Παραθέτω πάλι την άποψή μου διότι χωρίς να το επιθυμώ μεταφέρθηκε σε διαφορετικό τόπικ…Θεωρώ λανθασμένη την κίνηση να μεταφερθεί ολόκληρη η κουβέντα σε παλαιότερο τοπικ διότι πλέον μιλάμε με διαφορετικά δεδομένα. Δεν έχει να κάνει με αυταρέσκεια η δήλωση αυτή.
Γεια σας και πάλι από εμένα (Γιώργος Γεωργόπουλος). Θα ήθελα απλά να παραθέσω την άποψή μου περί προόδου στην τέχνη χωρίς να έχω καμία διάθεση να αντιπαρατεθώ με κανέναν. Εκτιμώ βαθύτατα την γνώμη του καθενός γιατί αυτή προήλθε από τις εμπειρίες του, άλλωστε (αν και τετριμμένη άποψη) από διαφορετικές γνώμες μπορούν να βγουν συμπεράσματα.
Η άποψή μου λοιπόν είναι ότι μόνο μέσω του αλτρουισμού και της ανιδιοτελής αγάπης για τον συνάνθρωπο μπορεί να πάει η μουσική…ΠΙΣΩ (στην αλήθεια). Όσο και να φαίνεται μια τέτοια άποψη ριζοσπαστική έχω βάσιμες υποψίες πως η ΓΝΩΣΗ και η ΑΛΗΘΕΙΑ προϋπήρχαν, και οι διάφοροι μύστες ανά εποχή χρησιμοποίησαν αυτή τη γνώση για να συνδέονται με το Όλον και κατ επέκταση να εκπληρώνουν τον σκοπό της ύπαρξής τους. Παραθέτω ένα κομμάτι από το βιβλίο του Ροντνεϋ Κόλλιν “Η Θεωρεία των Ουράνιων Επιδράσεων”:«…το πιο εκπληκτικό πράγμα σε αυτά τα αρχαία μοντέλα του σύμπαντος που εμφανίζονται σε εντελώς διαφορετικές εποχές, ηπείρους και πολιτισμούς, είναι ακριβώς η ομοιότητά τους. Μια τέτοια μεγάλη ομοιότητα, που με βάση μόνο μια συγκριτική μελέτη ορισμένων από αυτά, που δείχνουν να προέρχονται από μία ανώτερη συνειδητότητα, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει με βεβαιότητα την ιδέα ότι η ανώτερη συνειδητότητα αποκαλύπτει πάντα την αλήθεια. Τέτοια μνημεία είναι ο Καθεδρικός Ναός του Chartres, η Μεγάλη Σφίγγα της Ερήμου, η Καινή Διαθήκη, Η Θεία κωμωδία και ορισμένα κοσμικά διαγράμματα που άφησαν οι αλχημιστές του 17ου αιώνα, οι σχεδιαστές των χαρτιών του Ταρώ και οι ζωγράφοι μερικών Ρωσικών εικόνων και Θιβετιανών λαβάρων». Εμείς καλούμαστε μελετώντας αυτή την προϋπάρχουσα γνώση να ανακαλύψουμε τα κλειδιά για να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως εργαλεία προς την ανθρώπινη εξέλιξη (εννοώντας πάντα τον ανώτερο εαυτό και την ανάπτυξη των τριών κέντρων συναισθηματικό, διανοητικό και κινητικό, από τις μηχανιστικές κατώτερες ιδιότητές τους σε ανώτερα κέντρα αντίληψης) που μόνο μέσω της ανθρωπιστικής συνείδησης (όπως μας δίνει την σημασία της ο Γκουρτζίεφ) θα καταφέρουμε να αντιληφθούμε τον ανώτερο σκοπό της ύπαρξής μας και να δρούμε πλέον Συνειδητά με βάση αυτόν.
Με το μήνυμα μου αυτό δεν θα ήθελα να κατηγορηθώ για απαξίωση των επιλογών του κάθε ατόμου ξεχωριστά. Μέσα από αυτές τις επιλογές βγαίνουν τα συμπεράσματα και μόνο έτσι μπορέσουμε να αντιληφθούμε τις πραγματικές ικανότητές μας. Μέσα από τον αντίλογο, την διάθεση για γνώση και την μη προκατειλημμένη οπτική των πραγμάτων θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε (αν βέβαια θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε βελτίωση). Προσωπικά νιώθω ότι μέσα από την κριτική που δέχθηκα έμαθα πάρα πολλά και ακόμα μαθαίνω. Αν πάλι δεν αντιληφθούμε τα πράγματα με τον παραπάνω τρόπο δεν τίθεται θέμα λάθους. Αυτή η ανώτερη συνείδηση έχει το λόγο τις για την ύπαρξη διαφορετικών απόψεων και δράσεων.
