Η Πελαγία στο λεπτό,
σου ετοιμάζει ρίμες
Πένα βαριά,στίχοι φωτιά
Οπως μου λεν οι φήμες
Μα η φωτιά είναι φωτιά
και στις παρεξηγήσεις
Με στίχους πυροσβεστικούς
Πάντα θα βρίσκει λύσεις.
Γειά σου ρε Πελαγία:088:
Γιωργη μου ολοι εχουμε
δω μεσα τη δουλεια μας
δουλευουμε για παρτη μας
και για την αφεντια μας …
και επειδη ο ανθρωπος
στο τσαφ φωτιες αναβει
που δυσκολα γιατρευονται
οταν γενει η βλαβη …
ενιοτε παιρνω κι εγω
τον ρολο του αναπτηρα
αλλα τις πιο πολλες φορες
ρολο πυροσβεστηρα …
εαν Γιωργη ελεγχαμε
λιγο τον εγωισμο μας
και κριναμε “ως εαυτον”
τον παραδιπλανο μας …
τοτε να εισαι σιγουρος
δε θα χαμε αλλα κρουσματα και το αυτι μας "επιεικως" θα ακουγε τ ακουσματα …
η αν δεν μας παρεσυρε
ο ιστρος μας και μονο
και λιγο κατεβαζαμε
τον “ζορικο” τον τονο …
ολα θα βαινανε καλως ,
μα τωρα στα εμποδια
ηρθαν και μας “ξυνισανε”
“του δικτυου” τα καλωδια …
οχι Γιωργακη , μη μασας
γιατι και “δια ζωσης”
οσο υπαρχουν ανθρωποι
καυγαδες κι εξοντωσεις …
ποιος θα φανει πιο εξυπνος
λιγακι απο τον αλλον
αλλος τον εχει πιο μικρο (τον νου)
και αλλος πιο μεγαλον …
αλλος σε βλεπει σου μιλα
- και προσεξε οτι γραφω -
φιλο σε λεει απο μπρος
και πισω σκαβει ταφο …
η σ` ειρωνευεται κι αυτο
το κανει ασυστολως
γιατι οταν ητανε μικρος
δεν κοπηκε ο κωλος …
και ολα ειναι γλυκε μου Ζωρζ
θεματα ανατροφης
και γω τωρα σου τα `πριξα
- κι εσυ πια με το δικιο σου -
πες μου αντε να πνιγεις …:092:
ΕΦΥΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Υ.Σ. χαρισμενο στον Γιωργο Σταυρακελλη …
Δεν είμαι καλός στα στιχάκια ( ποιήματα ) σαν κι εσένα. Κατάφερα όμως να σου δώσω υλικό για κάποια, από την φωτο: " τα 4 μπουκάλια της ζωής ενός ανθρώπου ".
και απεικονιζει η φωτο = μπιμπερο , κοκα κολα , μπυρα , ορο νοσοκομειου …
υπογραφη = SPYROS 12345 = σημειωση = προκειται για το avatar του …
αποπειρα , για να δουμε …
χαρισμενο στον συμφορουμιτη μου SPYROS12345
οροι-ζουν τη ζωη μας
με κοκα το κορμι μας
αλκολ και παραζαλη
μωρο ας ημουν παλι …
λασκαρουν τα μυαλα μας
μ-πυρωνουν τα ονειρα μας
στον ερωτα νοθεια
συμφερον , προδοσια …
δεν εχουμε ανεσεις
καποιοι χτυπαμε ενεσεις
κοιταμε τις σταγονες
Κυκλωπες Λαιστρυγονες …
βυζαξαμε το γαλα
μεσα την εκμεταλλα
πεταμε μια συγνωμη
αντεχουμε ακομη …
σπαραζουμε αλληλους
το κερδος μας? σε ηλους
μετραμε τα συντριμια
γινομαστε “αγριμια” …
δεν εχει παρακαλια
“τωρα” ζουμε τα “χαλια”
ειναραγε η ζωη μας μον τεσσερα μπουκαλια ???:106:
το ξεκινησε ο Σαραντος
κι αλλος την πληρωνει παντως
αλλος στη συντηρηση
κι αλλος “υπο επιτηρηση” …
θα τον ευρουνε τα χιονια?
