σε ένα όργανο. Μαθαίνοντας μπρώτα θεωρία, για να μάθεις κάποια πράγματα (ναι είναι και το σολο, το ντουέτο, το τρίο, το κουαρτέτο και άλλα, και όχι 2 άτομα και πάνω δεν είναι γκρουπάκι!) και ταυτόχροα να ασχοληθείς με ένα μουσικό όργανο που σου αρέσει κι όχι με 3 ταυτόχρονα για να δεις αν μπορείς να γίνεις καλός και να μετεξελιχτείς και εντός του χρονικού ορίου της σχολής αλλά και μετά σε ένα καλό δεξιοτέχνη.

δεν θέλω να σας κουράσω λέγοντας ξανά τα ίδια, και μάλιστα σε άσχετο (σχετικά) θέμα. δες εδώ τί έχει ειπωθεί, και αν έχεις κάτι να προσθέσεις ας συνεχιστεί η κουβέντα εκεί.
πάντως cris, απλά για να μιλάμε με βάση την πραγματικότητα, το 30άρι είναι μισό μεροκάματο και ένσημα δεν παίζουν σχεδόν πουθενά. επίσης, καλό είναι να προβληματιστούμε για την απαιτητικότητα των μαγαζατόρων και όχι των εργαζομένων…

…μιας και το θεμα μας ειναι η "διημεριδα για το μπουζουκι "αναμενουμε εντυπωσεις απο αυτους που πηγαν…

