Πολύ ωραία καί λογική η εξήγηση ,πραγμάτικος το θέμα τον στίχων είναι για μιά μοιραία γυναίκα , καλά καί μου απαντήσατε εσείς κύριε Πολίτη σας ευχαρηστώ πάρα πολύ , γιατί από ότι βλέπω ο Άρης το κρατάει ΜΑΝΥΑΤΙΚΑ . . . Άντε μορέ Άρη νοσταλγώ τα πειράγματα σου . . . Έχε τον όρκο μου πος εαν με πειράξεις θά οίνε πολλή εφχάρυστω γηα μαίνα . . .
Αλλο πράμα η χρήση μιας φράσης (σερσέ λα φαμ) από ένα δημιουργό κι άλλο η “μεταγλώττιση”.
Σε μια εποχή παρακμής του λαϊκού τραγουδιού είχαν πέραση τα ψευτομάγκικα τραγούδια.
“Οπου πατώ το πόδι μου και ρίχνω τη ματιά μου
μεγάλος ντόρος γίνεται γύρω από τ’ όνομά μου”
τραγουδούσε ο μεταγενέστερος κουτσαβάκης. Εκεί εντάσσεται και το “Εντελαμαγκέν” κι εξέφραζε αυτόν που θα έσπαγε τα πιο πολλά πιάτα το βράδυ στο σκυλάδικο, είτε αυτός είναι κάποιος ματσωμένος είτε είναι ο μεροκαματιάρης που σκίζεται όλη τη βδομάδα για να τ’ ακουμπήσει στην πίστα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί που χόρευαν το “Εντελαμαγκέν”, αγνοούσαν παντελώς το “Ενας μάγκας στο Βοτανικό”, αλλά και το ρεμπέτικο γενικότερα.
Είναι σαν κάτι παλιές συναυλίες του Β. Παπακωνσταντίνου, που όταν τραγουδούσε το “Γουίλι”, στο σημείο “μου ‘λεγε πώς καπνίζουνε στ’ Αλγέρι το χασίς” (αντί “τον καπνό”), ξεσηκώνονταν από κάτω οι πιτσιρικάδες, λες κι έγινε επανάσταση!
Το χασίς! Πω πω ρε μάγκα μου! Πολύ μαγκιά! Αλλά πήγε η ώρα 11 και πάμε γρήγορα για το σπίτι γιατί θα θυμώσουν ο γέρος κι η γριά και αύριο δεν έχει φράγκο.
ΥΓ. Το “Οπου πατώ το πόδι μου” μπορεί να το κατατάσσω στα κουτσαβάκικα, όμως είναι ζόρικο ζεϊμπέκικο και η γενιά μου μεγάλωσε μ’ αυτό στα τζουκ μποξ των κουτουκιών του '80.
Άρη ,πρέπει πάντα να σε παραδέχομε . . .Καί δεν μπορώ να αφήσω απαρατήρητη την μεταγλώττιση . . .
Φιλε Θαναση θα σου πω εγω τι ειναι ο Μεντρεσες που δινει… και συνταξεις γιατι οι αλοι μαλλον σε γραψανε στα αρ…δια τους.Ο Μεντρεσες λοιπον ηταν η πιο διασημη φυλακη στην Αθηνα οκ?:092:
Μεντρεσέ είναι στα αραβικά το Ιεροδιδασκαλείον, τόπος όπου μονάζουν και εκπαιδεύονται οι μελλοντικοί Χοτζάδες. Τέτοιος χώρος υπήρχε και στην Αθήνα, τα ερείπειά του σώζονται ως σήμερα, στην πλατεία των ʽαέρηδωνʼ, στην Πλάκα, απέναντι από το γνωστό αρχαίο μνημείο που χρησίμευσε ως τεκές (μοναστήρι). Σημαντικό μνημείο της τουρκοκρατίας, τελείως όμως παραμελημένο. Επί τουρκοκρατίας ακόμα, σε ένα πλάτανο που υπήρχε τότε μέσα στο χώρο, κρέμασαν ένα τουρκόπουλο και το θέμα συγκίνησε όλη την τότε λαϊκή κοινωνία. Αποτέλεσμα είναι η δημιουργία του γνωστού (τσάμικου, νομίζω;) «να ΄χε καεί ο πλάτανος» όπου αναφέρεται επί λέξει «στο μεντρεσέ, στον πλάτανο…».
Επί Όθωνος ο χώρος διετέλεσε για κάποιο χρονικό διάστημα «σοφρωνιστικόν κατάστημα», θέμα το οποίο έχει ήδη πραγματευτεί το φόρουμ.
Κώστα Ζαρκαδά (σωστά ο τόνος;), μπορείς παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι σημαίνει η λέξη (ή συλλαβή;) «οκ», μετά το Αθηνα στο μήνυμά σου; Και, αν θέλεις, τι σχέση έχει ο Σατανάς με όλα αυτά;
Δεν διάβασα όλο το thread (βιάζομαι) αλλά τους στίχους μάλλον τους έχει γράψει ο Ζαγοραίος,
αλλιώς δεν θα τους είχε βιτρίνα πρώτη σελίδα στο μαγαζί του στον κατάλογο με τα βρώσιμα και πώσιμα (πάνε και 7-8 χρόνια που είχα πάει)
… υποθέτω
Νικο ο τονος ειναι λαθος.Το οκ ειναι …σαν να ρωταω…καταλαβες? Τωρα ο σατανας λαθος μου μην βαρας
Ok, Κώστα, κατάλαβα. Νά ΄σαι καλά!
Στούς στοιχους εχει συμβάλει και ο Μιχάλης Μενιδιάτης.Αν ειναι καποιος που ξέρει,εχει
λέξεις Αρβανίτικες.
Τους στιχους “Ε ντε λα μαγκεν…” τους εχει γραψει ο Μενιδιατης,καθως εχει πει κι ο ιδιος ο Ζαγοραιος.Συγκεκριμενα,οταν ο Μιχαλης Μενιδιατης και τα αδερφια(Αφοι Καλογρανη) του ειχαν την “Φαντασια”(παλιο μπουζουκτσηδικο απεναντι απο το αεροδρομιο του Ελληνικου),συνεβαινε το εξης:στο λαικο προγραμμα κι ενω τραγουδουσε το “Ενας μάγκας στο Βοτανικο”,ο Μενιδιατης ελεγε χαρακτηριστικα:“Παμε και το γαλλικο” και ξεκινουσε να τραγουδα το “Ε ντε λα μαγκεν…”.Αυτα τα ολιγα…
1 «Μου αρέσει»
Την εκτέλεσξη που εχει μέσα “και για κάποια ξελογιάστρα σιγολκαιει μυστικα”? πωσ την εχει πει?
1 «Μου αρέσει»
Μεγάλο το δίκιο σου αδερφέ μου Άρη…
2 «Μου αρέσει»
Να πούμε κι αυτό.Αγγελική Ανδριανάκη,(Αγγέλω),στην οδό Φιλήντα 2 στην Νίκαια (Άσπρα χώματα).