Σήμερα στην Ερτ - 1 στις 00:00 τα μεσάνυχτα ένα ντοκιμαντέρ για το ρεμπέτικο που θα προβληθεί για πρώτη φορά.
Για περισσότερες πληροφορίες εδώ
Το θέλω, αλλά δεν θα είμαι σπίτι σήμερα το βράδυ και δεν έχω μηχανή εγγραφής. Μπορεί κάποιος ειδήμων να με πληροφορήσει αν υπάρχει αξιόπιστος τρόπος να το βρώ εκ των υστέρων, σε ιστότοπο της ΕΤ κλπ.;
Ευχαριστουμε για την ενημερωση , θα ηθελα πολυ να το δω , μακαρι να ειμαι σπιτι εκεινη την ωρα…
ευχαριστώ για την πληροφορία. Δεν θα το επαιρνα χαμπάρι…
Υπήρχαν στιγμές που συγκινήθηκα… (Μπαγιαντέρας στην αρχή. Τσανάκος και περισσότερο με τον Κυρ Νίκο και Κάρολο).
Δυστυχως ουτε εγω εχω μέσα για εγγραφή. Ελπίζω να το εχει γράψει καποιος.
Μήπως γνωρίζει κανείς αν θα ξαναπροβληθεί ή αν υπάρχει στο ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ;
Χωρίς να θέλω να στεναχωρήσω κανέναν και χωρίς να θέλω να γκρινιάξω, κατά τη γνώμη μου ήταν μεγάλη πατάτα. Ομολογώ ότι μου άρεσε η προσπάθεια να συνδεθεί το παρελθόν με το παρόν και εξαιρώ κατευθείαν τις στιγμές που προανέφερε και ο georgalasg, δηλαδή τα ντοκουμέντα. Νομίζω όμως ότι οι δημιουργοί δεν ήξεραν τί ήθελαν να δείξουν και τί να πουν. Ήταν μια επιφανειακή προσέγγιση στο θέμα “ρεμπέτικο”.
Συμφωνώ με τον Μπάμπη.
Το περίμενα με ανυπομονησία αλλά με απογοήτευσε.
Δεν με ‘‘τράβηξε’’ καθόλου.Με πήρε ο ύπνος στην κυριολεξία…
Σαν να μην υπήρχε σενάριο… οτι νά ναι.
Βέβαια η αφήγηση του Τσανάκου συγκινητικη.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ και εγώ με το Μπάμπη και τους άλλους. Τα ντοκουμέντα ήταν ελάχιστα και αυτό ήταν βέβαια αναμενόμενο, δεδομένης της χρονικής στιγμής που έγινε η ταινία. Συγκινητικές κάποιες στιγμές, αλλά πραγματικά δεν υπήρχε στοχευτικό πλάνο, όλα μέσα αχταρμάς. Εκπληκτική φωτογραφία και καλό μοντάζ. Απαράδεκτος από όλες τις απόψεις ο Στέλιος Βαμβακάρης. Αντί να μας δείξει κανα – δυο ντουζένια, που έμαθε από τον πατέρα του (δεν έχω ακούσει ή δει δημοσιευμένο ποτέ κάτι σχετικό από αυτόν, πότε σκέφτεται να τα ξεκλειδώσει;), λέει κάτι σαν “τα καραντουζένια ήταν κουρδίσματα του μπουζουκιού που δημιουργήθηκαν στη φυλακή ώστε να μουρμουρίζουν όταν τραγουδούσαν, να μην τους πολυακούνε οι δεσμοφύλακες” (έγραψε κανείς την εκπομπή, ώστε να ξέρουμε πως ακριβώς το είπε;). Ας εξηγούσε τουλάχιστον κάτι, πριν ή μετά την ερμηνεία του στην “πλημμύρα”.