Πήγα και θα πάω και αύριο. Είσοδος ελεύθερη και όλα δωρεάν ( πλην κυλικείου ). Και η συναυλία αύριο δωρεάν ( αλλά δεν υπάρχει θέση πλέον ).
Ηταν αξιοπρεπέστατο και ήταν τίγκα στον κόσμο. Είχε έκθεση με ιστορικά μπουζούκια ( 3-4χορδα των μεγάλων του οργάνου, τον βραχνό του Μουφλουζέλη και το αντίγραφο του ταμπουρά του Μακρυγιάννη/ Φρονιμόπουλου ).
Ολοι οι προβληματισμοί , αναφορικά με το κρατικό πτυχίο, που έχουν τεθεί εδώ, για το τι, που και πώς και από ποιούς τέθηκαν σε καταπληκτικά ελληνικά με ειρμό από τον επικ. καθηγ. Θωμά Αποστολόπουλο.
Η απουσία της Ελληνικής Πολιτείας " έβγαζε μάτι" και όπως πήγε άπατη η προσπάθεια Θαν. Πολυκανδριώτη, Λ.Λιάβα, Χρ. Τσιαμούλη κ.λ.π ( πριν χρόνια ) , έτσι θα πάει και αυτή. Επομένως όσοι δεν θέλετε οργανωμένες σπουδές και πτυχίο “χαλαρώστε” . Οπως είπα από την πρώτη στιγμή εδώ είναι “χαοτική ελλάδα”. Ούτε ωδεία, ούτε πτυχία, ούτε κτηματολόγιο, ούτε ΕΟΠΠΥ, ούτε τίποτα δεν θέλουμε. Ο καθένας όπως νομίζει και ότι νομίζει , όπου και όταν …
Κατά τα λοιπά, ωραία ατμόσφαιρα, αμεσότητα, ανοικτές πρόβες μουσικών, κουβεντούλα, slides, πενιές νέων παιδιών, πενιές θανατηφόρες από Βαγγ. Λιόλιο ( Θεσ/νίκη ) , Γιάννη Μωραϊτη, Γ.Κουτουλάκη, Θ. Γεωργόπουλος από Πάτρα , Στέλιος Βαμβακάρης ( δάκρυσα ), , Βαγγ. Τρίγκας .
Ωραίες και οι κουβέντες των κατασκευαστών μουσικών οργάνων ( Σπουρδαλάκη, Φρονιμόπουλου, Καρανδρέα και Μάτσικα ). Καλές εισηγήσεις των Λεκάκη, Σταθακόπουλου, Κουνάδη, Ασωνίτη, Μπαλαχούτη, κατανοητές και εντός χρονικών πλαισίων. Φυσικά τα θέματα δεν εξαντλούνται σε λίγα λεπτά, άσε που το ένα , φέρνει το άλλο στην κουβέντα, αλλά τέλος πάντων είπαν πώς δεν κουβαλούν θέσφατα, απλά κάποιες πληροφορίες που έτυχε να διαβάσουν, ερευνήσουν, ανακαλύψουν κ.λ.π
Ηταν παρών και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και είπε ωραία πράγματα, καθώς και ο καθηγ. ακουστικής φυσικής Χαρ. Σπυρίδης με σημαντική παρέμβαση στα θέματα του ήχου.
ΑΥΡΙΟ: ξεκινάει κατά τις 4 χαλαρά, συνεχίζει με εισήγηση του Δ.Μανιάτη για το μπουζούκι στις ΗΠΑ ( Τατασόπουλο κ.λ.π ), Τον Τσάμπρα για το λαϊκό τραγούδι από το ‘65 κι’ εδώ. Μετά μιλάει ο Γ.Κοντογιάννης. Θα παίξει ο Καραντίνης, ο Κορακάκης . Βράβευση Στ. Ζαφειρίου και Κ.Παπαδόπουλου.
20:30 Συναυλία ( sold out , άν και δωρεάν !! ) με Χατζιδάκι ( σκληρός Απρίλης '45 ) και Μίκη σε λαϊκά του.
Ρώτησα για τον Πάπο και μου είπαν ότι ήταν να έρθει, αλλά λείπει στην Ιταλία ( δεν ξέρω περαιτέρω ).
Λοιπόν αυτά είδα και άκουσα, είδομεν και αύριο, καλά κάναμε και ανοίξαμε αυτό το θέμα, ανταλλάξαμε ιδέες και κάναμε κουβέντες, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς , ούτε και αυτή η διημερίδα θα ληφθεί υπόψιν από την Πολιτεία και ουδέν Κρατικό θα γίνει για το μπουζούκι, ή και τα άλλα παραδοσιακά όργανα, πρός στεναχώρια κάποιων και χαρά κάποιων άλλων.
Λοιπόν από Δευτέρα βράδι σπίτια μας, νά’μαστε καλά να το θυμόμαστε το δρώμενο κ.λ.π διότι ουδέν πρόκειται να γίνει περαιτέρω.
Ευτυχώς οι κουβέντες μας εδώ μπορούν να συνεχιστούν κανονικά, αλλά καλώς ή κακώς δεν ακούγονται στους φορείς ( νομίζω ) και εμείς θα συνεχίζουμε την αυτοσχεδιαστική μας πορεία, με τα καλά και τα κακά που μπορεί να έχει αυτό.
Καλή Εβδομάδα και καλές πενιές :slight_smile:

ευχαριστουμε μερεντιτη για την πληρη και περιεκτικη ενημερωση της πρωτης μερας…ουτε δημοσιογραφος να ησουν …
ξερεις ολοι οι δημοσιογραφοι που κανουν ρεπορταζ απο συναυλιες κλπ ξεκινουν το ρεπορταζ με τη λεξη “μαγεψε ο ταδε…”
εχεις απολυτα δικιο για τον Θωμα Αποστολοπουλο…ειναι κορυφη ο ανθρωπος διδακτωρ μουσικολογος και μουσικος (παιζει εξαιρετικο ουτι)…