φατε μαγκες , βγαλτε χρονια
μη σας πιανει τετοιος “ζηλος”
τα αλεθει ολα “ο μυλος” …
μονο μενει μια πικρια
που δεν τρωγεται και κρυα
γιατι ταχα απο “λεβεντες”
ξεστομιζονται κουβεντες …
αιχμηρες , ωσαν τους ηλους
εξοντωνουνε αλληλους
“λεκτικα” , το εννοω
μα ειναι τοσο λυπηρο …
μαγκες “δωσετε τα χερια”
βαλτε μεσα τα “μαχαιρια”
ισως και λιγακι “μοκο”
ν` αβγατισει το “μπαγιοκο” …
ποιο “μπαγιοκο” ? της καρδιας σας
και μαζι κι η “ανθρωπια” σας
γιατι στη ζωη την “ξενη”
“μονο μια κακια μενει” …:106:
Μυρουδιά δεν πήρα
Ήρθ΄ ένας, κάτι αγόρασε
κι άλλος, που χαζοπήγε
ο μεν με κατανάλωση
ο δε μ΄ αυτά που είδε
Κλέψαν κι οι δυό το χρόνο μου
ρε μυρουδιά δε πήρα
απ΄ το χαμό του διπλανού
που σιωπηλά εμαρτύρα
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 09:11 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 09:06 —
Πρέμιουμ Γιάπισσα
Τα είκοσι τα χάσαμε, φεύγουνε και τα …άντα
τα „τρέφεν“ πήρα μπροσταριά, ψάχνοντας να ΄βρω άντρα.
Είμαι και ιντελεκτουέλ, στο μάρκετινγκ ψαγμένη
πρέμιουμ μέλος, σε πολλά γκρουπάκια δηλωμένη
Προσόντα έχω φοβερά, Κοντάκτε όνε έντε
τον ντόκτορα τον έχασα – κρίμα - στο παραπέντε
Μπόχουμ, Φραγκφούρτη, Μόναχο, κι όπου αλλού μπορέσω
κάποιον θα βρω τέλος κι εγώ κουλούρα να φορέσω
η “καλπη” μας εντυθηκε
κι εβαλε τα καλα της
εκανε κοτσο τα μαλλια
για να φανει η αρχοντια της …
πολλα χρονια περιμενε
ωσπου ηρθε η στιγμη
“για να γενει το προξενιο”
με δοξα και τιμη …
αλλα οι μνηστηρες μπολικοι
κι αυτη σαν Πηνελοπη
αλλοτε τους εδουλευε
κι αλλοτε , σορολοπι …
“ο σιγουρος” , την φλερταρε
και ψελλιζε στ` αυτι της
“καλπη μου , κατσε αγαπη μου
και πρωτα ο πολιτης” …
“ο μονιμος” , που εσκαζε
για να την καλοπιασει
“με συμμαχο εσενανε”
- της ελεγε και πιστευε -
πως τωρα τετοιο σιδερο
κολλαει μονο στη βραση …
“ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ” της φωναζε
καλπη τιμωρησε τους
φαγαν του κοσμου τ` αγαθα
με πικρα κερασε τους …
ηταν “του τριτου” η φωνη
του ταλαιπωρημενου
που `χε ανθιστει “θεριου φωνη”
και δικη “πεπρωμενου” …
και με το ετσι και τ` αλλιως
κοντευε να βραδιασει
κι αυτη τη στρατα κοιταζε
καπου να ξαποστασει …
λυθηκε ο κοτσος στα μαλλια
ιδρωσε το φουστανι
ηρθε με μιας στριμωχτηκε
σαν το αρνι στη στανη …
εσκυψε και την κεφαλη
κι εγραψε αποφασεις
ωριμες , τελεσιδικες
που εσυ αν τις διαβασεις …
θα δεις πως σ` ολη σου τη ζωη
κι αν πλενεται ο αραπης
το σαπουνακι “οφελος”
“στο προξενιο της καλπης” …:106:
ρεμπετικα καραβια τα ονειρα μας
ναυλωθηκαν για να μας ταξιδευουν
κι αγερας πελαγισιος στα πανια μας
σ` απανεμα ακρογιαλια να μας φερουν …
ποιος κανει το κουμαντο στο τιμονι ?
ποιος χρησθηκε δεινος καραβοκυρης ?
ποιος καθεται αγερωχος στην πλωρη
λοστρομος και μαζι και νοικοκυρης ?