Η ταινία πήρε τα βραβεία που φαίνεται πως πήρε, από ανθρώπους που είδαν μόνο την επιφανειακή δουλειά που ήταν πράγματι καλή, αλλά δεν ήταν γνώστες της ιστορίας του ρεμπέτικου και των κενών που ακόμα έχουμε. Δεν μπορεί η ταινία να παρουσιάζεται σαν ντοκουμέντο με “σπουδαίο αρχειακό υλικό”, στο οποίο περιλαμβάνονται στιγμές όπου ο Δ. Σαββόπουλος επιβλέπει την ηχογράφηση του “με αεροπλάνα και βαπόρια”. Αλλά και η εμφάνιση συντελεστών που έχουν φύγει απ’ τη ζωή όπως Μιλάνοι, Γενίτσαρης, Μπίνης, Τσανάκος, Μπαγιαντέρας, Τσιτσάνης / Μπέλου κ. ά. δεν προσέθεσε κάτι σημαντικό στη γνώση μας για το ρεμπέτικο, εκτός βέβαια από το ενδιαφέρον που οπωσδήποτε έχει η χρονική απόσταση μέχρι σήμερα. Ίσως το μοναδικό ενδιαφέρον ερευνητικά στοιχείο που κράτησα είναι η αφήγηση του Γενίτσαρη για την αφθονία κρεάτων, τυριών κλπ. στα μαγαζιά που έπαιζαν στην Κατοχή, σε αντιπαράθεση με την πείνα του κοσμάκη, καθώς και ο προσδιορισμός του Μπίνη για “Αστικό Λαϊκό τραγούδι, το μετά ονομαζόμενο Ρεμπέτικο”.
Νίκο συμφωνώ 100% μαζί σου, ότι η παρουσία του Στέλιου δεν πρόσφερε τίποτα το ιδαίτερο, μάλιστα το παίξιμό του το βρήκα ιδιαίτερα κουραστικό (άσε που σιχάθηκα την πλημμύρα αφού την άκουγα επί πόσα λεπτά και μετά τον Βαμβακάρη…) Όμως για να μην τον αδικούμε τελείως τον Στέλιο, τα ντουζένια τα “έπαιξε” την χρονιά που πέρασε στην εκπομπή του Άρη Νικολαΐδη… Είναι και θέμα να ξέρει ο “οικοδεσπότης” τί να ζητήσει και τί να κρατήσει από αυτά που προσφέρει ο “καλεσμένος”…
Ηταν πραγματι χωρίς “σεναριο” !
Μαλλον οτι ντοκουμεντα - βιντεάκια είχαν βαλανε. Αλλα αυτα τα ντοκουμεντα ήταν ολα τα λεφτα… και πολυ συγκινητικα…
Εγω το είδα πολύ ευχαριστα. Και συνηθως κοιμαμαι απο τις 10. :230:
Συμφωνω και εγω με τους προλαλησαντες. Δεν μου αρεσε καθολου και μου φανηκε τελειως επιφανειακο και ας μου επιτραπει η εκφραση καθαρα "τουριστικο " ντοκιμαντερ δλδ μονο για ανθρωπους που δεν ασχολουνται καθολου με το ρεμπετικο. Η δε σκηνοθεσια που καθε λιγο εδειχνε πλανα απο το λιμανι με εκανε να νυσταξω…
Οι μονες στιγμες που αξιζαν ηταν τα ντοκουμεντα , αν και τον ηλικιωμενο κυριο (τσανακος νομιζω λεγοταν ) δεν τον ηξερα . Εκεινη η στιγμη ομως που ειπε “ζητω συγγνωμη για αυτο που θα πω και επιτρεψτε μου , οτι τα μπουζουκια νομιζαν οτι ηταν του υποκοσμου” μου εκανε τεραστια εντυπωση , η αναγκη του δηλαδη να απολογηθει για να πει κατι που σημερα ακουγεται πολυ ανετα μου εδωσε μια ιδεα για τους πραγματικους μαγκες…
H ατάκα η φοβερή πάντως ήταν αυτή που είπαι η Μπέλου στον Σαββόπουλο όταν βγήκε από το στούντιο μετά της ηχογράφηση του “Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια”:
Αχ,βρε Διονύση τί μου 'κανες… Με έβαλες και τραγούδησα Ποπ…
έγραψα το ντοκυμαντέρ από την ετ-1, δεν πιστεύω το μοίρασμα ντιβιντί να εμπίπτει στο νόμο περί πνευματικής κλοπής…
Σε ευχαριστούμε Νικόλα! Εγώ δεν θέλω το δισκάκι, αλλά σε παρακαλώ πολύ όταν δεις και πάλι την ταινία, κράτησε μια σημείωση με το τι ακριβώς είπε ο Στ. Βαμβακάρης για τα “καραντουζένια” και δημοσίευσέ το.
