Ρος Ντέιλι: Συνθέτης - Δεξιοτέχνης

Ενδιαφέρουσες απόψεις σε συνέντευξη του Ρος Ντέιλι στην “Καθημερινή”

Ο δημιουργικός «Λαβύρινθος» του Ρος Ντέιλι

Την ώρα που οι περισσότεροι μουσικοί συνωστίζονται στην Αθήνα κυνηγώντας ένα συμβόλαιο με κάποια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία και εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα ή συναυλιακούς χώρους, ο Ρος Ντέιλι συνθέτει ήσυχος σε ένα μικρό ορεινό χωριό του Δήμου Ηρακλείου.
Εδώ και πέντε χρόνια έχει βάλει ένα στοίχημα, το οποίο καθώς δείχνει πια να αποδίδει, ίσως αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη μουσική παραγωγή και διανομή, οι ίδιοι οι φορείς της, δηλαδή οι μουσικοί.
Μεταφέροντας το μουσικό του εργαστήρι (Λαβύρινθος), από τα Πετράλωνα της πολυσύχναστης Αθήνας στην Κρήτη, δημιουργώντας ένα μουσείο παραδοσιακών οργάνων και δουλεύοντας πολύ με την ιστοσελίδα του στο Ίντερνετ, ο Ρος Ντέιλι έχει καταφέρει να καταστήσει το μικρό Χουδέτσι, στα ορεινά του νομού Ηρακλείου, διεθνές κέντρο παραδοσιακής μουσικής.

Ο “Λαβύρινθος” δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει τόσο μακριά από μια μεγάλη πόλη χωρίς τη συνδρομή της τεχνολογίας.
Το 80% της δουλειάς που κάνουμε αφορά πλέον ένα κοινό που βρίσκεται εκτός των ελληνικών συνόρων κι αυτό διεκπεραιώνεται μέσω του site μας», λέει ο ίδιος.
Ο Ρος Ντέιλι περνάει τους χειμώνες του δίνοντας συναυλίες που κλείνει μέσω του site του σε ολόκληρο τον κόσμο και κάνοντας τη δουλειά που περισσότερο αγαπά, τη σύνθεση, στην ησυχία της επαρχίας, ενώ τα καλοκαίρια υποδέχεται μαθητές από όλη την Ευρώπη που έρχονται να παρακολουθήσουν σεμινάρια των καλεσμένων του, από διάφορες χώρες, δασκάλων.
Και καταφέρνει –κάθε χρόνο– να έχει στην Κρήτη μερικούς από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες της παγκόσμιας παραδοσιακής μουσικής.
Μόνο φέτος από τον Ιούνη ως το Σεπτέμβρη παρέδωσαν σεμινάρια οι Anwar Abu Dragh (Ιρακινά Makam), Tzvetanka Varimezova (Βουλγάρικο τραγούδι), Ballake Sissoko (Κόρα), Yurdal Tokcan (Ούτι), Goksel Baktagir (κανονάκι), Hussain Arman (Αφγανικό τραγούδι), Naseem Dakwar (Αραβικό βιολί) και άλλοι.

Η ιστορία του Ρος Ντέιλι είναι λίγο ως πολύ γνωστή.
Ο μεσήλικας σήμερα Ιρλανδός ήρθε νεαρός στις αρχές της δεκαετίας του ʼ80 προκειμένου να γίνει μαθητής του σημαντικότερου Κρητικού λυράρη που γνωρίσαμε ως σήμερα, του Κωστή Μουντάκη.
Η δεκαετία του ʼ90 τον βρήκε στην Αθήνα, όπου λειτούργησε τον Λαβύρινθο και ένα ωδείο στην περιοχή των Πετραλώνων. Όμως, η Αθήνα τον κούραζε… «Ήθελα να φύγω από την Αθήνα, δεν ήθελα όμως να θυσιάσω και την δουλειά που κάνω.
Τώρα είμαι σε ένα χωριό στην άκρη του θεού αλλά ηλεκτρονικά στο κέντρο της πιάτσας. Ένας άνθρωπος στο Πεκίνο παρακολουθεί εξίσου ικανοποιητικά τις δραστηριότητες μας με κάποιον στο διπλανό χωριό».

