Μου κάνει εντύπωση να τον χαρακτηρίζει τενόρο. Βαρύτονο θα τον έλεγα.
Παρεμπιπτόντως, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες φωνές της εποχής. Τον ανακαλύπτω τώρα, κι έχω πάθει πλάκα! Ήξερα αρκετά τραγούδια του, αλλά χωρίς να έχω πολυπαρατηρήσει ποιος τραγουδάει. Τώρα, με αφορμή τη μεγαλειώδη εκτέλεση του Τζιβαέρι-Μανέ που βρήκα τις προάλλες, είπα να τον ψάξω λίγο παραπάνω.
Ανήκει στη χορεία των μεσοπολεμικών τραγουδιστών - πολυεργαλείων (ελαφρά, επιθεωρησιακά, ρεμπέτικα, δημοτικά, σμυρναίικα…), μαζί με Παπαγκίκα, Νταλγκά, Κατσαρό κ.ά. Μεγάλη ερμηνευτική ευελιξία: μπορεί να μην τα λέει όλα «αυθεντικά», αλλά σίγουρα τα λέει όλα καλά και σίγουρα όχι όλα με τον ίδιο ισοπεδωτικό τρόπο. Απίστευτος μάστορας, σ’ ό,τι κι αν πει βγάζει μια ζεστή, πλούσια φωνή που γεμίζει τον χώρο χωρίς να διακρίνεται καμία ιδιαίτερη προσπάθεια γι’ αυτό, και χωρίς επίδειξη. Επιπλέον, φαίνεται πως είχε την τάση να συνεργάζεται με εξαιρετικές ορχήστρες. Πρωτοπορία στο έθνικ - φιούζιον που συνέβαινε τότε στην Αμερική, με μερικές εντυπωσιακές επανεκτελέσεις-διασκευές όπως λ.χ. της Μαρίκας της Δασκάλας.
Όποιος δεν τον ξέρει, προτείνεται ενθέρμως. Όποιος πάλι τον ξέρει καλά, ας προτείνει μερικά. Υπάρχει άραγε δίσκος που να συγκεντρώνει αντιπροσωπευτικές ηχογραφήσεις του;