Καλησπέρα και απο εμένα παλικάρια.
Επειδή σκέφτομαι να ξεκινήσω μπουζούκι ήθελα να μάθω κάποια πράγματα όπως πια η διαφορά του τρίχορδου από το τετράχορδο?
Φίλε Γιάννη, καλώς όρισες στην παρέα μας.
Η πρώτη διαφορά, από την οποία και πηγάζουν οι δύο διαφορετικοί προσδιορισμοί, είναι το πλήθος των (διπλών) χορδών: το τρίχορδο έχει τρία ζεύγη, το τετράχορδο τέσσερα. Το τετράχορδο γεννήθηκε από το τρίχορδο, όταν κατά τη δεκαετία του ΄50 το ύφος του λαϊκού τραγουδιού σιγά σιγά άλλαζε και έδοσε την αφορμή στον Μανώλη Χιώτη να εφαρμόσει μία ιδέα που μάλλον είχε από παλιά, να υλοποιήσει ένα τετράχορδο μπουζούκι με αρμάτωμα σαν τις τέσσερις οξύτερες χορδές μιάς κιθάρας, ώστε να εκμεταλλευτεί την εξαιρετική του δεξιότητα στην κιθάρα. Με οκτώ χορδές αρματωμένα μπουζούκια υπήρχαν στην Ελλάδα από το 19ο κιόλας αιώνα, αλλά είχαν το ίδιο ρεπερτόριο με το τρίχορδο μπουζούκι. Το τετράχορδο του Χιώτη είχε βλέψεις και προς άλλες μουσικές, με ευρωπαϊκή / λατινοαμερικάνικη κατεύθυνση.
Αυτά τα ελάχιστα, για την προϊστορία. Σήμερα υπάρχουν δύο “σχολές": το τρίχορδο μπουζούκι θεωρείται “καθαρόαιμο” ρεμπετοόργανο, ενώ το τετράχορδο ασχολείται περισσότερο με νεώτερα κομμάτια, χωρίς πάντως να αδυνατεί να αποδόσει τα παλιά ρεμπέτικα. Να ξέρεις, πάντως, ότι δεν είναι τεχνικά δυνατόν να πεις ανά πάσα στιγμή “άλλαξα γνώμη, θα προσθέσω ένα ζευγάρι χορδών ακόμα” ή “θα αφαιρέσω το ένα ζευγάρι και θα παίζω τρίχορδα”. Δεν γίνεται. Μόνο με πώληση του οργάνου και αγορά άλλου μπορείς να αλλάξεις τύπο.
Ευχαριστώ Κ.Νίκο.
Ακούω όμως μερικούς να λένε ότι το τρίχορδο είναι ποιο δύσκολο από το τετράχορδο ισχύει ?
Γιάννη, θα στο θέσω το ερώτημα μέσα από ένα παράδειγμα: “Πιο εύκολο τί είναι να μάθεις Βρεττανικά Αγγλικά ή Αμερικάνικα;”
Αυτό ακριβώς είναι και η διαφορά στα δύο όργανα. Είναι παρόμοια μεν (όχι ίδια) αλλά το καθένα με τον δικό του ήχο και τον δικό του τρόπο σκέψης-παιξίματος. Άρα μάλλον δε θα πρέπει να σκέφτεσαι το θέμα εύκολο-δύσκολο, αλλά τι σου “ταιριάζει” σαν άκουσμα, με βάση τα βιώματα σου και φυσικά με βάση τις προτιμήσεις σου στην μουσική που σου αρέσει να ακούς και να παίζεις.
όπως τα λέει ο alko, Γιάννη. Τι ακους περισσότερο, λαϊκά από το '50 και μετά ή ρεμπέτικα. Ποιος ήχος σε τραβάει περισσότερο,τι μουσικά πρότυπα έχεις; Φυσικά, και με το ένα και με το άλλο μπορείς να ανταποκριθείς με επάρκεια σε όλα τα είδη της λαϊκής μας μουσικής. Αυτή είναι η δική μου εντύπωση, σαν αρχάριος.
Αν μπορώ να παρεμβάλλω και εγώ ένα ερώτημα: πόσο περίπου διάστημα μελέτης θεωρείτε ότι απαιτείται από έναν τετράχορδο που βρίσκεται σε αρκετά καλό επίπεδο, να μάθει τρίχορδο και το αντίθετο.
Να μαθει τα πατηματα ή να αλλαξει το υφος του;
Για τα πατηματα μια μερα. Για το υφος αναλογα. Μπορει να μην τα καταφερει και ποτε. Εξαρταται…
1 «Μου αρέσει»
Ευχαριστώ geo, να υποθέσω έχεις περάσει από αντιστοιχη διαδικασία. Πατήματα, εννοείς κυρίως τις συγχορδίες και τις διαφορές στη χρήση της μουργκανας με τις φα και ντο? Σίγουρα το τρίχορδο θα είναι πιο απαιτητικό στα ανεβοκατεβάσματα της ταστιέρας
…θα ηταν λαθος να μαθαινε καποιος και τα 2,3χορδο για ρεμπετικα και 4χορδο για λαικα ,η θα μπερδευοταν;
Αν θεωρήσουμε ότι ο υποψήφιος μαθητής δεν έχει καθόλου μουσική παιδεία και είναι αρχάριος εντελώς το να ξεκινήσει με δυο όργανα πολύ συγκενικά, τι του προσφέρει; Πάνω απ’όλα, τρίχορδο ή τετράχορδο, το μπουζούκι είναι έγχορδο οπότε σίγουρα για ένα μεγάλο διάστημα σημασία έχει η εξοικείωση με το είδος καθε αυτό. Αν δουλέψεις αρκετά στο ένα, τεχνικά μπορείς να μεταφερθείς στο άλλο όταν αποκτήσεις ευχέρεια.
Το θέμα που, κατα την ταπεινή μου άποψη, που έχει σημασία, είναι να αποκτήσει κάποιος, ανεξάρτητα του πλήθους των χορδών, εμβάθυνση και ευχέρεια σε τρία πολύ σημαντικά αντικείμενα:
- Σωστή τεχνική χειρισμού των …μπουζουκοειδών οργάνων
- Θεωρία της μουσικής
- Μουσικό αυτί, αναλυτική ακοή.
Για το πρώτο ζήτημα, χρειάζονται ασκήσεις, ασκήσεις ασκήσεις και μερικές ασκήσεις ακόμα: Για το αριστερό: θέσης, άρσης, δαχτυλοθεσίας, ακκόρντα, σωστής μετακίνησης αριστερού χεριού και αλλαγές θέσεων χωρίς να υπάρχει ποτέ όριο στο τι θα μελετήσεις. Χρειάζονται ασκήσεις για το δεξί όπου εκεί η δουλεία είναι συνήθως η περισσότερη και η πιο δύσκολη. (για τους δεξιόχειρες)
Για το δεύτερο, σημαντικό είναι να έχεις ενδώσει σε ένα όργανο, που το νιώθεις πολύ οικείο και έχεις την ευκολία να παίξεις ένα κομμάτι σωστά και σολιστικά αλλα και αρμονικά. Για την εμπέδωση της θεωρίας, το όργανο που θα μάθεις θα πρέπει να το χειρίζεσαι άνετα ώστε να είναι εύκολη η μελέτη την θεωρίας, σωστής απόδοσης αξιών, αρμονικών κύκλων, πτώσεων κλπ.
Για το τρίτο ζήτημα, είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι οι λαικές μουσικές δεν συνοδεύονται απο βιβλία και πάρτες συνήθως. Τα λαικά μας και τα ρεμπέτικα είναι κυρίως μονοφωνικά, δεν έχουν πολύπλοκες αρμονίες και ο λαικός μουσικός πρέπει να μπορεί να αναλύει ένα κομμάτι με το αυτί χωρίς να χρειάζεται μπούσουλα η μια πάρτα για να καταλάβει τι γίνεται. Πάλι ένα όργανο στο οποίο δουλεύεις με κλειστά τα μάτια θα σε βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Λαικά ή ρεμπέτικα, η μουσική θεωρία είναι, στην πραγματικότητα, μια. Δυτική η ανατολίτικη ή βυζαντική πάνω κάτω θα πρέπει να τα μάθεις όλα τα στοιχεία, και αυτό θα γίνει μέσα απο τα διαφορετικά είδη που θα μελετήσεις. Η εμβάθυνση σε ένα όργανο για αρχή θεωρώ πως βοηθά προς την την σωστότερη μελέτη και των τριών αντικειμένων.
Γνώμη μου είναι ότι κάποιος που παίζει ένα σολιστικό όργανο (και κυρίως το τρίχορδο που έχει λίγο λιγότερες δυνατότητες στην απόδοση συγχοδριών) καλό είναι παίζει και ένα όργανο όπως η κιθάρα.
Δ.β. Ακριβως αυτο εννοω. Ναι περασα απο 4 σε 3 χορδες πριν καποια χρονια.
Καταρχήν ευχαριστώ πολύ για της συμβουλές σας.Πάντα είχα μια αγάπη στα ρεμπέτικα και στο τρίχορδο…Αλλά το πρόβλημα μου είναι ότι είμαι Γερμανία και δεν βρίσκω δάσκαλο στο μπουζούκι…Μ’αρέσει το Μπουζούκι το αγαπάω από μικρός ήθελα να μάθω αλλά είχα και τα δικά μου προβλήματα και δεν προλάβαινα.Αυτό που θέλω να πω, υπάρχει τρόπος να μάθω μόνος μου ?
