<Ο Λευτέρης Μενεμενλής ή Μπεσλεμεδάκης (ή Κος Λευτέρης ) όπως ήταν το πραγματικό του επώνυμο γεννήθηκε το 1874 στη Μενεμένη της Μ. Ασίας εξ ου πήρε και το παράνομά του. Ήταν τραγουδιστής, από τους πρώτους αμανετζήδες και το όργανο που έπαιζε ήταν η κιθάρα. >
Το δεύτερο όντως ταιριάζει για κρητικός χορός, καθώς είναι κοντυλιές, κλασική μουσική φόρμα στην Κρήτη. Η Κρητικιά λεμονιά όμως δε νομίζω. Σήμερα τραγουδιέται σε διάφορα μέρη αλλά όχι στην Κρήτη, απ’ όσο ξέρω τουλάχιστον, και δε συμφωνεί με καμία από τις συνήθεις φόρμες της κρητικής μουσικής. Απλώς μιλάει για την Κρήτη.
Σημειωτέον ότι η Κρητικιά λεμονιά κανονικά είναι πολύστιχο ενιαίο τραγούδι, όχι μαντινάδες. Αναρωτιέται πού να τη φυτέψει, όχι στον γιαλό μην την κλέψουν, όχι στο βουνό μην κρυώσει, και τελικά στην καρδιά. Και υπάρχει και σε τοπικές παραλλαγές (με άλλες μελωδίες) όπου δεν είναι ούτε κρητικιά ούτε λεμονιά αλλά είναι και πάλι το ίδιο τραγούδι.
Με στίχους παρόμοιους με του Μελεμενλή: Τέτος Δημητριάδης 1927
Με άλλη μουσική και παραλλαγή των κλασικών στίχων έχω ακούσει ένα ηπειρώτικο. Αλλά δε θυμάμαι τι λέει αντί για “κρητικιά λεμονιά”, οπότε δεν μπορώ να το αναζητήσω…
Εντυπωσιακό ότι κάποιος ανέβασε ολόκληρη τη σειρά με τα 14 σιντί!
Αξιόλογη, πράγματι. Έχω αρκετά από αυτά. Αλλού παίζουν ντόπιοι, συχνά από τους πιο σημαντικούς του κάθε τόπου, και είναι εντυπωσιακό πόσους από αυτούς εντόπισαν από την FM records, και αλλού υπερτοπικοί μουσικοί σαν τον Γκουβέντα, τον Τσιαμούλη και άλλους εξαιρετικούς. (Οι συντελεστές που αναφέρονται στο #5 είναι αυτοί του δίσκου «Χίος-Μυτιλήνη-Σάμος-Ικαρία», όχι όλης της σειράς.)
(Edit: Α, η ίδια η FM records τους ανέβασε. Ε, μπράβο τους και πάλι!)
Η ειρωνία είναι ότι εμένα μου ακούγεται σαν τη μουσική των κυπριακών τσιαττιστών: η ίδια εισαγωγή, η ίδια μελωδία με την αλλαγή δρόμου/τετράχορδου/συγχορδίας ή όπως αλλιώς το βλέπει ο καθένας.