CHET BAKER
ASTOR PIAZZOLLA
BOB MARLEY
J.S.BACH
ΣΑΛΟΚΙΝ ΣΟΜΙΣΑ
Κ.Α.
Και εμένα, αρκεί να μην τραγουδάνε…:112:
Στα δύο μου χρόνια κοιμόμουν με Pink Floyd και ξυπνούσα με Jethro Tull και Yes…Στα πέντε μου είχα την πρώτη επαφή με το punk rock των The Clash (Μπαμπά! Γιατί φωνάζουν ΟΟΟΟ αυτοί;) Ώσπου μια μέρα, πολύ πιτσιρικάς ακόμα, βρέθηκα καθισμένος στο πάλκο μιας ταβέρνας και κοιτούσα με ανοιχτό το στόμα τον θείο μου που έπαιζε μπουζούκι…Σημαδιακή βραδιά…(τελικά κληρονόμησα το μπουζούκι) Έπαιρνα τις κασέτες με τα ρεμπέτικα που είχαμε και άκουγα κρυφά τα χασικλίδικα του Μάρκου…Μεγαλώνοντας και μέχρι τώρα έχω ασχολήθεί με σχεδόν όλα τα είδη της μουσικής, από πρωτο-ηλεκτρονική και βιομηχανική μέχρι τρανσιές, από blues του Blind Lemon Jefferson μέχρι και κάτι παρακμιακά είδη της metal, punk rock - post punk είδη, αρχαία μουσική μέχρι φολκλόρ, μεσαιωνική μουσική, κλασσική δυτική, κλασσική ανατολική. (Μόνο η αφρικάνικη μου διέφυγε… :112:) Η Μουσική είναι αιώνια. Και το κάθε είδος της Μ ουσικής εκφράζει κάθε συναίσθημα του ανθρώπου, είτε αυτό είναι επιφανειακό, είτε βαθύτερο
κάποτε , πάνε χρόνια από τότε, πιτσιρικάς, βρέθηκα με τον πατέρα μου (ο οποίος ήταν τεχνίτης δαπέδων , μοκέτες πλακάκια κλπ) στο σπίτι του Γιάννη του Μωραϊτη στου οποίου το σπίτι βάζαμε μια μοκέτα.
ο Κος Γιάννης λοιπόν είχε ανοίξει το ραδιόφωνο και άκουγε μουσική .(κάτι σε ρόκ , απλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς)
Τον ρωτάει τότε ο πατέρας μου , μεταξύ σοβαρού και αστείου : “καλά εσύ μπουζουξής άνθρωπος ακούς και ρόκ?”
και η απάντηση ήταν η εξής:
“Μάστορα η μουσική δεν έχει πατρίδα”
Και νομίζω είχε απόλυτο δίκιο , η μουσική -αρκεί να είναι μουσική- δεν έχει πατρίδα, αλοίμονο να ακούγαμε ένα είδος μουσικής μόνο.
Υπάρχουν πολλά είδη μουσικής που μπορεί να αγγίξουν την καρδιά του ανθρώπου, πάντα υπο τις κατάλληλες συνθήκες βέβαια.
θα είμασταν πολύ φτωχότεροι έαν κολάγαμε σε ένα μόνο είδος νομίζω.
Σωστα μιλας,αλλά το κόλλημα το τρώμε!
ανα περιόδους της ζωής μας τρώμε κολληματα με μουσικες διαφορετικες.(εγώ σιγουρα!)
απλά στη πορεια της ζωής μας,κάποια απο τα ειδη, μπαινουνε στις ‘‘αποσκευες’’…τα φυλαμε,τα αγαπαμε…τα ακουμε οταν και για οποιο λογο τα πεθυμησουμε,απλά δεν ειναι μερος πια της καθημερινοτητας.
Και όταν μάλιστα ασχολείσαι (ερασιτεχνικά ή επεγγελματικά) με κάποιο μουσικό όργανο ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να ακούς απ’ όλα.