To help a bit with the language, if I am allowed to, the name is Efthimios or Thimios Stouraitis! Ευθύμιος ή Θύμιος Στουραΐτης! Ένας αειθαλής εναπομείνας ρεμπέτης και εξαιρετικός παίκτης του μπουζουκιού.
Ήμουν εκεί και θα ήθελα κι από εδώ να συγχαρώ τον κύριο Steiner για την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του.
Είχα κάποιες δυσκολίες στην πλήρη κατανόησή της γιατί δεν ξέρω καθόλου Γερμανικά και τα Ελληνικά του με δυσκόλεψαν λίγο.
Έκανε πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια και με Ελληνικα, Αγγλικά και Γερμανικά νομίζω πως καταλάβαμε τα περισσότερα!
Εύγε κύριε Steiner κι ευχαριστούμε πολύ!
Τελικά το ρεμπέτικο ενώνει όλες τις γλώσσες!
Να καταθέσω και εγώ την μαρτυρία μου Περικλή.Σε κάποιο άλλο νήμα είχα περιγράψει την άρνηση μου,να αλλάξω καπάκι, και να λεπτύνω το χέρι ενός παμπαλαιου μπουζουκιού , ενός Σαλαμινιώτη καπετάνιου, θεωρώντας ότι αυτή η επέμβαση θα ήταν ιεροσυλία.Ο καπετάνιος είναι τώρα στα ογδόντα, και το μπουζούκι το είχε ο αδελφός της γιαγιάς του.Βάλε δηλαδή πόσα χρόνια πίσω.Το μπουζούκι ήταν πάντα στο καΐκι της οικογένειας , και το έπαιζε ο θείος o οποίος και του το κληρονόμησε.Σε πρόσφατη επικοινωνία μας τον ρώτησα εν τέλει το έγινε με αυτό το όργανο γιατί εν τω μεταξύ το πήγε σε άλλο οργανοποιό.Η απάντηση του ήταν.” Νίκο μην μου ξαναπείς για αυτό το όργανο .
Ήταν καταραμένο.Έχει επιζήσει από τρία ναυάγια “.
Να υποθέσω ότι τα ναυάγια είχαν και ανθρώπινα θύματα;
(αν και, και θύματα να μην είχαν, ένα ναυάγιο είναι πάντα καταραμένο…)
Οφείλω να πω ότι το φετινό φεστιβάλ ήταν βελτιωμένο, και ελπίζω να συνεχίσει την ανοδική πορεία και του χρόνου. Οι διοργανωτές έριξαν πολύ δουλειά, η οποία φυσικά δεν σταματάει με το κλείσιμο του φεστιβάλ. Εκτίμησα πολύ το γεγονός ότι υπήρχαν διαθέσιμα τα πρακτικά του 1ου φεστιβάλ διαθέσιμα (φυσικά τα προμηθεύτηκα).
Υπήρχαν πάντα άνθρωποι διαθέσιμοι για ό,τι χρειαστεί, ευγενέστατοι παρά το τρέξιμο. Το ίδιο το κτίριο δεν βοηθούσε κάποιες φορές, όσον αφορά την ηχομόνωση ή τον επαρκή χώρο. Καλώς άνοιξε και ο πάνω όροφος για την έκθεση οργανοποιίας, αλλά τα σεμινάρια χρειάζονταν ησυχία και απομόνωση η οποία δεν υπήρξε δυστυχώς.
Όσον αφορά τις εκδηλώσεις, θα ξεχωρίσω από τις πολλές την συζήτηση για την ψηφιοποίηση (Μαντζούρης-Τσεκουρίδης-Χαρκιολάκης), την παρουσίαση για τον Μπαγιαντέρα (Μπαρμπάτσης), την συναυλία με τον προπολεμικό Τσιτσάνη (Καδόγλου-Κοκώνας-Παπακωνσταντίνου-Μπαρτάκη), το σεμινάριο για τον αμανέ (Νιάρχος), τις εκθέσεις με τα γραμμόφωνα (Φαναρίτης-Μπαρούνης) και τα παλιά όργανα, και άλλα πολλά. Δεν μπόρεσα να δω όλα όσα ήθελα, δεν παρέλειψα σκόπιμα κάτι αξιόλογο.
Δυστυχώς και φέτος ήταν πολύ μικρή η διάρκεια της κάθε εκδήλωσης, με το ζόρι μια σύντομη εισήγηση και μια επιφανειακή κάλυψη του θέματος -ή ίσως μια γρήγορη βουτιά σε ένα σημείο πιο βαθύ. Σχολιάστηκε τόσο από συμμετέχοντες όσο και από το κοινό, και θα θέλαμε να είναι μια ποιοτική αναβάθμιση του χρόνου. Ας είναι λιγότερες οι εκδηλώσεις αλλά πιο χορταστικές και ουσιαστικές.