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα πολύ όμορφα λόγια. Σε ευχαριστώ που κάθισες και διάβασες το μήνυμά μου…Δεν ξέρω αν είσαι ο ίδιος ο Θανάσης Πολυκανδριώτης αλλά αν όντως είσαι εσύ δάσκαλε η τιμή είναι τεράστια για εμένα…τα λόγια σου όπως σου έχω πει τα κρατάω πάντα φυλαχτό…Έχεις κάνει τόσα πολλά για εμάς τους νεότερους αλλά και για το όργανο που ένα ευχαριστώ ποτέ δεν φτάνει.
Παιδιά θέλω να δείτε και αυτό. Η εκτέλεση θα μπορούσε να παίζει και πλάι στην πρωτότυπη. Ειναι καθαρός και γρήγορος. Εμενα μου αρέσει και καλύτερα από τον Κααραντίνη να σας πω και την αλήθεια. Τον έχω δει σε βίντεο με τον Πολυκανδριώτη και μη ξέροντας ότι είναι μαθητής του κύριου Μυστακίδη από πάνω (τώρα το είδα αυτό) τον ρώτησα αν ηταν μαθητής του Πολυκανδριώτη. Και ξέρετε τι; Το παιδι αυτό εκτός από ταλέντο είναι και μετρημένο παιδί! Σεβεται! Δεν ειναι σαν τους ψωνισμένους τους άλλους. Η καθαρότητα του μαζί με την γρηγοράδα του και την ψυχή που βάζει τον καθιστούν εναν απο τους καλύτερους αν όχι τον καλύτερο μπουζουξή της νέας γενιάς! (για μένα εννοω)
Νομιζω πως κατεχει ολο το πακετο ο Γιωργος,τον παρακολουθω κι εγω αρκετο καιρο τωρα.Αισθηση,ταχυτητα,καθαροτητα και πανω απ’ολα εξυπναδα,διοτι γνωριζει παρα πολυ καλα να τα διαχειριζεται ολα.Και ειναι και χαμηλων τονων ανθρωπος και πολυ προσγειωμενος,θα μας δωσει πολλα στο μελλον,πολλα μπραβο!!!Υ.Γ.τουλαχιστον ο Γιωργος μπορει να παιξει και αργα οταν θελει και το πραττει αξιοπρεπεστατα μπορω να πω,ακους μπουζουκι ρε αδερφε…
Ο Γεωργόπουλος έχει απίθανη ταχύτητα, καθαρότητα και βέβαια (επικοινωνιακή) τακτική χαμηλών τόνων (δεν ξέρω αν αυτό λέγεται «εξυπνάδα», πάντως σίγουρα είναι επαγγελματισμός και μπράβο του!) να τα προωθεί προς τα έξω.
Από ύφος όμως, δε μου λέει απολύτως τίποτα (είχε παίξει έναν Τσιτσάνη τις προάλλες,…από τις χειρότερες εκτελέσεις που άκουσα…δε βρίσκω δυστυχώς το βίντεο). Έχει όλα τα φόντα ενός άξιου, επιτυχημένου, συμπαθούς δεξιοτέχνη του πάλκου και της τηλεόρασης. Νταλκαδιάρης όμως, δεν είναι!
Επίτρεψέ μου στο μεταξύ, να νταλκαδιάζω με τον Παπαπαναγιώτου, που «μου τα λέει» με πέντε πενιές (δεν συγκρίνω, ούτε λιβανίζω, αυτή είναι η αλήθεια Μου)!
