Συνέδριο "γιορτή" για την λαϊκή κιθάρα

Τώρα που μάζεψα λίγο το μυαλό μου είπα να γράψω δύο λόγια.
Ήταν ένα τριήμερο που θα το θυμόμαστε για χρόνια. Πιστεύω ότι όλοι αποκομίσαμε κάτι απʼ τη συμμετοχή μας και συγχρόνως περάσαμε όμορφα, όχι γιατί έγινε κάτι «θεϊκό», αλλά γιατί όλες αυτές τις μέρες στα πρόσωπα των περισσοτέρων υπήρχε ένα μεγάλο χαμόγελο. Αυτό και μόνο είναι αρκετό.
Οπωσδήποτε πάντα υπάρχει περιθώριο για κάτι καλύτερο,αλλά ό,τι περνούσε από το χέρι μας το κάναμε.
Το τι γινόταντο βράδυ στην Πριγκηπέσα δεν χρειάζεται να το αναφέρω θα το μάθατε…

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όσους βοήθησαν, σʼ αυτούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, εισηγητές, συλλέκτες, οργανοποιούς που με δικά τους έξοδα ήρθαν από όλη την Ελλάδα για να συμμετέχουν και να μας φέρουν αυτές τις υπέροχες κιθάρες, νέες και παλιές.

Εύχομαι τέτοιου είδους μαζώξεις να γίνονται συχνότερα, ώστε την τέχνη μας να την πάμε έστω κι ένα βήμα παραπέρα.
Υγεία να έχουμε να τα λέμε.

Υ.Σ. ΔημήτρηΝ. εκτός από το όμορφο βιντεάκι που έκανες, τα πορτοκάλια σου είναι απίστευτα…

Το τριήμερο με λόγια δύσκολα να το περιγράψεις! Κατ’αρχάς τόσες οργανάρες γύρω -γύρω που πραγματικά ζαλίζεσαι, η αφρόκρεμα από μάστορες και παίχτες,ενδιαφέρουσες συζητήσεις- παρουσιάσεις- σεμινάρια, άνθρωποι που τους γνώρισες στο τριήμερο και νιώθεις πως τους ξέρεις χρόνια, πενιές πρωί- βράδυ… Τι άλλο να θέλει κανείς? Μπράβο σε όλους όσους συνέβαλλαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Περάσαμε αξέχαστα!!!

Να κι ένα βιντεάκι με τον φίλο Γκόγκος_Δ και την παρέα του

τοσες μερες ηθελα να γραψω,αλλα δεν ειχα λογια!με καλυψε ο συνονοματος ακριβως!!

Ότι και να πούμε είναι λίγο για το 3ήμερο… άλλωστε τα είπαν και οι προηγούμενοι…
Θα σταθώ μόνο στο σημαντικό κομμάτι του σμιξίματος με ανθρώπους πολύ ωραίους και μερακλήδες που αγαπάμε την ίδια μουσική και που ο καθένας προσπαθεί να βάλει το λιθαράκι του στο να διαδοθεί το ρεμπέτικο.
Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε σε τόσο εποικοδομητικές και ενδιαφέρουσες συναντήσεις!
Να ναι καλά όσοι συμβάλλανε στο να στηθεί όλη αυτή η γιορτή!
Ζήσαμε ιστορικές στιγμές!

Τέλος λοιπόν (για φέτος).
Οι αστικές λαϊκές μουσικές έδειξαν οτι ειναι μια διοργάνωση που μπορει να γίνει θεσμός. Η συμμετοχή του κόσμου ηταν συγκινητική. Και τις τρεις ημέρες.
Ολοι οι οργανοποιοι δώσανε τον καλύτερο του εαυτό και μας παρουσίασαν εξαιρετικές καινούργιες λαϊκές κιθάρες. Χάρηκα πολύ που ειδα οτι η εσωστρέφεια και σ αυτόν τον κλάδο εξαφανίστηκε. Ηταν ολοι μαζι με απίστευτα καλη διαθεση. Μπράβο σε ολους και ιδιαίτερα σ αυτούς που ταξίδεψαν απο ολα τα μέρη της Ελλάδας για να μας παρουσιάσουν την δουλεια τους.

