Όταν ο ελευθερος χρόνος από την δουλειά σε έρευνα και τεχνολογια το επιτρέπει , από καιρό σε καιρό αποτυπώνω ψηφιακά κάποιες ιδέες / απόψεις
Εδώ και ένα χρόνο περίπου ως χομπυ καταπιάστηκα με την δεύτερη μεγάλη αγάπη μου μετά την τεχνολογια ολογράμματων που είναι το Ρεμπετικο
Εάν και όχι πλήρως «μυημένος « στην ιστορία του ρεμπέτικου δημιούργησα στα γρήγορα 6 ψηφιακές αντιπροσωπευτικές αναπαραστάσεις της ιστορίας του
Θα ήθελα να ακουσω από τους ειδήμονες εάν ιστορικά αντικατοπριζουν την πραγματικότητα
Δεν θέλω να αναλύσω για κάθε μια τι προσπαθεί μα περιγράψει μιας και στις περισσότερες είναι εμφανές , αλλα και για το λόγο πως η τέχνη λαμβάνεται και εξηγήται υποκειμενικά , διαφορετικά ίσως από τον κάθε θέατη
Ευχαριστώ
ΥΓ: εάν κάποιος από τους διαχειριστές μπορεί να διόρθωση την χρονολογική σειρά των εικόνων αρχιζοντας από το 1910 - θα είναι ευχής έργο μιας και εγώ εάν και προσπάθησα δεν τα κατάφερα
Ανεβοκατεβαίνω την οθόνη κάμποση ώρα τώρα, παρατηρώντας κάθε φορά κι από κάποια λεπτομέρεια. Είναι τόσο εύστοχες και εύγλωττες!
Τώρα, ως προς το ερώτημα:
α) Το πότε ήταν η Golden Era (Χρυσή εποχή) είναι αρκετά υποκειμενικό. Δε θα συμφωνούσαν όλοι ότι είναι '40-'50, αλλά έτσι κι αλλιώς δε θα συμφωνούσαν όλοι ούτε σε άλλη περίοδο.
β) Το σμυρναίικο με το πειραιώτικο δεν είναι αλληλοδιάδοχες καταστάσεις. Για μια περίοδο από (?..) μέχρι και 1930+ συνυπήρξαν.
γ) Γιατί ‘80-2000 παρακμή; Ίσα ίσα, τότε ήταν η πιο γόνιμη αναγέννηση. (Ούτε και σ’ αυτό βέβαια μπορεί να υπάρξει ομοφωνία, μια γνώμη λέω.)
δ) Δύο εικαστικές λεπτομέρειες: Το μικρόφωνο στο '30-'40 τι δηλοί; Και το όργανο που είναι μεταξύ λαούτου και ουτιού στο '10-'30, είναι σκοπίμως έτσι;
Γεια σου φιλε πεπε
Ελπιζα οτι θα ησουν απο εκεινους που θα απαντουσες μιας και εχεις κανει “διατριβη” στη μουσικη και ερευνα στο ρεμπετικο απο τα χρονια που παρακολουθω τις απαντησεις σου σε θεματα
Προσπαθησα να ενταξω χρονολογικα την παρακμη του “λαικου” και συναμα του ρεμπετικου( αφου για εμενα το μετα-πολεμικο λαικο ειναι η συνεχηση του ρεμπετικου…προσπαθησα λοιπον να ενταξω την εποχη του γαρυφαλου των πιατων και τις πιστες των κεντρων της λεωφορου.
Το μικροφωνο του 30-40 δηλωνει τις ηχογραφησεις , το δε οργανο μεταξυ ουτιου/λαουτου δηλωνει την επιpροη απο την ανατολη αλλα την γνησια ελληνικη υποσταση του ειδους αυτης της μουσικης
Εαν το μικροφωνο μπερδευει , ισως θα επρεπε να βαλω ενα γραμοφωνο στη θεση του?