Κάποιες μέρες του φετινού καλοκαιριού το Χουδέτσι έμοιαζε σαν να ήταν υπό κατάληψη. Στο σχολείο μουσικά σεμινάρια, το ίδιο και στο μουσείο και τους χώρους του «Λαβύρινθου» και τα βράδια είτε γίνονταν συναυλίες, είτε μαζεύονταν δεκάδες μουσικοί στην πλατεία του χωριού και έπαιζαν για όλους. «Όση ώρα διαρκούν τα μαθήματα οι κάμερές μας καταγράφουν.
Αυτό όλο είναι υλικό που θέλουμε να αξιοποιήσουμε μέσα από το site μας στο Ίντερνετ», λέει ο Ρος, καθώς με ξεναγεί στους χώρους του μουσείου, όπου εκτίθενται 250 από τα όργανα τα οποία έχει μαζέψει από όλο τον πλανήτη.
O Ρος Ντέιλι, όμως, είναι και λίγο θυμωμένος.
Από το 2002, οπότε μετέφερε τις δραστηριότητες του σε αυτή την ξεχασμένη γωνιά της Κρήτης συναντά συνεχώς γραφειοκρατικά εμπόδια. Οι επίσημοι θεσμοί τον αφήνουν στο περιθώριο.
Αδυνατούν ακόμα και να στηρίξουν τεχνικά–γραφειοκρατικά δικές του διεθνείς πρωτοβουλίες, όπως συμπράξεις με διεθνή πανεπιστήμια που επιχείρησε να πραγματοποιήσει.
«Ένα από τα μόνιμα προβλήματα μας είναι ότι η μοναδική πηγή χρηματοδότησης που έχουμε είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Στην Ελλάδα, η διαδικασία του να μαθαίνει κανείς εγκαίρως ποια προγράμματα είναι ανοικτά και ποια όχι είναι πάρα πολύ δύσκολη. Τα περισσότερα περνάνε από το υπουργείο Πολιτισμού, οι διαδικασίες είναι αδιαφανέστατες και δεν έχει καμία σημασία ποια είναι η κυβέρνηση. Έμαθα σε ένα ταξίδι μου στις Βρυξέλλες ότι Ιρλανδία και Ισπανία έφτιαξαν μια εταιρεία προκειμένου να παίρνουν τα αναξιοποίητα κονδύλια των άλλων χωρών. Όταν δεν βρίσκεις από την χώρα σου υποστήριξη, πηγαίνεις σε αυτούς». Ο ίδιος ακόμα δεν το έχει κάνει - αν και πλέον, δεν θα δίσταζε όπως λέει.
Απαλλαγήκαμε από τις εταιρείες
Για τον Ρος Ντέιλι και το Λαβύρινθο η επανάσταση που φέρνει το Ίντερνετ στη μουσική βιομηχανία αποδείχθηκε μονάχα θετική. «Όλα αυτά τα χρόνια κάναμε δίσκους γιατί μας άρεσε, όχι γιατί ζούσαμε από αυτούς. Οι υπάλληλοι των δισκογραφικών εταιρειών, με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά, ούτε τη δουλειά τους ξέρουν ούτε κανέναν σεβασμό έχουν στη μουσική ή στους καλλιτέχνες. Με τη νέα τεχνολογία ίσως έχουμε την ευκαιρία να απαλλαγούμε από δαύτους», λέει χαρακτηριστικά. «Φανταστείτε ότι από τα 20 ευρώ που μπορεί να στοιχίζει ένα cd, ο μουσικός παίρνει δεν παίρνει το ένα ευρώ.
Μέσω του Ίντερνετ ελπίζουμε να παρακάμψουμε τα 16 από τα 20 ευρώ. Από τα τέσσερα που υπολογίζουμε πως πρέπει να εισπράττουμε, θα βγάλουμε τα έξοδα συντήρησης του site». Στην άποψη πως η πειρατεία σκοτώνει την μουσική αντιστέκεται ακόμη πιο σθεναρά. «Οι δισκογραφικές εταιρείες κλέβουν ασύστολα τον κόσμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Είναι λάθος να λέμε ότι τη δισκογραφία την καταστρέφουν οι μαύροι.
Τη δισκογραφία την κατέστρεψε η ίδια η βιομηχανία με την απληστία της».

