Εγώ πάντως δεν αντιλαμβάνομαι προς τι η έκπληξη. Τα λαϊκά όργανα όπως και τα παραδοσιακά έχουν από καιρό χάσει την δύναμη τους στο χώρο του εγχωρίου τραγουδιού. Ο μπαγλαμάς πέθανε αδίκως και το μπουζούκι όλο και μικραίνει, σε σημείο που στα σημερινά λεγόμενα λαϊκά (λαϊκόποπ λέω εγώ) το μπουζούκι ακούγεται σε κάνα γεμισματάκι και αυτό πλέον θα γίνεται σπάνια καθότι θα ακούγεται η γεμισματιά αλά Gary Moore από την ηλεκτρική… Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην mainstream δισκογραφία αυτά τα όργανα θα σταματήσουν να υπάρχουν και μπορεί να ξαναεμφανίζονται με εξάρσεις μόδας που και που. Τώρα το αν θα εξαφανιστούν από τις ζωές μας γενικότερα το βρίσκω δύσκολο, καθώς πάντα θα υπάρχουν τρελαμένοι που θα παίζουν από Μάρκο και Δελιά μέχρι Ζαμπέτα και Παλαιολόγου κ.λ.π. είτε στο Ιντερνετ είτε σε ταβέρνες είτε σε πάλκο. Βέβαια κάποια τραγούδια που γράφτηκαν, δε χάνονται ποτέ, αλλά γεγονός είναι ότι τα λαϊκά όργανα σιγά -σιγά δε θα έχουν ΚΑΘΟΛΟΥ σχέση με την δισκογραφία καθότι εμπορικά τα σκοτώσανε προς όφελος της μόδας που πουλάει…
Και για να λέμε και τα πράματα όπως (νομίζουμε) ότι έχουν, δεν είδα και κάτι πραγματικά καλό και από τους λαϊκούς οργανοπαίχτες…
Υ.Γ. το μπουζούκι του Παούρη θα εισβάλλει αργά ή γρήγορα στη δισκογραφία και πιθανότατα θα είναι μια νέα σχολή μπουζουκιού, αλλά αυτό ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ δεν είναι μπουζούκι.
Δε συμφωνώ. Μπορεί να έχει ελάχιστο ή καθόλου μπουζούκι στα τοπ10 χιτς (αν υπάρχει ακόμη αυτή η έννοια), αλλά σαφώς όχι σε όλη την μέινστριμ δισκογραφία.
Μάλλον σ’ έχει επηρεάσει η κρίση κι έχεις κόψει τα ταξί!
‘Οχι ότι κι εγώ παρακολουθώ από κοντά τη δισκογραφική ή ραδιοφωνική επικαιρότητα, αλλά απ’ όσα τύχει να πάρει τ’ αφτί μου έχω την αίσθηση ότι:
-το μπουζούκι σε βαριά σκυλολαϊκά εξακολουθεί κανονικά να υπάρχει (ίσως όχι ως τόσο απόλυτος κυρίαρχος αλλά πάντως παίζεται)
-υπάρχει επίσης σε διάφορες μουσικές που, παρά τις έντονες λαϊκές (ή και παραδοσιακές) αναφορές τους, δεν τις λες λαϊκές αλλά μάλλον προς έντεχνες.
-τόσο σε έντεχνα όσο και σε σκυλομπιτοπόπ εμφανίζονται επίσης, και μάλιστα με αυξητική τάση, και άλλα λαϊκά όργανα: από το ούτι μέχρι ακόμη και τον ζουρνά. (Το πόσα κομμάτια με ζουρνά και μπιτάκι έπαιξε ο ντι τζέι σ’ ένα γάμο στα Σέρρας που πήγα το καλοκαίρι μου φάνηκε απίστευτο. Και το κάλεσμα -όχι παραδοσιακοί τύποι, μάλλον οι τοπικοί μέινστριμ θα έλεγα- τα ήξερε και τα γούσταρε.)
Η αλήθεια είναι ότι πλέον βγαίνουν τραγούδια (λεγόμενα λαϊκά που στην ουσία δεν είναι) που έχουν πολύ λίγο ή ίσως και καθόλου μπουζούκι… σε πολλά μάλιστα το μπουζούκι έχει αντικατασταθεί με ούτι ή σάζι.
Όμως υπάρχουν και πολλά (ίσως τα περισσότερα) που έχουν πολύ πολύ μπουζούκι μέσα.
Το θέμα είναι τι επιλέγεις να ακούσεις, γιατί οι μουσικοί παραγωγοί επιλέγουν αυτά που θέλουν να προωθήσουν και δυστυχώς τα ακούσματα που έχουν οι περισσότεροι δεν έχουν καμία σχέση με την ελληνική μουσική.
Στα μαγαζιά (μιλάω για τα μπουζουξίδικα) η αλήθεια είναι ότι μέχρι τις 3πμ πλέον δεν ακούγεται μπουζούκι και αυτό οφείλεται στο ότι θέλουν να τραβήξουν νεολαία που ακούει Μαρτάκηδες, Ρουβάδες και συναφή. Τι να κάνουμε, αυτή είναι η εποχή μας.
