Έλα στη ζούλα να με βρεις
και βράσε το στεφάνι
Και κάνε του την κορυφή
να βρίσκει στο ταβάνι
ή
στον ουρανό να φτάνει
Και:
Έλα στη ζούλα να με βρεις
και βράσε το στεφάνι
Ξόβεργες βάλ’ του στα κλαριά
πουλιά για να σου πιάνει
ή
πουλάκια να σου πιάνει
Στο δεύτερο «Πουλάκια να σου πιάνει» είναι (για μένα) πιο σκωπτικό, πιο παιχνιδιάρικο όταν θα τραγουδηθεί. Το πρώτο από την άλλη νομίζω ότι είναι πιο συγκεκριμένο όταν μιλήσεις για το ταβάνι (κατά το … δεν μπορούσε να περάσει από την πόρτα)
Από κει και πέρα, αν θελήσεις να το μελοποιήσεις ίσως να δεις πως κάθεται στη μουσική που θα βάλεις είτε το ένα είτε το άλλο !
Κι εγώ στις ίδιες επιλογές θα έκλινα. Με διαφορετική επιχειρηματολογία (που ίσως βαριέστε να την ακούσετε αναλυτικά) αλλά με το ίδιο συμπέρασμα.