Και βέβαια τα φεστιβάλ είναι πάντα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για γνωριμίες και κουβέντες, τόσο επί του προσωπικού όσο και επί του καλλιτεχνικού. Χάρηκα πολύ που είδα παλιά πρόσωπα και γνώρισα καινούρια, ειδικά μια συγκινητική συνάντηση μετά από καιρό…
Μήπως έχει κανείς περισσότερες πληροφορίες;
Παρακολούθησα από τη μέση και μετά, με μεγάλη δυσκολία καθώς ήταν σε εξωτερικό χώρο με φασαρία. Απαρίθμησε τους γνωστούς μανέδες, μίλησε για τον διαχωρισμό σε σμυρνέικο και αλά τούρκα, εξήγησε τα μέρη του μανέ καθώς και την συνοδεία στην κιθάρα, και άλλα τόσα που θα τα αναφέρει κάποιος που το παρακολούθησε ολοκληρωμένο. Ήταν εξαιρετικός και ως εισηγητής έχω να πω, εκτός από αμανετζής.
Το σεμινάριο ολοκληρώθηκε με μια αυθόρμητη σύμπραξη δυο παλιών φίλων στο Τζιβαέρι μανέ, Χρήστος Μπινιάρης και Γιάννης Νιάρχος:
Είναι δημόσιο, φαίνεται και χωρίς λογαριασμό στο φβ.
Ευχαριστώ Νίκο. Ακούγεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Νομίζω ότι ο Νιάρχος είναι από τους κελύτερους σημερινούς γνώστες του είδους. Δεν εννοώ μόνο ως ερμηνευτής αλλά και τη γνώση που κρύβεται πίσω από τις ερμηνείες. Έχω διαβάσει οξυδερκέστατα κείμενα και άλλων πρόσφατα για τον μανέ, αλλά δε νομίζω ότι τραγουδούν κι οι ίδιοι. Ο Νιάρχος έχει όλο το πακέτο.
Επομέως (αν θυμάσαι) ανέφερε ότι και στους αλά τούρκα, πέρα από τους μοναδικούς, υπάρχουν και γνωστοί μανέδες, με την έννοια που το Τζιβαέρι ή το Ταμπαχανιώτικο είναι γνωστοί μανέδες (της άλλης ομάδας όμως, σμυρναίικοι) με πολλές διαφορετικές ηχογραφήσεις; Γιατί αυτό είναι κάτι που συμβαίνει αλλά δεν πολυλέγεται…
Ναι, έχω την εντύπωση ότι ανέφερε πως όλη η δισκογραφία τελικά αντιστοιχεί σε συγκεκριμένους μανεδες.
Ας βάλουμε και πάλι τα Πρακτικά του περσινού φεστιβάλ για όσους δεν τα είχαν επισημάνει:
Ευχαριστούμε για την υπενθύμιση.
Αναμένουμε και τα του Δευτέρου!
Τι ωραία θα ήταν αν είχαμε και τα βιντεάκια όλων των εκδηλώσεων! Και των συναυλιών και των χορών!
Ο κύριος Κουνάδης και ο άλλος κύριος χάρηκαν πολύ με την ομιλία μου. Πώς λέγεται ο άλλος κύριος, ήταν πολύ ευγενικός. Δυστυχώς, τόσο αυτός όσο και ο κύριος Κουνάδης έκλαψαν πολύ στις ομιλίες τους, επειδή πολλοί φίλοι τους είχαν ήδη πεθάνει.
Πολύ όμορφο γεγονός, ξεχωριστό και το φετινό φεστιβάλ για την κοινότητα του ρεμπέτικου !
Είχα την χαρά να είμαι αρκετές ώρες κάθε μέρα εκεί και καταευχαριστήθηκα, χάρηκα που είδα αρκετά μέλη του φόρουμ!
Οι δικές μου κορυφαίες στιγμές ήταν:
-
Προπολεμικός Τσιτσάνης (Κοκώνας, Καδόγλου, Παπακωνσταντίνου, Μπαρτάκη)
-
Κουρούσης - ντουζένια (Κουρούσης, Κοντάλιπος, Σαρηγιάννης, Μπινιάρης)
-
Σχήμα Μπαρμπάτση/Μπαγιαντέρας (Μιχαλέλη, Σπηλιωτόπουλος, Νικολάου, Τσιγώνιας)
Και η αποκάλυψη ήταν ο Ντομινίκ με την τρομπέτα του και τον Γουδουσάκη στην κιθάρα και τον Παπασιδέρη στο τρίχορδο!!! “Πειραγμένο” πρόγραμμα αλλά ΑΑΑ κατηγορίας !! δείγμα εδώ
Θα κάνω καιρό να συνέλθω από τη χαρά!
Vasilis Vasiliadis is this man on the right side, left Mr. Kounadis, they listened to our panel and commented it with smart words ![]()
ANTIFA was Janni Tsiantis, Tasos Kaklamanis (both from the organisation team) and right Jorgos Zorbas, they played political Rebetika, against war, crisis, hunger, antidemocratic movements … for example, they played CHAIDARI and presented pictures by beamer.