Καλά ήταν θα συμφωνήσω με τον Μερεντίτη.
Ακούστηκαν όμορφα πράγματα τόσο απο τους οργανοποιούς όσο και απο μερικούς ομιλιτές… όπως ο Δημήτρης Σταθακόπουλος (έκανε μια πολύ ωραία παρουσίαση για το πώς φτάσαμε στο σημερινό μπουζούκι), ο Γιώργος Λεκάκης, ο Π. Κουνάδης που απλά έριχνε πληροφορίες ασταμάτητα. Αλλά ακούστηκαν και βλακείες όπως ο Ασωνίτης. Πολύ κακός και απορώ. Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει, και ούτε αυτός ήξερε.
Έτυχε να ακούσω τον Λάκη Ορφανίδη να λέει στον Βαμβακάρη την ωρα που έφτανε: Ζόρικα πάνε οι δουλειές. Πρέπει να κάνουμε κάτι. Η ισχύς εν τη ενωσει.
Και αυτό τα λέει ολα, κουβέντα δυο μεγάλων του οργάνου.
Ήταν πολλοί εκεί.
Και ακόμα ωραίο ήταν τα μικρά παιδιά που έπαιζαν μπουζούκι. Μακάρι να είχα ξεκινήσει στην ηλικία τους. Τα ζήλεψα. Ειδικά αυτά που ήρθαν απο την Πάτρα με τον θοδωρή Γεωργόπουλο.
Αν προλάβουμε τα λέμε και αύριο.

εισαι 28 χρονων και λες οτι ξεκινησες μεγαλος το μπουζουκι?
κι εγω που ξεκινησα στα 55 τι να πω…???

Ο Ασωνίτης είναι συγγραφέας και παρότι περιμέναμε να είναι εντός θέματος για Μάρκο, Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, μας είπε για τους στίχους του θανάτου στα ρεμπετολαϊκά, επειδή κάνει μιά έρευνα για το “θάνατο” ( μακριά μας !!! ) και το στίχο. Εντάξει, δεν λέω, αλλά … :slight_smile: μάλλον όπως λέει και ο nikos forlan δεν πολυκαταλάβαμε ( δηλ. καταλάβαμε, αλλά μάλλον ήταν εκτός θέματος !! ). Ο.κ τον συγχωρώ, :slight_smile: εσύ niko ;
Συγχωρέστε μου αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=U_nwvqA9wNw και αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=lBWZjgIO7P4
Το γουστάρω και έκλαψα όταν το έπαιξε ο Στέλιος ( τι να κάνομεν άλλωστε, είμαι Μαρκικός και δεν το κρύβομεν ) !!!
Αύριο στη συναυλία θα ακούσουμε κομμάτια από το Σκληρό Απρίλη του '45 του Μ.Χατζηδάκι και κάποια του Μίκη. Εδώ τα Λεμονάδικα κατά Μ.Χ από το Σκληρό Απρίλη του '45 : http://www.youtube.com/watch?v=gMqtbAtsIeg

Καλημέρα παιδιά.
Μόλις μου ήρθε μιά ιδέα.
Αντί να κυνηγήσουμε την πανελλήνια αναγνώριση και πιστοποίηση θα μπορούσαμε να κάνουμε τοπικές σχολές εκμάθησης παραδοσιακών οργάνων στους τόπους “καταγωγής” τους.
Έτσι ώστε να αναγνωριστούν τοπικά, στο τόπο τους, στους δικούς τους ανθρώπους.
Αυτή, πιστεύω, είναι η καλύτερη αναγνώριση/πιστοποίηση.
Όσο για το μπουζούκι, θα μπορούσε να μπει και αυτό σε ένα δικό του τμήμα σε κάθε τοπική σχολή και να αναγνωριζετε ο μπουζουξης ως τοπικός μπουζουξής του τόπου αυτού.
Για παράδειγμα, στο νησί της Κεφαλλονιάς θα μπορούσε να υπάρξει (ξανά μάλλον) η Κεφαλλονίτη μουσική σχολή, όπου θα μαθαίνει ο μαθητής την τοπική μουσική παράδοση και ένα από τους μουσικά τους όργανα. Όποιος θέλει αντί για παραδοσιακό τοπικό όργανο να μαθαίνει μπουζούκι. Στο τέλος θα παίρνει αναγνώριση από την Σχολή και θα αναγνωρίζετε τοπικά, στην Κεφαλονιά μέσα από τη μπάντα τους.
Η μπάντα είναι κάτι εφικτό, που μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε σχολή και υπάρχει ακόμα.
Να θυμίσω τον χαμώ που γίνετε στην Κέρκυρα και την αναγνωριση που έχουν σε όλους τους Έλληνες;

