Γράφει ο Δημήτρης Μυστακίδης (@dimitris_mystakidis) στο Facebook για την εκτέλεση αυτή:
Συνήθως τέτοια μέρα, όλοι βάζουν στόχους για την επόμενη χρονιά.
Εγώ απ΄ το πρωί σκέφτομαι τους αγαπημένους φίλους, συναδέλφους που «έφυγαν» μέσα στην χρονιά που τελειώνει σήμερα.
Καλά τον Γιώργη δεν υπάρχει μέρα που να μην τον σκεφτώ.
Θες λίγο η κιθάρα, λίγο ο Σκαρβέλης που αγαπούσε πολύ, λίγο όταν ζορίζομαι να βγάλω καμιά δεύτερη φωνή και θυμάμαι πόσο εύκολα τις σκεφτόταν και τις έβγαζε ο αληταράς, είναι κάθε μέρα στο μυαλό μου.
Ο Αγάθωνας. Άλλος άρρωστος με τον Σκαρβέλη. Και ήταν αυτός που με αφορμή έναν δικό του δίσκο πριν πολλά χρόνια με έκανε να καταλάβω την σπουδαία τεχνική της λαϊκής κιθάρας κι από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι.
Ο Μάριος. Μεγάλος λαουτιέρης με ωραία αισθητική που δεν πρόλαβε να δείξει την μεγάλη του αξία.
Ο Κώστας με το απίστευτο χιούμορ…Αν άκουγε το τραγούδι αυτό θα μου έλεγε «παίξε ρε κανένα απ αυτά που ακούει ο κόσμος»…
Στα καλά τώρα.
Την παραμονή των Χριστουγέννων έλαβα ένα δώρο από τον Κώστα Μιχαλάκη. Είναι αυτός που πριν λίγο καιρό μου είχε φτιάξει εκείνο το αεροπλανοφόρο, την οκτάχορδη. Είδε και αποείδε ο άνθρωπος που δεν την παίζω (εδώ που τα λέμε δεν είναι και εύκολο. Είναι σαν να οδηγάς αυτοκίνητο με τρεις συμπλέκτες!) και μου έφτιαξε και μια κανονική. Είναι αυτή η κιθάρα που παίζω το κομμάτι. Σ ευχαριστώ πολύ Κώστα!
Το τραγούδι το διάλεξα για συμβολικούς λόγους. Το είχα μάθει απ τον Αγάθωνα και το έδειξα στον Γιώργο.
Καλή και ασφαλή χρονιά σε όλους.
