O Νταλάρας κρατάει την πένα σαν να κάνει τον σταυρό του με τα τρία δάκτυλα, παρόλα αυτά παίζει άνετα και μπουζουκι
Ναι, τι να σου πω!!!
Και για να μην κατηγορηθώ για chat λέω ότι ο κάθε ένας μπορεί να έχει τον δικό του τρόπο που να τον βολεύει, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι.
Δηλαδή, ο νταλάρας μιας και αναφέρθηκε (και γι’ αυτό το θέμα πια;;
βολεύεται με αυτό το πιάσιμο αλλά το επίπεδό του είναι χαμηλό. Εάν έπιανε πιο αντικειμενικά σωστά την πένα θα ήταν σίγουρα καλύτερος.
Η τεχνική ενός οργάνου είναι η δεδομένη γνώση προς τον αρχάριο βγαλμένη από την εμπειρία και τη γνώση των προηγούμενων μουσικών.
Άρα όποιος την αποκτήσει σε μεγαλύτερο βαθμό γίνεται και καλύτερος.
Το πιασιμο της πενας και ειδικοτερα η παραγωγη σωστου ηχου ειναι μεγαλο κεφαλαιο!
Προσωπικα ασχολουμαι με τη μουσικη απο το 1983 και με μπουζουκι απο το 1990
Ξεκινησα μονος μου να μαθαινω και ηταν τελειως λαθος και το πιασιμο πενας και η κινηση καρπου. Αργοτερα επαιζα 6 ωρες την ημερα μπροστα σε καθρεφτη για να μπορεσω να φτιαξω το χερι μου και ειδικοτερα τον καρπο!!
Εφτασα καποτε σε πολυ καλο επιπεδο με γνωσεις και ρεπερτόριο.
Το 2001 ημουν ετοιμος να παιξω σε μαγαζι πλην ομως οι συνθηκες και δουλειας και οικογενειας δεν μου το επετρεψαν!!
Φετος τα Χριστουγεννα μου ηρθε παλι η ορεξη να ασχοληθω σοβαρα και επισκεφτηκα 2-3 πολυ σημαντικους οργανοπαικτες. Ενας απο αυτους ηταν ο Βαγγελης Τριγκας ο οποιος ειναι ενας φανταστικος μουσικος και εξισου πολυ καλος δασκαλος!
Μεσα σε δυο επισκεψεις που εκανα καταφερε να αποκτησω πολυ καλυτερο ηχο μονο με τον χειρισμο της πενας!!
Το πιασιμο μου ηταν ηδη καλο αλλα δεν εβγαζα τον ηχο που μπορουσα να βγαλω!!
Και μια συμβουλη
Δοκιμαστε να παιξετε με την στρογγυλη ακρη της πενας
Θα δειτε ποσο καλυτερος ηχος θα βγει!
Αυτο οντως ειναι πολυ λαθος και αυτο το λαθος το κανουν πολλοι αρχαριοι και αργοτερα ειναι παρα πολυ δυσκολο να επιστρεψουν!
μια ερωτηση.
μπορει καποιος να εξηγησει ποτε χτυπαμε την πενα προς τα κατω και ποτε προς τα πανω;
:082:
Αναλόγως με το πού θέλεις να τονίσεις. Θα δείς ότι χτυπώντας την πένα προς τα κάτω βγάζεις δυνατότερο ήχο. Σχεδόν στα περισσότερα ρεμπέτικα χτυπάς προς τα κάτω.
Είναι θέμα τονισμού. Επίσης είναι και θέμα ευκολίας. Π.χ. στο “Της γερακίνας γιος” στην φράση " “ντο-σι-λα-σιιιιι…” το πρώτο σι για θέμα ευκολίας και λιγότερο θέμα τονισμού το χτυπάς προς τα πάνω (αφού η φράση είναι “κ-π-κ-κ…”). Ελπίζω να κατάλαβες τι εννοώ.
Αλλά για να καταλάβεις ακόμα καλύτερα, παίξε την φραγκοσυριανή (που είναι από τα πιο εύκολα παραδείγματα) ή το “μαυρα ματια μαυρα φρύδια” μία φορά χτυπώντας όλες τις νότες ανεξαιρέτως προς τα πάνω και μία όλες προς τα κάτω.
…ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ!..εξαρτάται από πάρα πολλά πράγματα τα οποία θα τα καταλάβεις μόνο αν κάτσεις με έναν δάσκαλο μαζί!..ο μόνος μπούσουλας, αν δεν βρίσκεις δάσκαλο, είναι το ένστικτο και το αποτέλεσμα…κάποια τραγούδια θα σου κάθονται στο παίξιμο και στο μουσικό αποτέλεσμα ξεκινώντας με “θέση”(προς τα κάτω η πένα)και κάποια με “άρση” (προς τα πάνω η πένα)…τα ενδιάμεσα γεμίσματα όμως μπορεί να έχουν άλλες απαιτήσεις…!