καποιος που αγαπησε πολυ το κυμα
καποιος που λατρεψε μαζι και την αλμυρα
καποιος που “παιζει” παντα τον καημο του
και λεει και στην αγκυρα του “βιρα” …
καποιος , που δε του χαρισε κανενας
αλλα ρισκαρησε στο πελαγο του παθους
που απο παιδι ειχε μεσα στην καρδια του
και στοιχηματισε , για την κορφη του “Αθους” …
θελω κι εγω να ταξιδεψω τα ονειρα μου
παρε κι εμενα καπετανιε της αγαπης
κι αν μ` αρνηθεις αυτη τη ζητιανια μου
για την “Ιθακη” , θα γενω “λαθρεπιβατης” …
«ΑΠΟΔΡΑΣEΩΝ» …το αναγνωσμα…!
Προσποιουμενοι την “νησσαν”…τα δικα τους κανονιζουν
Κλεινουν τη Βουλη με βιαση…και αδιαφορα σφυριζουν…!
Μοναχο Χριστοφορακος… Ουρουγουαη ο Καραβελας …
και το ΕΛΛΑΔΕΞ η χωρα …της κομπινας και της τρελλας…!
Και εκφραζει ο κυρ-Μητσος …το ερωτημα στο τελος :
“Μπας αντι Βουλης να κλεισουν …επρεπε το ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ” …??
Η υποθεση της ΖΙΜΕΝΣ…κι’ η φυγη του Καραβελα
ανοιξε πληγες μεγαλες…Μπελλα-Γκρετσια…ΒΙΒΑ-ΤΡΕΛΛΑ …!!
Σηκωσ’ και καταιγιδα …με φουρτουνες και μποφωρια
κι’ εφερε τα πανω κατω …στης "Μαξιμου " τα αγορια.
Μπαζει και νερα το πλοιο…τ’εχεις Γιαννη …τ’ειχα παντα
ποντικοι και αρουραιοι… τωρα κανουνε στη μπαντα …!
Ριχνουν αγκυρα να πιασει…σαπιο ειν’ το παλαμαρι
ακυβερνητο το πλοιο …ζαλισμενο παλληκαρι…!!
Να’χει ο γυαλος στραβωσει ?..Να’ χει σπασει το τιμονι ?
η στραβα η βαρκα παει …και κανενας δε γλυτωνει ??
----------------------…--------------------------------------
Αν δεν ηταν κωμωδια … η περιπτωση εν γενει
ισως θ’ αξιζ’ ενα σχολιο…KYNIKO του ΔIOGENH…!!
Ουσα ομως κωμωδια …και εξοχως VERY FUNNY
της αρμοζει μονο η ριμα…του τρελλο- ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ…!
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:22 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:21 —
Η υποθεση της ΖΙΜΕΝΣ…κι’ η φυγη του Καραβελα
ανοιξε πληγες μεγαλες…Μπελλα-Γκρετσια…ΒΙΒΑ-ΤΡΕΛΛΑ …!!
Σηκωσε και καταιγιδα …με φουρτουνες και μποφωρια
κι’ εφερε τα πανω κατω …στης "Μαξιμου " τα αγορια.
Μπαζει και νερα το πλοιο…τ’εχεις Γιαννη …τ’ειχα παντα
ποντικοι και αρουραιοι… τωρα κανουνε στη μπαντα …!
Ριχνουν αγκυρα να πιασει…σαπιο ειν’ το παλαμαρι
ακυβερνητο το πλοιο …ζαλισμενο παλληκαρι…!!
Να’χει ο γυαλος στραβωσει ?..Να’ χει σπασει το τιμονι ?
η στραβα η βαρκα παει …και κανενας δε γλυτωνει ??
----------------------…--------------------------------------
Αν δεν ηταν κωμωδια … η περιπτωση εν γενει
ισως θ’ αξιζ’ ενα σχολιο…KYNIKO του ΔIOGENH…!!
Ουσα ομως κωμωδια …και εξοχως VERY FUNNY
της αρμοζει μονο η ριμα…του τρελλο- ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ…!
