καλησπερα μιας και για μερικες μερες δεν εχω μπουζουκι ασχολουμε με μια κιθαρα που εχω , οπωτε πρατομε τις ευκαιριας να ρωτησω , καταρχην αν μπορει καποιος να μου δωσει εναν μπουσουλα πχ συνοδευω με την κιθαρα μου ενα μπουζουκι με τα ακολουθα ακορντα ρε μινορε σολ μινορε και λα ματζορε πχ , αν πχ θελω να χτυπαω και την μπασσα νοτα αυτη θα ειναι ποια? κανονικα θα ήταν η ρε ομως σε ενα ρυθμικο ρε μινορε ειναι πρακτικα αδυνατων να πιαστει μια νοτα ρε σε μια απο τις μπουργκανες οπωτε μου ακουγεται ωραια η λα, αυτο ειναι σωστο η λαθος? επισεις υπαρχει καποιο βιβλιο η καποιο αρθο του μουστακιδη πανω στο θεμα ή εστω καποια μπασοακορντα κονσερβα τελος παντων γιατί δεν βρικα κάτι αναλογο στο φορουμ .
ελπιζω να μην σας μπερδεψα.
Δοκιμασε και τα αρθρα στην Κλικα, να δεις αν κατι σου κανει. Μπορεις να ξεκινησεις, απο το ρυθμικο χτυπημα της νοτας που παιζεις το ακορντο (π.χ. ρε μινορε - ρε μπασα, κατω απο την λα, κ.ο.κ). Μετα προσπαθησε να κανεις ενα μικρο γυρισμα προς ή απο την ρε σε μια αλλη νοτα (βασικη ομως) της συγχορδιας (π.χ. ρε σε σολ ή λα). Σιγα-σιγα μπαινεις στην φιλοσοφια. Μετα κανεις και ο,τι θες εσυ, αναλογα με το τι σου καθεται καλυτερα στο αυτι.
πραγματικά ειναι να απορει κανεις πως στην Ελλαδα υπαρχει τοσο ανυρπακτη βιβλιογραφια αλλα ουτε και αρθρα στο ιντερνετ γυρω απο δρομους και γενικα τεχνικη μπασοκιθαρου οταν σε αλλες χωρες υπαρχει πληθωρα τεχνικης για folk music… δηλαδη για να παιξεις αξιοπρεπος ενα ρεμπετικο στη κιθαρα θα πρεπει να σπουδασεις ανωτατη μουσικη?, κανεις δεν εχει διαθεση να ασχοληθει , μονο ο κυριος μυστακιδης εχει ανεβασει ενα pdf αν δεν κανω λαθος και απο βιβλια δεν υπαρχει κατι το αξιολογο γυρω απο το θεμα δεν θελω να επεκταθω παραπανω γιατι νευριαζω εχουμε γεμισει απο πτυχιουχους μουσικους που μιλανε αυτην την ξυλινη γλωσσα σαν την παπαρηγα 
στα παλια τα χρονια δηλαδη ολοι ειχανε πτυχια ωδειου να φανταστω και παιζανε τοσο ομορφα !
Πλεον πας σε ταβερνακι και παιζουν 3 ξερα ακορντα sorry guys αλλα εγω θα παψω να τους κατηγορω!
γιατι δηλαδη πχ στα blues να υπαρχουν απειρα video και tutorials με licks σε οτι δρομο και τονο θες και εμεις σαν χωρα ουτε ενας δεν αξιωθηκε να κανει μια προσπαθεια , πως θα επνευστει ενας σχετικα απειρος κιθαριστας και να εντρυφήσει στο συγκεκριμενω τομέα?
Χαχαχα…Εντάξει ρε Οχτάχορδε μην πτοείσαι! Η αλήθεια είναι πάντως πως, πέρα από το βιβλίο του Μυστακίδη για τη λαϊκή κιθάρα, ούτε εγώ γνωρίζω κάποιο άλλο.
Τώρα, σε ό,τι αφορά το παίξιμο, νομίζω ότι ένας ευρέως αποδεκτός τρόπος παιξίματος (όχι μόνο στο ρεμπέτικο) είναι το εναλλάξ κτύπημα της πρώτης και της πέμπτης νότας της συγχορδίας (π.χ. στη Ρε, η Ρε και η Λα). Βεβαίως, όσο εξασκείς το άθλημα, θα έρθουν και τα περάσματα που λέει ο guvs. Ο καλύτερος τρόπος να μάθεις είναι -προφανώς…- να ακούσεις καλούς κιθαρίστες και μετά να προσπαθήσεις να τα εφαρμόσεις. Όταν αργότερα έρθει η εμπειρία, θα προσθέσεις και “δικά σου”.
