Φεστιβάλ Ρεμπέτικου - Η Σύρα του Μάρκου Βαμβακάρη 25.08.2021

Νομίζω δεν το έχουμε αναφέρει πουθενά το συγκεκριμένο φεστιβάλ, ας υπάρχουν και εδώ αυτές οι πληροφορίες με το τηλέφωνο και το τελικό πρόγραμμα.




4 «Μου αρέσει»
1 «Μου αρέσει»

1 «Μου αρέσει»

1 «Μου αρέσει»

1 «Μου αρέσει»

1 «Μου αρέσει»


2 «Μου αρέσει»

Και αφού ολοκληρώθηκε το φεστιβάλ, να γράψω και εγώ 2-3 εντυπώσεις.

1η ημέρα

Ίσως στο πιο όμορφο σημείο από τα 4 που χρησιμοποιήθηκαν στο φεστιβάλ, στην έπαυλη Τσιριπονά έγινε έναρξη με τον Πέτρο Κουλουμή (τραγούδι & λαούτο)και τους μουσικούς Ανδρέα Ανδρέου( ούτι), Γιώργο Στογιώργη (κανονάκι) και Παύλο Μιχαηλίδη (βιολί).

Ρεπερτόριο σμυρνέϊκο, όχι πολύ οικείο σε εμένα αφού ήμουν αδιάβαστος σε πολλά τραγούδια κάτι το οποίο μόνο χαρά μου δωσε. Ωραίες μουσικές στον προαύλιο χώρο που ήταν εξαιρετικός!
Δεν κρύβω τον ενθουσιασμό μου για το βιολί και το ούτι που σε κάποια σημεία, τουλάχιστον εμένα με ταξίδεψαν αλλού!



2η ημέρα

Εδώ είχαμε 2 event.

1ο

Η διάλεξη και σεμινάριο του φετινού Φεστιβάλ, από τον Κυριακος Γκουβεντας, «Δρόμος, Ήχος & Μακάμ στο Ρεμπέτικο-Σχέσεις και Διαφορές».

Εδώ να πω τον πόνο μου γιατί το σημείο διεξαγωγής ήταν το πάρκο μεταμόρφωσης στην Ερμούπολη (κάτι που δεν ήξερα ότι είναι επικίνδυνη αποστολή για μετάβαση με αμάξι αφού δεν έχει πάρκινγκ και είναι αδιεξοδος) όπου συνέπεσε με πορεία στο κέντρο της πόλης και του λιμανιού από τους δημόσιους υπαλλήλους κατά του υποχρεωτικου εμβολιασμού (δεν νομίζω ότι θα ήταν καλό να το σχολιάσω Εδώ και τώρα).

Δεν γνώριζα τον κ.Γκουβεντα πιο πριν και η εντύπωση που μου έκανε ήταν μόνο θετική.
Φυσικά και αν πω ότι κατάλαβα πλήρως το σεμινάριο θα ήταν μεγάλο ψέμα, αλλά με βοήθησε αρκετά σε συνδυασμό με όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και σε ελάχιστες σελίδες βιβλίων που ξεκίνησα προσφατα να αρχίσω να μπαίνω στο νόημα των μακαμ όπως και να πάρω μια μυρωδιά από την ιστορική πλευρά.
Ήταν αρκετά επεξηγηματικος και περιγραφικός αφού κατά την διάρκεια του σεμιναρίου πολλά μας τα εξηγούσε απευθείας πάνω στο μπαγλαμά και στο βιολί που είχε μαζί του για να είναι ξεκάθαρες και οι διαφορές στα αυτιά μας !


2ο

Το μουσικό event αυτής της ημέρας θα έλεγα έγινε στον πιο αδικημένο χώρο για τους μουσικούς.
Στο κτήριο κορνιλακη που είχε πιο περιορισμένο αριθμό θέσεων και ήταν το λιγότερο γραφικό, το κερασάκι ήταν μια καθυστέρηση μιας ώρας πριν την έναρξη κάτι το οποίο όμως δεν ήταν μεγάλο θέμα (τουλάχιστον για εμένα και την σύζυγο) αλλά δεν ξέρω πως επηρέασε τους μουσικούς, σίγουρα “εφαγε” χρονο από το 2ο σχήμα.

Λοιπόν και τα 2 σχήματα έχουν μια συμμετοχή και στο φόρουμ!