Γεια σου Θαναση,οταν λεω ειναι εξυπνος εννοω οτι εχει αισθηση του τι παιζει,οτι αυτα που παιζει ξεχωριζουν,δηλαδη,καποιος μουσικος ας πουμε,μπορει να τα γραψει σε μια παρτιτουρα,δυσκολα μεν,αλλα ξεχωριζουν οι νοτες,θα βγει δηλαδη μια παρτιτουρα κανονικη,δεν θα βγει ενα μαυρο χαρτι με πρασινες πιτσιλιες,(οπως κατι φαινομενα εννοω)…εγω πιστευω πως ο Γιωργος σεβεται το οργανο και γνωριζει πολυ καλα οτι κραταει στα χερια του μπουζουκι,οχι κατι αλλο,γι’αυτο και τον παραδεχομαι.Το αν δεν μας νταλκαδιαζει ρε αδερφε,τι να κανουμε τωρα,αυτο ειναι καθαρα προσωπικο γουστο του καθενος.Και εμενα δεν με νταλκαδιαζουν αυτα τα παιξιματα,ομως κατι βλεπω στο παιξιμο του,βεβαια ο χρονος θα μας δειξει πολλα…Υ.Γ.Θαναση χαιρομαι πολυ που σε ‘‘αγγιζω’’!!!
Μα δεν είναι Ρεμπέτης ο Γεωργόπουλος. (μα ούτε και ο Ζαμπέτας ήταν ρεμπέτης με την εννοια του όρου, όπως ήταν ο Τσιτσάνης- ομως εμενα ειναι ο αγαπημένος μου συνθέτης)
Επισης ισως να μπορει να παιξει και με νταλκα απλα να μην το κανει ξερω γω.
Για να παίξεις με νταλκά, νομίζω ότι πρέπει να τον έχεις και απλά τον βγάζεις. Και φαίνεται από τα απειροελάχιστα (χιλιοστά του δευτερολέπτου) τραβήγματα ή κοψίματα της πένας και της παύσεις. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα. Στο προηγούμενο ο Τσιτσάνης δεν βγάζει νταλκά λόγω τεχνικής. Φαίνεται ή μάλλον ακούγεται ο νταλκάς του.
Φυσικα και υπαρχουν,σε πολλες ενοτητες του Ρεμπετικου Φορουμ θα τους βρεις,π.χ.Γρηγορης Βασιλας,Μανωλης Παππος,Γιαννης Παπαβασιλειου (Βλαχος),Νικος Τατασοπουλος και πολλοι αλλοι!!!
Οχι, αυτό που ρώτησα εγώ, είναι εαν διαχωρίσουμε τον νταλκά από την δεξιοτεχνία, ΕΑΝ υπαρχει καποιος που να εχει και τα 2. Και αναφέρθησαν οι πιο πάνω (και συμφωνώ για τους περισσότερους)
Καλησπερα σε ολους και απο εμενα.Τυγχανει να εχω μεγαλωσει με τον Γιωργο και να ξερω πεντε πραγματα για τον τροπο που παιζει και που αισθανεται οταν παιζει.Πρεπει να ομολογησω οτι δεν ειναι μονο ενα καλο παιδι στην ζωη του αλλα και ενας φοβερος μουσικος πανω στο τετραχορδο.Ενα πραγμα που μου εχει κανει φοβερη εντυπωση σε αυτον ειναι οτι και αχρηστο οργανο που του εχουν δωσει να δοκιμασει το κανει και ‘λεει’ και μαλιστα στο ακρο της εντασης του ηχου που μπορει να λεει το οργανο.Δεν δισταζει να πιασει και τριχορδο αλλα γουσταρει το τετραχορδο γιατι ξεκινησε με αυτο και μαλιστα τον θυμαμαι να μελεταει στο μπουζουκι Μπετοβεν σε ηλικια 14 χρονων.Να περιμενετε πολλα απο αυτο το πλασμα,σημερα ζει και εργαζεται στην Θεσσαλονικη.Του ευχομαι τα καλυτερα και σε εσας ομοιως.
Τοποθετείς το ουσιώδες στο τέλος: ο μουσικός σχολιάζεται στο νήμα, όχι ο άνθρωπος. Η παιδική ηλικία και οι συναναστροφές του καλλιτέχνη δεν επηρέαζουν την ακουστική αντίληψη του δέκτη-ακροατή.
Έπειτα, όλοι “στη ζωή μας“, «και κάτσε καλά παιδιά» είμαστε!
Δεν αποτελεί νέο «φαινόμενο» αυτό, σχεδόν οποιοσδήποτε παλιός ή σύγχρονος δεξιοτέχνης ήταν/είναι σε θέση να πιάσει τα μέγιστα σʽ ένα κακό όργανο…υπάρχουν πάμπολλες παρόμοιες μαρτυρίες.
Προσωπικά, δεν προσδοκώ τίποτα από κανέναν,…αφήνω τα πράγματα στη φυσική τους ροή.