Ψάχνω κάποιο καλό βιβλίο (ή ιστοσελίδα) με τις παρτιτούρες των ύμνων της Μεγάλης Εβδομάδας και κυρίως τα Εγκώμια του Επιτάφιου Θρήνου (Στάση Πρώτη, Δεύτερη και Τρίτη) της Μεγάλης Παρασκευής.
Στο Βυζαντινό σύστημα αλλά και στο ευρωπαϊκό αν υπάρχουν, δεν θα έλεγα όχι.
Κάθε βοήθεια καλοδεχούμενη:)
Φίλε μου για ρίξε μια ματιά εδώ…
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αλλά δεν χάνεις τίποτα να ψάξεις…
http://www.orthodoxos-christianismos.com/culture/music/muscollections/scores/
Καλημέρα!
Φίλε μου ψάξε, για το βιβλίο με τίτλο, Η Μεγάλη Εβδομάς του Γεώργιου Ραιδεστινού απο τις εκδόσεις Πολυχρονάκης. Εάν έχεις κάποιο κόλλημα πες μου να το βρώ και να στο στείλω!
giorgos_86, μετά από 2 ώρες ψάξιμο :088:βρήκα εδώ τα εγκώμια της Μ. Παρασκευής σε παρτιτούρες.
stamatis, βρήκα το βιβλίο που αναφέρεις και τρόπο να το παραγγείλω. Διαβάζοντας όμως κάποιες συζητήσεις από ειδικούς και ψάλτες, το σκέφτομαι…
Σας ευχαριστώ πάντως και τους δυό.
Κώστα για ρίξε μια ματιά εδώ: και εδώ: :089:Νομίζω αξίζει να το προσθέσεις στους σελιδοδείκτες σου…:088:
Θοδωρή, μεγάλο ευχαριστώ (σήμερα έλαβα και το δεματάκι)
Κώστα και εγώ σε ευχαριστώ, σήμερα έλαβα το CD και μετά την πρώτη ακρόαση… όμως να, πως να στο πω, μη σου κακοφανεί…:106:νομίζω ότι μάλλον δεν θα πουλήσει… πολύ μαυρίλα και ο τίτλος “Παράδοξον”; άσε που δεν έχει κάνα σουξέ ρε παιδί μου!:019:
Στα σοβαρά τώρα, λοιπόν μόλις ολοκλήρωσα τη δεύτερη ακρόαση. Όντως δεν είναι για μαζική κατανάλωση, είναι προσωπική κατάθεση ψυχής… Απευθύνεται σε άτομα με “ειδικές ανάγκες”…(δηλαδή σε εκείνους που κρατούν ζωντανό το παιδί μέσα τους, που ονειρεύονται ξύπνιοι, που οργίζονται και δεν “ποιούν την νήσσαν” και που δεν ντρέπονται να βουρκώσουν από συγκίνηση…) Δεν θα μπορούσε διαφορετικά, αφού από τέτοιο δημιουργό προέρχεται…
Το μαύρο είναι σπουδαίο χρώμα και το όλο project παράγει χρώματα, συναισθήματα και διεγείρει τις αισθήσεις …:088:
Keep Walking! τα μοναχικά μονοπάτια οδηγούν στις πιο όμορφες διαδρομές…
Υ.Γ.
Απάντησα δημόσια και όχι με Π.Μ. για να υποψιαστούν τα μέλη ότι, κάποιοι από εδώ μέσα κάνουν “παράδοξα” πράγματα…
(μην μας την πει και ο Webμάστωρ…)
:)…να φανταστείς Θοδωρή, από το 2004 έχω χαρίσει καμιά 300ριά και πούλησα χονδρική, άκουσον-άκουσον, κάνοντας το γύρο της Πελοποννήσου - Στερεά (Τη γυροβολιά του Ludwig Salvator δηλαδή την έχω κάνει κι εγώ!) και Χαλκίδα, 150 κομμάτια σε δισκάδικα:090:
Αυτή η εμπειρία άξιζε πραγματικά, έχω κρατήσει και ημερολόγιο:088:
Τώρα, κι ενώ έχω ετοιμάσει δέκα τραγουδάκια, τα οποία γουστάρω, δεν το αποφασίζω** για δεύτερη παραγωγή (πάντα ανεξάρτητη* εννοείται).