Εγω πέρασα ερασιτεχνικά και απο τα δυο και κατέληξα στο επτάχορδο 
σοβαρα ομως κοιτά αυτή τη συζήτηση
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, άπειρων αμφιταλαντεύσεων και ακόμη περισσότερων συζητήσεων προσωπικά κατέληξα στο τρίχορδο…Και ειλικρινά πλέον δεν βρίσκω κανένα λόγο να μπώ στη διαδικασία συγκρίσεων μεταξύ τους…Αν κατακτήσεις την τεχνική του τρίχορδου μπορείς να παίξεις τα πάντα…
Το όργανο είναι το μέσον, το θέμα είναι το τι έχει να πει ο καλλιτέχνης.
Η θεωρία ότι το τετράχορδο είναι πιο ολοκληρωμένο μπουζούκι έχει καταρεύσει, μέχρι και ο Καραντίνης τελευταία εμφανίζεται πολλές φορές με τρίχορδο(ασχέτως αν παίζει τα ίδια )
Δεν θέλω να κατηγορήσω το τετράχορδο και αυτούς που το υποστηρίζουν,όργανο είναι και αυτό
…ευχαριστώ πολύ για της συμβουλές σας
Αυτή είναι η αλήθεια φίλε Μπότη…Είχα την τύχη να παρακολουθήσω το σεμινάριο του Βαγγέλη Τρίγκα σήμερα στην Θεσσαλονίκη και πραγματικά το συμπέρασμα στο οποίο πανηγυρικά κατέληξα - σύμφωνα με τα δικά μου μέτρα και την δική μου αντίληψη των πραγμάτων - είναι ακριβώς αυτό…Ασχέτως αν λίγο ή πολύ τείνει να επικρατεί η αντίθετη άποψη…
Φίλε ανοίγεις ένα μεγάλο θέμα, άξιο συζήτησης, σχετικά με τα σεμινάρια του Τρίγγα. Έτυχε να συμμετάσχω σε ένα, και μόνο σεμινάριο δεν ήταν, διάλεξή θα το χαρακτήριζα!!
Δεν είναι το θέμα μας αυτό όμως, μάλλον θα πρέπει να ανοίξουμε καινούργιο θέμα σχετικά με το τι είναι το μουσικό σεμινάριο…
Γεια σας παιδιά εγώ είμαι 17 χρόνων και σημερα ο πατέρας μου λόγω των εξετάσεων μου πήρε για δώρο ένα μπουζούκι τετράχορδο. Ευτυχώς ξέρω θέσεις και όλα αυτά γιατί εδώ και έξι χρόνια κάνω κλασσική κιθάρα σε Ωδείο και έχει παρόμοιες θέσεις με τις τέσσερις ψηλότερες χορδές.
Πάνο καλωσήρθες στο φόρουμ.
Καλορίζικο το όργανο. Καλή πρόοδο και καλές πενιές. Το ερώτημά σου ποιο είναι;
Βασικά έχει ακριβώς τις ίδιες. Ναι μεν εκεί που παίζεις Μι στην κιθάρα έχεις Ρε στο μπουζούκι και ούτω καθεξής, αλλά αν δε σ’ ενδιαφέρει αυτό (δηλ. ο απόλυτος τόνος) αλλά απλώς να βγάζεις τη μια μελωδια πίσω από την άλλη, τα δύο όργανα ταυτίζονται πλήρως.
Γεια σας μαγκες! Εγώ πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα προτίμησης και ύφους παρά δυσκολίας ανάμεσα σε τετράχορδο και τρίχορδο.οταν γουστάρεις κάτι πολύ και σε ελκύει θα το μάθεις.Εγω παίζω κυρίως προπολεμικά και ασχολούμαι αρκετά με τα ντουζενια.Ενα τετράχορδο δε με ικανοποιεί στο ύφος που θέλω να δώσω και στον τρόπο παιξίματος.Ειναι θέμα γουστου.Το καλύτερο αν έχεις τη δυνατότητα είναι να έχεις ένα τετράχορδο να μπορείς να υποστηρίξεις το ύφος για τα ανάλογα τραγούδια κι ένα τριχορδο για να υποστηρίξεις το ύφος αντιστοιχα .Για παράδειγμα εγω παίζω ελάχιστα τραγούδια απτό 50’ και έπειτα.Θα ήθελα ένα τριχορδο προπολεμικο και ένα τζουρα η ταμπουρομπουζουκο για να πιάνω πιο κοντά σε ύφος Τσαούς ή πιο βαριά κλπ.Εαν δεν υπάρχει δυνατότητα παίρνεις αυτό που σου αρέσει περισσότερο.Οποτε δεν ισχύει για μένα θα πάρω το ένα γιατί είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο, γιατί έχει 6 ή 8 κλπ κλπ.