Καλησπέρα σας. Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την οραγνοποιία, είμαι νέος στο forum. Πρόσφατα αγόρασα από παλαιοπωλείο ένα ναπολιτάνικο μαντολίνο του προηγούμενου αιώνα, με κάποιες φθορές. Θα ήθελα τη γνώμη, όσων έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με τέτοιες αποκαταστάσεις, σε ένα ζήτημα. Το καράουλο στο σημείο που συνδέεται με το μανικο έχει σπάσει. Μπορεί να επανακολληθεί χωρίς να δημιουργήσει λειτουργικά προβλήματα στο όργανο ή χρειάζεται να τοποθετηθεί κανούριο;
1 «Μου αρέσει»
Καλημέρα και καλώς όρισες (βλέπω ότι είναι πρώτο μήνυμα)!
Ξέρεις αν το σπάσιμο συνέβη από ατύχημα (π.χ. πτώση) ή αν έσπασε από τις τάσεις και μόνο ?
(το μαντολίνο έχει πολύ μεγάλες τάσεις χορδών ~ 78 kg)
Δεν ξέρω την εμπειρία σου, για αυτό παρακαλώ να μου επιτρέψεις μια εισαγωγή:
Έχει σημασία ο τρόπος της κατασκευής του καράολου/μπράτσου, αν είναι ενιαίο ή δυο κομμάτια (από την εικόνα δεν καταλαβαίνω).
Εάν το καράολο είναι ενιαίο κομμάτι με το μπράτσο, δημιουργείται μια ευάλωτη περιοχή (λόγω της κατεύθυνσης των ινών του ξύλου) όπως στην παρακάτω εικόνα:
Εάν είναι σε δυο κομμάτια μπορεί να κατασκευαστεί με δυο τρόπους (σε μπουζούκια- μαντολίνα εγώ έχω δει μόνο τον πρώτο)
Εάν λοιπόν είναι σε δυο κομμάτια, τότε ναι, μπορεί
αλλά βέβαια έτσι πιθανότατα θα χρειαστεί να βγάλεις/βάλεις και την ταστιέρα κτλ.
Όπως είπα δεν μπορώ να καταλάβω από την εικόνα, αν όμως είναι σε δυο κομμάτια πιθανολογώ ότι έσπασε από ατύχημα, δεν έχω δει ποτέ καράολο σε δυο κομμάτια να “χωρίζει” από τις τάσεις. Αν όντως είναι έτσι (δυο κομμάτια και ατύχημα) εγώ απλώς θα κολλούσα τα κομμάτια μεταξύ τους. Οι κόλλες οργανοποιίας (π.χ. titebond) είναι πολύ ισχυρές και η κόλληση θα είναι πιο γερή από το υπόλοιπο.
Σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσες να φυτέψεις και μία ή δύο “κόντρες”, ειδικά αν είνα ενιαίο κομμάτι.
Εδώ μια ανάλογη επισκευή σε κιθάρα:
6 «Μου αρέσει»
Σε ευχαριστώ, για το ενδιαφέρον και το κατατοπιστικό σου σχόλιο, όπως και το βίντεο. Μου έλυσες αρκετές απορίες. Επειδή το αγόρασα από παλαιοπωλείο, δεν ξέρω αν η ζημιά προήλθε από πτώση ή λόγω τάσεων. 'Οσον αφορά το καράουλο, ίσως είναι μονοκόμματο με το μανίκι, διότι δεν διακρίνω προς στιγμήν κάποια ένωση μεταξύ τους με πλάγια κοπή, όπως συνηθίζεται στα περισσότερα όργανα. Ωστόσο, διατηρώ και μια επιφύλαξη, επειδή το καράουλο είναι επενδυμένο με καπλαμά (παλίσανδρο), μήπως και το μανίκι έχει κάποια επένδυση καπλαμά και δεν φαίνεται το σημείο ένωσης με το καράουλο. Η κόλλα που χρησιμοποιώ είναι titebond. Θα μπορούσα μεταξύ των δύο κομματιών να τρυπήσω κάθετα με τρυπάνι και να περάσω μια καβιλια για μεγαλύτερη σιγουριά ή θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα;
αν η καβίλια εφαρμόζει σφιχτά, χωρίς κενά (το ίδιο ισχύει και για τις κόντρες), δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα. Απλώς οι κόντρες εξασφαλίζουν πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια κολλήσεων - και στην κατεύθυνση που θέλουμε - σε σχέση με την/τις καβίλιες.
Ναι, όντως έχεις δίκιο, οι κόντρες ίσως εξασφαλίσουν μεγαλύτερη επιφάνεια κόλλησης και φυσικά ασφάλειας. Να εκφράσω μια ακόμη απορία που προέκυψε σχετικά με την επισκευή. Τα πλαϊνά μεταξύ καπακιού και σκάφους έχουν αποκολληθεί σε ένα σημείο και λείπουν κάποια κομμάτια τους. Σκέφτομαι να τα αντικαταστήσω εξ’ ολοκλήρου με καινούργια, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το είδους ξύλου. Τα νερά τους με φέρνουν περισσότερο σε σφενδάμι, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος. Η απόχρωσή των πλαϊνών είναι πιο ανοιχτόχρωμη σε σχέση με το υπόλοιπο σκάφος και την κολάντζα, κάτι που το έχω δει και σε άλλα παραπλήσια ναπολιτάνικα μαντολίνα.
Αν δεν στοχεύεις σε αποκατάσταση με “ιστορική” προσέγγιση, μπορείς προφανώς να βάλεις άλλο υλικό, ανάλογα με το γούστο σου. Δεν έχω υπόψη μου αν οι διαφορετικοί χρωματισμοί συνηθίζονται σε μαντολίνα. Το μόνο που βλέπω και μου φαίνεται περίεργο είναι η φορά των ινών στα πλαϊνά, συνήθως είναι κατά μήκος και όχι διαγώνια όπως εδώ. Άλλωστε είναι και πιο ευαίσθητα έτσι, ίσως για αυτό χώρισαν/έσπασαν.