Σκαφτός ή δουγάτος μπαγλαμάς

Καλησπέρα είμαι νέος στο φόρουμ. Θα ήθελα αφενός να ρωτήσω γνώμες (τι προτιμάτε) σκαφτό ή δουγάτο μπαγλαμά και αφαιτέρου εσείς μέχρι πιο τάστο μπορείτε να παίξετε;
Ευχαριστώ

Καλως όρισες φιλε smxz8 στο φορουμ.
Με δουγιες, οι λογοι ειναι πολλοί αλλα εσυ ζητας μονο γνώμες/προτιμήσεις.
Στο δευτερο ερώτημα πρεπει να πουμε οτι παίζουν αρκετές παράμετροι,πχ η κλίμακα, δηλ το ενεργο μήκος χορδής καθορίζει τις αποστασεις μεταξύ των ταστων/ ενας 36άρης,εχει πιό μικρές αποστάσεις μεταξύ των τάστων απο έναν 39άρη Επι της ουσίας τώρα ,ας πούμε οτι φτάνουμε με μια σχετική άνεση σ’ έναν 36άρη μεχρι το 12ο ή το 14ο τάστο.
Υπάρχει βέβαια και η φαιδρή πλευρά σ’ αυτή την υπόθεση: άμα εχεις χέρια μπετατζή ζήτημα ειναι αν φτάσεις στο 4ο ή το 5ο…:slight_smile:

1 «Μου αρέσει»

γιατί καλέ, ο μάρκος εκδορεύς ήτανε κι όμως έπαιζε μια χαρά τον μπαγλαμά! πχ στο “όταν πίνω τουμπεκάκι”.
εξάλλου με τα ντουζένια έχεις τη βάση στη μεσαία χορδή οπότε έχεις την οκτάβα σου γεμάτη στα πρώτα 5-7 τάστα και δεν χρειάζεται να ανέβεις μέχρι 12ο. οι παλιοί μπαγλαμάδες μπορεί να είχαν και μόνο 7 τάστα, όπως αυτός στο μουσείο λαϊκών οργάνων.
προσωπικά προτιμώ μικρό σκαφτό, αν είναι για μεγάλο με δούγιες πάω σε τζουρά.

2 «Μου αρέσει»

Έχω και εγώ την ίδια άποψη με τον φίλο liga rosa. Αν μιλάμε για μπαγλαμά μάλλον θα προτιμούσα το σκαφτό σκάφος. Ο ήχος του είναι πιο οξύς, πιο “άγριος” και στα δικά μου αυτιά πιο “ρεμπέτικος”. Έχω την εντύπωση οτι ο δουγάτος βγάζει πιο “εξευγενισμένο” ήχο…Τώρα όσον αφορά την τοποθέτηση των δαχτύλων πάνω στην ταστιέρα, νομίζω πως όχι μόνο οι έχοντες χοντροφτιαγμένα δάχτυλα αλλά και οι υπόλοιπο σαν και μένα με πολύ μακριά δάχτυλα έχουν θέμα (κάπως πρέπει να τα “διπλώσεις” και αυτά για να πατήσουν πάνω στην ταστιέρα)…

αν θέσεις το θέμα σκαφτός ή δουγάτος μπαγλαμας σε ψηφοφορία εδω στο φορουμ η συντριπτική πλειοψηφία θα απαντήσεις σκαφτός…

Εγώ θα απαντήσω ότι έχω δει πολύ ωραίους δουγάτους και πολλούς μάπες σκαφτούς. Η ουσία είναι ο τρόπος κατασκευής, τα υλικά οπότε τελικά και το κόστος του οργάνου.

Το βασικο που θα πρεπει να σε απασχολησει ειναι ο ηχος του και η ανεση σου οταν παιζεις, αν σου καθεται καλα στο χερι.

Προσωπικα, εχω εναν σκαφτο. Απο οσους μπαγλαμαδες εχωδοκιμασει, μου φανηκε οτι οι πιο πολλοι δουγατοι ειχαν εναν ηχο πιο… μπουζουκισιο, ακριβως δηλαδη σα μικρο μπουζουκι. Οι πιο πολλοι σκαφτοι ειχαν εναν ηχο λιγο διαφορετικο απο “μινι μπουζουκι” που εμενα προσωπικα μου αρεσει περισσοτερο. Αλλα αυτα ειναι μαλλον “στατιστικη”, αν εβρισκα εναν δουγατο που να μου κανει απο αποψη ηχου και χεριου, δε θα ειχα προβλημα να καταληξω με δουγατο.

Μιλώντας ως κατασκευαστής, θα έλεγα ότι ο μπαγλαμάς με δούγιες είναι πιό σταθερός και πιο ανθεκτικός από
κάποιον που είναι σκαφτός.
Το γιατί το έχουμε εξηγήσει αναλυτικά σε άλλες συζητήσεις.

Κατά την γνώμη μου, ο σκαφτός έχει πιο “ξερό”, ρεμπέτικο ήχο και είναι και απο τους μπαγλαμάδες που προτιμώ, έχω παίξει πάντως και με δουγάτους που έβγαζαν καταπληκτικό ήχο αλλά πάλι έλειπε αυτό το “αλήτικο” ύφος του μπαγλαμά (με την καλή έννοια πάντα).
Εγώ πάντως φτάνω μέχρι το 14 τάστο…

Εσείς κ. Κώστα Χαλιό πόσα τάστα βάζετε στον μπαγλαμα ως κατασκευαστής και πόσα εξ αυτών είναι λειτουργικά; (ποσα παιζουν)
Το μπουζούκι ας πουμε εχει 25-27 εκ των οποίων τα 22 ειναι λειτουργικα (τουλαχιστον για μενα)

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 01:09 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 01:08 —

(Σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας κιολας) =)

Για να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι τον αριθμό, αλλά χαράζω τόσα τάστα, ασχέτως του αν είναι λειτουργικά ή όχι, έτσι ώστε από αισθητικής πλευράς να μην είναι ‘‘γυμνή’’ η ταστιέρα. Βέβαια αυτό σχετίζεται και με το μήκος της ελεύθερης χορδής, δηλαδή την κλίμακα του οργάνου, συνήθως φτιάχνω σαραντάρηδες, (40 cm) κλίμακα.

Για το πόσα τάστα είναι λειτουργικά αυτό εξαρτάται από την δεξιοτεχνία του παίχτη.

Η κλίμακα τελικά νομίζω παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο πόσο ευκολόπαικτο είναι το όργανο. Και δεν θα έλεγα οτι αυτό έρχεται σε ευθεία συνάρτηση με το μήκος του οργάνου. Θεωρώ πως υπάρχει μια “ιδανική” αναλογία μεταξύ ανατομίας - μεγέθους χεριών-δακτύλων και μεγέθους κλίμακας. Π.χ. εμένα προσωπικά τα δάχτυλα μου βρίσκουν ασύγκριτα πιο εύκολα τα πατήματα στην ταστιέρα σε 34αρήδες μπαγλαμάδες πάρα π.χ. σε 38αρηδες παρόλο που κατά κοινή ομολογία διαθέτω μακρια και λεπτά δάκτυλα.