Σε λίγες ημέρες θα έχουμε Eurovision, αυτόν τον παράδεισο της μουσικής που συμβαίνει κάθε χρόνο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Σε αυτόν τον διαγωνισμό η Ελλάδα έχει να κερδίσει από τις εποχές προ κρίσης που μοιάζει με αιώνα. Και ρωτώ: Τι κάνουμε ωρέ; Κάθε χρόνο στέλνουμε μια Αταλάντη τραγουδίστρια να τραγουδήσει ένα αισχρό κομμάτι που το λιγότερο που σου προκαλεί είναι καρκίνο στα αυτιά έχοντας καταντήσει την συμμετοχή μας απλά διαδικαστική και πλέον κοιτάμε μόνο πόσο όμορφη είναι η νέα μας επιλογή παραμελώντας τελείως την φωνή της (και λέω “της” καθώς η τελευταία φορά που στείλαμε άντρα ήταν πριν την εποχή του Νώε)
Έχω λοιπόν να προτείνω το εξής ώστε, πρώτον να μπορέσουμε να το παρακολουθήσουμε επιτέλους χωρίς ντροπή για την παρουσία μας και δεύτερον μπας και έχουμε μια πιθανότητα να φέρουμε το τρόπαιο στην Ελλάδα μας ώστε έπειτα να φιλοξενήσουμε και τον διαγωνισμό εδώ.
Και η πρόταση μου είναι ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ. Να στείλουμε εκεί πέρα έναν ( ή μία, δεν προσπαθώ να κάνω διακρίσεις) τραγουδιστή να πει ένα ωραίο ρεμπέτικο κομμάτι να τους τρελάνουμε όλους την μουσική μας. Μπουζούκι, μπαγλαμάς και κιθάρα, αυτά χρειαζόμαστε. Συγκεκριμένο κομμάτι δεν έχω σκεφτεί και γι’αυτό θέλω να ακούσω τις προτάσεις σας για τραγούδι αλλά και για πιθανό τραγουδιστή.
Αυτό είναι. Τέλος. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω, πιστέψτε με θα μαγευτεί όλη η Ευρώπη. Αφήστε που θα γίνονται εποικοδομητικες συζητήσεις για το ποια τραγούδια θα βάλουμε και τα λοιπά, με αποτέλεσμα να έρθει πάλι το ρεμπέτικο στο προσκήνιο.
Αφού βλέπετε, έτσι όπως πάει πάλι τελευταίοι θα βγούμε, μόνο και μόνο με το δεκαρι της Κύπρου. Ξυπνήστε!
Ίσως ακουστεί αιρετικό σ’ ένα ρεμπέτικο φόρουμ, αλλά η περσινή, η Μαρίνα Σάτι, δεν είναι ατάλαντη. Το τραγούδι της Γιουροβίζιον ήταν βέβαια αίσχος (διότι έτσι απαιτεί η παράδοση, κι εμείς οι Έλληνες τιμούμε τις παραδόσεις μας), αλλά η ίδια είναι ενδιαφέρουσα μουσικός, ιδιαίτερη φωνή, και άλλα της τ’ ακούω ευχάριστα στο ράδιο.
Εγώ λαμβάνω το νήμα του Πελεκάνου ως αστείο σατυρικό.
Θα διαφωνήσω και θα σου πω ότι άσχετα αν μας αρέσουν ή όχι τα τραγούδια, πολλοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες που πέρασαν από εκεί απέχουν πάρα πολύ από το να χαρακτηριστούν “ατάλαντοι”. Π.χ. Μαντώ, Παπαρίζου για να μην πάμε σε παλιότερες εποχές που τραγούδια που έλεγαν αυτοί οι τραγουδιστές τα τραγουδάμε και σήμερα ως λαϊκά στις παρέες μας.
Και για τον Αγάθωνα διαφωνώ με την προσέγγιση “φιάσκο”. Ο Αγάθωνας έκανε την πλάκα του, αλλά και την δουλειά του ως επαγγελματίας μουσικός. Δεν είναι η Γιουροβίζιον που θα χαρακτηρίσει το ποιος είναι ο Αγάθωνας και τι έχει προσφέρει στο ρεμπέτικο.