  • Cris , και αυτό που λές και πάμπολλα άλλα, τα έχουν προτείνει προς την Πολιτεία επιτροπές σοφών εδώ και χρόνια , η επιτροπή Λιάβα, Πολυκανδριώτη, Τσιαμούλη κ.λ.π προ ετών και χθές ο καθηγ. Αποστολόπουλος με ζηλευτό κείμενο, καλά ελληνικά και ανακεφαλαίωση προτάσεων. Ουδείς ήταν εκεί από την Πολιτεία για να τα ακούσει :frowning: όπως δεν έχουν ακούσει τις προτάσεις των σοφών εδώ και χρόνια :-(, ούτε πρόκειται να διαβάσουν / αξιοποιήσουν το υπόμνημα που θα τους υποβάλει ο Πολυκανδριώτης με υπογραφές όλων των μπουζουκτσήδων, του Μ.θεοδωράκη, του Λευτ. Παπαδόπουλου κ.λ.π, γιατί απλά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ !!!
    Πολύ περισσότερο δεν θα δώσουν σημασία στα όσα ωραία και αγνά λέμε και γράφουμε εδώ μέσα, προβληματιζόμενοι για την αγαπημένη μας ενασχόληση με την μουσική και ειδικά την λαϊκο/παραδοσιακή :frowning:
    Μακάρι όμως κάτι να γίνει, πρέπει κάτι να γίνει …

Καλημερα
Σχολια δε θα κανω ακομα…
Ενα αστειο μονο… που δείχνει ισως πως βλεπουν καποιοι μπουζουκαρες τον ορο μπουζουκιστας…

Ειναι ο κ. Τρίγκας και ο κ Στεργίου και κανουν προβα το κομματι που θα παίξουν. Μαζί τους ενα παλικαρι με κρουστα, δυο κιθαρες και ενα μπασο…
Λεει ο κ. Τρίγκας στον ηχοληπτη να χαμηλώσει το μονιτορ του και να ανεβασει τον κρουστό γιατι δεν ακουει
Η μαλλον λεει καλυτερα κλεισε με τελείως. Λεει ο κ. Πολυκανδριωτης , φυσικα για πλακα, κλεισε και τους δυο… ( τα δυο μπουζουκια εννοουσε γιατί κατι ακομα προηγηθηκε αλλα δε θυμαμαι ακριβως τι)
Και λεει ο Στεργίου… με υφος απαξιωσης (για πλακα προφανως)… μπουζουξιδες… (και καλα λαικοι μπουζουξιδες και οχι μπουζουκιστες με ποιότητα, οποτε κλεισε τους)

Ολα αυτα φυσικα για πλακα και οχι κατι σοβαρο…

Σχολια για την εκδήλωση αυριο μεθαυριο…

Το κείμενο του Θωμά υπάρχει κάπου;

Ώρε μάνα μου! Έγινα και σοφός!!!
Και να φανταστείς δεν έχω ακούσει τίποτα από όλα αυτά τόσα χρόνια στο διαδύκτιο και πόσα χρόνια ακόμα ασχολούμενος ερασιτεχνικά με την μουσική!

Οντως οι όροι μπουζουκσής/ μπουζουκτσής και μπουζουκίστας ( κατά το αρπίστας ), έπαιξαν πολύ και γίναν πολλά πλακατζίδικα λογοπαίγνια με αυτό και μάλιστα με ανοιχτά μικρόφωνα όπως έγινε στο διάλογο Θαν. Πολυκανδριώτη Λευτέρη Παπαδόπουλου :slight_smile:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:40 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:36 —

Δημήτρη, επειδή το διάβασε , για να είναι συγκεκριμένος και εντός χρονικών ορίων, φαντάζομαι θα δημοσιευτεί κάπου.
Ισως σε πρακτικά της διημερίδας κ.λ.π Αν έχει προσωπική ιστοσελίδα ίσως το βρείς κι΄εκεί.
Πάντως σε κάθε περίπτωση αξίζει τον κόπο να το βρούμε/αναζητήσουμε …

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:46 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:40 —