Από τη μιά γιατί δεν τα παω καλά με τους σολίστες… να σου δώσω να καταλάβεις, είναι που είναι λίγοι εδώ… δεν μιλάω και με τους πιο πολλούς:019:
Από την άλλη, λες και πρόκειται να πουλήσω!
Σιντιά για δωράκια, έχω ακόμα. Όταν τελειώσουν βλέπουμε:)
Καλημέρα από Γερμανία
*Ανεξαρτησία = Αφραγκία
**με τρώει όμως
Κώστα, 100 με 150 σιντιά πουλάει ο “my friend” * σε μια μέρα! μήπως πρέπει να πλησιάσεις το κύκλωμα; :019:
* “my friend” = μαύρος Αφρικανός λαθρομετανάστης, γυρολόγος μικροπωλητής λαθραίων CDs.
Για να μιλήσουμε σοβαρά τώρα, η ανεξάρτητη παραγωγή σηκώνει πολύ κουβέντα. Είναι μια πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα, όπου στα πολιτιστικό γίγνεσθαι κυριαρχεί νοοτροπία φασφουντάδικου. Υπάρχει home grown ανεξάρτητη καλλιτεχνική δημιουργία μα σπάνια και δύσκολα φθάνει στο ευρύ κοινό. Αυτό δεν έχει να κάνει με την αξία της, αλλά με την πρόσβαση και προώθηση από τα εμπορικά κυκλώματα που διαμορφώνουν το “μενού” της πολιτισμικής μας διατροφής… (που κατά κανόνα αποτελείται από πολιτισμικά απορρίμματα!)
Οι όποιες ελάχιστες παραγωγές μέσω “πολιτισμικών φορέων”, γίνονται συνήθως όχι βάσει της καλλιτεχνικής αξίας, αλλά μέσα από κυκλώματα γνωριμιών και μικροπολιτικές συναλλαγές…:079:Ακόμα χειρότερα στο τοπικό επίπεδο, τα πολιτιστικά κέντρα των Δήμων αντί να αγκαλιάσουν και να ενθαρρύνουν τις όποιες καλλιτεχνικές ανησυχίες, κατά κανόνα “στεγάζουν” μόνο τους ημετέρους, τους φίλα προσκείμενους στην εκάστοτε δημοτική αρχή…:106:
Γενικευμένη πολιτισμική φτώχεια δηλαδή…:087:
εννοούσα τα νέα μέλη … και αναφερόμουν στην οικονομία του χώρου, μάστορα!:78:
Αν και δεν πολύ γουστάρω τις κλίκες, τούτη εδώείναι προ πολλού στους αγαπημένους μου σελιδοδείκτες!
Επειδή τυγχάνει να ασχολούμαι με αυτήν την μουσική και κατά καιρούς γράφω με ένα πρόγραμμα που έχω όπου και στέλνω μουσικά κείμενα σε κάποιες σελίδες όπως:
www.analogion.net > βυζαντινή μουσική > μουσικά κείμενα…
www.Cmkon.org
www.analogion.com επίσης και από το φόρουμ των δύο σελίδων “ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ”
αν δεν σου φτάνουν αυτά ή δεν βρεις κάτι από εκεί πες μου να σου δώσω και άλλες σελίδες ή να σου βρω κείμενα που έχω και εγώ
πάντως για παράδειγμα θα βρεις για αυτήν την περίοδο Μουσικά τον Ακάθιστο Ύμνο (τον κανόνα δηλαδή που λέμε στους χαιρετισμούς) μουσικά το οποίο έχω γράψει σε εύκολες σχετικά γραμμές
πιστεύω να βοήθησα λίγο:088: