Ο κυρ Σπύρος υπήρξε ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ σε δυό τομείς: μουσικά (και επιμένω: το καλύτερο προπολεμικό μπουζούκι το παίζει αυτός στο ΤΥΧΗ ΚΑΚΙΑ ΤΙ ΣΟΥΚΑΝΑ με τον Κάβουρα) και ως manager. Χωρίς αυτόν, η ελληνική μουσική σκηνή ακόμα και σήμερα θα ήταν διαφορετική (και νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε το γιατί).
Η αλήθεια είναι πως συνθετικά υστερούσε: λίγα λαϊκά τραγούδια που είναι στ’ όνομα του έχουν προσωπικό χρώμα. Τα περισσότερα είναι είτε μελωδίες που γύριζαν από δω κι από κει και αυτός κάποια στιγμή τις ηχογράφησε στ’ όνομά του (π.χ. ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ) είτε τραγούδια αλλονών που μπήκαν στ’ όνομα του από υποχρέωση, ψήσιμο ή και εκβιασμό.
Από την άλλη μεριά, ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ τα λαϊκά τραγούδια που ξέρουμε και έχουν ηχογραφηθεί στην ODEON/PARLOPHON φέρουν την σφραγίδα του. Μα κιθάρα θάπαιζε, μα μπουζούκι θάπαιζε, μα πιάνο θάπαιζε, μα κάτι θα διόρθωνε, η ουσία έιναι πως η υπογραφή του υπάρχει σε όλα αυτά τα τραγούδια.
Ακόμη, να σημειώσουμε πως ο Περιστέρης έχει στ’ όνομα του καμιά 150αριά ‘ελαφρά’ τραγούδια, πολλά εκ των οποίων υπήρξαν σημαντικές επιτυχίες. Όποιος θέλει ν’ ακούσει την ‘ελαφρή’ πλευρά του Περιστέρη, ας ακούσει για αρχή τον περίφημο ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΝΑΤΑ με τον Επιτροπάκη όπου ο Περιστέρης παίζει μαντολίνο και κουμαντάρει την ‘μαντολινάτα της ODEON’ όπως αναφέρεται σττην ετικέττα.
Τέλος, αξίζει νομίζω να τονιστεί πως ο Περιστέρης δεν ηχογράφησε μόνο στην ODEON/PARLOPHON. Την περίοδο '27-'30 έχει ηχογραφήσεις και στην COLUMBIA/HMV με πιό γνωστές τα οργανικά ΣΥΡΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ΜΠΑΜ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ που παίζει με τον Αμιράλη (=Παπατζή) στην αρμόνικα.
Αυτά προς το παρόν, προς ολοκλήρωση της εικόνας του κυρ-Σπύρου, και βλέπουμε…
Φραγκίσκος