Μήπως ξέρει κανείς πως λέγεται ενα τραγούδι που λεει κατι τετοιο:
“Αμα λες πως εισαι απ’ το Περαια, αλανιαρα, να ξιγιεσαι μορτικα και ωραια.”
Ευχαριστώ εκ των πρωτερων!!
Πρόκειται για το ΑΛΑΝΙΑΡΑ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ, χασάπικο του Μάκρου, 1935.
Κάθε βράδυ θα σε περιμένω
κι όπου θέλω εγω θα σε πηγαίνω
Θέλω από ‘σε να μ’ αγαπήσεις, αλανιάρα,
την φλόγα της καρδιάς μου να μου σβήσεις
Γιατί θες μικρό να αναστενάζω
μάγκικο, βρισιές να σ’ αραδιάζω
Μια που λες πως είσαι απ’ τον Περαία, αλανιάρα,
να ‘ξηγιέσαι μάγκικα κι ωραία
Μια που λες πως είσαι απ’ την Αθήνα
να 'ξηγιέσαι μάγκικα και φίνα
Κάθε βράδυ ραντεβού μαζί μου
κι όλο εσένα θ’ αγαπώ πουλί μου
Έλα πάψε πια μη με παιδεύεις, αλανιάρα,
κι από 'μένα έχεις ο,τι γυρεύεις
Ναι, αυτά είναι τα λόγια, μπράβο Δημήτρη ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΖΩΖΕΦΙΝΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, Αθήνα και μετά μούγκα!
Μιας και ξαναβγήκε το νήμα στον αφρό, πράγματι το Ζοζεφίνα δεν υπάρχει στην ηχογράφηση του 1935. Εν τω μεταξύ, ήρθαν στο φως ηχογραφημένα αποσπάσματα από εμφανίσεις του Μάρκου τη δεκαετία του 1960 (π. χ. εδώ και εδώ). Στις εμφανίσεις αυτές ο Μάρκος λέει το “Ζοζεφίνα”. Να το έλεγε και στο πάλκο και τη δεκαετία του 1930; Το άλλο ερώτημα είναι σε ποια Ζοζεφίνα αναφέρεται. Το λέει, έτσι, στην τύχη για να βγει η ομοιοκαταληξία ή υπάρχει κάποια συγκεκριμένη Ζοζεφίνα; Π.χ. η Ζοζεφίνα του Ναπολέοντος Βοναπάρτη ή η Ζοζεφίν Μπέικερ που το 1934 είχε επισκεφτεί την Αθήνα και είχε κάνει πάταγο;
1 «Μου αρέσει»
Μπορεί…
Αυτή έδωσε το όνομά της ταυτόσημο της ομορφιάς…
Νομίζω κι ο Τσιτσάνης στο “Κάποτε ζήλεψα κι εγώ δύο μαύρα μάτια…”
Λέει “σαν να ταν Ζοζεφινα” και στην επανάληψη λέει "σαν Μπέκερ Ζοζεφινα "
(Δεν θυμάμαι πως ακριβώς)
1 «Μου αρέσει»
Πολύ το ψιψιρίζετε και οι δύο! Η ουσία είναι μία: στο δίσκο, Ζοζεφίνα δεν έχει και, τέρμα. Μώκο, που λένε. Λες, ρε Γιάννη, να ήξερε ο Μάρκος το όνομα της γυναίκας του Ναπολέοντος; Εδώ που τα λέμε, πιθανότατον!
1 «Μου αρέσει»
Μα δεν είναι και τόσο σπάνιο όνομα στην Ελλάδα. Εμένα με καλύπτει η υπόθεση ότι είναι μια οποιαδήποτε, που θα μπορούσαν να τη λένε και Κατερίνα ή βρε-Χριστίνα.
Νίκο, κι εγώ κάποτε, τσαντιζόμουνα πολύ με αυτό το “Ζοζεφίνα”.
Αλλά φαντάσου να χαμε το γερο Μάρκο σε καμιά μάζωξη και να μας πέταγε ένα Ζοζεφίνα στο ένα μέτρο 
3 «Μου αρέσει»
Ε λοιπόν, εμένα πάντα μου άρεσε η Ζοζεφίνα. Ο κύριος λόγος μάλλον είναι απλώς ότι έτσι το πρωτόμαθα, αφού πριν το ακούσω από δίσκο το είχα μάθει από κομπανίες και παρέες. Εκτός από τη Ζοζεφίνα, πρόσθεταν και επανάληψη της «αλανιάρας» ή, αντί επανάληψης, «παιχνιδιάρα». Και εξαρχής μου άρεσε αυτή η λεπτομέρεια, η Ζοζεφίνα, που άλλωστε και οι παρέες την τόνιζαν πάντοτε με «ιδιαίτερο» νόημα.
Τώρα που το σκέφτομαι όμως, δεν είναι τυχαίο ότι αρέσει σε πολλούς:
- Αν πάρεις ως δεδομένο το «αλανιάρα / αλανιάρα» ή «αλανάρα / παιχνιδιάρα», η ξαφνική αλλαγή σε «αλανιάρα / Ζοζεφίνα» δημιουργεί μια καταπληκτική ανατροπή, αφού αλλάζουν οι ομοιοκαταληξίες: πριν τα δύο τσακίσματα ομοιοκαταληκτούσαν μεταξύ τους και οι στίχοι μεταξύ τους, τώρα επιπλέον το ένα τσάκισμα ομοιοκαταληκτεί και με τον στίχο. Αυτό το θεωρώ πανέξυπνο κόλπο.
- Είναι πολύ βαμβακάρικο να εναλλάσσεις τα τσακίσματα ή να μην είναι ακριβείς οι επαναλήψεις. Ακόμη και μέσα στο ίδιο αυτό τραγούδι, οι δύο στροφές έχουν από δύο δίστιχα που το ένα επαναλαμβάνεται, και η μία τρία δίστιχα που το τελευταίο αντικαθιστά την επανάληψη.
Άρα, και που δεν το έγραψε έτσι ο Μάρκος στον δίσκο (με Ζοζεφίνα εννοώ), δεν πειράζει: δεν αλλοιώνεται το πνεύμα του Μάρκου αν κάνουμε κάτι που επιβεβαιωμένα θα μπορούσε να το κάνει κι ο ίδιος ο Μάρκος.
Η μόνη ένσταση είναι ότι αυτό που στην πραγματικότητα κάνει ο Μάρκος στον δίσκο είναι ακόμη πιο μαγκιά: την πρώτη φορά ρίχνει το «αλανιάρα» που έρχεται τόσο φυσικά και ομαλά ώστε περιμένεις να το ξανακούσεις και στη δεύτερη, αλλά εκεί, στη δεύτερη φορά, σου κάνει την έκπληξη και δε βάζει απολύτως τίποτα! Σαν ένας ανεπτυγμένος αντιχρονισμός (παύση στο ισχυρό) που φαινομενικά ανατρέπει τον ρυθμό.
2 «Μου αρέσει»
Εάν στην επόμενη μάζωξη (καλά να 'μαστε, εύχομαι το συντομότερο) εκτοξεύσω κάνα “Ζοζεφίνα” παρακαλώ να εκληφθεί ως τρολάρισμα και μόνο. Ούτε και γω το γουστάρω και να το είχε πει και ο Παντοδύναμος ο ίδιος.
4 «Μου αρέσει»