Για το τραγούδι “Μες της πόλης τα στενά” ή “Καραπιπερίμ”
Το τραγούδι αυτό ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1952 από την Parlophone Ελλάδας, (Β, 74259) με τους Χασκίλ - Ευγενικό - Ταμπάκη στο όνομα των Σπ. Περιστέρη και Γ. Παπαϊωάννου, ο οποίος παίζει και μπουζούκι στην ηχογράφηση αυτή.
Κυκλοφόρησε δεύτερη φορά από την εταιρεία Αμερικής Nina (N 607) με τον τίτλο “Καραπιπερίμ” με τους Τζ. Αποστόλου και Ρ. Ντάλλια , αυτή τη φορά στο όνομα του Παπαϊωάννου, ο οποίος έκανε και τη διασκευή.
Υπήρξαν στη συνέχεια και άλλες επανεκτελέσεις αυτού του τραγουδιού.
Πριν από λίγο καιρό, οι κληρονόμοι του Σπύρου Περιστέρη και του Μίνωα Μάτσα έκαναν αγωγή στα παιδιά του Παπαϊωάννου, υποστηρίζοντας ότι το τραγούδι είναι πρωτότυπη δημιουργία του Περιστέρη (μουσική) και του Μάτσα (στίχοι), ζητώντας και πολλές χιλιάδες ? ως αποζημίωση ή διαφυγόντα χρήματα…
Επρόκειτο να γίνει η δίκη στις 10 Φεβρουαρίου, αλλά ζήτησαν αναβολή οι ενάγοντες. Δέν ξέρω αν προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος και για πότε.
Και τα ερωτήματα που προκύπτουν…
Γιατί , όσο ζούσε και ως το 1966 που πέθανε, δεν διεκδίκησε την πατρότητα του τραγουδιού αυτού ο Περιστέρης ;
Ήταν ποτέ δυνατό ένας τραγουδοποιός - εκείνη την εποχή μάλιστα - να οικειοποιείτο έτσι εύκολα δημιουργία του ίδιου του μαέστρου της εταιρείας στην οποία εργαζόταν και να σιωπήσει ο μαέστρος, ο παντοδύναμος, της εταιρείας ;
Ο Παπαϊωάννου, με τις τόσες τεράστιες επιτυχίες , δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ για ιδιοποίηση ξένου τραγουδιού, όλοι οι παλιοί μιλούσαν με απόλυτο σεβασμό γι’ αυτόν. Εξάλλου, δεν διεκδίκησε την πατρότητα του συγκεκριμένου τραγουδιού ποτέ, μόνο τη διασκευή του από την ηχογράφηση στην αμερικάνικη εταιρεία.
Πάμε τώρα στο Μάτσα, που διεκδικεί τη στιχουργία.
Ένα τέτοιο τραγούδι με αφθονία τούρκικων λέξεων, ήταν δυνατό να γραφεί από κάποιον που δεν γνώριζε τουρκικά, καθότι καταγόταν από την Πρέβεζα ;
Τουλάχιστον, ο Περιστέρης ή ο Παπαϊωάννου, λόγω καταγωγής, ήξεραν τη γλώσσα, ο Μάτσας όμως από πού έμαθε τουρκικά ;
Το πιο πιθανό, βέβαια, είναι πως το τραγούδι αυτό ανήκει στα παραδοσιακά.
Ο Παπαϊωάννου το θυμόταν ίσως και συμπλήρωσε - ολοκλήρωσε στιχουργικά και το πέρασε στο όνομά του μουσικά ο Περιστέρης.
Αλλά, να ζητούνται - και μάλιστα και αναδρομικά - πνευματικά δικαιώματα στο όνομα των συγκεκριμένων, είναι ανήκουστο…
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η εκδίκαση της υπόθεσης αυτής, μια και η έκβασή της θα αποτελέσει ίσως την απαρχή και για άλλες διεκδικήσεις μια και περίεργοι “στιχουργοί” από το πουθενά αρχίζουν να παρουσιάζονται τελευταία.