Για τους μουσικούς τι να πω;
Η λαϊκή κιθάρα φάνηκε ξεκάθαρα πως εχει περάσει σε αλλα επίπεδα. Τα προγράμματα που παρουσίασαν ηταν εξαιρετικά. Η διαθεση τελεια και οι αντοχές τους απίθανες. Αν μπορούσαν ακόμη θα έπαιζαν.!
Οι συλλέκτες γεναιοδωροι. Απίθανα συλλεκτικά κομμάτια παρουσιάστηκαν στην έκθεση και η αύρα όλων αυτών των καταπληκτικών οργάνων σαφώς επηρέασε την διαθεση όλων μας.

Ενα ευχαριστω τεράστιο σε ολους.
Την αντιδήμαρχο Ελλη χρυσίδου για την παραχώρηση του χώρου.
Τον Τάσο θεοδωρακη που με τεράστιο κόπο συγκέντρωσε ολα αυτα τα απίθανα όργανα αλλα και οργάνωσε ολο το κομμάτι της έκθεσης που αφορούσε την οργανοποιεια. Η γκρινια του ειναι επική!!!
Τον Κώστα Μαντζιάρη που απ την πρωτη στιγμη ηταν δίπλα μας και βοήθησε σε ολα τα στάδια της οργάνωσης.
Τον Μπαμπη Μητσιόπουλο και την alter vision για ολα…
Τον Γιάννη Ασπιώτη και την polyptychon για για ολα…
Την Μαρία Ζουμπούλη και τον Γιώργο Κοκωνη για ολα…
Την whalegraphics για την χορηγία όλου του εντύπου υλικού.
Τον Αποστολη Τσαρδακα για την φωτογράφηση των κοριτσιών.
Τον Τσέλιο για την χορηγία όλων των σταντ που “κρεμασαμε” τα κορίτσια.
Τον Παναγιώτη Ζάχο για την χορηγία του ηχητικου εξοπλισμού.
Την undersound και τον Γιωργουλη Δημητριαδη για την χορηγία του παλκου και του φωτισμού.
Την Σουζανα Απαρτιάν που μας έφερε ιστορικά εργαλεία του πατέρα της.
Τον Νίκο Μακρυνακη και την Μυρσίνη για τις ρακες και τους μεζέδες.
Τα νερά κορπη για τα … Νερά και τους καφέδες.

Τους καταπληκτικούς μουσικούς που ταξίδεψαν με δικά τους έξοδα από πολλά μέρη της Ελλάδας για να μας παρουσιάσουν την δουλεια τους. Μιάς και παίξανε όλοι αφιλοκερδώς, την Παρασκευή το πρωί θα παραδώσουμε 500 Ευρώ στο ορφανοτροφείο Θηλέων Μέλισσα στην Θεσσαλονίκη. Αυτά είναι τα χρήματα που οι ιδιοκτήτες της Πριγκηπέσσας θα πλήρωναν για τα μεροκάματα των μουσικών.
• Γιάννης Παπαγεωργίου - Γιώργος Μακρής
• Κωστής Μακρυγαννάκης - Τηλέμαχος Ρουδνικλής - Κωστής Κωστόπουλος (δημοτικό κέντρο μουσικής και χορού θεσσαλονίκης)
• Κώστας Κυρίτσης - Αθηνόδωρος Καρκαφίρης - Χρήστος Κοσμάς
• Γκόγκος Δημήτρης, Πάρης Χρηστίδης , Θωμάς Καραγιάννης
• Άκης Πιτσάνης - Βασίλης Αλεξιάδης
• Σπύρος Δελέγκος - Γιώργος Δορλής
• Δημήτρης Παπάς - Γιώργος Τσαλαμπούνης
• Κωστής Κωστάκης - Παναγιώτης Διαμαντής - Χαρούλα Τσαλαπάρα
• Πέτρος Μάλαμας
• Θεοδώρα Αθανασίου - Δημήτρης Νικολάου.