Όμως το μπουζούκι δεν πρόκειται να πεθάνει.
Όσο αφορά τον Παούρη, βλέπω ορισμένους που τρελαίνονται μαζί του.
Ο Παούρης είναι συνεχιστής της ημιτελούς σχολής που πήγε να δημιουργήσει ο Τατασσόπουλος… δηλαδή της ατελείωτης πάρλας χωρίς ουσία και χωρίς ύφος… όμως ο Νίκος το κατάλαβε μάλλον έγκαιρα και βλέπω τα τελευταία 2-3 χρόνια να έχει κόψει ταχύτητα και να έχει βάλει αρκετό ύφος στο παίξιμο του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να παίξει το ίδιο γρήγορα και πιο καθαρά από ότι παίζει ο Παούρης.
Ο Παούρης είναι τσαπατσούλης… εγώ τουλάχιστο, όσα έχω ακούσει από το Youtube (δεν ξέρω ζωντανά τι βγάζει), είναι μια βαβούρα… ούτε μια νότα καθαρή… μπορεί να έχει την ικανότητα να παίξει 256τα αλλά άμα η νότα δεν ακούγεται, καλύτερα να βαράει η σειρίνα… πιο καλά ακούγεται.
Θεόφαλτσος για πια μαγαζιά μιλάς? Υπάρχουν μαγαζιά που έχουν μόνο μπουζούκι μέσα και από τις 10 το βράδυ μέχρι το πρωί ακούς μπουζούκι. Έχω την εντύπωση ότι αυτά τα μαγαζιά που αναφέρεις είναι τα σκυλάδικα, μαγαζιά τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με ρεμπέτικο και λαϊκό.
σίγουρα άμα πας σε μια ταβέρνα που παίζει παλιό λαϊκό ή ρεμπέτικο φυσικά και εκεί θα ακούσεις από την αρχή μέχρι τέλος μπουζούκι… Σε αυτά τα μαγαζιά συνήθως το πρόγραμμα είναι 10-2…
αλλά το διευκρίνισα… είπα όλα τα μπουζουξίδικα… εκεί το πρόγραμμα αρχίζει 12 το βράδυ.
Ιδιαίτερα στην επαρχία που δεν υπάρχουν τόσες επιλογές σε μαγαζιά το πρόγραμμα είναι όπως ανέφερα… και εν μέρει το δικαιολογώ διότι οι καιροί αλλάξανε και οι μαγαζάτορες θέλουν να βάλουν όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται στο μαγαζί… άρα προσαρμόζουν το πρόγραμμα και προς την νεολαία.
Όσο για το εάν έχουν τα γατάδικα σχέση με το λαϊκό τραγούδι… την άποψη μου την έχω πει… και είναι ακριβώς αντίθετη με αυτήν που εκφράζεις εσύ… οπότε δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω.
Κάνεις μέγα λάθος Θεόφαλτσος. Μαγαζιά υπάρχουν πολλά για να ακούσουμε μπουζούκι όπως το ταξίμι, το τζιβαέρι, κάβουρας κλπ,οπότε μάλλον το πρόβλημα είναι το τι θες να ακούσεις και όχι ότι δεν υπάρχουν μαγαζιά για να ακούσεις μπουζούκι.
Τώρα για το αν τα γατάδικα έχουν σχέση με το λαϊκό τραγούδι πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά Φόρουμ να εκφράσεις την άποψή σου αυτή (και φυσικά που είναι αντίθετη με την δικιά μου). Στο Ρεμπέτικο Φόρουμ όμως γιατί την εκφράζεις?
Θεοφαλτσε μαλλον πας σε λαθος μαγαζιά…
Αλλα απ’ ότι διαβαζω οσο είσαι στο φορουμ μάλλον αυτα προτιμας παρόλο που γκρινιάζεις…
Φανταζομαι τα τραγουδια που ακολουθούν στα μαγαζια που λες, που εχουν μπουζουκι, θα σου αρεσουν . Αυτο είναι το προβλημα με ολους εμας εδω μεσα. Οτι δεν τα αντεχουμε… Ακομα και να παίζουν τραγουδια που μας αρεσουν καποιες φορες θα τα παίζουν με τετοιο τρόπο που θα ψαχνουμε την εξοδο απεγνωσμενα… :079:
μαγαζια με μπουζουκι “απο την αρχη” υπαρχουν. Και στις 10 το βραδυ, και στις 12 και το πρωι…
Βασικα δε ξερω μαγαζι που να μην εχει. γιατί δεν πηγαινω… Το θεμα είναι τι θες να ακουσεις…
Λογοκρισία? Δεν νομίζω να υπάρχει τέτοιο θέμα φίλε Θεόφαλτσος. Απλά μπήκες σε ένα Φόρουμ που ασχολείται με το ρεμπέτικο και την μουσική μας παράδοση. Είναι πολύ απλό. Εμένα τουλάχιστον δεν με ενδιαφέρει ούτε το σκυλάδικο ούτε το γατάδικο, ούτε ο Βασίλης Καρράς ούτε το Βασίλης Τερλέγκας. Μουσική παράδοση και ρεμπέτικο αυτό με ενδιαφέρει. Και μαγαζιά υπάρχουν ένα σωρό από δαύτα, σου ανέφερα μερικά παραπάνω. Με αυτά τα μαγαζιά ασχολούμαστε εδώ.