Προσωπικά η Γιουροβίζιον, δεν με απασχολεί, γιατί δεν έχει καμιά σχέση με το ρεμπέτικο.
Χώρια ότι έχω βαρεθεί και το “δήθεν”.
Δηλαδή, για να κάνω και εγώ μια ερώτηση, το ότι στο νήμα για τα ρεμπέτικα στο Ηράκλειο της Κρήτης τα παιδιά, οι συνάδελφοι μουσικοί, παίζουν σε μαγαζί που ονομάζεται “Ο Τεκές”, είναι πιο κοντά στα “δικά μας” πράγματα; Θα παίξουν καλύτερα τα ρεμπέτικα;
Όσοι πάνε στην Γιουροβίζιον την δουλειά τους κάνουν (άσχετα αν το πιστεύουν ή αν τρολαρουν) και μια χαρά τρώνε τα λεφτά από τους φόρους μας. Έτσι κι αλλιώς δεν περίμενα ποτέ να πάνε τα χρήματα μας σε πολιτιστικές εκδηλώσεις της προκοπής ή σε νοσοκομεία, σε εργολάβους και εξοπλισμούς πάνε.
Υγ: το όνομα του μαγαζιού κάτι δηλώνει τις περισσότερες φορές, τουλάχιστον στον τεκέ περιμένεις να ακούσεις ρεμπέτικα.
Εντάξει προφανώς η προσέγγιση μου έχει και το κωμικό στοιχείο. Αρχικά, ανέφερα ότι τα τελευταία χρόνια οι τραγουδίστριες που στέλνουμε είναι άτλαντες, κάτι που πραγματικά το πιστεύω, αφού παλιότερα όντως στέλναμε ποιότητα και ανθρώπους που μας εκφράζουν. Ωστόσο δείχνεις να διαχωρίζεις το ρεμπέτικο από την Γιουροβίζιον και αυτό δεν το καταλαβαίνω. Γιατί να μην παρουσιάσουμε ένα ρεμπέτικο κομμάτι, τι έχουμε να χάσουμε; Όπως στείλαμε έντεχνους τραγουδιστές και μεταμοντέρνα κομμάτια έτσι θα μπορούσε και το ρεμπέτικο, εξάλλου σαν μουσική πιστεύω πως εκφράζει τον ελληνικό πολιτισμό σε μεγαλο βαθμό που εμπίπτει στον απώτερο σκοπό όλη της διοργάνωσης: Διάφορα τραγούδια που εκφράζουν τους διάφορους λαούς, γιορτάζοντας την πολυπολιτισμικότητα της Ευρώπης
Θα σε ρωτήσω απλά, τι δουλειά έχει το ρεμπέτικο με την Γιουροβίζιον;. Εννοείς να στείλουμε ένα τραγούδι σε ρεμπέτικο ύφος γραμμένο; Με μπουζούκι και μπαγλαμά;
Αυτό έχει γίνει και έχει παγιωθεί στην συλλογική μνήμη των ξένων ως “μπουζούκι, τζατζίκι, συγτακί”.
Όσο για την πολυπολιτισμικότητα της Ευρώπης, αν περίμενε κάποιος να εκφραστεί σε μια μουσική σούπα που όλα τα τραγούδια μοιάζουν μεταξύ τους, μάλλον θα περιμένει πολύ ακόμα.
Άντε να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου. Και γιατί να στείλουμε ρεμπέτικο; Να στείλουμε ένα σε παραδοσιακό στυλ. Ξέρω "γω; Μια διασκευή του Κίτσου η μάνα κάθοταν. Εκεί να δεις έκφραση και εξαγωγή ελληνικού πολιτισμού με φέσια και γιαταγάνια.