«Παράδοση δεν σημαίνει και συντήρηση»
Σ την πρώην Αμερικανική Βάση στις Γούρνες Ηρακλείου, όλα είναι έτοιμα για τη συναυλία που θα δώσει σε λίγο ο Ρος Ντέιλι και ο «Λαβύρινθος», με καλεσμένο τον Μπαλακέ Σισόκο από το Μάλι της Αφρικής, δεξιοτέχνη της κόρας (αφρικανική άρπα). Το κοινό αποτελείται, κυρίως, από κατοίκους της περιοχής, μεγάλους σε ηλικία. Ανθρώπους που περιμένεις να βλέπουν στη λύρα το ιερό σύμβολο της κρητικής παράδοσης. Όμως, ο Ρος Ντέιλι δεν παίζει κρητικά. Η λύρα δεν δεσπόζει στην σκηνή, αντίθετα χρησιμοποιείται ισότιμα με τα υπόλοιπα όργανα (κόρα, ταμπουράς, σάζι, πολίτικο λαούτο, ταρ, ιδιοκατασκευές) σε πρωτότυπες συνθέσεις και παραδοσιακές μελωδίες από όλο τον κόσμο. Ακόμα και αυτές οι λίγες μελωδίες που κατάγονται από την Μεγαλόνησο ακούγονται τόσο αλλοιωμένες που θα μπορούσες να πιστέψεις ότι είναι από το Αφγανιστάν ή το Μάλι της Αφρικής! Το κοινό χειροκροτεί με πάθος και στο τέλος σχολιάζει θετικά την «Σούστα» που έπαιξε η Αφρικανική κόρα.
«Εδώ στην Κρήτη δέχθηκα πολλές φορές κριτική επειδή δεν τα παρουσιάζω ακριβώς παραδοσιακά», μου λέει αργότερα ο Ρος Ντέιλι στο τραπέζι που του παρέθεσε ο δήμαρχος Γουρνών Ηρακλείου. «Θα ήταν αστείο βέβαια να επεδίωκα να γίνω Κρητικός λυράρης. Ιρλανδός είμαι ο κακομοίρης και μάλιστα κακό δείγμα, αφού δεν έχω ζήσει και πολύ εκεί», λέει γελώντας. Στο δικό του παίξιμο της λύρας αντανακλώνται στοιχεία της μουσικής του εμπειρίας απʼ όλο τον πλανήτη. «Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι αληθινός απέναντι στον εαυτό μου.
Το αυθεντικό, παλιό γνήσιο κρητικό, ας το παίξουν οι… παλιοί γνήσιοι αυθεντικοί Κρητικοί. Είναι δική τους ευθύνη», λέει και μου χαμογελάει με νόημα. Έχει κάθε δίκιο. Τα τέσσερα τοπικά ραδιόφωνα που πιάνω το επόμενο πρωί στο δρόμο προς το χωριό Χουδέτσι, παίζουν κάποιες παλιές κρητικές μελωδίες, παίζουν όμως και σύγχρονους λυράρηδες, των οποίων το έργο περισσότερο αποδομεί (και μάλιστα με κακό τρόπο) την κρητική μουσική παρά τη διασώζει.
«Έχει παγιωθεί η ιδέα ότι όποιος ασχολείται με την παράδοση ασχολείται με τη «διάσωση» του παρελθόντος. Εμένα, όμως, με ενδιαφέρουν αυτές οι μουσικές στο παρόν και το μέλλον», λέει και θυμίζει ότι το προηγούμενο βράδυ στις Γούρνες κάποιες μελωδίες θύμιζαν πολύ σύγχρονους –έως και ποπ κάποιες στιγμές– ρυθμούς, άλλες έδειχναν κλασικές και άλλες είχαν έντονα αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα.

Μοναδικό στοιχείο ενότητας η παραδοσιακή καταγωγή οργάνων και μελωδιών.
«Η παράδοση περιέχει στοιχεία διαχρονικής αξίας, περιέχει όμως και συνήθειες που φθείρονται στο χρόνο. Η συνήθεια είναι έκφραση της πιο αδύναμης πλευράς του ανθρώπου. Στέκομαι απέναντι σʼ αυτό. Δεν έχω βεβαίως καμία δυνατότητα να προχωρήσω σε αντικειμενικό ορισμό της διαχρονικότητας στην παραδοσιακή μουσική», μου εξηγεί, «όμως είναι αυτό ακριβώς που ψάχνω όλα αυτά τα χρόνια». Όλα αυτά βέβαια αφορούν τη συζήτηση μας μόνο. Στο διπλανό δωμάτιο η κόρα, τα ούτια και οι ταμπουράδες επαναλαμβάνουν μια γλυκιά μελωδία από το Μάλι ξανά και ξανά.

Πανδαισία ήχων και ειδικά το αφγανικό ραμπάμπ!

Ελενη…μηπως εχεις την διευθηνση της ιστοσελιδας του Ρος Ντειλι?

Νικόλα, βρήκα μερικές:

http://www.rossdalymusic.com/
http://193.92.9.19/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1&lang=el
http://193.92.9.19/.

να και άλλη μία:

http://193.92.9.19/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1&lang=el

Διόρθωση: την έχει κιόλας δόσει η Ελένη…

Να 'στε καλα!

www.labyrinthmusic.gr

Χουδέτσι
10/3/2009
Αγαπητοί φίλοι
Με μεγάλη λύπη σας πληροφορώ ότι, λόγω έλλειψης του παραμικρού ενδιαφέροντος και συνεπώς της στοιχειώδους στήριξης τοπικών και εθνικών φορέων που σχετίζονται με τον πολιτισμό, αναγκάζεται το Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος να κλείσει και να θέσει τέλος σε όλες του τις δραστηριότητες πέρα των 5 ήδη ανακοινωθέντων σεμιναρίων των Ζohar Fresco (Kρουστά,18-23/3),Daud Khan Sadozai (Rabab του Αφγανιστάν( 24 – 29 /3) στη Λευκάδα, και των Pedram Khavar-Zamini
(Περσικό Τόμπακ 31/3 – 4/4), Σωκράτη Σινόπουλο (Πολίτικη Λύρα 6 – 11/3), και Ross Daly (Μουσική Ομάδα 28/4 – 3/5) στο Χουδέτσι, Ηρακλείου, Κρήτης.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, η κύρια δραστηριότητα του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος είναι η διοργάνωση σεμιναρίων και master-classes
με κορυφαίους δασκάλους από όλο τον κόσμο και με τη συμμετοχή περίπου 350 με 400 μαθητών κάθε χρόνο από τουλάχιστον 35 διαφορετικές εθνικότητες. Τα σεμινάρια αυτά δουλεύουν κάτω του κόστος καθώς εμείς που τα διοργανώνουμε δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου για οποιοδήποτε οικονομικό κέρδος. Μας ενδιαφέρει μονάχα η υπηρεσία που προσφέρουμε στους μαθητές μας και στην ίδια τη μουσική. Οι μαθητές είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία άνθρωποι περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων που ήδη κάνουν μεγάλες θυσίες να ανταποκριθούν στη σχετικά χαμηλή
τιμή που είμαστε αναγκασμένοι να ζητήσουμε από αυτούς (250? για 6 μέρες μαθημάτων και διαμονής!).