Η βασική ιδέα για το (πολύ προσεγμένο στις λεπτομέρειες!) παιχνίδι, νομίζω ότι ξεκίνησε (SDimis διόρθωσέ με, αν δεν είναι έτσι) από την γνωστή διαφήμηση του Καραμπά, που προσπάθησα να την ανεβάσω αλλά δεν τα κατάφερα.
Θα συμφωνήσω με τον Περικλή, ότι οι χρονολογήσεις δεν μπορεί παρά να αναφερθούν «στο περίπου» και κάπως συμβατικά. Ένα μικρόφωνο εποχής θα ήταν καλύτερο, αλλά και ένα γραμμόφωνο εναλλακτικά, για τα «1930s – 1940s». Η ιδέα πίσω από το «1980s – 2000s» μάλλον παραπέμπει στις πίστες των κέντρων της εποχής, με το «ολοκέντητο» τετράχορδο, τα βουνά των πιάτων / λουλουδιών κλπ. Λείπει βέβαια το Chivas….
Μα σε όλες τις περιόδους υπήρχαν ηχογραφήσεις (δηλαδή, βασικά, και στην πρώτη). Αν έπιανες και της προδισκογραφικές εποχές, για τις οποίες μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε, το όλο κόνσεπτ θα άλλαζε.
@nikos_politis
Εσυ κυριε Νικο ησουν ο δευτερος που ηθελα να ακουσω την γνωμη σου
Εχεις απολυτο δικιο σχετικα με τη διαφημηση του Καραμπα
Πριν κανα 1.5 χρονο μου ζητηθηκε μια φιλικη χαρη απο φιλο οργανοποιο να αποτυπωσω σχεδιο πεναριας μπουζουκιου καραμπα για διασωθεν οργανο που του ελειπε η πεναρια . Οπως λοιπον εψαχνα για μεγαλες αναλυσεις της ταμπελας Καραμπα οπου φαινονται αμυδρα σχεδια της πεναριας των μπουζουκιων του , καποια στιγμη 'επεσα " επανω σε μεγαλη αναλυση της αναφερθησας διαφημησης , και καπους μηνες αργοτερα “παιζοντας” εφτιαξα τον Καραμπα ψηφιακα.
@pepe
Υπαρχουν στη Αμερικη σωστα? Κατα “ποιητικη αδεια” θεωρησα πως η κυριως δυσκογραφια αρχισε και εγινε ευρεως αποδεκτη κατα την δευτερη περιοδο
ΥΓ ΄διωρθωσα τη δευτερη περιοδο αντικαθαστοντας με γραμοφωνο…αντε τωρα να βαλω και τα μπουκαλια Chivas στην 5 περιοδο
Περισσότερο για Μπαλαντάη μου κάνει το μπουκάλι, όμως, παρά για τσίβας, αλλά άσ’το, ωραία κολλάει. Το γραμμόφωνο το προτιμώ απ’ το μικρόφωνο, αλλά αυτά είναι προσωπικά γούστα, κάποιος άλλος θα πει το αντίθετο…
Και στην Τουρκία (Σμύρνη, Πόλη). Και πριν από το 1910 ακόμη, αλλά το αν υπάρχουν ηχογραφημένα ρεμπέτικα από τότε, δεν το καλοξέρω. Υπάρχουν σίγουρα αμανέδες - η πιο παλιά ημερομηνία που έχω πετύχει ήταν 1906 (αυτά είναι πολύ πρόσφατα ψαξίματά μου, και τα θυμάμαι - κατά τα άλλα δεν έχω γνώσεις για την ιστορία της δισκογραφίας). Πάντως, εννοείται ότι έχουμε ηχογραφήσεις ρεμπέτικων πριν την επικράτηση του πειραιώτικου ύφους, αλλιώς τα σμυρναίικα πώς θα τα ξέραμε;
Δε θα συνεχίσω γι’ αυτό το σημείο, για να μην πετάξω καμιά μπαρούφα.
