Το τραγούδι στο οποίο αναφερόταν ο κος Γλυνιαδάκης είναι αυτό με τίτλο “Αν ζούσαν οι αρχαίοι” του Μητσάκη και κυκλοφόρησε το 1968 με τον Γ. Καλατζή (δεν ξέρω ποια κάνει δεύτερη φωνή). Πράγματι, υπάρχει εναλλαγή ζεϊμπέκικου - χασάπικου. Θυμίζει μιούζικαλ του Δαλιανίδη με χορογραφίες Φ. Μεταξόπουλου ή Β. Σειληνού.
Άλλη περίπτωση είναι το “Αφού αμαρτήσανε τα δυο σου χείλη” του Απ. Καλδάρα (στιχ. Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου). Αυτό κυκλοφόρησε σε διάφορες εκτελέσεις. Σε αυτήν με το Μπιθικώτση (1965) είναι ζεϊμπέκικο παντού.
Στην εκτέλεση με τον Νίκο Ξανθόπουλο όμως, ξεκινάει με χασάπικο και στο τραγουδιστικό μέρος είναι ζεϊμπέκικο. Αν και παίχτηκε σε ταινία (Καρδιά μου πάψε να πονάς, 1965) δεν έχουμε Δαλιανιδικού τύπου χορευτικά.
Υπάρχει και η εκτέλεση με τον Β. Περπινιάδη της ίδιας περιόδου όπου το μεγαλύτερο μέρος είναι ζεϊμπέκικο αλλά υπάρχουν και μέρη σε χασάπικο.