Παρόλες τις προσπάθειες μας να συνάψουμε μια κάποια συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες της πολιτείας (Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Κρήτης, Νομαρχία Ηρακλείου κλπ), δυστυχώς δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον οι συγκεκριμένοι ούτε καν να συναντηθούν μαζί μας πόσο μάλλον να συνεργαστούν. Το μόνο που θέλουμε από αυτούς είναι να συμμετέχουν και αυτοί στο κόστος των σεμιναρίων ώστε να μην περνάει όλο αυτό το οικονομικό βάρος στους μαθητές που δεν μπορούν να το αντέξουν. Μέχρι φέτος ο βασικός μας συνεργάτης σε αυτή τη
προσπάθεια, ο Δήμος Νίκος Καζαντζάκης (ο διαχειριστής του ΜΕΛ), κάλυπτε μοναχός
του το οικονομικό έλλειμμα ( μεταξύ ?35,000 και ?45,000 ετησίως για τα 25 – 30 καλοκαιρινά σεμινάρια της Κρήτης). Τα τελευταία δυο χρόνια συνάψαμε μια περιορισμένη αλλά θετική συνεργασία με το Δήμο Λευκάδας ο οποίος μας βοήθησε να πραγματοποιήσουμε 6 σεμινάρια στο χώρο του στη διάρκεια του χειμώνα.

Από φέτος ο Δήμος Νίκος Καζαντζάκης δηλώνει αδυναμία να συνεχίζει να καλύπτει τα όσα μέχρι τώρα κάλυπτε και έτσι μένουμε χωρίς τα απαραίτητα οικονομικά μέσα να πραγματοποιήσουμε το φετινό κύκλο εργασιών μας. Ο Δήμαρχος του Δήμου Ν. Καζαντζάκη, ο κ. Ρούσος Κυπριωτάκης μας βεβαιώνει ότι, παρά τις επίμονες προσπάθειες του ιδίου και των συνεργατών του να εξασφαλιστεί το ενδιαφέρον και η στήριξη των τοπικών και εθνικών φορέων που σχετίζονται με τον πολιτισμό προκειμένου να συνεχίζεται η προσπάθεια που γίνεται στο Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση στα αιτήματα αυτά. Συνεπώς το Μουσικό Εργαστήρι δεν έχει άλλη επιλογή από το να διακόψει όλες του τις δραστηριότητεςκαι να κλείσει.

Το χωριό Χουδέτσι έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό εξαιτίας των δραστηριοτήτων του Μουσικού Εργαστήριου Λαβύρινθος που έχει αναδειχθεί πλέον σε έναν πολύ σοβαρό μοχλό ανάπτυξης τόσο για το ίδιο το χωριό όσο για όλη την περιοχή. Οι μαθητές και η δάσκαλοι του ΜΕΛ διδάσκουν σε μουσικές σχολές και πανεπιστήμια σε όλη την Ελλάδα, στην Ευρώπη και αλλού ταυτόχρονα συμμετέχοντας δημιουργικά και
καθοριστικά σε πολλές από τις κορυφαίες παραγωγές που έχουν να κάνουν με την σοβαρή αξιοποίηση στοιχείων της παγκόσμιας παραδοσιακής μουσικής στη σύγχρονη δημιουργία. Η ίδια η Κρήτη εξελίσσεται σε τόπο συνάντησης, διαλόγου και δημιουργικής επεξεργασίας των μουσικών παραδόσεων της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Ασίας . Και όμως, η πολιτεία αδιαφορεί…. Το οικονομικό έλλειμμα είναι για αυτούς ένα ευτελές ποσόν για ένα τέτοιο έργο πολιτιστικής και τοπικής ανάπτυξης και η μέχρι τώρα αδιάφορη έως και αρνητική στάση τους μόνο ως εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί.

