Πω πω ρε παιδιά, όποτε βλέπω κανονιέρηδες αγχώνομαι. Δεν προλαβαίνουν να παίξουν πέντε νότες στην αράδα, και θα προκύψει κάτι που πρέπει να το διορθώσουν χωρίς να διακόψουν! Ιδίως εδώ που τραγουδάει κιόλας.
(Οκέι, ξέρω τι κάνει όλη την ώρα, δεν κυνηγάει τα μυρμήγκια.) 
Ε, στο 0.42 αλλάζει η τονική βάση, φυσικά και πρέπει να διορθώσει μαντάλι. Όμως 42 ολόκληρα δευτερόλεπτα δεν χρειάστηκε!
Θα μου πεις, έλα εσύ στη θέση της, θα τα καταφέρεις χωρίς να σου ξεφύγει η σταθερότητα της νότας της φωνής; Μα γιαυτό διάλεξα λάφτα, όχι κανονάκι!
Live υπέρ Τρικαλινών μουσικών
Μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει ποιο τραγούδι ακούγεται στο 1:00 λεπτό ? Έχω σπάσει το κεφάλι μου …
Ο κυρ Αντώνης
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
1η ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης & Μαρινέλλα
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ.
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ’ όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί.
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ’ όνειρό του θέλησε πια να ζει
Κέρδησα?
Το σίγουρο είναι ότι γλύτωσες σπάσιμο κεφαλιού.
Πάλι καλά ! γλύτωσα και δεν εχω και άλλο κεφάλι !
Δεν είναι ο κυρ Αντώνης… Εχει ένα σημείο που μοιάζει αλλά δεν είναι αυτο
Το βρήκαμε με την βοηθεια του alk
Εύγε λαγωνικά Εύγε λαγωνικά Εύγε λαγωνικά Εύγε λαγωνικά
(πρέπει να γράψω πολλές λέξεις .έτσι λέει !)
Την κομματάρα του Μητσάκη. Απίστευτη ερμηνεία από Καζαντζίδη. https://youtu.be/F1lq6NtNZPY
Αυτοί οι Κικίληδες, και η Βασιλική, και η άλλη τους αδερφή που ξεχνώ το όνομά της, και προπάντων ο Κώστας, είναι ό,τι πιο άλφα κυκλοφορεί στην πιάτσα. Πολλά κιλά γνώση, υποδειγματική αισθητική. Και σκέψου ότι από τα διάφορα είδη που καταπιάνονται, το ηπειρώτικο δεν είναι ο κατεξοχήν τομέας τους.
Όταν σπάσει η πολιορκία και βγούμε από τα σπίτια μας, και πάρετε χαμπάρι ότι παίζουν πουθενά, ιδίως σε κάνα μικρομάγαζο χωρίς ήχο, αξίζει να τρέξετε.
Το απόσπασμα που βρήκατε είναι λειψό. Ολόκληρο το κομμάτι αυτό στο σάουντρακ λέγεται “farewell song and the voyage” και ξεκινάει με “Το αστέρι του βορριά”. Το “The streets og Constantinople” είναι διαφορετικό μέρος του σαουντρακ, που αποτελείται από διαφορετικά μέρη. Δε θυμάμαι την ταινία τόσο καλά, πάντως μάλλον πρόκειται για μουσικό θέμα που χρησιμοποίησε ο Χατζιδάκις σε διάφορα σημεία της ταινίας.
Παρεμπιπτόντως, ήταν ωραία αφορμή για να ακούσω πάλι το δισκάκι της ταινίας.
Ξεφυλλίζοντας απόψε…το αρχείο ,μπάκα στη "Σκάλα του Μιλάνου "στο Βόλο .
είχαμε κάνει μια μάζωξη εκεί , θυμάστε ?
Το τραγούδι αυτό (του Αχιλλέα Ματζίρη )αναφέρεται σ’ ένα παλιό ταβερνάκι του Βόλου, τη «Σκάλα του Μιλάνου», που υπήρξε για όλους μας ένα σχολείο, μια διαδικασία μύησης σε ρυθμούς και δρόμους, αξίες και μορφές του λαϊκού τραγουδιού, γι’ αυτό και η προσφορά των Μιλαναίων ήταν και είναι ανεκτίμητη.
Από τα πολύ ωραία κομμάτια.
Από τα αγαπημένα μου τραγούδια
(ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΟΥ ΤΕΚΕ, 1932, ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΛΙΚΙΑΣ - YouTube)
