-Γειά σας, έχετε όργανα κάποιου Σταθόπουλου;
-Α, εκείνος δεν είναι που έκανε την Epiphone;
-εεε.ναι…
-Που μετά αγοράστηκε απο την Gibson;
-εεε.ναι…
-βεβαίως έχει τη δική του περιοχή στο μουσείο…
Αν και λοιπόν το΄μπάντζο δεν με απασχόλησε ποτέ ιδιαίτερα, βρήκα το μουσείο πολύ ενδιαφέρον.
είδα από πρώιμα άταστα όργανα
μέχρι το απόγειο της κατασκευής
και βέβαια πολλά Epiphone όργανα.
το επίπεδο της κατασκευής των οργάνων Epiphone είναι ασύλληπτα υψηλό, και σε θέματα υλικών αλλά και δουλειάς. Όργανα με πολύτιμα μέταλλα, όστρακα , σκαλιστά κλπ. Δεν είχα ιδέα πως η Epiphone είχε φτάσει τόσο ψηλά σε επίπεδο κατασκευής.
φοβερο φωτογραφικο υλικο.
Τα υψηλου επιπεδου υλικα και η λεπτομερεια φημιζαν παντοτε την οικογενεια Σταθοπουλου…απο Ιωαννη σε Αναστασιο και Επι
Ειχα δει καποτε απο κοντα κλασικου ρεπερτοριου μαντολινα Σταθοπουλου και ειχα μεινει με το στομα ανοιχτο για τις εργατοωρες που σπαταλιστικαν για τη δημιουργια τους
Αλλα στα μπαντζο απο οτι βλεπω που φωτογραφησες η “χλιδη” πλεον στο απογειο
Πολύ ενδιαφέρον. Βασικά, πολύ πιο ενδιαφέρον απ’ όσο θα φανταζόμουν ότι είναι το μπάντζο από μόνο του (όχι γιατί το υποτιμώ, απλώς γιατί δε μ’ ενδιαφέρει περισσότερο απ’ όσο τον Αλέξανδρο - ενώ το μουσείο φαίνεται συναρπαστικό).
Μιας και σχετικά πρόσφατα ανέβηκε στο φόρουμ ένα άρθρο για το μπάντζο στην Ελλάδα (Πέτρος Μουστάκας, περιοδικό Ταρ) βάζω ένα λινκ για να συνδέσουμε τα δύο συγγενή θέματα.