Και σου λέω γιατί την εκφράζεις γιατί είναι σαν να μπω εγώ σε ένα Φόρουμ με σκυλάδικο και να αρχίζω να γράφω για τον Μάρκο. Ε δεν θα με κράξουν?
Όχι ρε παιδί μου, δεν υπάρχει καμιά απαγόρευση. Αυτό κατάλαβες; Ακούς όποια μουσική γουστάρεις και το λες όπου γουστάρεις. Αλίμονο δηλαδή.
Απλώς, όταν μέσα στη σφηκοφωλιά των ρεμπετόφιλων και αντισκυλάδων ανοίγεις κουβέντες για τις «μεγάλες πίστες» και το ρεπερτόριό τους, στατιστικά είναι απίθανο να μπορέσει να γίνει συζήτηση της προκοπής.
Καθένας είναι ελεύθερος να ανοίξει οποιοδήποτε θέμα, ή να πει οποιαδήποτε άποψη σε υπάρχον θέμα. Εξυπηρετεί όμως να είμαστε και λίγο συντονισμένοι στο γενικό κλίμα του φόρουμ.
Πέπε παρανόησες. Είπα ότι το μπουζούκι όλο και μικραίνει (και συμφώνησες)’‘ίσως όχι ως τόσο απόλυτος κυρίαρχος αλλά πάντως παίζεται’’. Το σε όλη τη mainstream δισκογραφία δεν το κατάλαβα. Η mainstream δισκογραφία είναι μια, τα άλλα και να υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό, δεν είναι mainstream αλλά τα κλασσικά που υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν(?). Παρ’ολ’αυτά συμφωνώ με το σκεπτικό σου και συ με το δικό μου. Το ίδιο λέμε. Ότι γενικά χάνεται το σκηνικό…
Εξαρτάται από το πόσα θεωρεί ο καθένας μέινστριμ. Το Νο 1 χιτ; Τα πρώτα 100; Τα πρώτα 500;
Πέραν αυτού όντως δε διαφωνούμε ιδιαίτερα. Απλώς εγώ δε βλέπω λόγο απαισιοδοξίας. Μη σου πω ότι θα ζούσα ευτυχής και με πολύ λιγότερο μπουζούκι σ’ αυτό τον κόσμο, αρκεί να μείνουν αυτά που πρέπει να μείνουν.
Αν θέλουμε να ακούσουμε αυθεντικό ήχο μπουζουκιού, κρυστάλλινο, πάνω σε λαϊκές μελωδίες με όμορφες φωνές και στίχους που κάτι έχουν να πουν, και ψάξεις στη δισκογραφία, τη σύγχρονη μιλάω, θα βρούμε: υπάρχει νέο υλικό το οποίο, δεν είναι βέβαια 100% ρεμπέτικο ή αυθεντικό λαϊκό, αλλά κρατάει ας πούμε το μουσικό ήθος και την αισθητική. Και αντίστοιχα θα βρεις και χώρους να ακούσεις. Δυστυχώς μπορεί να είσαι εσύ, άλλοι δύο και ο κούκος…
Παραπέρα, αν θες χαβαλέ ολέ, ουίσκι μπόμπα, καλλίγραμμα κορμιά με μπανάλ μούρη, πλαστικά χαμόγελα, δυο τρεις φουσκωτούς, πολλά ντεσιμπέλια και τετράχορδους δρομείς, υπάρχει και αυτό.
επίσης υπάρχουν -για να είμαστε αντικειμενικοί- ρεμπετάδικα-σκυλάδικα, δηλαδή μαγαζιά όπου υποτίθεται ότι παίζεται ρεμπέτικο, αλλά στην πραγματικότητα θα καούσεις μόνο κακοπαιγμένα λαϊκά και “τουριστικά” ρεμπέτικα με σκυλέ αισθητική. Συν όλα τα άλλα (κορμιά, φουσκωτοί, μπόμπες…)
Φίλε Θεόφαλτσε, τί δεν καταλαβαίνεις; -που λέει και η νεολαία…
Για όλους είσαι ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΣ και έχεις άποψη και την υποστηρίζεις.
Όμως, εγώ δεν ξεχνάω ότι και σε άλλη παλαιότερή σου δημοσίευση έχεις γράψει ότι με το ζόρι μπορείς να βρεις 10 ρεμπέτικα που να αξίζουν (και ότι για να παίξεις ρεμπέτικα πρέπει να τα αναβαθμίσεις με το παίξιμό σου). Άρα φίλε, κανείς δεν λέει και δεν θέλει να φύγεις, αλλά κάνε κι εσύ μια προσπάθεια να προβάλεις την πιο κοντινή προς εμάς αισθητική σου. Αλλιώς παίζει να ακούς την γκρίνια μας…
φιλικά πάντα και όχι ως συντονιστής