1ο σχήμα ο Βαγγέλης Πετρινιωτης @Vangelis91 στο μπουζουκι με την Δέσποινα Σπαθα στην κιθάρα.
Τα παιδιά τα είχα ακούσει μόνο από το YouTube και τον Βαγγέλη τον είχα παρακολουθήσει στο web σεμινάριο του για τον αυτοσχεδιασμο. Ομολογώ πως ήταν και οι 2 όπως και στα βιντεακια τους αψεγαδιαστοι!
Αν μπορουσα να χαρακτηρίσω το παίξιμο του Βαγγέλη θα το έλεγα με όλη την καλή έννοια στρατιωτικό, είναι σαν να παίζει δίσκος ένα πράγμα, άψογος και μου έβγαζε μια πειθαρχία με το όργανο φυσικά σε συνδυασμό με την Δέσποινα που είναι σαν να ήρθε από τα παλιά και μιλάμε για 2 πολύ νέα παιδιά. Στο τέλος κατάφερα να τους γνωρίσω από κοντά όπου και μου επιβεβαίωσαν όλες τις καλές εντυπώσεις που είχα ήδη.
Χάρηκα Βαγγέλη και ελπίζω να τα πούμε από κοντά ξανά σύντομα.
Υ.Γ. υπέροχος ο Σπουρδαλακης που κράταγε και με πολύ χαρακτηριστικό ήχο!


2ο σχήμα 2ης ημέρας οι Γιαρεμ που όταν ανέβηκα στην σκηνή είδα ένα γνώριμο πρόσωπο στο μπουζούκι με νέο Λουκ.
Διονύσης Γονατάς @Dionisis_Gonatas στο μπουζούκι, Στέλλα Πατσιουρη στο ακορντεον και το τραγούδι, Θεοδόση Μπακάλη στην κιθάρα και στο τραγούδι και τον Ορέστη Πατσινακιδη στο κόντρα μπάσο.
Τα παιδιά με ένα δικό τους στυλ ήταν εξίσου απολαυστικοί και με ενα πολύ ωραίο ρεπερτόριο μας ταξίδεψαν και αυτοί σε δικά τους μονοπάτια.
Ιδιαίτερος ο τρόπος που τραγουδάει ο Θεοδόσης σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη φωνή του που ήταν πολύ ωραίο σαν αποτέλεσμα, ο Διονύσης έβγαζε μια γλυκά με το μπουζούκι του, και φυσικά η Στέλλα με τον Ορέστη δίναν άλλες πινελιές με τα όργανα τους!

Εδώ να αναφέρω ότι λόγω της συζύγου που είναι έγκυος δεν καταφέραμε να μείνουμε μέχρι το τέλος, αλλά την επόμενη ημέρα σε ένα περίπτερο τράκαρα τον Διονύση όπου και γνωριστήκαμε και θα ήθελα και δημόσια να τον ευχαριστήσω για την πρόσκληση του να πάω στην άνω Σύρα μετά την λήξη του event της 3ης ημέρας και να παίξω μαζί τους, κάτι το οποίο έμεινε απωθημένο αφού η προαναφερθέν εγκυμοσύνη δεν μου το επέτρεψε.
Φίλε Διονύση χάρηκα και από εδώ και θα ηταν τιμή μου και χαρά να μπορουσα να παίξω στην πλατεία μαζί σας, ελπίζω σε μια σύντομη βόλτα σας σε κάποιο αθηναϊκό μαγαζί που θα προσπαθήσω να τα πούμε ξανά από κοντά.
Υ.γ. τελικά τον τζούρα στην Σύρο τον έφερα μονο για να πάρει τον αέρα του η μάλλον την υγρασία του.



3η ημέρα

Εδώ η τοποθεσία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως η πιο γραφική αφού το event έγινε στο γνωστό ενυδρείο στο Κινι, μπροστά μας η σκηνή, δεξιά μας τα γραφικά σπιτάκια της Σύρου και αριστερά μας η θάλασσα.

