Για την Ιωάννα:
«Μπορεί να χαμογελάμε ή να κουνάμε την κεφαλή (ή άλλοι, και την… ουρά!) αλλά μέχρι τώρα ουδείς έλληνας επιστήμονας έχει ασχοληθεί ουσιαστικά με το θέμα.»
Έτσι είναι, και εγώ δεν έχω υπόψη μου τίποτα σχετικό. Η αφεντιά μου βέβαια, επιστήμονας δεν λογιέται αφού το επιστημονικό μου πεδίο είναι τελείως άσχετο με το θέμα. Όμως ασχολούμαι, επειδή δεν συμφωνώ με τον Βελούδιο και στο Λονδίνο τον Ιούνιο θα παρουσιάσω μία δουλειά σχολιασμού των «θέσεων» του (αλλά και άλλων), σχετικά με ελληνοκεντρικές προσεγγίσεις στο χορό Ζεϊμπέκικο. Αργότερα ελπίζω να το ξαναγράψω στα ελληνικά για την κλίκα.
Ο Κοροβίνης είναι πολύ επιφυλακτικός για την προέλευση των ζεϊμπέκικων φύλων (και τελικά καλά κάνει, παρά τις αρχικές μου αντιρρήσεις) και αυτό είναι σημαντικό γιατί αυτός έχει πρόσβαση και στην τουρκική σχετική γραμματεία όπου εγώ αδυνατώ. Το αν ήταν οι Ζ. κρυπτοχριστιανοί ή πρώην χριστιανοί δεν βρίσκεται πουθενά τεκμηριωμένο, σύμφωνα με τις δικές μου έρευνες. Υποθέσεις υπάρχουν δεκάδες αλλά αυτό είναι άλλο. Φυσικά και υπήρχαν πολλοί Ζεϊμπέκες στη Σμύρνη, το Αϊδίνι αλλά και την Πόλη και βεβαίως έδρασαν έντονα κατά τη μικρασιατική εκστρατεία. Σωστά επομένως όλα αυτά.
«ΥΓ2:
- Νίκο πώς μπορείς να λες ότι δεν τα έχεις με τον Μπίνη και τον Τσαρούχη, αλλά να λες στη Ειρήνη πως συμφωνείς μαζί της !!! Τέλειοοοοοο !»
Η Ειρήνη είπε:
«αλλά, η βιογραφία ακομα και ενός σημαντικού ρεμπέτη δεν μπορεί να είναι “ιστορική πηγή” για άντληση πληροφοριών, εδώ για τους Ζεϊμπέκους, τεκμηριωμένων: απαιτειται συστηματική μελέτη από ειδικούς επιστήμονες κάθε λογής.».
Σε αυτό συμφωνώ, όπως και εσύ φυσικά και απ’ ότι καταλαβαίνω και όλοι όσοι παρεμβαίνουν στο θέμα. Με τον Μπίνη δεν τα έχω, το είπα προγενέστερα και το επαναλαμβάνω, αλλά με τον Τσαρούχη δεν είπα ότι δεν τα έχω, αντίθετα ναι, τα έχω μαζί του και μόνο μαζί του (και με τον Βελούδιο που τον επηρρέασε). Η συμφωνία μου με τα λεγόμενα της Ειρήνης δεν αποκλείει καθόλου την ασυμφωνία μου με τα λεχθέντα από τον Τσαρούχη στον Μπίνη.
«2. “…οι καραμανλήδες, μετέπειτα δηλώσαντες Έλληνες…” Τι είναι αυτό πάλι ;;; Μπορείς να μας το αναλύσεις; Με ενδιαφέρει τρομερά !»
Η απάντηση εδώ θα χρειαζόταν αρκετές σελίδες. Τις έχουν όμως ήδη γράψει άλλοι. Σου συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν δεν το έχεις, το βιβλίο «Ιωάννης Η. Κάλφογλους, Ιστορική Γεωγραφία της Μικρασιατικής Χερσονήσου, Κέντρο μικρασιατικών σπουδών, Αθήνα 2002. Κυκλοφόρησε αρχικά το 1899 στην Κων/λη γραμμένο στα καραμανλίδικα από τον (ποντιακής καταγωγής, τουρκόφωνο αλλά όχι Καππαδόκη) Κάλφογλου. Διαβάζοντας την εισαγωγή του θα καταλάβεις. Στο μεσοδιάστημα, πολύ σύντομα: Ένα σημαντικό κομμάτι των (ελληνόφωνων ή τουρκόφωνων) ορθοδόξων της Μικρασίας, των Ρούμ που λέγανε οι Οθωμανοί, δεν επηρρεάστηκε αμέσως από την ελληνική επανάσταση και τη δημιουργία ελληνικού κράτους αλλά έβλεπε αρχικά την κοινότητά τους να εντάσσεται ειρηνικά, με τις ιδιαιτερότητές της, στο οθωμανικό ντοβλέτι ως οθωμανούς υπηκόους και χριστιανούς συγχρόνως. Σταδιακά μέσα στον 19ο αιώνα αρχίζουν να αποκτούν ελληνική εθνική συνείδηση με αποτέλεσμα (μεταξύ άλλων, τραγικών και αυτών) την εκδίωξή τους ως μη τούρκων κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών ή νωρίτερα. Ο Κάλφογλους, πάντως, στις τρείς πρώτες δεκαετίες της ζωής του αισθάνεται και δηλώνει «Ανατολίτης Οθωμανός χριστιανός» και αργότερα, τον 20όν αιώνα πιά, καταλήγει στους ενθερμότερους αγωνιστές της Εθνικής Ιδέας.
Και μία σημείωση εκτός κειμένου: Εφέδες (Efe), όχι εφέντες λέγονται οι επικεφαλής ομάδων Ζεϊμπέκων. Εφέντης είναι ελληνικής προέλευσης και σημαίνει Κύριος, αφέντης κλπ. («εφέντημ’» = Κύριε, ακόμα και στο τηλέφωνο σήμερα). Δεν έχω υπόψη μου συσχέτiση στην ετυμολογία μεταξύ των δύο λέξεων.
Υ.Γ. εγώ σε ήξερα για Αργίτισσα. Ποια η σχέση σου με τους εκ Καπαδοκίας Έλληνες;