Είμαστε διατεθειμένοι να εξετάσουμε και να ακολουθήσουμε ακόμα οποιαδήποτε πρόταση δράσης προκειμένου να συνεχίζει το έργο του ο Λαβύρινθος εκτός από τις εξής τρεις:

…1)Η αύξηση της τιμής των σεμιναρίων σε βάρος του μαθητή.
…2) .Η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του ΜΕΛ.
…3)…Η οποιαδήποτε έκπτωση στην ποιότητα της
διδασκαλίας

Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους μαθητές και τους δασκάλους που όλα αυτά τα χρόνια μας τίμησαν με την παρουσία και
με την εμπιστοσύνη τους καθώς και τους Δήμους Νίκου Καζαντζάκη και Λευκάδας που έκαναν ό,τι μπορούσαν να στηρίξουν το έργο του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος.

Εάν οποιοσδήποτε αναγνώστης αυτού του μηνύματος θέλει να εκδηλώσει τη δική του ενόχληση για την εξέλιξη αυτή, προτείνω να στείλει ένα email διαμαρτυρίας σε κάποια από τιςακόλουθες διευθύνσεις, ή και σε όλες .

  1. Περιφέρεια Κρήτης:
    http://www.crete.gov.gr/contact.asp?id=4&category=19
  2. Νομαρχία Ηρακλείου: nairakl1@otenet.gr
  3. ΤΕΔΚ Νομου Ηρακλειου tedk@otenet.gr
  4. Υπουργείο Πολιτισμού: http://www.yppo.gr/0/gcontact.jsp
  5. Δήμος Ν.Καζαντζάκη
    http://www.dimos-nikoskazantzakis.gr/contact.html

Να είσαστε καλά
Ross Daly…
Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος
www.labyrinthmusic.gr
Source : www.labyrinthmusic.gr
Labyrinth Musical Workshop

Καμμιά ιδέα για το πώς μπορούμε να παρέμβουμε πέραν των e-mail διαμαρτυρίας;

Να τους κρεμάσεις ανάποδα τους κερατάδες…
δίνουν για Ρουβάδες και Χατζηγιανναίους (κάτι λέει θα είναι υπεύθυνος για ένα πρόγραμμα του υπουργείου παιδείας) και αφήνουν τον πραγματικό πολιτισμό να προσπαθεί με νύχια και με δόντια και με τις προσπάθειες ενός “ξένου” - " βάρβαρου" και “απολίτιστου”-αφου δεν ανήκει στη φάρα τους- να επιβιώσει αναμεσα στα σκατα που μας επιβάλλουν.

Είμαι σίγουρος ότι αν ο Ρος έστελνε στο τουρκικό υπουργείο πολιτισμού θα του δίνανε επ άπειρον χορηγεία…

Νίκος

είμαστε άξιοι όχι της μοίρας μας(δεν είναι αυτή η μοίρα μας),είμαστε άξιοι μόνο για φρού φρού και αρώματα γιατί βρωμάμε σαν χώρα απο παντού!μπράβο μας!καιρός να τα μαζεύει ο κ.Daly?σά δε ντρεπόμαστε λέω γώ!
να στείλουμε email διαμαρτυρίας?ποιός θάχει τη ψυχραιμία να γράψει ΄΄σαν άνθρωπος’’?απο τη στιγμή που δεν απευθύνεται σε’‘ανθρώπους’’?τί να γράψεις?κοροιδευόμαστε?είμαστε για πολλές μούτζες σαν κράτος!μόνο για μούτζες είμαστε και για …να μη πώ!

Πράγματι ντροπή και πράγματι κατάντια!
Αν όμως αληθεύουν αυτά περί λουκέτου και αν επιβεβαιωθούν … πέραν των μεηλ και των διαμαρτυριών και επειδή το μεν κράτος ανύπαρκτον αλλά και ημείς δεν δικαιούμεθα να φωνάζουμε αν μένουμε αδρανείς ας κάνουμε μια πρόταση στη σελίδα να ορισθεί μια επιτροπή να μαζέψουμε κανά φράγκο και να βοηθήσουμε να μείνει το εργαστήρι ανοιχτό.
Και το εννοώ αυτό που λέω κι ας μην είμαι μουσικός κι ας μην συμμετέχω στα σεμινάρια. 35000 με 45000 ευρώ είναι το έλλειμα… εγώ προτέινω να μετρήσουμε δυνάμεις…(δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω πόσα μέλη είναι εγγεγραμμένα στη σελίδα).
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν ως πολύ νέο μέλος δικαιούμαι να θέσω τέτοια πρόταση αλλά είναι κρίμα προσπάθειες σαν αυτή και πολλές άλλες φυσικά να τελειώνουν έτσι άδοξα…

