Αλήθεια, το ΄χουμε ποτέ συζητήσει αυτό;
… και με δικάζουν ισόβια, για να γενεί η καρδιά σου (Μάρκος)
Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο Γεντή Κουλέ (Παπάζογλου)
… και πάμπολλα παρόμοια.
Για τον λαϊκό άνθρωπο του περιθωρίου, σε παλαιότερες ιδιαίτερα εποχές, η λέξη «καταδικάζω» σπάνια χρησιμοποιείται, ενώ η λέξη «δικάζω» σχεδόν πάντα υπονοεί καταδίκη. Η αιτία είναι, φαντάζομαι, προφανέστατη: στο τμήμα αυτό της τότε κοινωνίας η περίπτωση να προσαχθεί κάποιος σε δίκη, να δικαστεί και να αθωωθεί είναι, ουσιαστικά, ανύπαρκτη. Ελάχιστες είναι, φαντάζομαι, τέτοιες περιπτώσεις, και ας υπάρχει σε κάποια τραγούδια και η σχετική προτροπή προς τις δικαστικές αρχές (Να ΄ρθουν μπάτσοι να ορκιστούνε και ψέματα να μη σας πούνε).
Ενδιαφέρον θα είχε, νομίζω, να ακούσουμε περιπτώσεις, αν βέβαια υπάρχουν, όπου σε τραγούδια Μεσοπολέμου κάποιοι φουκαράδες, γι αυτούς βέβαια είναι ο λόγος, καταφέρνουν να δικαστούν και να μην οδηγηθούν, μετά τη δικαστική διαδικασία, στη φυλακή. Ή, ακόμα πιο ενδιαφέρον, να βρεθεί περίπτωση, από χρονικά του τύπου κττ. όπου περιγράφεται δίκη με αθώωση φουκαράδων κατηγουρουμένων (για μη φουκαράδες, είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν αθωωτικές περιπτώσεις αλλά αυτές δεν μας ενδιαφέρουν).