Στο τραγούδι “Βουνό με βουνό”, στην εκτέλεση με τον Περπινιάδη και το Χιώτη, ακούγονται κιθάρες που παίζουν καταπληκτικά!!!
Ο ένας που παίζει πρέπει να είναι ο Χιώτης. Ποιος είναι ο άλλος;
Μπορεί να θεωρούμε βασικό όργανο το μπουζούκι και τον μπαγλαμά στο ρεμπέτικο, αλλά μερικές φορές και η κιθάρα κάνει το θαύμα…
Ελένη.
Οι κιθάρες είναι 3, ήτοι Χιώτης-Μπέμπης-Λεμονόπουλος. Γι αυτό…
Όχι και μερικές φορές, Ελένη, η φορά αυτή ήταν ο Χιώτης. Και εντυπωσιάζομαι από την πληροφορία του Φραγκίσκου, άρα και ο Μπέμπης και ο Λεμονόπουλος από κιθάρα ξεκίνησαν. Έ, τι περιμένεις λοιπόν; Μόνο θαύματα!
Αν θυμάμαι καλά υπάρχει και βιολί στην συγκεκριμένη εκτέλεση.Πάντως μιά και λέμε για κιθάρες άκου και τον μπεκρή και την μάγισσα του σκαρβέλη!!!
… όπου παίζει ο ίδιος, ο Παπάζογλου ή ο κυρ-Σπύρος?
Τραγούδια που ξεχωρίζουν από το γλυκό ήχο της κιθάρας είναι, κατά τη γνώμη μου, εκτός από το “Βουνό”, η “Πολίτισσα” του Βαμβακάρη και βέβαια τραγούδια του Σκαρβέλη: “Σε μαλώνει η μαμά σου”, του 1940 με τον Κάβουρα, η “Παραπονιάρα”, επίσης των ίδιων δημιουργών, του 1936.
Είναι πολλά, βέβαια, ακόμα…
Ελένη.
Εστειλα ένα μήνυμα χτες αλλά μου το ‘φαγε ο …Φρέντυ!
Ελεγα λοιπόν ότι είναι ένα ζήτημα αυτό που λέει ο Φρανκ: Σε ποια τραγούδια παίζει κιθάρα ο Παπάζογλου;
Η κυρ Αγγέλα λέει ότι έπαιζε στα τραγούδια του Σκαρβέλη. Το θεωρώ πιθανότατο. Θα ήταν απίθανο να άφηναν ανεκμετάλλευτο έναν μουσικό τέτοιας κλάσης (τα διαφημιστικά της εποχής τον ανέφεραν ως “ο μάστορας της κόρδας”).
Στις ηχογραφήσεις του Μεσοπολέμου έδρασαν φοβεροί κιθαρίστες. Πέρα απ’ τους μαέστρους Σκαρβέλη - Περιστέρη, οι κορυφαίοι κιθαρίστες στα πάλκα (αλλά και σε ηχογραφήσεις) ήταν οι Καρίπης και Κασιμάτης. Επίσης με κολακευτικά λόγια μιλούν και για τον Νταλγκά (ξεκίνησε ως ουτίστας), οποίος όμως δεν έπαιξε σε ηχογραφήσεις άλλων.
Οπως ισχύει στο μπουζούκι, έτσι και στην κιθάρα η δεξιοτεχνία (ταχύτητα κλπ.) δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο. Μεγάλη σημασία έχει ο ήχος, το χρώμα, το συναίσθημα του μουσικού, πράγματα που κάνουν ένα όργανο ξεχωριστό. Ακούστε π.χ. το Ερηνάκι του Σκαρβέλη (με το Ρούκουνα). Σκέτη γλύκα. Ο ένας είναι ο συνθέτης και ο σολίστας είναι ένας εκ των Περιστέρη, Παπάζογλου (το θέμα που λέγαμε πιο πάνω). Ακούστε επίσης τον “απόλυτο” ήχο της κιθάρας που παίζει στο “Τα δυο σου χέρια πήρανε”.
Ακόμη, προσέξτε πόση αξία έδιναν στον κιθαρίστα. Στο μεταπολεμικό πάλκο του “Καλαματιανού”, αυτό με τα εκατονοχτακόσια μπουζούκια, παίζει κιθάρα ο Κασιμάτης στα γεράματα! Για σκεφτείτε το: Μητσάκης, Παπαϊωάννου, Βαμβακάρηδες, Χατζηχρήστος, Κερομύτης, Μανησαλής, Ποτοσίδης, όλοι μπουζούκια και ο Κασιμάτης να τους κρατάει τ’ ακόρντα!
Στο ερηνάκι το πιο πιθανό είναι να παίζει ο περιστέρης την σόλο κιθάρα γιατί η πρώτη ανταποκριση που έχει το κομμάτι θυμίζει καθαρά την τεχνοτροπία του.Κάτι παρόμοιο κανει και στον τεκετζή με τον κασσιμάτη σε μιά παραλλαγή της εισαγωγής στο 3ο ή 4ο στιχάκι.