Φίλε οκτάχορδε υπάρχει και η μέθοδος του Κώστα Κουκουλίνη ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΚΙΘΑΡΑ. Εκδόσεις Fagoto
Βλεπεις συνεχεια τους παιχταραδες και “κλεβεις” πραγματα…Αυτα που μπορεις να παιξεις τουλαχιστο…Μετα πας σπιτι και τα “βαζεις”…Εννοειται κ τα βιβλια βοηθανε παρα πολυ δεν τα υποτιμαω…
φιλε μπαμπη εχεις καποια αποψη για αυτο το βιβλιο αν αξιζει τα λεφτα του ? εχεις δει καποια περιεχομενα κτλ ?
Το έχω ξεφυλλίσει πριν 5-6 χρόνια(
και νομίζω ότι δεν μου είχε φανεί κακό. Εξαρτάται και από το επίπεδό σου στην κιθάρα: εάν είσαι αρχάριος πιστεύω ότι μάλλον θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πράγματα.
Για το αν αξίζει τα λεφτά του, νομίζω ότι λεφτά για ένα (εκπαιδευτικό) βιβλίο πολύ δύσκολα να πάνε χαμένα, πόσο μάλιστα όταν για το αντικείμενο υπάρχουν συνολικά… δύο.
Απ’ οσο ξερω διδασκεται πολυ λιγο και απο πολυ συγκεκριμενους η λαϊκη κιθαρα. Ισως γιατι ειναι κατι που αναβιωνει πιο αργα απο το μπουζουκι σαν τροπος παιξιματος. Το θεμα ομως δεν ειναι τα βιβλια και οι γνωσεις. Οπως λες σωστα οχταχορδε, οι παλιοι δεν τα ειχανε ολα αυτα. Οσα εχουμε λοιπον ας τα εκμεταλλευτουμε. Τα υπολοιπα αναπληρωνονται καλυτερα κατ’εμε απο την απευθειας επαφη με εναν καταξιωμενο στο ειδος του μουσικο. Πας, βλεπεις, καταλαβαινεις την φιλοσοφια και σιγα σιγα μπαινεις στο καλουπι. Δεν γινεται ουτε αποστειρωμενα να μαθεις, ουτε χωρις να μελετησεις. Και αυτο ισχυει σε ολα τα οργανα νομιζω.
Ρίξε μια ματιά και σ’ αυτή τη συζήτηση Οχτάχορδε: βέβαια εκεί τα πράγματα είναι πολύ …εξάχορδα (τρίχορδα δηλαδή), ωστόσο ο κιθαρίστας αξίζει να τον πάρεις πρότυπο -ή απλά να τον ακούς…
Υποδειγματικό παίξιμο, εμπνευσμένο, παραδοσιακό, και, όπως συνήθως με τους καλούς μουσικούς, απλό και χωρίς βιρτουοζιλήκια.
Ειναι λιγο μπακαλιστικα οπως τα λεω, αλλα ελπιζω να σε βοηθησω καπως.
Εξαρταται τι παιζεις. Αν πιανεις τις συγχορδιες ανοικτες, τοτε χτυπας λα και μι μπασες εναλλαξ (αναλογα και με το ρυθμο αλλα και τι ακριβως παιζεις, αν πχ δεν θες εναλλαγη θα παιξεις μονο την τονικη νοτα της συγχορδιας). Εξαιρεσεις κατα καποιο τροπο οι συγχορδιες λα μινορε κ ματζορε, κ οι ρε μινορε κ ματζορε, οπου στην εναλλαγη στις μεν λα παιζεις εναλλαξ λα και ρε, ενω στις ρε παιζεις ρε και σολ χορδες. Ολα αυτα πολυ γενικα καθως μπορει να ταιριαξει κ καποιος αλλος συνδυασμος.
Αν παιζεις μπαρε, ειναι σχεδον παντα η πρωτη (που πιανει την τονικη) και η δευτερη στη σειρα χορδες εναλλαξ απο αυτες που πιανεις με το δεικτη. Πχ αν πιανεις μπαρε τυπου λα, τη μι μπασα δεν την πιανεις καθολου, ή την πιανεις και τη “φιμωνεις”, οποτε εναλλαξ τις λα και ρε χορδες. Αν πιανεις μπαρε τυπου μι, τοτε μι και λα.