αλλο οι συμβασιουχοι
κι αλλο οι συνταξιουχοι
οι μεν , ελπιζουν χαιροντας
οι δε , πεθαινουν χεζοντας …
οι πρωτοι ειναι “της σκυταλης”
και ακουνε μονο “ΝΙΝΟ”
αλλα οι δευτεροι “υπο μαλης”
εχουνε τα “Μπειμπυ Λινο” …
και ενω οι μεν διοριστηκαν
“πιστευε και μη ερευνα”
τωρα τρωνε τα καρβουνια
και τους χτυπησε το ρευμα …
και οι δε που `χουν χορτασει
και προφιλ μα και ανφας
πιπιλιζουν ολη μερα
“ερευνατε τας γραφας” …
αλλα για ολους θα φροντισει
ο καινουργιος η ο παλιος
“αλλαξε ο Μανωλιος μας
κι εβαλε τα ρουχα αλλιως” …:106:
Ευρω εκατομμυρια … στην ΠΟΥΝΤΑ-ΝΤΕΛ-ΕΣΤΕ
Κι’ εδω …ελατε σκυλοι …εμπατε κι’ αλεστε …!
Για καθαρση λενε …μα μενουν στα λογια
Και γυρω αλωνιζουν…αβερτα λαμογια …!!
Να κλαψω θα πρεπει …η λες να γελασω ?
Κι’ αν ριξω μια ΜΟΥΝΤΖΑ …τι εχω να χασω ?
Ποντάρω δυο κι έρχεται οχτώ
και να ρεφάρω προσπαθώ
με άσο στο μανίκι.
Πέντε έξι λιμοτάγαρα
μου φάγανε τα τάλιρα,
δεκάρικα, κοσάρικα
κι εγώ χρωστώ το νοίκι.
Τι να’ ναι ο γόρδιος δεσμός
ποιος να τον έλυσε και πώς
στο λέω δεν με μέλει.
Γιατί σε τούτη τη ζωή
όποιος γουστάρει να σωθεί
ελίσσεται σαν αστραπή,
γλιστράει σαν το χέλι.
Ποντάρω οχτώ κι έρχεται εφτά
και μου κολλάνε ρετσινιά
από καμμένα πεύκα.
Κι εσύ πατρίδα μου γλυκειά
δεν μου κολλάς τα ένσημα
βαρέα κι ανθυγιεινά
και μένω δίχως ρέφα. :092:
αλλοι τ` ακουμπαν στα άτια
μα ο PaKag ειχε “τα ματια”
κι απο δω πλεον και μπρος
ειναι οργανοποιος !!!
να τι κανει το μερακι
και στο λεω Θεοδωρακη
μη γουρλωνεις “τη ματαρα”
αλλος ειχε την ψωναρα …
και μιλαμε “καρατισια”
μα του καθησε και ισια
μαζεψε πληροφοριες
κι ελυσε τις αποριες …
νατος τωρα καμαρωνει
μεγας ιδιοκτητης blog
και σε πεισμα σας , ρε μαγκες
θα τον εχει και η Voque …
θα μου πειτε ποια σχεση
μπορει να `χουν τα οργανακια ?
ξετρελαινουνε μαγκιτες
της μοδος τα γυναικακια …
αχ PaKag , ειχες μερακι
τρελα για δημιουργια
-και μη παραξενευτεις -
αν ο Taylor ζητησει
να `χετε συνεργασια …
μια φτωχη ποιητριουλα
μεσα απο την καρδια της
με αυτες της λιγες ριμες
σου ακουμπα , τα αισθηματα της …
κι ειναι υπερτατη ευτυχια
που αξιζει “χιλια δεκα”
-περα απτο κατορθωμα σου- ν αποσπας τον θαυμασμο
εστω κι απο μια γυναικα …:109:
Να είσαι καλά Πελαγία! Σε ευχαριστούμε όλοι για την στιχουργική σου. Ομορφαίνεις το φόρουμ. Σε ευχαριστώ και προσωπικά που αφιέρωσες το χρόνο σου να ασχοληθείς μαζί μου. Και να είσαι σίγουρη ότι όλοι σε διαβάζουμε.
ΥΓ
Μια διευκρίνηση απολύτως αναγκαία. Λόγω ποιητικής αδείας όλα επιτρέπονται. Αλλά πέρα από τα όμορφα στιχάκια σου, μην τρελαθούμε, οργανοποιός δεν είμαι με τίποτα. Δόκιμος ερασιτέχνης και μάλιστα στα πρώτα μπουσουλήματα (βου+α =Βα, γου+α=Γα).