Τον Μπάμπη Παπαδόπουλο για την ωραία συναυλία του Σαββάτου αλλά και για το σεμινάριο.
Τον Δημήτρη Λάππα για το σεμινάριο.
Τον Διονύση Μακρή και τον Δημήτρη Βλαχομήτρο για την συναυλία του Σαββάτου.

Ολους τους φοιτητές του ΤΛΠΜ που ταξίδεψαν απ την Αρτα.

Αφήνω τελευταίους του καταπληκτικούς μαθητές μου. Εκτός απο παιχταραδες ειναι και τέλεια παιδιά.Η βοήθεια τους ήταν πολύτιμη!
Βασίλης Αλεξιαδης
Στέφανος Χονδροπηδας
Γιάννης Αθανασίου
Κώστας Παπαλουκας
Σπύρος Μανωλατος
Γιώργος Τσαλαμπουνης
Δημήτρης Παπας

Α…και ένα τελευταίο ευχαριστώ στους ξενοδόχους της πόλης. Μας έδειξαν οτι μπορούμε και χωρίς αυτούς…

Και του χρόνου με υγεία!

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες, όπως και στον κόσμο που παρακολούθησαν και στήριξαν με την παρουσία τους ερχόμενοι ακόμα κι από διάφορα μέρη της Ελλάδας!
Πραγματικά ένα τριήμερο με πρωτόγνωρες και σημαντικές δραστηριότητες για το συγκεκριμένο μουσικό είδος!

Τέτοιου τύπου εκδηλώσεις έχουμε ανάγκη όλοι να γίνονται πιο τακτικά…Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια γενικότερα σε διάφορα αντικείμενα, επίπεδα και πόλεις…

Και εις άλλα με υγεία!

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και από μένα και ευχαριστώ για την σημαντική εμπειρία . Όλα πολύ ενδιαφέροντα και πολύ καλά οργανωμένα : οι συζητήσεις , οι κιθάρες , οι συναυλίες , τα master classes , το σημαντικό βιβλίο του Δ. Μυστακίδη . Χάρηκα και ζήλεψα όλα αυτά τα νέα παιδιά που με το ίδιο πάθος , όπως και εμείς κάποτε , αγαπάνε αυτή τη μουσική και παίζουν καταπληκτικά . Πήρα υλικό για πολύ καιρό και ελπίζω να μπορέσω αργότερα να γράψω κάποιες σκέψεις μου .

Υ.Γ Δημήτρη Ν , babis , ρεμα χάρηκα για την γνωριμία και ελπίζω να τα ξαναπούμε

συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές! εύχομαι να επαναληφθεί με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία!
πολύ στεναχωριέμαι που ήταν αδύνατον να ανέβω στην αγαπημένη σαλονίκη, ελπίζω την επόμενη φορά. για την ώρα, περιμένω με πολύ ενδιαφέρον το ανέβασμα του υλικού (εισηγήσεις, αν όχι και πρακτικά;) στο σάιτ που αναφέρθηκε.
ευχαριστούμε!

Αν και λίγο καθυστερημένα προσπαθώ κι εγώ να καταθέσω την εμπειρία μου από την εκδήλωση στο Γενί Τζαμί (αν και ίσως πάει να μετατοπιστεί αλλού το βάρος της κουβέντας;)