Cris , γιατί το γελάς ; Ο Μάρκος έλεγε : “παίζω απλά γιατί παίζω δύσκολα”. Καμιά φορά οι πρωτογενείς ανεπηρέαστες σκέψεις μας ( έστω και εάν εν αγνοία μας τις έχουν σκεφτεί και άλλοι ) είναι πολύ καλύτερες από τις “σύνθετες επεξεργασμένες” … Ολοι έχουμε στοιχεία σοφίας μέσα μας και ειδικά “ο σοφός λαός” όπως λέγεται κατα κόρον, το κακό είναι πώς οι έλληνες διαχρονικά την σοφία μας την εξαντλούμε είτε εντός της οικογένειας, της παρέας, του καφενείου της δουλειάς και σχεδόν ποτέ σε συλλογικό επίπεδο, το χειρότερο δε είναι ότι την ξοδεύουμε και την διαστρεβλώνουμε σε εξυπνακισμό στο τέλος, βλάπτοντας και τον εαυτό μας και τους άλλους … :frowning:
Σε κάθε περίπτωση είσαι σε καλό δρόμο και καλά κάνεις και δημοσιοποιείς τις σκέψεις σου :slight_smile: !!!

Το μεγάλο πρόβλημα του Έλληνα είναι ότι έχει καλές ιδέες αλλά φοβάται να τις υλοποιήσει.
Ίσως γιατί τις ιδέες τους μερικοί τις προχωράνε τόσο μακρυά που η πλειοψηφία δεν θέλει να κάτσει να τα σκεφτεί.
Για παράδειγμα, το κύριο θέμα μας αυτό. Ο λόγος για τον οποίο γίνετε η διημερίδα. Ξέρεις τι αποτέλεσμα θα έχει;
Οτι αν ρωτήσεις κάποιον αύριο τι του έμεινε και τι συμπέρασμα εβγαλε, θα μείνει με την ιδέα ότι ακουσε κάτι ωραιές σκέψεις που δεν τις πολυθυμάται αλλά το γλέντι της Δευτέρας ήταν κάτσε καλά.
Από αύριο ξάνα τα κεφάλια κάτω και δουλειά. Αλλά δουλειά για ποιόν και με τι αποτέλεσμα.
Αν αφήναμε τους ρομαντικούς να κάνουν κουμάντο πολύ φοβάμαι ότι ο κόσμος θα είχε ποιό όμορφα ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις!

Και σήμερα η μέρα ήταν όμορφη.
Σοβαρός ο κ. Κοντογιάννης αφιέρωσε χρόνο στους μπουζουξήδες της αφάνειας. Αυτούς που δεν έτυχαν της αναγνώρισης που έπρεπε.
Θα σταθώ στην παρουσία στην αίθουσα του Κορακάκη που τα είπε πολύ ωραία…“το μπουζούκι είναι στο DNA μας, το κουβαλάμε σα λαός και θα πάει πολύ μπροστά τα επόμενα χρόνια”…, Καραντίνη,Στέλιου Ζαφειρίου,Κώστα Παπαδόπουλου, Τατασόπουλου, Τρίγκα, Ορφανίδη, Κουτουλάκη, δεν θυμάμαι,ίσως ξεχνάω κάποιον.
Ωραίες στιγμές και όταν σηκώθηκαν ο Σ. Ζαφειρίου με τον Κ. Παπαδόπουλο. Μερεντίτη εγώ εκεί ανατρίχιασα. Σε σχέση με χτες… Σπουδαία μπουζούκια, μεγάλη ιστορία, ωραίοι και γλυκύτατοι ως άνθρωποι.
Προβληματισμένος έφυγα γιατί δεν είδα σιγουριά οτι κάτι γίνεται με το πτυχίο. Από την πολιτεία δεν γίνεται τίποτα. Μένει μόνο η συμπαράσταση όλων. Καταξιωμένων και μη του χώρου.
Οψόμεθα. Την αγάπη των μουσικών μεταξύ τους την είδα. Και τον σεβασμό, συμπαράσταση.
Οψόμεθα για τα πτυχία.