Σε αυτό διαφωνούμε Νίκο. Εγώ με αυτό το όνομα περιμένω να βρω μέσα “τελειωμένους”, που το παίζουν “μάγκες”. Το ξέρω πως ακούγεται ακραίο αλλά για μένα είναι ο ορισμός του “δήθεν”, σαν το Πασόκ του Αντρέα ένα πράγμα.
Νομίζω ότι άλλες χώρες το έχουν κάνει: όχι του Κίτσου τη μάνα, σύγχρονα τραγούδια στο κλασικό στιλ γιουροβίζιον, αλλά με πινελιές κουλέρ λοκάλ από τα παραδοσιακά τους όργανα ή ρυθμούς ή κάτι τέτοιο. Και πιθανόν όντως να πούλησαν πολλά φέσια εκείνη τη χρονια (μπορεί να ήταν και μπερέδες, ή ό,τι αντίστοιχο φορουν εκεί).
Ακριβώς. Έπιασες το νόημα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να στείλουμε ένα διαφορετικό είδος μουσικής στην Eurovision και να σταματήσει ο κύκλος του μοντέρνου που δεν αποδίδει. Δεν βρίσκω κάτι αρνητικό σε αυτό.
Η Ουκρανία το έκανε αυτό το 2022 από ότι κατάλαβα από τις φορεσιές και την μουσική, χωρίς βέβαια να περνώ όρκο γιατί δεν γνωρίζω τις παραδόσεις τους, και κέρδισαν. Αν μια στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είμαι και σίγουρος αν η αξιολόγηση ήταν πλήρως αντικειμενικη γιατι εκείνη την χρονιά είχε ξεκινήσει το δράμα στην Ουκρανία. Που βέβαια το αν εμπλέκονται πολιτικά στην Eurovision είναι άλλη συζήτηση που δεν ξέρω αν είναι εντάξει να κουβεντιάσουμε εδώ.
Δεν καταλαβαίνω τον λόγο αλλά ενταξει. Επίσης θα προτιμούσα οι τίτλοι που βάζω στις αναρτήσεις μου να παραμένουν ως έχει, εφόσον δεν παραβιάζουν τους κανόνες του φόρουμ. Θα ήθελα άμα γίνεται να μου εξηγήσεις τον λόγο που το αλλαξες για να βελτιώνομαι και εγώ αυτό το κομμάτι.
Ευχαριστώ
Παρόλο που δηλώνω ευθέως (και ειλικρινά) ότι δε μ’ ενδιαφέρει, έχει πάρει το μάτι μου κομμάτια από τους διαγωνισμούς διάφορων ετών. Νομίζω ότι κάποια χρονιά θυμάμαι κεμεντζέδες, που θα ήταν είτε από Τουρκία είτε από Γεωργία (είναι η λύρα που εμείς ξέρουμε ως ποντιακή), και ίσως και βουλγάρικα λαϊκά όργανα.
Χωρίς καμία βεβαιότητα όλα αυτά. (Ούτε για το αν συμμετέχουν αυτές οι χώρες δεν είμαι σίγουρος!)
Δηλαδή γουστάρουμε Μαρίνα γιατί είναι “γκομενάκι” και στέλνουμε εξορία τον Θανάση γιατί είναι άσχημος; Ή υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια και δεν κατάλαβα καλά;
Και την Μπέλλου κάποτε την βάλανε στην άκρη γιατί δεν έδειχνε καλά στο πάλκο, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να αντικαταστήσει τον Τσιτσάνη που δεν τον έλεγες και ομορφόπαιδο.
Γιατί, απλούστατα, πρόκειται για μία πρόταση που κάνει κάποιο μέλος, προκειμένου να ξεκινήσει σχετική συζήτηση. Δεν είναι Η λύση στο ζήτημα Εurovision, συμπέρασμα στο οποίο ενδεχομένως θα μπορούσε κάποιος αναγνώστης να καταλήξει, διαβάζοντας την προηγούμενη διατύπωση.
(από την επικεφαλίδα, αφαιρέθηκε η λέξη “προσωπική” αφού, ούτως ή άλλως, υπονοείται)