…όλο μαζί: Με-ρα-κλής!!! :088:
θελω να πεθανω με ρεμπετικα
εχω δικαιωμα στο θανατο μου
κι αφου καπνισω τα τσιγαρα μου τα σερτικα
να δειξω και το διαβατηριο μου …
θελω να πεθανω με ρεμπετικα
επελεξα συνειδητη διαμαρτυρια
κι ας λενε οι απο πανω πως βολευτηκα
για μενα ειναι η στερνη μου ευκαιρια …
θελω να πεθανω με ρεμπετικα
γιατι μεσα απ` αυτα στον ψευτη κοσμο
γεννηθηκα , μεγαλωσα , ερωτευτηκα
και μυρισα βασιλικο και δυοσμο …
θελω να πεθανω με ρεμπετικα
το λεω μετα γνωσεως του λογου
κι ας πειτε πως αυτη μου η παρασταση
ειν` ενα “θεατρο” κι αυτη , του παραλογου …
ΥΓ
Μια διευκρίνηση απολύτως αναγκαία. Λόγω ποιητικής αδείας όλα επιτρέπονται. Αλλά πέρα από τα όμορφα στιχάκια σου, μην τρελαθούμε, οργανοποιός δεν είμαι με τίποτα. Δόκιμος ερασιτέχνης και μάλιστα στα πρώτα μπουσουλήματα (βου+α =Βα, γου+α=Γα).[/QUOTE]
σημερα ειπα να σκισω , την ποιητικη μου αδεια:088:
κι ολα τα ****πτυχια , ναι καλε μου , τα ρημαδια:112:
γιατι απο “εραστης της τεχνης” , εγινες “ερασιτεχνης”:109:
και εγω δε θα τ` αντεξω … τετοια “μετριοφροσυνη” ?:230:
θα πνιγω σαν την Φροσυνη , σου το λεω , μια και εξω … :106:
Δεν ξέρω τι να πω!!! :230:
Έστω και ηλεκτρονικά …λίγα λουλούδια. :043::043::043::043::043:
τα φωτεινα της ματια ερωτευτηκε
που λαμπανε , τυφλωναν μεσ` τη νυχτα
κι αμεσως διχως δευτερη αποφαση
σκεφτηκε να του πει μια καληνυχτα …
την εβαλε να κατσει εκει διπλα του
την κερασε και ενα λικερακι
κουβεντα να της πιασει μετα θελησε
μ` αυτη ηπιε το αμιλητο νερακι …
ατελειωτα του δρομου τα χιλιομετρα
δεν ητανε γιαυτον καλη παρεα μια λεξη απ το στομα της δεν αρθρωσε
κι η μαυρη παρουσια της , μοιραια …
τι ζηλεψες τρελη , απο την τυχη του ?
της “κουρσας” του σε μαγεψαν τα φωτα ?
“κουρσα ζωης” , για καποια επιβιωση
και μονος στη νταλικα , οπως πρωτα …
δεν εχει η μοναξια , κανενα αντικρυσμα
μια επιστολη , χωρις τον αποδεκτη
κι αυτος που την παρεα της παζαρευε
βρεθηκε μονος , σε καρε με διχως παιχτη …:106:
Αρχισανε τα οργανα αρχισαν οι φωτιες , κι’ ο “στρατηγος” ο ανεμος θα κανει τη δουλεια του.
Δικαιολογιες σιγουρα θ’ ακουσουμε πολλες , κι’ οι ανευθυνο-υπευθυνοι θα λενε τα δικα τους.
Παραδειγμα ο υφυπουργος, λεει πως η βροχη, θεα προστατις εγινε του τοπου μας εγκαιρως
και προχωραει ο σχεδιασμος με συνεση πολλη , θα’ χουμε ελικοπτερα σιγουρα μεσ’ το θερος.
Μα oσο καιριο προβλημα κι’ αν ειναι οι φωτιες , την πιο μεγαλη πυρκαγια την αναψε ο Μανωλης
και στο Μαξιμου αρχισανε συναξεις σοβαρες, κι’ ανταλλαγες αποψεων επι της υλης ολης.
Περιπλοκα τα πραγματα και λιαν σοβαρα, λεπτοι απαιτουνται χερισμοι ως δει και ως αρμοζει
γιατι αν μετρησεις στη Βουλη τα γαλανα κουκκια, μαλλον θα καταληξουμε στο “μια βροχη μας σωζει” .