δυστυχώς με τέτοια κίνηση απλά θα δωθεί παράταση(άν μαζευτεί αξιόλογο ποσό)στην παύση του εργαστηρίου.ίσως είναι κατι και αυτό!αλλά δεν θάναι η λύση του προβλήματος.δεν πρέπει απλά να γίνουνε επιστολές παραπόνων?!είναι πέραν κάθε λογικής του να έχει στηθεί κατι τόσο μεγαλειώδες και να μην υποστηρίζεται.πρέπει να΄ναι απαίτηση και όχι παράκληση.πως θα γίνει αυτό?σίγουρα για να φτασουνε στο σημείο να μιλούνε για κλείσιμο,έχει εξαντληθεί κάθε μέσω συννενόησης και επαφής.αδυνατώ να το δεχτώ(πως αρνούνται στήριξη σε αυτή τη προσπαθεια)αδυνατώ να σκεφτώ πως μπορούμε να κάνουμε κάτι να αποδώσει!σαν το λιοντάρι στο κλουβί θαρρώ πως αισθανόμαστε όλοι εδώ μέσα για αυτό το πράγμα.προσωπικά δηλώνω αδυναμία,μακάρι να σκεφτείτε κάτι και θάμαι μέσα.

Με την ιδιότητα του κατοίκου της περιοχής (κατοικώ στο διπλανό χωριό) , του ανθρώπου που παρακολουθεί όλη την ιστορία εξ επαφής πολύ πριν αρχίσουν τα έργα για την δημιουργία του χώρου στέγασης του , του ανθρώπου που κατέθεσε μία πλήρη πρόταση πλαίσιο - στρατηγικής για το εγχείρημα στο γραφείο του Δημάρχου πριν από 10 χρόνια περίπου και τέλος του ανθρώπου που συμμετείχε σε περισσότερα από 12 σεμινάρια από το 2001 μέχρι σήμερα που διοργανώθηκαν εκεί και που ασχολείται με την μουσική από το 1969 και με την κατασκευή μουσικών οργάνων από το 1987 θα ήθελα να καταθέσω πολύ σύντομα την άποψή μου.
Ελένη σε ευχαριστώ πολύ για την πρωτοβουλία που πήρες να ανοίξεις αυτό το θέμα. Ευχαριστώ και όσους αγαπητούς αλλά και άλλους συμφορουμίτες(σες) δεν γνωρίζω που συμβάλλουν στην κουβέντα που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εγώ προσωπικά στεναχωριέμαι πολύ και για την εξέλιξη των πραγμάτων γύρω από τον Λαβύρινθο τα τελευταία χρόνια αλλά και γιατί το ¨ενδεχόμενο¨ κλείσιμο του γιατί όπως και το κλείσιμο της σχολής της Καστοριάς , ή η αλλαγή του προγράμματος σπουδών του ΤΕΙ του Ληξουρίου , και η επικείμενη κατάργηση (σύμφωνα με αρκετά ασφαλείς πληροφορίες )των μαθημάτων της οργανοποιϊας στο ΤΕΙ της Άρτας είναι ισχυρά πλήγματα στον πολιτισμό μας ,στην πολιτιστική κληρονομιά μας και σε αυτό το ¨καταραμένο¨με την ευρύτερη έννοια εκπαιδευτικό μας σύστημα. Στεγνώνουμε έτσι, χάνουμε τον ζωτικό και τον ζωντανό ιστό της ύπαρξης μας. Λυπάμαι!!
Για να έρθω στο θέμα του Λαβύρινθου. Δεν πιστεύω ότι τελικά θα κλείσει. Δεν θα τον αφήσουμε να κλείσει. Θα προστατεύσω την ύπαρξη του όσο περνάει απο το χέρι μου. Είμαι κάτοικος της περιοχής. Η αλήθεια είναι πώς ο Λαβύρινθος αντιμετωπίζει οικονομική καχεξία και στενότητα από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του. Όμως τα πρώτα χρόνια υπήρχε μία γενικότερα πιο ευνοϊκή συγκυρία καθότι και οι κυβερνώντες ήταν πιο φιλικοί με τον πολιτισμό και ιδιαίτερα με αυτά τα πολιτιστικά εγχειρήματα και ο Δήμαρχος ο οποίος τον στήριξε αποφασιστικά και πιστεύω τον στηρίζει και σήμερα είχε καλές σχέσεις με το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον της εποχής και ήταν σχετικά εύκολο να αναζητηθούν και να βρεθούν χρηματοδοτήσεις για το ξεκίνημα του από διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα.
Τα πράγματα όμως στην πορεία άλλαξαν! Για μένα δεν μπορείς να στηρίζεσαι αποκλειστικά σε ξένες πηγές για να φτιάξεις το σπίτι σου. Όταν μάλιστα έχεις μεγάλες δυνατότητες και γι’ αυτό που μπορείς να προσφέρεις διψάει η ελληνική περιφέρεια και η Ελλάδα γενικότερα. Καταρτίζεις ένα μέσο και μακροπρόθεσμο σχέδιο ανάπτυξης των δραστηριοτήτων σου και στην συνέχεια το κάνεις βήμα -βήμα πρόγραμμα. Θα πρέπει να εξοικονομούνται οι περιορισμένοι εξωτερικοί ή άλλοι πόροι που διαθέτεις και θα πρέπει από την αρχή να βάζεις μπροστά τις μηχανές για να βγάζεις μέσα από διάφορες κερδοφόρες δραστηριότητες τους δικούς σου πόρους που λίγο-λίγο, κάθε χρόνο με τον χρόνο θα σου επιτρέψουν να αυτοχρηματοδοτείς κάποια στιγμή σε σημαντικό βαθμό τον κρίσιμο κύκλο των ετήσιων δραστηριοτήτων σου. Αυτή η προσέγγιση έπρεπε να ακολουθηθεί από την πρώτη μέρα της λειτουργία του κέντρου . Δεν ακολουθήθηκε όμως. Ας αναλογισθούν αυτοί που διαχειρίστηκαν τα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια τι και πώς!!
Σήμερα θα πρέπει να αναληφθούν σημαντικές και ριψοκίνδυνες πρωτοβουλίες ,να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις και να εφαρμοσθούν αποτελεσματικά μέτρα για να μην οδηγηθεί στο εγγύς μέλλον ο Λαβύρινθος σε κλείσιμο. Μπορεί να τον κρατήσει ανοικτό η αποφασιστικότητα όλων εμάς, και είμαστε πολλοί, που εμπλεκόμαστε έμμεσα ή άμεσα με τον ένα ή άλλο τρόπο με την ύπαρξη και δραστηριότητα του .Κατά την άποψη μου, που δεν έχει αλλάξει τα τελευταία δέκα χρόνια, απλά επικαιροποιείται σήμερα κάπως διαφορετικά, θα πρέπει να γίνουν τρία πολύ κρίμα πράγματα και βήματα για να αντιστρέψουν την πορεία του μαρασμού του Λαβυρίνθου.
1.Η κοινωνικοποίηση της ύπαρξης του και η πολύπλευρη διαπλοκή και διασύνδεση του με την τοπική κοινωνία και την Κρήτη γενικότερα και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η επαναχάραξη της στρατηγικής του σε σχέση με την Ελληνική παραδοσιακή μουσική και τις πλούσιες μουσικές παραδόσεις της Α. Μεσογείου και της Εγγύς και Μέσης Ανατολής
2. Το άνοιγμα του Λαβύρινθου σε έμπειρο, άξιο και ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό από τον χώρο της μουσικής της Μουσικολογίας ,της επιστήμης, της τέχνης της ηχοληψίας, της καλλιτεχνικής οργανοποιϊας κ.λ.π. και η κατάρτιση και εφαρμογή νέων προγραμμάτων σε τομείς και δραστηριότητες καινούργιες και παλιές, και
3. Σύσταση και ανάπτυξη ενός τελείως διαφορετικού φορέα διαχείρισης που θα μπορούσε να είναι μία ανώνυμη εταιρία συμμετοχικού χαρακτήρα που θα διακρίνεται εκτός των άλλων και για τις δραστηριότητες της τις κοινωφελείς -μη κερδοσκοπικές (αμιγώς πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, ερευνητικές κ.λ.π. )
Αυτά τα λίγα έχω να καταθέσω προς το παρόν. Το βέβαιο είναι πώς υπάρχουν και από εμένα αλλά και από πολλούς άλλους προτάσεις και ιδέες συγκεκριμένες που είναι έτοιμες για κατάθεση και συζήτηση. Επίσης αναζητώ την πρόταση που είχα καταθέσει πριν από δέκα χρόνια υπόψη του Δήμου που βρίσκεται σε δισκέτα που αναζητείται επίμονα . Αν βρεθεί θα ξανασκεφτώ αν θα ήταν εποικοδομητικό να θέσω το περιεχόμενο της σε δημόσια θέα.
Ευχαριστώ.

