Από τις εφημερίδες:
"Κηδεύτηκε χτες από το Α’ Νεκροταφείο η διακεκριμένη, 69χρονη στιχουργός Σώτια Τσώτου (με πολιτική κηδεία), που πέθανε στις 10/12, χτυπημένη από τον καρκίνο.
Δημιουργός, που συνεργάστηκε με πλειάδα συνθετών και ερμηνευτών, υπογράφοντας μεγάλες επιτυχίες. Γεννημένη (1942) στη Λιβαδειά, ήταν το 5ο παιδί του ΕΛΑΣίτη αγωνιστή Γιώργου Κρανιώτη, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς μπροστά στο σπίτι του, το Σεπτέμβρη του 1943. Ακολούθησε η δραματική περιπέτεια της οικογένειας, η φυγή της μικρής Σώτιας στην Αθήνα, όπου υιοθετήθηκε από το ζεύγος Χ. και Δ. Τσώτου. Η Σώτια Τσώτου, δεκαοχτάχρονη, παράλληλα με τις σπουδές της στην Πάντειο και τις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μιχαηλίδη, εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Η δικτατορία τη βρήκε να εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθερία». Η διακοπή της έκδοσής της, έβαλε τέλος στη δημοσιογραφική της καριέρα. Στη διάρκεια της χούντας, συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια «Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ» και το «Να ‘τανε το 21». Καθοριστική υπήρξε για τη στιχουργική καριέρα της η συνεργασία της με τον Κώστα Χατζή, στη διάρκεια της δικτατορίας, με τραγούδια όπως «Απ’ το αεροπλάνο», «Τρελός ή παλικάρι», «Κάτι τρέχει» κ.ά. Τεράστια ήταν η επιτυχία του «Ρεσιτάλ». Σταθμός στην καριέρα της ήταν η συνεργασία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη και το γνωστό «Βραδιάζει».
Συνεργάστηκε με τους Σταύρο Κουγιουμτζή, Γιώργο Χατζηνάσιο, Απόστολο Καλδάρα, Τάκη Σούκα, Χρήστο Νικολόπουλο, Χρήστο Παπαδόπουλο, Μαρινέλλα, Χρήστο Γκάρτζο, Γιώργο Κριμιζάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Χάρι Αλεξίου, Γιάννη Πάριο, Γιάννη Πουλόπουλο, Δημήτρη Μητροπάνο κ.ά."