Πραγματικά μια καταπληκτική διοργάνωση και αξέχαστη ήταν η «Γιορτή για την Λαϊκή Κιθάρα», ένα επιστημονικό συνέδριο για το μεράκι της λαϊκής κιθάρας ειδικότερα και της μουσικής γενικότερα.
Τα λόγια σίγουρα δεν φτάνουν.
Έχουν ειπωθεί και από τους προηγούμενους, συμφωνώ κι εγώ και καταθέτω τα εύσημα για την άψογη οργάνωση, τον πολύ όμορφο χώρο και το «χορταστικότατο», όπως αναφέρθηκε, περιεχόμενο!
Η έκθεση κιθάρας μας μάγεψε με την ομορφιά και την πληθώρα των εκθεμάτων: παλιά αξιοθαύμαστα ιστορικά όργανα, συντροφιά με πολύ όμορφες καινούριες λαϊκές κιθάρες, εξαιρετικής αισθητικής και ηχητικού αποτελέσματος. Χαρήκαμε αφάνταστα που είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τόσους δημιουργούς παλιούς και νέους, να δοκιμάσουμε τα όργανα καθώς και να τα ακούσουμε παιγμένα από παικταράδες.
Οι εισηγήσεις, στο σύνολό τους ήταν άκρως ενδιαφέρουσες όπως και τα σχόλια και οι συζητήσεις.
Συναντήθηκα με παλιούς φίλους και γνώρισα νέους και όλοι είχαμε κοινό ενδιαφέρον. Απίθανο!!
Δεν μετάνιωσα στιγμή για το μακρινό ταξίδι (από Κεφαλονιά), χάρηκα τη συνεύρεση καθώς και την όμορφη Θεσσαλονίκη (που λέει και το τραγούδι) και τους ανθρώπους της.
Όσο για τις συναυλίες εντός (Γενί Τζαμί) αλλά και εκτός (“Πριγκιπέσσα” – δεν πάω σπίτι μου απόψε), τι να πω: ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ σε όλους, παλιούς και νέους για τα εξαιρετικά ακούσματα!
Το κερασάκι; Τα σεμινάρια (master classes) της Κυριακής, θεωρία, πράξη και ιδέες να χαίρεσαι να μελετάς. Κι οι τρεις ήταν απίθανοι!!
Τα οφέλη πολλά: είδαμε, γνωρίσαμε, μιλήσαμε, συνευρεθήκαμε, μάθαμε, συστηθήκαμε και άλλα πολλά. Προπαντός νοιώθουμε υπερήφανοι για το σύγχρονο γίγνεσθαι γύρο από το όργανο και το μουσικό ιδίωμα, αλλά και τους σύγχρονους οργανοποιούς και τους σύγχρονους μουσικούς. Βιώσαμε ένα λαμπερό και στιβαρό παρόν, το οποίο αξίζει σαφώς να διευρυνθεί και εκτός εθνικών ορίων, κάτι που ήδη γίνεται θαρρώ.
Συμφωνώ κι εγώ για την αφιερωμένη ιστοσελίδα, όχι μόνο για το γεγονός αλλά και γενικότερα για το όργανο.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και σε όλους όσους εργάστηκαν για την εκδήλωση.
Σίγουρα η προσπάθειά σας εκτιμήθηκε και θα φέρει καρπούς.
Καλή αρχή, καλή συνέχεια και μακάρι να γίνουν αντίστοιχες εκδηλώσεις και για άλλα όργανα.
Χάρηκα για την γνωριμία με τον Δημήτρη Μυστακίδη και τον Τάσο Θεοδωράκη και τόσους άλλους που δεν θυμάμαι ονόματα, όμως θα ξανανταμώσουμε.

Συγκέντρωσα σε ένα playlist 40 βίντεο από τις εκδηλώσεις. Με τον καιρό θα προσθέσω κι ό,τι άλλο αλιεύσουμε…

Από συντονιστή: Τα μηνύματα σχετικά με την κιθάρα στη δημοτική μουσική μεταφέρθηκαν σε ξεχωριστό νήμα (όπως ήταν εξαρχής).

Σημείωση από τη συντονιστική ομάδα: μεταφέρονται εδώ μηνύματα σχετικά με τα πρακτικά της εκδήλωσης

Γιατί δεν μας λές τι ακριβώς έπρεπε να γίνει που δεν έγινε;

Κατ’ αρχάς,κρίνεις ότι -μετά από τόσο καιρό- δεν θα έπρεπε να έχουν εκδοθεί πρακτικά των εισηγήσεών μας (“Αστικές λαϊκές μουσικές: λαϊκή κιθάρα”, άνοιξη του 2014) ή κάτι αντίστοιχο αυτών, όπως βίντεο με τις παρουσιάσεις μας;

Όχι βέβαια.
Το τριήμερο για την λαικη κιθάρα ήταν έκθεση οργάνων που πλαισιώθηκε με διάφορες δράσεις. Δεν ήταν συνέδριο. Ούτε υποσχεθήκαμε ούτε μπορούμε να βγάλουμε τα πρακτικά γιατί οι ομιλίες δεν ηχογραφήθηκαν ούτε βιντεοσκοπήθηκαν μιας και δεν υπήρχαν χρήματα γι αυτό. Δεν ήταν αυτό το ζητούμενο άλλωστε. Εσύ όμως τουλάχιστον την είχες γραμμένη την εισήγηση σου. Γιατί δεν την δημοσιοποιείς αφού κόπτεσαι τόσο πολύ;

Όχι δα!!
Εγώ θυμάμαι πολύ καλά ότι είχες γράψει πως θα ανέβουν κάπου!!

Τότε υπήρχαν χρήματα και τώρα όχι;

  1. Προφανώς και δεν κόπτομαι για την εισήγησή μου, καθώς αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ασφαλώς και θα την είχα δημοσιοποιήσει καιρό πριν… Πάντως, ευχαριστώ για την υπόδειξη…

Εξάλλου, όπως ανέφερα και σε παραπάνω μήνυμα, το μεγαλύτερο μέρος της εισήγησής μου στη Θεσσαλονίκη (2014) υπάρχει σε εισήγηση επιστημονικού συνεδρίου του 2015, του οποίου κοινοποίησα τα πρακτικά…

  1. Παρʼ ότι δεν έθεσα εγώ το θέμα των πρακτικών στη συζήτηση (δες παραπάνω), θεωρώ ξεκάθαρα ότι θα έπρεπε να έχουν δημοσιευτεί πρακτικά ή ένα βίντεο… Και όχι βέβαια για τη δική μου εισήγησή, αλλά γιατί γενικότερα θα πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω αυτού του τύπου οι δράσεις. Αυτό το τελευταίο αποτελεί σαφώς ζητούμενο.

  2. Όπως ανέφερα και παραπάνω, στη Θεσσαλονίκη η φάση ήταν μια συνάντηση και όχι ένα συνέδριο. Επρόκειτο για ένα τριήμερο για την λαϊκή κιθάρα γενικά, που σήμαινε μια σειρά από δράσεις (εισηγήσεις, παρουσιάσεις, συναυλίες κλπ) και μεταξύ αυτών και η έκθεση με τις κιθάρες, καθώς έτσι προέκυπτε και από την προβολή της εκδήλωσης, αλλά και έτσι συνέβη στην πράξη.
    Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να “αποθανατίζονται” τουλάχιστον κάποιες δράσεις με κάποιο τρόπο (πρακτικά, βίντεο).
    Εδώ μιλάμε για στοιχειώδεις οργανωτικές προδιαγραφές…

  3. Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα ότι για λόγους οικονομικούς δεν μπόρεσαν οι διοργανωτές. Οργανώθηκαν τόσα πράγματα τότε και δεν μπόρεσαν να προβλέψουν ότι μέρος κάποιων δράσεων θα χρειαστεί βιντεοκάλυψη;

Δηλ. μπορεί εδώ το Ρεμπέτικο Φόρουμ -χωρίς τυπικά οικονομικούς πόρους- να βιντεοσκοπεί την ημερίδα δίνοντάς την στη δημοσιότητα και φορείς όπως το ΤΕΙ Άρτας και ο Δήμος Θεσσαλονίκης όχι;

