Νίκος Πουρπουράκης, Γιάννης Μωραΐτης, Θύμιος Στουραΐτης, από στιχουργούς Κώστας Βίρβος, Κώστας Ζήτης.
Και η Ρένα Στάμου.
και η Καιτη Γκρευ
Κοντολάζος,Ατζελα,Στανίση…δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε δεν έχει απομείνει
κανείς προπολεμικός ρεμπέτης…ίσως κάποιοι άγνωστοι στα περίχωρα του Πειραιά…
προπολεμικοι οχι βεβαια δεν εμεινε κανεις. μεχρι μεσα της δεκαετιας του '50 ωστοσο ακομα υπαρχουν καποιοι που εχουνε πει πρωτες εκτελεσεις. π.χ. η Καιτη Γκρευ ειπε το Βουνο, η Ρενα Σταμου το Αποψε με εγκατελειψες, κλπ. ολοι οι παραπανω ειπαν τραγουδια που ακομα τραγουδαμε ολοι μας. αλλωστε γενικοτερα η φιλοσοφια του ρεμπετικου και της σελιδας μας εδω αρχιζει να ξεθωριαζει απο αυτη τη χρονικη στιγμη περιπου και αντικαθισταται απο το (επονομαζομενο) λαικο τραγουδι.
Άμα θεωρούνται αυτοί ρεμπέτες, τότε τι να πούμε για Γκολέ, Δημητριανάκη, Κοντόγιαννη, Τζώρτζη και μεταγενέστερους όπως Κορακάκη, Αινίτη…
- Aγάθωνας, Γλυκερία…
Το θέμα ξεκίνησε (εν έτει σωτηρίω 2000) έτσι:
Καλύφθηκε το ερώτημα σχετικά σύντομα, αφού όλοι κατάλαβαν τι σημαίνει αυθεντικός ερμηνευτής ή μουσικός.
Μάλλον ξεφύγαμε.
προσθετω στους ζωντες και τον Σπυρο Ζαγοραιο. (εχει προλαβει να τραγουδησει το πρωτο του τραγουδι στα 1952- το Κουρμπετι Β.Τσιτσανη)
Συγνώμη αλλά πιστεύω πως το θέμα έχει ξεφύγει τελείως…Στο συγκεκριμένο ποστ παρελαύνουν από Γλυκερία και Αγάθωνα μέχρι Κορακάκι και Ζαγοραίο. όλα μέσα…
φιλε Βλαδιμηρε ειμαι πολυ συγκεκριμενος σε αυτα που γραφω. σε παρακαλω ξαναδιαβασε με αν εχεις την καλοσυνη. καποιος αλλος γραφων μιλησε για τους νεωτερους ρεμπετες με υφος υπερβολης για να καταδειξει καποια ορια. στη συγκεκριμενη ενοτητα εδω μιλαμε παντα για ανθρωπους που ειναι ακομα στη ζωη και συμμετειχαν σε ηχογραφησεις τραγουδιων πριν το 1955 περιπου και οπωσδηποτε μεσα στο πνευμα του ρεμπετικου.
η απαντηση μου φιλικη και καλοπροαιρετη οπως παντα.
ευχαριστω, Βαγγελης.
Εδώ οι άλλοι είπαν για Στανίση, και σε πείραξε ο Αγάθωνας, που είναι από τους πιο αυθεντικούς σύγχρονους…
Να ρωτήσω κάτι αφελές: έστω, βρίσκουμε όλους τους εν ζωή συντελεστές του ρεμπέτικου (που πολλοί απ’ αυτούς όμως θα είναι “και όχι μόνο”) με παρουσία πάνω από (ας πούμε) 25 ή 35 χρόνια και εν ζωή σήμερα, 8/12/2012 (αύριο το πρωί μπορεί κάποιος να φύγει…). Και λοιπόν; αξίζει το εύρημα τόσο, ώστε να τσακωνόμαστε πληκτρολογικά “όχι αυτός παίζει’, “όχι αυτή δεν παίζει”; τι νόημα έχει αυτή η κουβέντα σήμερα, κουβέντα που το 2000 μπορεί να έβγαζε “λαβράκι”;