Εχτες το βραδυ ημουν στις 1002 & νυχτες στου Ψυρρη και ειδα Μαριο Παπαδεα με σαντουρι και λοιπα περασε ο Ross Daly για ενα ποτακι εχει και και live με κρουστα με καλεσμενο την αλλη Τριτη εκει και ηταν προβληματισμενος:106: ετσι οπως τον εκοψα απο μακρια…

Έκπληξη …
Κάτι καλό πρέπει να συνέβη διότι από το siteτου Λαβύρινθου αφαιρέθηκαν τα περί κλεισίματος του εργαστηρίου και φαίνεται ότι σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν τα καλοκαιρινά σεμινάρια για το 2009.:110:

Οι μερακλήδες τόχουνε
νάναι πάντα σκυμένοι
πάντα στα χείλη γελαστοί
μα στην καρδιά καμμένοι

Καλό θα είναι να είμαστε επιφυλακτικοί σε πράγματα και καταστάσεις που δεν γνωρίζουμε. Αγάπιε πραγματικά θα ήθελα (είμαι σίγουρος ότι όλοι μας) να μοιραστείς μαζί μας περισσότερες πληροφορίες. Τότε θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τί ακριβώς συμβαίνει, να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα και (ίσως) να προβούμε σε κάποιες ενέργειες.