Και μια και το έφερε η κουβέντα ψάχνω όσο πιο πολλά στοιχεία γίνεται για τα παρακάτω κομμάτια
1.Ντερτιλίδικο(Κωστής)
2.Σερβικάκι(ΠΕΡΙΣΤΈΡΗς)
3.Το βουνό (Χιώτης κτλ.)
4.Εφουμέρναμε ένα βράδυ
5.Σερέτης
6.Τεκετζής (Περιστέρης)
7.Υπόγα ή Στρατώνα
8.Μπεκρής (Σκαρβέλης)
9.Ερηνάκι
10.Κοντραμπατζήδες
11.Ο τεκές της Μαριγώς
12.Παρτίδες
Οποιος μπορεί άς βοηθήσει.
ΕΡΗΝΑΚΙ του Σκαρβέλη
Ο ΤΣΙΓΓΟΥΝΗΣ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ Παρομοίως
Το γρήγορο τραγουδιστικό φινάλε του πρώτου είναι ίδιο με την εισαγωγή του δεύτερου.
Ξέρει κανείς ποιό ήρθε πρώτο και ποιό δεύτερο;
Ή αν υπάρχει καμιά πληροφορία παρασκηνίου σχετική με τα δύο αυτά τραγούδια;
Ο Φραγκίσκος πρέπει να ξέρει…
Το “Ερηνάκι” είναι του '36, ο “Τσιγγούνης ο μπαμπάς σου” είναι του '40.
Απ’ ό,τι βρήκα Δημήτρη:
Το Σερβικάκι είναι του '37
Το Εφουμέρναμε… είναι του '32
Τον Σερέτη τον τραγουδάει ο Κάβουρας και είναι του Μοντανάρη (μάλλον) το '35
Τον Τεκετζή τον τραγουδάει ο Κασιμάτης και είναι του '34
Η Υπόγα είναι του Κωστή το ‘30 και παίζει κιθάρα αυτός και ο Καρίπης.
Οι Κοντραμπατζήδες είναι του Ρούκουνα που το τραγουδάει κιόλας.
Το Μέσ’ στον τεκέ της Μαριγώς είναι του Περιστέρη το '35 (μάλλον) και το 'χει πει ο Ρούκουνας και ο Παπασιδέρης την ίδια χρονιά.
Οι Παρτίδες είναι του Χιώτη με τον ίδιο και Μπίνη-Χασκίλ.
Παρόλο που το συγκεκριμένο θέμα είναι κάτι παραπάνω από ενός έτους, δεν μπορούσα να κρατηθώ και να αναφέρω πως καταπληκτική κιθάρα και φοβερή εισαγωγή έχει και το τραγούδι του Τσιτσάνη… “ΑΝ Σ’ ΑΦΗΣΕΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ”.
και ο βιολιστής του “βουνο με βουνο” ειναι ο…;
Λογικά ο Δημ. Σέμσης (“Σαλονικιός”).
Με ξαφνιαζετε κυριε.Νομιζα πως “δρουσε” παλιοτερα
Πράγματι, η μεγάλη του ακμή ήταν προπολεμικά. Συνέχισε όμως και μετά. Από το συγκεκριμένο τραγούδι μάλιστα παίρνει και ποσοστά.
ΥΓ. Το “κύριε” το παίρνω ως ένδειξη χιούμορ απ’ την πλευρά σου…
καλα,καλα δεν το εννοουσα πραγματικα συγνωμη 
η σύνθεση της ορχήστρας παραπέμπει στο κουιντέτο του Τζάνγκο με Γκραπέλι… άσε που μάλλον δεν είναι τυχαίο, αφού και υφολογικά το άσμα μοιάζει με jazz manouche…
Όντως, εξ όσων γνωρίζω, ο Λεμονόπουλος ως βιολιστής είχε ξεκινήσει.
Για τον Μπέμπη ο Αλτής στα “οκτώ λαϊκά πορτραίτα” αναφέρει ότι ασχολήθηκε επαγγελματικά με την μουσική, αρχίζοντας από μαντολίνο, στη συνέχεια κιθάρα, μπάντζο και πιάνο πριν καταλήξει στο μπουζούκι.
Νέα εκδοχή: Περί το 1990-1 άκουσα από γνωστότατο μουσικό πως στο “Βουνό με το βουνό” τις τρεις κιθάρες έπαιζαν οι Μανώλης Χιώτης, Δημήτρης Στεργίου και Γιάννης Μπαφούνης ή Σαμιώτης. Ο δε Χάρης Λεμονόπουλος είναι αυτός που παίζει το βιολί. Την πληροφορία αυτήν την ξανάκουσα στα επόμενα χρόνια και από κάποιους άλλους, όμως δεν είναι τεκμηριωμένη.
Από την άλλη, αν είναι βέβαιο πως βιολί παίζει…
…τότε οι πληροφορίες μου είναι λαθεμένες. Απλά θέλησα να σας τις παραθέσω.