[b]Σας ενημερώνω, για όποιους δεν έχουν τη βιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα, ή για αυτούς που θα την ήθελαν και πάλι, για τον εαυτό τους ή για δώρο σε φίλους… πως -για πολλούς και διάφορους λόγους… που οι περισσότεροι φίλοι γνωρίζετε καλά…- αποφάσισα το βιβλίο μου να δοθεί σαν προσφορά, σε 2 τόμους, από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, αυτής και της επόμενης Κυριακής.
H επίσημη και αυθεντική βιογραφία τού Γιώργου Ζαμπέτα
ΒΙΟΣ & ΠΟΛΙΤΕΙΑ – «και η βρόχα έπιπτε…στρέιτ θρου»
της Ιωάννας Κλειάσιου
θα δοθεί ως προσφορά
από την ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ [/b]
Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010 (ο Α΄ τόμος)
&
την επόμενη Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 (ο Β΄ τόμος)
[Σημείωση, για τους νέους φίλους της σελίδας, που δεν γνωρίζουν για το βιβλίο…]
Το βιβλίο, είναι μια μυθιστορηματική προσωπική ζωή και μια πρωτότυπη καταβύθιση στην ορατή και αόρατη πλευρά τού ελληνικού τραγουδιού, μέσα από τη διαπεραστική ματιά του Ζαμπέτα.
Είναι η διαδρομή όλου του ελληνικού τραγουδιού μέσα από τον πηγαίο, αυθόρμητο, ειλικρινή, καυστικό, ιδιότυπο, αφοπλιστικό και λυρικό λόγο τού Ζαμπέτα.
Ο διαπρεπής δεξιοτέχνης και σπουδαίος λαϊκός συνθέτης με την αστείρευτη έμπνευση και το παροιμιώδες χιούμορ «σχολιάζει»…
Ιστορίες γεμάτες χιούμορ, περιπέτειες, επιτυχίες και πικρίες.
Από το Αιγάλεω Σίτυ και τα χρόνια της Κατοχής, στις Κάννες με τη Μελίνα Μερκούρη.
Από τις συνεργασίες με Χατζιδάκι και Θεοδωράκη στις μεγάλες κλασικές επιτυχίες του.
Από τα λαϊκά πάλκα στα κοσμικά κέντρα της Νέας Υόρκης και τα παλάτια του Σάχη της Περσίας.
Ο Ζαμπέτας μιλάει στη γλώσσα του για όλους και για όλα.
Ένα βιβλίο αντάξιο του μεγαλείου τού σπουδαίου μας δημιουργού. Ένα σημαντικό βοήθημα για όλους που αγαπάνε το λαϊκό τραγούδι -και για κάθε μελετητή τού λαϊκού μας πολιτισμού.
«…Ο βίος και η πολιτεία του Γιώργου Ζαμπέτα είναι ένα οδοιπορικό τόσο του δικού του βίου όσο και του βίου των νεοελλήνων της τελευταίας εξηκονταετίας. Ένα οδοιπορικό που στη διαδρομή του απεικονίζει τον κόσμο της «ψυχαγωγίας» της νύχτας με όλα τα λαμπερά και όλα τα σκοτεινά σημεία του. Έναν κόσμο που ο Γιώργος Ζαμπέτας και οι αληθινοί ρεμπέτες του καιρού του τον ήθελαν όμορφο, ανθρώπινο και ονειρεμένο, μέσα από την αναζήτηση των μουσικών του παρελθόντος, για να μην εκχυδαϊζεται η μουσική του μέλλοντος…»
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ
«…Εγώ πιστεύω στο στίχο, είμαι στιχοπλόκος και τη μουσική τη θεωρώ σάλτσα. Ο Γιώργος ήταν μουσικός κι απʼ αυτή την άποψη είμαστε αντίθετοι. Η μουσική όμως του Ζαμπέτα δεν χρειάζεται τον στίχο. Εκεί είναι που με αναιρεί ο Ζαμπέτας. Μου λέει: «Κοίτα μάγκα, μπορεί να είμαστε φιλαράκια, αλλά εκεί που εσύ μου λες πως πρώτα είναι ο στίχος, εγώ σου δείχνω ότι πρώτα είναι η μουσική…»
ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
«…Όλη του τη ζωή μʼ ένα σπαθί, ανυποχώρητος, ταμένος σε Έλληνα θεό, άνοιγε δρόμο στο ελληνικό τραγούδι. Αρνήθηκε τον εύκολο δρόμο τής μίμησης, αρνήθηκε να ενταχθεί σε ρεύματα, δεν έπαιξε το παιχνίδι κανενός. Έπαιζε μόνο ό,τι αυθόρμητα και πηγαία ξεπηδούσε από μέσα του ανά πάσα στιγμή. Κι όταν έφτανε στην έκσταση, πλημμύριζε ο τόπος από το ουράνιο, που κατέβαινε στη γη…».
ΣΤΕΛΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ
«…Ως μπουζουκτσής, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, υπήρξε ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου. Και ως σώουμαν, ήταν μοναδικός! Ένα φαινόμενο! Ένας καλλιτέχνης, που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική, θα πρωταγωνιστούσε πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή…»
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