ΥΓ: Δεν ξέρω τίποτα παραπάνω από εσάς ή μάλλον ξέρω σίγουρα λιγότερα, πάντως ο Ross Daly μου κάνει λίγο Ed Emery…αλλά θέλω να πιστεύω ότι μάλλον κάνω λάθος…

Απο την αρχή ήταν βέβαιο για μένα ότι θα μπορέσει να καταστρωθεί και να πραγματοποιηθεί το φετεινό καλοκαιρινό πρόγραμμα του Λαβυρίνθου. Αυτό απο τις πληροφορίες που έχω είναι θέμα της επόμενης εβδομάδας - ή το πολύ δέκα ημερών -λογω του Πάσχα, για να δημοσιοποιηθεί… Αυτό που με απασχολεί και με προβληματίζει δεν είναι το σήμερα …αλλά το αύριο!!!

Ισαάκ τί εννοείς;

Τέλος καλό - απ’ ό,τι φαίνεται - με το “Λαβύρινθο” !

Να, που και το διαδίκτυο λειτουργεί θετικά, όταν υπάρχει ευαισθητοποίηση.
Αυτή τη φορά χάρη στην κινητοποίηση των χρηστών του δικτύου, το εργαστήριο του Ρος Ντέιλι θα συνεχίσει τη λειτουργία του, με την οικονομική στήριξη του Δήμου “Ν. Καζαντζάκης”.

Σε μια χαρμόσυνη ανακοίνωση για τη συνέχιση της λειτουργίας του, [b]ο Ρος Ντέιλι αναφέρει :[/b]
“Με μεγάλη μου χαρά θα ήθελα να σας ενημερώσω για τις θετικότατες πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος. Όπως οι περισσότεροι ήδη γνωρίζετε, ο Λαβύρινθος αντιμετώπισε ένα σοβαρότατο πρόβλημα οικονομικής φύσης και αναγκάστηκε να ανακοινώσει τη διακοπή όλων των δραστηριοτήτων του και κατά συνέπεια το οριστικό κλείσιμό του. Το γεγονός ανακοινώθηκε μέσω emails , blogs κλπ και τα νέα διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλον τον κόσμο. Πολλοί άνθρωποι και οργανισμοί έστειλαν email στα αρμόδια ελληνικά κρατικά γραφεία εκφράζοντας την τεράστια δυσαρέσκειά τους για την εξέλιξη αυτή , και ιδιαίτερα εδώ στη Ελλάδα το θέμα πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα ένα τεράστιο ξέσπασμα αυθόρμητης ανταπόκρισης του κοινού. Πραγματικά ακόμα και εγώ έμεινα έκπληκτος από το πλήθος των ανθρώπων που εξέφρασαν συμπαράσταση για το Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος και βεβαίως όλοι εμείς εδώ είμαστε ευγνώμονες για την συμπαράσταση αυτή διότι είχε αποτέλεσμα.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη είναι ότι ο Δήμαρχος του Δήμου Ηρακλείου, κ. Γιάννης Κουράκης αποφάσισε να ιδρύσει μια συνεργασία με το δικό μας Δήμο (Ν.Καζαντζάκης) με σκοπό την ενίσχυση και κατά συνέπεια τη συνέχιση των δραστηριοτήτων του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος. Πρόκειται για μια πολύ θετική εξέλιξη δεδομένου ότι ο Δήμος Ηρακλείου διαθέτει πολλές δυνατότητες και ο κ.Κουράκης φαίνεται αποφασισμένος να λάβει σοβαρά υπόψιν του τα πολιτιστικά θέματα. Η πρωτοβουλία του αυτή είναι ιδαίτερα αξιέπαινη δεδομένου ότι το Χουδέτσι (όπου στεγάζεται το Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος ) δεν ανήκει στην περιοχή της δικαιδοσίας του και θα μπορούσε άνετα να αδιαφορήσει για το πρόβλημα χωρίς να δεχτεί καθόλου επικρίσεις. Αντιθέτως ωστόσο, επέλεξε να προσφέρει τη βοήθεια του Δήμου του σκιαγραφώντας ένα πλατύ όραμα για τον πολιτισμό και την τέχνη στη Κρήτη γενικά και όχι μόνο στην πόλη του Ηρακλείου. Η συνεργασία αυτή έχει πολλές πιθανές προεκτάσεις οι οποίες θα συζητηθούν, θα μελετηθούν και θα ανακοινωθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Προς το παρόν αυτό που μπορούμε να ανακοινώσουμε με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι το καλοκαιρινό πρόγραμμα σεμιναρίων θα πραγματοποιηθεί κανονικά».

Υ.Γ. Πιο αρμόδιος βέβαια σ’ αυτό το θέμα είναι ο καλός φίλος ΑΓΑΠΙΟΣ να μας ενημερώσει σχετικά.
:088: :slight_smile: