Τι φωνή και τι ύφος εχει αυτος ο Ατραιδης ρε παιδια.γιαλα
@loukasfilm το αγαπημένο μου όταν δοκιμάζω μπουζούκια, για να δω την ψηλή οκτάβα!
@george_s και στους αμανέδες είναι φοβερός ο ατραΐδης.
@taboo δοκίμασε να παίξεις την εισαγωγή όλη στην μεσαία χορδή, και με γεμάτες.
Σοβαρά? Το λατρεύω είναι καταπληκτικό κομμάτι και χωρίς να κάνει μπαμ. Θέλει να το ακούσεις μερικές φορές για να καταλάβεις πόσο καλό είναι.
Καλο Σ/Κ Φιλοι μου… αγαπημενο μου εμενα και του Υιου…
Το κομμάτι αυτό είναι στο «hard core” του δικού μου ρεπερτορίου. Έτσι, είπα «ας το ξανακούσω, μια φορά ακόμα!». Με το πρώτο κιόλας μέτρο, μου έκανε εντύπωση το αργό τέμπο, γιατί εγώ το παίζω πολύ γρηγορότερα. Άφησα να περάσουν κάποια δευτερόλεπτα και έσπρωξα το «χεράκι» προς το τέλος. Εκεί, αναγνώρισα το τέμπο με το οποίο παίζω το κομμάτι. Επειδή εγώ, τουλάχιστο, δεν διαθέτω τα προσόντα να ξεκινήσω ένα κομμάτι με κάποιο τέμπο και να επιταχύνω σταδιακά, μέχρι το τέλος, πρέπει να αποφασίσω ποιο τέμπο είναι καλύτερο. Κάποιες γνώμες άλλων;
Να σημειωθεί ότι ήδη στα 0.17 δευτερόλεπτα η έπίσπευση είναι αρκετά έντονη, ενώ το περίπου 80% της τελικής ταχύτητας έρχεται ήδη περίπου στο 1/3 του κομματιού.
Πάρα πολύ δύσκολο να πετύχει, αλλά πάρα πολύ εύκολο να γίνει κατά λάθος. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται περί λάθους. Θες ο ενθουσιασμός, θες το τρακ της ηχογράφησης… Μπορεί καατά λάθος να το ξεκίνησαν λίγο πιο αργά απ’ ό,τι το ήθελαν, μετά να το 'νιωσαν και να προσπάθησαν να το διορθώσουν επιταχύνοντας, και μετά να τους πήρε μπάλα και να μην μπορούσαν να το φρενάρουν. Ή, μπορεί απλά να τους πήρε από την αρχή η μπάλα χωρίς τις υπόλοιπες λεπτομέρειες.
Πάντως να το έκαναν ως σκόπιμη αισθητική επιλογή το αποκλείω. Ούτε τον λόγο μπορώ να φανταστώ για κάτι τέτοιο, ούτε και ξέρω να αρέσκεται το ρεμπέτικο σε τέτοιου είδους ακροβασίες και εφετζηλίκια.
Πράγματι, δύσκολο να πετύχει αλλά, γιατί να πετύχει; Εγώ, τουλάχιστο, δεν το βλέπω ως παράδειγμα προς μίμησιν. Και οπωσδήποτε, δεν συμφωνώ ότι είναι εύκολο να γίνει κατά λάθος. Ούτε επαγγελματίας είμαι (πολύ μακρυά!!!), ούτε πήγα ποτέ να ηχογραφήσω, ώστε να νοιώσω τρακ της ηχογράφησης, και γνωρίζω αρκετές εκατοντάδες φίλων / γνωστών (και μη επαγγελματιών) με ακριβώς τις ίδιες με μένα ιδιότητες. Ε, όλοι αυτοί οι φίλοι ζητούν και επιτυγχάνουν, παίζοντας, ένα σταθερό τέμπο και, σε ικανοποιητικό ποσοστό το επιτυγχάνουν.
Και επειδή μάλλον συμφωνώ με τον Περικλή, ότι δεν ήταν σκόπιμη αισθητική επιλογή του Μάρκου και της παρέας του να επιλέξουν αυτή την εξέλιξη του τέμπο, μάλλον θα παραμείνω στα όσα εδώ και περίπου εξήντα χρόνια εφαρμόζω. Εκτός και αν βρεθεί κάποιος να αντιλέξει, και με πείσει…
Εντάξει, σε ικανοποιητικό ποσοστό, αλλά δεν μπορεί να μην έχουν σχολιάσει μια στα τόσα «το τρέξαμε»!
Εδώ, δύο σχόλια:
α) Ούτε κι εγώ είμαι επαγγελματίας, αλλά έχω ηχογραφήσει καναδυό φορές. Όχι απλώς είχα τρακ, αλλά υποθέτω εύλογα ότι ήταν πολύ μεγαλύτερο από του επαγγελματία που το στούντιο το 'χει ψωμοτύρι
β) Όσο για σένα Νίκο, συμβαίνει να διαθέτω ηχογράφησή σου (εγώ και ελάχιστοι άλλοι καραψαγμένοι συλλέκτες ), οπότε …συγκεντρώσου!