Όποιος προσπαθήσει να εξηγήσει με κανόνες κάποια πράγματα στο δεξί χέρι ενός μπουζουξή δεν θα καταφέρει και πολλά πράγματα.
Είναι κατι όπως το πτυχίο “μπουζουξή” που δίνει κάποιο ΙΕΚ με 2 χρόνια φοίτηση!:019::019::019::019::019::019::019:
δλδ με λιγα λογια ο καθενας παιζει με τον δικο του τροπο.
εγω νομιζα οτι υπαρχουν στανταρ κανονες.
στην φραγκοσυριανη παρατηρισα στις νοτες που παιζεις πανω κατω οτι αλλαζει ο ηχος και αποτι καταλαβα η κατω ρε ειναι πιο πριμα απο την απο πανω ρε οπως και η κατω λα απο την πανω λα.
Ή είσαι υπερβολικός Δημήτρη…ή έχεις ενθουσιαστεί με τον απίστευτα πανάκριβο δάσκαλό σου…ή είσαι το “παιδί θαύμα”!!!
…στην τρίτη περίπτωση στέκει και αυτό που λες για τις 2 επισκέψεις!:088:
Θα ελεγα οτι σχεδον υπαρχει κανονας.
Για την ακριβια υπαρχει λογικη, την οποια αν μαθεις και εμπεδοσεις θα καταφερεις να βρεις σε καθε κομματι το σωστο τροπο παιξηματος.
Ο καθενας μπορει να παιζει οπως θελει,αν ομως παρατηρησεις 2 φτασμενους μπουζουκσηδες να παιζουν το ιδιο θεμα θα διαπιστωσεις οτι κατα 99 για να μην πω 100% οι θεσεις τους και οι
αρσεις τους συμπιπτουν.
Ειναι βεβαια θεμα σωστης μελετης σωστου δασκαλου και χρονου πανω στο οργανο.
όχι… δεν μπορώ να στο εξηγήσω καλύτερα μέσα από μυνήματα. Αλλά δεν παίζει ο καθένας με τον δικό του τρόπο γιατί αν παίζεις την φραγκοσυριανή μονο με άρσεις τότε δεν έχεις τονισμό και δεν μπορείς να δώσεις και βάρος στην πενιά. Δεν μπορείς να δώσεις δύναμη (όχι πολύ για να σπάσεις την χορδή) για να παίξεις πιο δυνατά.
Έτσι απο μακρυά και χωρίς να έχουμε και οι δύο μπουζούκια στα χερια δεν μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο.
Πάντως προσπάθησε όσο πιο πολύ να παίζεις προς τα κάτω. Όταν έχεις να παίξεις πολλές νότες μαζί, σε ένα τραγούδι, τότε δες και κανένα βιντεάκι για΄τι αν προσπάθησεις σε γρήγορες φράσεις να παίζεις όλες τις νότες κάτω δεν θα βγεί ευηχο αποτέλεσμα.
Καλή επιτυχία
το ξερω οτι απο το πληκτρολογιο δεν μαθαινωνται αυτα.
παντως σευχαριστω.
Oσον αφορα την πενα. Η αποψη μου ειναι
Οταν κτυπαμε προς τα κατω ειναι δυνατοτερος ο ηχος
Αλλα αυτο φαινεται οταν παιζουμε αργα. Οταν παιζουμε τεταρτα τοτε κτυπαμε μονο κατω την πενα! Οταν ομως παιζουμε γρηγορα αναγκαστικα παιζουμε πανω κατω και δεν φαινεται η διαφορα στον ηχο αναμεσα στο πανω και κατω κτυπημα!
Φιλε Σαραντο θα σου απαντησω σε αυτα που εγραψες
Ή είσαι υπερβολικός Δημήτρη…ή έχεις ενθουσιαστεί με τον απίστευτα πανάκριβο δάσκαλό σου…ή είσαι το “παιδί θαύμα”!!!
…στην τρίτη περίπτωση στέκει και αυτό που λες για τις 2 επισκέψεις!
Σιγουρα υπερβολικος δεν ειμαι γιατι αυτη ειναι η πραγματικοτητα.
Ισως εγω με τις ερωτησεις μου σε συγκεκριμενα θεματα να καταφερα να αποκτησω ταχιστα την γνωση που ηθελα. Να τονισω οτι δεν πηγα εκει σαν αρχαριος αλλα σαν παικτης πολλα χρονια και απλα ηθελα να διαπιστωσω και να λυσω καποια προβληματακια που πιστευα οτι ειχα!
Οπως ειδες εκανα μονο δυο μαθηματα . Ο λογος ηταν και η αποσταση αλλα και το οικονομικο.
Ηρθε σε εμενα καποτε ενα παιδι που εκανε 7 χρονια μαθημα σε δασκαλο και το χερι του και η πενα ηταν τελειως λαθος και του το διορθωσα πολυ γρηγορα. Δεν σημαινει οτι ηταν παιδι θαυμα.