Σπύρο, αν μου επιτρέπεις, μην το παίρνεις κατάκαρδα. Δεν ξέρω τη συγκεκριμένη ιστορία, αλλά γενικά είναι κάτι που συμβαίνει. Προσωπικά έχω μια ολόκληρη μικρή συλλογή από εισηγήσεις σε συνέδρια που τα πρακτικά τους δε βγήκαν ποτέ, ενώ άλλοτε έμοιαζε αυτονόητο ότι θα εκδοθούν κι άλλοτε ήταν όχι απλώς αυτονόητο αλλά ρητή δέσμευση. Μάλιστα ένα από τα συνέδρια ήταν στην Αγγλία (θέλω να πω, δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο εδώ). Αν εσκόπευα ν’ ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα, όπως πιθανότατα άλλοι που συμμετείχαν στα ίδια συνέδρια και επίσης ακόμη περιμένουν, θα είχα υποστεί μεγάλη ζημιά, αφού με τις δημοσιεύσεις «χτίζεις βιογραφικό». Χώρια βέβαια το προφανές, ότι μια εισήγηση που θα την ακούσουν όσοι είναι παρόντες και μετά θα μείνει άγνωστη είναι δώρον άδωρον.

Αλλά όταν κάποιος βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να κάνει την έκδοση, δεν έχει μεγάλη σημασία ούτε αν το υποσχέθηκε ούτε αν σε ζημιώνει ή αν κρατά τη γνώση κρυφή: άμα δε γίνεται, δε γίνεται, τι να κάνουμε.

Τελικά ξεκίνησα να τ’ ανεβάζω στο μπλογκ μου.

Πέπε, μην παρεξηγείς τα πράγματα…
Δεν παίρνω τίποτα κατάκαρδα και δεν με ενδιαφέρει εμένα προσωπικά που δεν εκδόθηκε κάτι από τότε (Ούτως ή άλλως κατοχύρωσα τις απόψεις μου σε συνέδριο αργότερα)…
Απλά θεωρώ με αφορμή το γεγονός -που τέθηκε αρχικά από τον Μπάμπη- ότι είναι μια φάση που θα πρέπει γενικά να βγαίνει προς τα έξω, να δημοσιοποιείται και όχι να γίνεται απλά διαφήμιση των ονομάτων μας: ότι απλά μιλήσανε κάποιοι κλπ…Δηλ. να έχει ο όποιος ενδιαφερόμενος πρόσβαση στο περιεχόμενο που είναι και η ουσία…

Όσον αφορά τα διάφορα επιστημονικά συνέδρια που δεν εκδίδουν πρακτικά, απλά θα πω ότι είναι ενδεικτικό του επιπέδου τους και δεν αποτελεί δικαιολογία για κάτι…

Για μια στιγμή, ρε Περικλή.

Ο Δημήτρης δεσμεύτηκε για το υλικό. Δεν το τήρησε για χ-ψ λόγους. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Μη μας λέει όμως ότι δεν έταξε ή ότι δεν υπήρχε καν καταγραφή!!
Όταν την έδινε υπήρχε καταγραφή; Κι αν δεν υπήρχε εξ αρχής, γιατί υποσχέθηκε δηλ;

Σε παιδάκια απευθύνεται; (για να μην πω τίποτα άλλο)

Κι εγώ Δημήτρη τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό και με ρωτάς προσωπικά;

Είπα, στο μήνυμα προς τον Σπύρο, ότι τη συγκεκριμένη ιστορία δεν την ξέρω. Το αν υπάρχουν ευθύνες από την πλευρά της διοργάνωσης το αφήνω εντελώς ασχολίαστο, ας πουν όσοι ξέρουν, όχι εγώ. Την πλευρά του εισηγητή/συγγραφέα που μένει ανέκδοτος σχολίασα, γιατί έχω βρεθεί σ’ αυτή τη θέση.