"Λογοκρισία" και Πολιτισμός ΣΗΜΕΡΑ

Αγαπητοί ρεμπέτες και μη,
καλώς σας βρήκα και συγχαρητήρια και την ποιοτική δουλεία που έχετε κάνει σε αυτό το forum.
Πήρα το θάρρος να αρχίσω αυτό το θέμα επειδή από τον διάστημα που διαβάζω τα θέματα του forum, το συγκεκριμένο έχει σχολιαστεί εμμέσως κυρίως, σε άλλα παρόμοια θέματα. Ας ξεδιπλώσω λοιπόν τη σκέψη μου για να κάνω την αρχή…

Διαβάζοντας αναφορές σε άρθρα για την λογοκρισία σε δικτατορικά και κατοχικά καθεστώτα (Μεταξά-Παπαδόπουλου κ.ο.κ) του στιλ., “και σήμερα υπάρχει λογοκρισία και μάλιστα πιο ύπουλη γιατί συμβαίνει το α’ ή το β’”,μου δημιουργείται η απορία αν γίνεται (συνειδητά ή όχι) με “σκοπό” να εξομοιώσουμε κάποιες περιόδους με το σήμερα με άμεση συνέπεια να τις “αθωώσουμε” στη συνείδηση μας. Νομίζω ότι εξομοιώνοντας και κατ’επέκταση ισοπεδώνοντας τα πάντα, απλά παραμερίζουμε την προσωπική μας ευθύνη για την κατάσταση του σήμερα και ενισχύουμε τη λογική της μάζας.

Δυστυχώς οι Έλληνες (συμπεριλαμβανομένου και της αυτού εξοχότης) όταν το χρήμα έρεε άφθονο ασχολούμασταν με τα προβλήματα της κοινωνίας (πολιτικά σκάνδαλα-πολιτιστική παρακμή,μπουζούκια κ.α.-ρατσισμός) μόνο σε φιλοσοφικές συζητήσεις με οινοποσία, τάβλι και καφέ για να δικαιολογήσουμε ότι ήμαστε απόγονοι λαού με ένδοξο παρελθόν (ακόμα βέβαια και σε αυτό το παρελθόν είχαμε επιλεκτική μνήμη-θυμόμαστε μόνο τα λαμπρά και όμορφα, τα υπόλοιπα τα έκαναν Τουρκόσποροι κ.α. μη καθαρόαιμοι). Στη καθημερινή μας ζωή και στους στόχους μας είχαν εξέχουσα σημασία το μέγεθος του αυτοκινήτου,του σπιτιού, η φίρμα των ρούχων…γενικότερα τα λεφτά που μπορεί να καταναλώνει κάποιος…αυτός ήταν και είναι επιτυχημένος για μας, ανεξάρτητα με το τρόπο κατάκτησης τους. Είχαμε και έχουμε (δεν αλλάζει απο τη μία μέρα στην άλλη) ανάγει τη λαμογιά και την επιδερμικότητα σε προσόν και τη δικαιοσύνη σε ρουφιανιά.

Η άποψη μου λοιπόν είναι ότι η τεχνολογική έκρηξη βρήκε ένα απαίδευτο, σε μεγάλο βαθμό, λαό και κατάφερε να τον χειραγωγήσει. Λογικό, κατανοητό…αλλά πρέπει να αναθεωρήσουμε γιατί είδαμε που οδηγεί. Πλέον οι ευθύνες είναι περισσότερο προσωπικές, δεν υπάρχει λογοκρισία “συστημική” αλλά προσωπική. Είχαμε και έχουμε “φωνές” που προσπαθούσαν και προσπαθούν να μας ξυπνήσουν (θα αναφέρω δύο για μένα, Αγγελάκας και Θανάσης). Και για να το συνδέσω με ένα άλλο θέμα του forum, για μένα οι παραπάνω (όχι οι μόνοι) είναι ρεμπέτες στα ιδανικά και αποτελούν εξέλιξη του ρεμπέτικου (ας μην επεκταθούμε αφού υπάρχει άλλο θέμα για την συζήτηση αυτή).

Αυτά…
Αν σε κάποια σημεία έγινα υπερβολικός το έκανα για να λόγους παραστατικότητας περισσότερο και δεν συμπεριλαμβάνει η παραπάνω άποψη μου το σύνολο αλλά την πλειοψηφία.
Ευχαριστώ για το βήμα
Με εκτίμηση,
Μιχάλης

έχεις δίκιο για αυτήν την ισοπέδωση, και πιστεύω ότι το ρεμπέτικο είναι ένα καλό αντίδοτο γιατί έχει καταγράψει αφτιασίδωτες τις τότε συνθήκες. όσο και να χειροτερέψουν τα πράγματα, κατανοούμε ότι τότε ήταν αλλιώς η κατάσταση και οι άνθρωποι (άλλοτε καλύτερα και άλλοτε χειρότερα). η παγίδα της εξιδανίκευσης υπάρχει πάντα, αλλά αντιμετωπίζεται όταν μεταφέρουμε τους στίχους στο σήμερα, σε καταστάσεις και ανθρώπους γύρω μας.
σχετικά με τον νεοπλουτισμό, νομίζω αφορά περισσότερο το λαϊκό και όχι τόσο το ρεμπέτικο -χωρίς να το αποκλείω ούτε να βγάζω την ουρά μας απ’έξω.

Συγνώμη αν δεν έγινα κατανοητός 100%. Δεν μίλησα συγκεκριμένα για το τραγούδι και δεν νομίζω ότι το σημερινό πρόβλημα βρίσκεται εκεί αλλά γενικά στην νοοτροπία και στην ηθική του νεοέλληνα…με αφορμή κάποιες παρατηρήσεις που έκανα από σχόλια σε συγκεκριμένα παλιότερα θέματα.

μα κι εγώ μιλάω για το λαϊκό ή το ρεμπέτικο ως έκφραση μιας κοινωνικής πραγματικότητας. μια βόλτα στα μαγαζιά νομίζω δείχνει πολλά…