…ναι αυτήν την περίπτωση δεν την σκέφτηκα η αλήθεια είναι…έτσι εξηγήται
(και χωρίς να είσαι παιδί θαύμα:78:)
Πάντως για τα βασικά της πένιας χρειάζεται ένας άνθρωπος (να είναι γνώστης έτσι?) να στα δείξει. Από κει και πέρα, επειδή δεν μπορεί να σου δείξει ότι κομμάτι υπάρχει, προχωράς με τις βάσεις που έχεις πάρει και βγαίνει από μόνο του από κάποια στιγμή και μετά. Πχ ο παλαιολόγου ήταν πολύ καλός δάσκαλος και σε θέμα πενιάς και σε θέμα δαχτυλισμού (την πένα που έχω στο μπουζούκι σ’ αυτόν την οφείλω)
Κατά τη γνώμη μου, η θέση και η άρση της πέννας εξαρτόνται αποκλειστικά από το πώς πρέπει να τονιστεί το κάθε τραγούδι. Η πεννιά οφείλει να τονίζεται και για να δίνει το ρυθμό στο τραγούδι ( ζεϊμπέκικο, χασάπικο κ.λπ.) αλλά και στον εκάστοτε χορευτή.:244:
Δημητρη ειδα το βιντεακι σου και εχω κανη και εγω 2-3 μαθηματα με τον τριγκα μεσω ιντερνετ.Ο τροπος που κραταει και διδασκει ο τριγκας το κρατημα της πενας δεν εχει καμια σχεση με αυτο που εσυ δειχνης στο βιντεο.
Ο τριγκας λεει να ειναι ο βραχιωνας εντελως σε ευθεια,τα δαχτυλα να ακουμπανε στο καπακι και να μην παιζεις με καρπο αλλα μονο με τα 2 δαχτυλα που κρατανε την πενα και την πενα να μην την κρατας με τις κλειδωσεις των δαχτυλων αλλα με τις “ψιχες”(μπροστα-μπροστα δηλαδη στα δαχτυλα-δεν ξερω πως να το περιγραψω καλυτερα)…αυτα.
2 «Μου αρέσει»
Φιλε Αλεξ ο Τριγκας παιζει τριχορδο μπουζουκι. Αυτο που λες να ακουμπανε τα δαχτυλα στο καπακι και να μην κουναει καρπο νομιζω οτι μπορει να λειτουργησει στο τριχορδο. Στο τετραχορδο παλι νομιζω οτι απαιτειται ο καρπος . Αν παρατηρησεις σπουδαιους οργανοπαικτες του τετραχορδου οπως ο Χιωτης και πολλοι αλλοι δουλευουν τον καρπο!
Επισης απο οτι ξερω γινεται συνδυασμος ταυτοχρονα καρπου και κινησης δακτυλων!
Όσο και να συζητάμε μόνο απόψεις και εικόνα θα φέρουμε για το πως κρατάμε εμείς ή οι δάσκαλοί μας την πένα. Πολλές σχολές…Τσιτσάνης με δάχτυλα στο καπάκι, Χιώτης και όλοι οι άλλοι με καρπό και πάει λέγοντας. Ακόμα και από ποια πλευρά παίζεις υπάρχει διαφορά. Ο Παπαδόπουλος την κράταγε από την κοιλιά.Η μύτη είχε πει είναι για μαντολίνο.Έτσι την κράταγε και ο Μπέμπης.Με τον νέο μου δάσκαλο δώσαμε μάχη για να μην λυγίζω τον καρπό και να είναι σε ευθεία, κάτι που πιο πριν δεν μου το είχαν διορθώσει. Τίποτα δεν είναι λάθος λοιπόν όταν είσαι ο Τσιτσάνης ή ο Μπέμπης. Για τα δικά μας τα μεγέθη ας τα αναλύσουμε μπορούμε!!!
O χειρισμος της πενας εξυπερετει μια εποχη και ενα συγκεκριμενο ηχο,αλλιως επιανε ο Μαρκος την πενα,Αλλιως ο Τσιτσανης ,Αλλιως ο Παπαιωαννου και αλλιως οι μεταπολεμικοι.Ο Χιωτης φαινεται οτι αλλαξε τον αρχικο του τροπο πιασιματος ανα τις δεκαετιες και το θεμα δεν πρεπει να στεκεται στην ευκολια αλλα στο τι ηχο θελει να πετυχει καποιος ,επισης θα πρεπει να εχουμε υποψην οτι οι μεγαλοι ερμηνευτες αλλαζαν τον τροπο της πενιας μεσα σε ενα κομματι οταν ηθελα να αποδοσουν διαφορετικο χρωμα .Αποψη μου ειναι οτι εξ αρχης οτι πρεπει καποιος να μαθει τον τροπο τον παλιων οπως του Μαρκου δηλαδα με τα δυο δακτυλα προς τα εξω και τσιμπιτα και μετα να σχοληθει με τα αλλα στυλ ,υπαρχουν πολλα ,ομως το χρωμα του παλιου μπουζουκιου βγαινει με τον παλιο τροπο.