ο στέλιος βαμβακάρης λέει κατά λέξη:
“τα καραντουζένια είναι κουρδίσματα του μπουζουκιού τα οποία είναι καθ’εαυτού για τους ανθρώπους του περιθωρίου. δηλαδή, τα καραντουζένια παιζόντουσαν μες τη φυλακή από ανθρώπους οι οποίοι ήταν αμφιβόλου διαγωγής. και πιάνανε το μπουζούκι, τον μπαγλαμά, ή κάποια άλλα όργανα, τα κρύβανε, και για να μην κάνουνε πολύ μεγάλη φασαρία μες τους θαλάμους, τα παίζανε μουρμούρικα και βγάζανε κάποια τραγούδια μες τη φυλακή για να κοροϊδεύουνε τους φύλακες, τους εισαγγελείς, και να χλευάζουνε γενικά το θέμα. να περνάει ο καιρός τους.”
τον σέβομαι, τον ευχαριστήθηκα στο ταξίμι που τον άκουσα, αλλά για τα ντουζένια δεν θέλει να πει ο άνθρωπος, γιατί τον ρωτάνε συνέχεια;
από το ντοκιμαντέρ αξίζανε ο τσανάκος, ο γενίτσαρης και ο μπαγιαντέρας. μικρά τα αποσπάσματα όμως, θα είχε αξία να έβγαινε περισσότερο υλικό.
Ευχαριστώ (-ούμε) πολύ Νικόλα! Πάντως, αν υπήρχε η κατάλληλη γνώση από τους συντελεστές θα έπεφταν και οι κατάλληλες ερωτήσεις, που ίσως και κάτι να έβγαζαν. Αφέθηκε όμως ο Στέλιος να πει όσα ακριβώς ήθελε, δηλαδή τίποτα. Τώρα, για το παλαιότερο υλικό, αυτά υπήρχαν, αυτά έβαλαν, τι να κάνουμε.
Εγώ πάντως πιστεύω ότι δεν μπορεί να μας πεί κάτι παραπάνω απ αυτά που ήδη μας έχει πει ο κηρομύτης αλλά και η ήδη υπάρχουσα γνώση. Ασε που πιστεύω ότι η ιστορία με τα ντουζένια έχει πολύ δρόμο ακόμα σε σχέση με τα μπουζούκια. Εννοώ ότι δεν έχουμε εκμεταλλευτεί ακόμα τις δυνατότητες που μας δίνουν αυτά τα κουρδίσματα.
Βέβαια και δεν μπορεί, από τον ίδιο άνθρωπο (ουσιαστικά) έμαθαν και οι δύο. Αλλά αυτός ζει και θα μπορούσε να διευκρινίσει πράγματα. Τέλος πάντων… φαίνεται ότι πράγματι δεν θέλει και θα έχει τους λόγους του, που μάλλον δεν είναι ιδιοτελείς.
Κατά τα άλλα, μένει ακόμα πραγματικά να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες των παλαιών κουρδισμάτων, για τα οποία υπάρχει πολύς πλούτος και στους Τούρκους, ευτυχώς αρκετά καλά διασωσμένος.