Κατά τα άλλα, SDimis, στη θέση σου δε θα έβαζα το κοινό στον πειρασμό να προτείνει αν θα ήταν καλύτερα να βάλεις ετούτο ή εκείνο στις εικόνες, όσο κι αν καταλαβαίνω ότι τις θεωρείς ακόμη υπό επεξεργασία.
Θα συμφωνήσω με τον Περικλή, καλό ήταν το παιχνιδάκι, μας έφτιαξε, αλλά, μέχρις εδώ! Δεν είναι δυνατόν να παρουσιάσεις (αλάνθαστα!) ολόκληρη την ιστορία σμυρναίικου, αμερικάνικων ηχογραφήσεων, πειραιώτικου, λαϊκού, σκυλάδικου, αναβίωσης και άλλων πολλών, σε έξη ωραία σκιτσάκια… Μπράβο SDimis!
Τελικά μετά από πολλαπλές αλλαγές κυρίως στα μουσικά όργανα και στα στοιχεία που πλαισιώνουν την σκηνή κατα εποχη, τα σχέδια ολοκληρώθηκαν.Ειπα λοιπον να τα ανεβάσω με καποιες μικρες σημειωσεις.
Υβριδικά χρόνια Ρεμπέτικου
Δυο αντιπροσωπευτικοι δίσκοι κατά πάσα πιθανότητα του 1910 και 1913 ηχογραφημενοι στη Κωνσταντινούπολη με την ονομασία Ρεμπετικο ( Orfeon Record / Favorite Record )-Τικ τικ τακ / Απονια
Όργανα από άλλες μουσικές τάσεις χρησιμοποιούνται εκείνη την περίοδο (εστουδιαντινα / δημοτικο, κτλ)
Ρεμπετικο Σμύρνεικο
Κύριο όργανο το Ούτι(-λαουτο) και το βιολί / Ο αργιλες παρων στα καφε αμαν/ καφε σανταν
Ρεμπετικο της Αμερικής .
Δυο αντιπροσωπευτικοι δίσκοι ηχογραφημένοι στην Αμερική με οργανοπαίχτη το Καραπιπέρη ( Victor Record / Columbia Record ) -Αιβαλιωτικο Ζειμπεκικο/ Τουτοι οι μπατσοι που ρθαν τωρα
Όργανο μπουζουκι με σπαστό καπάκι - Α Σταθόπουλου ( circa 1920)
Ρεμπετικο της προσφυγειας
Όργανο ταμπουρομπουζουκο Ι. Τσαους. Αλλα οργανα λαουτο/βιολι
Ρεμπετικο Πειραιωτικο
Όργανο μπουζουκι Κ. Γκελη με σπαστο καπακι. Αργιλες και γραμοφωνο
Ρεμπετικο παρακμης
Οργανο τετραχορδο μαυρο-κοκκινο με βαρεια διακοσμηση 4/4, μαγνητη, και ασετοπαστες/ακρυλικα
Πιατα/ γαρυφαλα στην πιστα και ουισκυ ( ευχαριστω @nikos_politis για το τελευταιο στοιχειο)
Τώρα θα κάνω αυτό που υποστήριζα ότι δεν πρέπει να κάνουμε.
Η αρχική μου σκέψη ήταν ότι πρόκειται για προσωπική δουλειά του SDimi και οι υπόλοιποι δεν έχουμε καμιά δουλειά να του λέμε «καλύτερα βάλε εδώ αυτό, βάλε εκεί το άλλο». Τώρα όμως που βλέπω τον καλλιτέχνη να μας εξηγεί τόσο αναλυτικά το σκεπτικό της κάθε εικόνας, και που βλέπω επίσης ότι στα όργανα καμία λεπτομέρεια δεν είναι τυχαία, μήπως SDimi να κοίταγες λίγο και τη λεπτομέρεια με τον αντίχειρα του παίχτη; Τέτοια τεχνική δεν είναι στάνταρ σε κάθε στυλ μπουζουκιού. Μου φαίνεται πολύ ταιριαστή για το ταμπουρομπούζουκο τ. Γιοβάν Τσαούς, για το τρίχορδο τ. Καραπιπέρη, αλλά για κάποια πιο μοντέρνα δε νομίζω.