1ο

Εδώ ξεκινήσαμε με το γυναικείο σχήμα Σερσέ λα φαμ, με την Όλγα Παπαδόπουλου στο μπουζούκι, την Νάντια Παυλίδου στην κιθάρα & τραγούδι και την Αντελίνα Παπαδόπουλου στο τραγούδι & κρουστά, την οποία Αντελίνα θα την χαρακτήριζα και την χαρά της ζωής αφού δεν σταμάτησε να χαμογελάει.
Τα κορίτσια μου έδωσαν την εντύπωση ότι ανέβηκαν στην σκηνή λίγο "μαγκωμενα " αλλά μετά τα πρώτα 2 τραγούδια ήταν η αποκάλυψη του φεστιβάλ, πολύ ωραίο ρεπερτόριο και μετέφεραν πολλη χαρά στο κοινό. Μας συνεπήραν τόσο πολύ που ήταν το μόνο σχήμα που η γυναίκα μου δεν είχε κουνηθεί από την καρέκλα της μέχρι να κατέβουν από την σκηνή.
Εδώ για να μην υπαρξει κάποιου είδους σύγκριση, να μην ξεχάσουμε την τοποθεσία, το ότι ξεκίνησαν στην ώρα τους και γενικά όλο το κοινό ήταν πιο ξεκούραστο. Οπότε έγινε μια ανταλλαγή με τα κορίτσια θετικής ενέργειας που δεν θέλαμε να τελειώσει το πρόγραμμα τους !
Υ.γ. Αν δεν κάνω λάθος και εδώ ακούσαμε άλλον έναν Σπουρδαλακη από τα χέρια της Όλγας.


2ο

Αφού έφτιαξαν την διάθεση του κοινού τα κορίτσια στην σκηνή βγήκε ο Στέλιος Γαλανός στο τραγούδι μαζί με Θανάση Αδαμόπουλο & Θανάση Θεοδωροπουλο στα μπουζούκια και Δημήτρη Τριανταφυλλιδη στην κιθάρα.
Εδώ τα πράγματα θα τα χαρακτήριζα professional.
2 μπουζούκια που φάνηκαν πολύ δουλεμένα μεταξύ τους με ωραία και γνωστά τραγούδια του ρεμπετικου !
Όπως ανέφερα και πιο πάνω δεν απόλαυσα το 2ο σχήμα αρκετά αφού έπρεπε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο.

4η ημέρα

Εδώ ο χώρος ήταν το ναυπηγείο Ταρσανα ανάμεσα σε 2 πλωρες πλοίων με φόντο στο βάθος το υπόλοιπο κομμάτι του λιμανιού της επισκευαστικης βάσης.
Δεν νομίζω ότι μπορώ να γράψω και πολλά για τον Γιάννη Παπαβασιλειου (Βλαχος) αφού τον θεωρώ έναν από τους ανθρώπους που θέλω να τον ακούσω live όσο περισσότερο γίνεται πριν μεγαλώσει και αυτός και εγώ!
Για εμένα ένα από τους καλύτερους εν ζωή παίκτες μπουζουκιου που τον συνόδευε η κόρη του Σεμέλη μαζί με τους μουσικούς τους.
Επίσης θετική εντύπωση μου έκανε ο Γιάννης Νιάρχος που ήταν μαζί τους με την ερμηνεία του σε κάποια τραγούδια.
Ένας πολύ ωραίος τρόπος για να κλείσει το φεστιβάλ.



Τέλος να αναφερθώ και στον Αντώνη Μαραγκό, που τον βλέπαμε κάθε μέρα να τρέχει δεξιά αριστερά, να παίρνει τον άχαρο ρόλο του κακού και να παρακαλεί να φοράμε όλοι μάσκες και να κρατάμε αποστάσεις, ο οποίος έδειξε ότι το γουστάρει πολύ αυτό το φεστιβάλ καθώς και το Ρεμπέτικο τραγούδι, και φαντάζομαι πως είναι η καρδιά του συγκεκριμένου φεστιβάλ.
Φυσικά και τον ευχαρίστησα και από κοντά και το μπόνους του φεστιβάλ είναι ότι όλα βιντεοσκοπηθηκαν και σύντομα θα ανέβουν στο YT, όπως με ενημέρωσε ο ίδιος.

Υ.Γ. όλα τα παραπάνω είναι προφανώς οι προσωπικές μου εμπειρίες και εντυπώσεις.

11 «Μου αρέσει»

@Panos Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια, ήταν πολύ όμορφη βραδιά! Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα από κοντά!

1 «Μου αρέσει»

Μεταξύ σοβαρού και αστείου Πάνο ακούστηκαν καθόλου τραγούδια του Μάρκου?

1 «Μου αρέσει»

Ωραία ερώτηση γιατί το σχολίασα και εγώ στο τέλος του φεστιβάλ.
Φυσικά και δεν μπορούν να ακουστούν ούτε τα μισά τραγούδια του Μάρκου σε 4 ημέρες, από την άλλη θεωρώ πως ακούστηκαν σχετικά λίγα.
Ομως θετικό είναι ότι με εξαίρεση 2-3 τραγούδια δεν θυμάμαι να ακούστηκε κάποιο τραγούδι 2 φορές από όλα τα σχήματα, κάτι το οποίο μάλλον σημαίνει πως όλοι οι καλλιτέχνες είχαν δηλώσει μεταξύ τους το ρεπερτόριο τους.
Πάντως από κάθε έναν μουσικό ακούγαμε κάτι διαφορετικό και τις 4 ημέρες!
Το αποτέλεσμα όμως ήταν άψογο !
Αν μπρουσα θα ξαναερχομουν χωρίς σκέψη.

