Έχω παίξει με τρία όργανά του στη Γερμανία:
-
δύο τρίχορδα (αδερφάκια) που τα έχουν φίλοι μου, ένας έλληνας κι ένας γερμανός. Λεπτά μανίκια, δυνατός ξερός ήχος, σκάφη…4χορδου, φτηνιάρικες φιγούρες, ιδίως στο καράολο. Κόστισαν (παραγγελία, και μάλιστα με χοντρή καθυστέρηση) πρωτού περίπου 8 χρόνια περί τα 1500? (πριν μετακομίσει μόνιμα στη Γερμανία ο οργανοποιός). Κανείς εκ των δύο δεν έμεινε ευχαριστημένος και ιδίως ο γερμανός, που οφείλω να πω ότι πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση μη-έλληνα στο αντικείμενο και πολύ συγκροτημένου και δυνατού παίκτη (τελευταία μάλιστα κατασκευάζει ερασιτεχνικά ο ίδιος μαντολίνα).
-
με ένα τζουρά, παλαιότερης κατασκεύης, σκαφτή μουριά με κάποιο παράξενο μόνιμο κούρδισμα (δε θυμάμαι πια). Ενδιαφέρον όργανο, ωραίος παλιακός ήχος, περίτεχνο σκάλισμα του σκάφους (σε σημείο υπερβολής). Ανήκει επίσης στον παραπάνω έλληνα.
Αυτό που ακούγεται από παίκτες εδώ, είναι ότι ο άνθρωπος αυτός ουσιαστικά σήμερα είναι συναρμολογητής οργάνων (σκάφη από δω, φιγούρες απο κει κλπ).
Κατά τʼ άλλα, η μετοίκηση σε οποιαδήποτε χώρα δεν «ανοιγοκλείνει» απαραίτητα το μυαλό, μιας και δεν γνωρίζουμε υποχρεωτικά τους λόγους της μετοίκησης. Ίσως μπορεί πχ κανείς να συμπεράνει αν ψάξει ένα σχετικό βίντεο-αφιέρωμα που έγινε από τη γερμανική τηλεόραση (στη γερμανική γλώσσα βέβαια) για τον εν λόγω οργανοποιό. Εκεί βέβαια ακούγεται και κάποια…κορώνα, ότι "οι κατασκευές του θεωρούνται (από ποιούς όμως δε λέει!) Stradivari unter die Bouzoukis“ (σσ κόψε κάτι ρε δημοσιογράφε!), “με διακύμμανση τιμών από 1000 εώς 20.000?” (χρονολογία βίντεο: 2007)!
Διασκεδαστικά θεωρώ επίσης τα σχόλια στο εν λόγω βίντεο, όπου στην ερώτηση θεατή „αν πρόκειται για μόρια“, ο κατασκευαστής απαντά „δεν είναι μόρια, παρά για έρευνα που θα αποκαλύψει μετά από χρόνια“! (αναμφισβήτητα βέβαια, ο άνθρωπος είναι δεξιοτέχνης των πάλκων…)
Ο όρος και η ιδιότητα του „ερευνητού“ έχει καταντήσει σούπα πια στους καιρούς μας, να κολλάει σα τίτλος δίπλα από κάθε επάγγελμα…