Αγαπητέ Pepe
Έχεις μάτι αετού !
Εάν και αρχικά ο αντίχειρας μπήκε στο να χτυπάει με παίξιμο τις μεσαίες χορδές ( όπως φαίνεται σε παλιές φωτός Καραπιπερη ) τελικά αφαιθηκε σε όλες τις στάσεις και εποχές ως ο παίχτης να αναπαύει το χέρι κατά την εικονογράφηση και όχι να παίζει … θα το κοιτάξω πάντως όταν έχω χρόνο και θα δω εάν εύκολα μπορώ να τροποποίησω τον δείκτη σε άλλες εποχές περιόδους
Μιας και η τέχνη είναι συνεχής αναζήτηση και αλλαγή , άλλαξα τελικά τα λαουτοηδη ουτια σε καθαρά ουτια της εποχής για το Ρεμπετικο Σμυρνεικο , και το Ρεμπετικο των προσφύγων διότι ίσως το νόημα που ήθελε να περάσω με αυτή την μετατροπή δεν ήταν ευκολονόητο
Κάτι μου έλειπε από την εξιστόρηση του Ρεμπέτικου μέσα από αυτές τις εικονογραφήσεις , περισσότερο διότι ο παίχτης / πρωταγωνιστής ήταν άντρας
Άρχισα λοιπόν να καταπιάνομαι με ένα τελευταίο σχέδιο το Ρεμπετικο των καφέ Αμάν που κατά κορο είχε τραγουδίστρια / χορεύτρια γυναίκα , και ετσι να ένθεσω σε αυτή την οπτική ανθολογία την γυναικεία μορφή.
Ρεμπετικο των Καφέ Αμάν
Κρατάει κύμβαλα στα χέρια , το ντέφι είναι ακουμπισμένο στα πόδια ενώ ένα Ούτι και ένα βιολί συνυπάρχουν . Τέλος στο φόντο σχεδιάστηκαν κουρτίνες που παραπέμπουν στο χορευτικό - καμπαρέ μοτίβο που κάποια καφέ αμάν ήταν
Χρειάζεται όμως αρκετες μετατροπές κυρίως διότι η ψηφιακή «Ροζα» είναι λανθασμένα ντυμένη με ρούχα 1930-- 1940 και όχι εποχής 1900-1910
Όποτε όταν υπάρξει ελεύθερος χρόνος θα επιστρέψω για περισσότερες μετατροπές
Εγώ, το θέμα με τον αντίχειρα το βλέπω διαφορετικά: η όλη ιδέα ξεκίνησε από μία προπολεμική διαφήμιση νυκτών οργάνων. Η πόζα του Καραμπά δεν εστιάζει στα της δεξιοτεχνίας στα νυκτά, ακόμα και εκείνης της εποχής. Στάση του σώματος, επιδεικτικό «σταυροπόδι», καθώς και η τοποθέτηση και του δεξιού και του αριστερού χεριού πρέπει να ιδωθούν ως «πόζα», αποκλειστικά για την επίδειξη ενός νυκτού οργάνου. Με την έννοια λοιπόν αυτή, η τεχνική της υποβοήθησης του ισοκρατήματος στα μπάσα με τη βοήθεια του αντίχειρα, απλά δεν υπονοείται καθόλου στην διαφήμιση, και κατ’ επέκταση και στην μετέπειτα δημιουργική δουλειά του φίλου μας Sdimis. Άλλωστε, οι θέσεις των δύο χεριών δεν τροποποιούνται σε συσχετισμό με τις εποχές, και νομίζω ότι έτσι και θα έπρεπε. Είναι το βασικό μοτίβο, κοινό για όλες τις εποχές.