Υ.Γ. Ίσως να ήθελα και λίγη περισσότερη νεολαία από αυτήν που συναντώ στα ρεμπεταδικα της Αθήνας.

2 «Μου αρέσει»

(η επισήμανση, δική μου)

Αυτό συμβαίνει σπανιότατα, και μόνο όταν υπάρχει καλλιτεχνικός υπεύθυνος της εκδήλωσης, που την συντονίζει. Δεν βλέπω να υπήρξε κάτι τέτοιο σ’ αυτή την εκδήλωση.

1 «Μου αρέσει»

Τί εννοείται κ.Νίκο?

1 «Μου αρέσει»

Ότι μου φαίνεται πολύ απίθανο να συνεννοήθηκαν όλα τα σχήματα μεταξύ τους, πριν την εκδήλωση, για το πώς θα διαμορφωθεί το πρόγραμμα του κάθε σχήματος με τρόπο ώστε να μην υπάρξουν επικαλύψεις.

2 «Μου αρέσει»

Συμφωνώ αλλά εκ του αποτελέσματος δεν το αποκλείω κι ολας.

1 «Μου αρέσει»

Καλημέρα κι από μένα και ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια. Επιβεβαιώνω ότι δεν υπήρξε καμία δήλωση ρεπερτορίου από κανένα σχήμα. Αν δεν ακούστηκε κομμάτι 2 φορές ή παραπάνω, αυτό συνέβη εντελώς τυχαία. Όσον αφορά την παρατήρησή σας για τα όργανα, ναι, ακόμη ένας Σπουρδαλάκης ακούστηκε κι από εμένα :slight_smile: Θα χαρούμε πολύ να ανταμώσουμε και πάλι σε επόμενη χρονιά! Να είστε πάντα καλά!

6 «Μου αρέσει»

Συγχαρητήρια στη διοργάνωση, στα σχήματα και στον φίλο Πανο για το εκτενές ρεπορτάζ!!!
Μακάρι να τα χιλιάσει το φεστιβάλ!

5 «Μου αρέσει»

Ανέβηκαν και τα βίντεο από τους διοργανωτές του φεστιβάλ, το σεμινάριο θα το βάλω σε ξεχωριστό νήμα αφού πιθανόν να έχει ξεχωριστό σχολιασμό η συζήτηση.

7 «Μου αρέσει»

Γεια σου Πάνο με τα ωραία σου! Ελπίζω κι εγώ σε επόμενη συνάντηση μετά μουσικής.
Σε ευχαριστούμε για τα καλά λόγια, και να ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου, όσους τρέξανε γι’αυτό το φεστιβάλ, όπως είναι ο Αντώνης ο Μαραγκός.

Το ζουμί του φεστιβάλ όμως για μένα δεν ήταν τα λάιβ αυτά καθεαυτά, αλλά η σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων που τόσο το είχαν ανάγκη, των μουσικών και του κόσμου. Κάθε βράδυ μετά από τα λάιβ, βρισκόμασταν και γινόμασταν ένα, τραγουδούσαμε, παίζαμε, γελούσαμε μέχρι το πρωί…
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν τα τραγούδια, από ψυχής, που μας χάρισαν δύο εξαιρετικοί και ταπεινοί άνθρωποι (μουσικοί δε το συζητάμε), η Μαργαρίτα Καραμολέγκου κι ο Βαγγέλης Τρίγκας. Έμειναν μαζί μας, στα σκαλάκια, μέχρι το πρωί, δημιουργώντας ένα φοβερό κλίμα για όλους γύρω. Ευχαριστούμε πολύ…

2 «Μου αρέσει»

Εμ, αυτο είναι τα φεστιβάλ. Πάντα. Αυτά που γίνονται βάσει προγράμματος είναι απλώς η αφορμή για τα υπόλοιπα.

Που πάει να πει ότι αυτό το φεστιβάλ πέτυχε!!

(Διευκρινίζω ότι αυτό είναι απλώς ένα γενικό σχόλιο - δεν ήμουν εκεί, απλώς χαίρομαι γι’ αυτά που διαβάζω.)

3 «Μου αρέσει»