ευχαριστω adouan λοιπον σημερα μου ηρθε το βιβλιο του κουκουλινη θα κατσω να το ριξω μια ματια να δουμε τι λεει και αυτο το βιβλιο μακαρι να αξιζει
οχτάχορδε, αφού μελετάς πλέον το βιβλίο του κουκουλίνη, θα σου λυθούν οι απορίες σε σχέση με τα μπάσα -είναι πολύ αναλυτικός σε αυτό το θέμα. είναι καλογραμμένο βιβλίο και περιεκτικό, αν και θα μπορούσε να αναλύει εξίσου καλά με τους ρυθμούς, τα γεμίσματα και τους χαβάδες (καθώς και λίγα περισσότερα για το κοφτό και δυνατό χτύπημα με την πένα). δύσκολα πράγματα βέβαια να εξηγηθούν σε ένα βιβλίο…
Περιμενουμε τις εντυπωσεις σου απο το βιβλιο!
Προσπάθησε να κανεις και το εξής. Πάρε έναν απλό ρυθμό πχ2/4 και μια κλίμακα απο οποιαδήποτε τονικοτητα. Προσπάθησε να παίζεις τις νότες της κλίμακας στις θεσεις και να εναρμονιζεις με τις κύριες συγχορδιες του δρόμου στις αρσεις.
Πχ για την ρε χιτζαζ κλίμακα. D/d Eb/Eb D/f# G/g D/a G/Bb C/c D/d. Η οκταβα που παίζεις τα μπασσα να μην σε απασχολεί.
Αφου το πετύχεις καντο σε όλες τις τονικοτητες.
Νομίζω ότι ένα ηχητικό δείγμα θα βοηθούσε ώστε να καταλάβουμε και όσοι δεν ξέρουμε από θεωρία.
[Μέχρι να βρεθεί ηχητικό]
Λέει ο Δημήτρης:
Ποιες είναι οι βασικές σου συγχορδίες σε μια κλίμακα, π.χ. Ρε χιτζάζ; Αυτές. Κάθε νότα της κλίμακας, με ποια συγχορδία ταιριάζει από αυτές; Η νότα Ρε με συγχ. Ρε ματζόρε, η Μι ύφεση (Ρε δίεση) με Μι ύφεση ματζ. (Ρε# ματζ.), η νότα Φα ξανά με συγχ. Ρε ματζόρε, και ούτω καθεξής. (Κάποιες νότες ταιριάζουν βέβαια με 2 συγχορδίες - εκεί διαλέγεις υποθέτω).
Ξεκινάς λοιπόν και παίζεις: ένα-δύο, ένα-δύο. Θέση-άρση, θέση άρση. Ανεβαίνεις την κλίμακα, νότα νότα. Στο μπάσο (το “ένα” - θέση) παίζεις κατά σειρά τις νότες της κλίμακας, στην άρση παίζεις τη συγχορδία. Δε λαμβάνεται υπόψην αν όλες οι νότες της θέσης είναι στην ίδια οκτάβα, μπορεί τα πατήματα των συγχορδιών να ευνοούν κάποια νότα (π.χ. το Σολ) να είναι σε πιο χαμηλή οκτάβα από τις προηγούμενες.
Αποτέλεσμα: θα βγουν μερικές συγχορδίες όπου το μπάσο δεν είναι αυτό που προβλέπει η εντελώς βασική θεωρία. Οπότε εξοικειώνεσαι με τα εναλλακτικά μπάσα που έχεις στη διάθεσή σου (π.χ. Φα# αντί για Ρε στη συγχορδία Ρε ματζόρε).
Καλησπέρα & απο εμένα στην παρέα!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη το θέμα είναι να έχεις ακούσματα πρώτων εκτελέσεων των τραγουδιών και να δίνεις βάση πως συνοδεύει και πως γεμίζει η κιθάρα!
Το βιβλίο του Μυστακίδη,όντως είναι πολύ καλό και βοηθά!
Απο 'κεί και πέρα το να καθίσεις δίπλα σε έναν έμπειρο κιθαρίστα και βλέποντας να βοηθηθείς,είναι πολύ μεγάλη υπόθεση!
1 «Μου αρέσει»
μπραβο παιδια πολυ ωραια συζητηση ,αντουαν για το βιβλιο εχω καποια άποψη αλλα θελω να το μελετησω και αλλο απλα δεν εχω χρονο αυτο το διαστημα σε γενικες γραμμες ειναι καλο βιβλιο θεωρω .