Καλησπέρα σε όλους! Πολύ χαίρομαι που έγινα μέλος αυτού το φόρουμ κι απορώ πώς δεν το 'χα κάνει τόσο καιρό!
Είμαι λάτρης της παραδοσιακής μουσικής και γενικώς μ’ αρέσει να ερευνώ και να ψάχνω ό,τι έχει σχέση με αυτήν και τον παραδοσιακό χορό. Θα ήθελα, λοιπόν, να με διαφωτίσετε (γιατί μέχρι τώρα δεν μπόρεσα να βρω κάποια άκρη) σχετικά με ένα τραγούδι, το οποίο τραγουδιόταν, αν δεν απατώμαι, στους προσφυγικούς οικισμούς της πρωτεύουσας και ονομάζεται “Ελενάρα”.
Το συγκεκριμένο τραγούδι, κατά την περίοδο 1931-1939, αποτέλεσε τη μουσική βάση (με κάποιες αλλαγές ίσως…) για τη δημιουργία πολλών αυτοσχέδιων τραγουδιών στη Νάξο και στην Απείρανθο ειδικότερα (πρόκειται για τον “σκοπό τσ’ αροχλάδας” ή “του μύλου”). Η ιδιομορφία του είναι ότι αποτελείται από εξάστιχα: οι α’, β’ δ’ και ε’ στίχοι είναι οκτασύλλαβοι, οι δε γ’ και στ’ επτασύλλαβοι. Ομοιοκαταληξία υπάρχει μεταξύ του α’ και του β’, του δ’ και του ε’, καθώς και μεταξύ του γ’ και στ’ στίχου.
π.χ. Αν μ’ αγαπάς κ’ έχεις καρδιά
έλα στο μύλο μια βραδιά
κάτω απ’ την αροχλάδα.
Ο ένας τ’ αλλονού να πει
χωρίς καθόλου να ντραπεί
τα βάσανά ντου άραδα.
Γνωρίζετε κάτι σχετικά με την “Ελενάρα”; Υπάρχει κάπου ίσως κάποιο ηχητικό αρχείο για να κάνω σύγκριση; Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τον σκοπό τσ’ αροχλάδας όπως τραγουδιέται στην Απείρανθο, μπορείτε να ακούσετε αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=jeUnsqY8XrM
Βρήκα και σχετικό βίντεο στο youtube με μία ηχογράφηση του Νταλγκά! Όσες φορές έψαχνα με αυτή τη λέξη-κλειδί, μου έβγαζε βίντεο με την Ελενάρα (Μενεγάκη…), γι’ αυτό και το 'χα παρατήσει το ψάξιμο!
“Ελένη Ελενάρα μου”
Υπάρχει και στο δίσκο “Μυτιληνιά και Σμυρνέικα” με το Νίκο Καλαιντζή-Μπινταγιάλα , έκδοση του “Αρχείου Ελληνικής Μουσικής” (πολύ ωραίος δίσκος, σου τον συνιστώ)
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 11:16 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:11 —
Σπάνια …βοηθάς μερακλούδες?? ή …σπανίζουν οι μερακλούδες??/…:019: Γιατί για το τελευταίο έχω αντιρρήσεις, είμαστε πολλές, απλά… δε μας …παίζουνε οι μερακλήδες, προτιμάνε τη σολαρία !!!:019:
Θα ψάξω να τον βρω αυτόν τον δίσκο! Πάντως και μόνο ότι μπόρεσα να το ακούσω ως πρωτότυπη σύνθεση για μένα ήταν φοβερό! Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η επιρροή του ρεμπέτικου στο νησιώτικο τραγούδι…
πολλες γυναικες γνωρισες μα καποια τη φοβασαι
και γω τα ιδια επαθα γι’αυτο καλη μου ,ασε!
ομως αν τυχει μερακλου,χαλαλι της και παλι!
και ας:112: χτυπαω υστερα το αδειο μου κεφαλι!!
Παρτιτούρα της ελενάρας περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Τα δημοτικά τραγούδια και οι λαϊκοί χοροί της Κύπρου” του Γεώργιου Α. Αβέρωφ, με επιπλέον κυπριακά δίστιχα:
Ελένη που τες Τρείς Ελιές τζιαι που τα μαύρα μμάδκια
έκαμες την καρτούλλα μου σαραντα δυο κομμάδκια
Ελένη πόν εσιεις τον νουν πάνω στην τζιεφαλήν σου
άεις τους άλλους να θωρούν τζιαι δως μου το φιλίν σου