Πάντα με γοήτευαν τα οχτάρακια έτσι λοιπόν, ψαχτηκα για κάποιο κιθαρόνι οχταράκι (parlor) ως ρεμπετοκίθαρο. Ήθελα να βρω ένα παλιό για επισκευή. και τελικά το 2018 βρέθηκα με 2 κιθαρόνια αγορασμένα από Γερμανία από ebay.
Πριν από λίγο καιρό έπιασα το πρώτο που βρίσκόταν και στην χειρότερη κατάσταση από τα δύο. Ας πάμε στις λεπτομέρεις.
Το κιθαρόνι ήταν παλιό κατασκευή του '30 ή του '50. Αγνώστου κατασκευαστή και χωρίς ετικέτα. Δεν θυμάμαι καλά και δυστυχώς τα στοιχεία του ebay δεν μένουν μετά από κάποιο διάστημα. Η αρχική κατασκευή δεν θα την έλεγα ότι ήταν και υψηλής ποιότητας αλλά χωρίς να είναι άσχημο όργανο.
Οι διαστάσεις φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία όπου έφτιαξα αντίγραφο σε φυσικό μέγεθος από χαρτόνι.
Η κιθάρα είχε ξεκολλημένη πλάτη σε διάφορα σημεία, σχισμένο τάκο, σχίσιμο στα πλαϊνά ανοίγματα στο καπάκι και το καπάκι βουλιαγμένο στο ύψος της ταστιέρας με συνέπεια τοι χορδές να είναι πολύ ψηλά. Το μάνικο παρόλο που έιχε παρασυρθεί προς τα μέσα φαίνεται πως δεν έχει σκευρώσει καθόλου. Τα κελιδιά δείχνουν να λειτουργούν καλά αλλά θέλουν μια συντήρηση. Η πλάτη έχει καμπύλη (radius) και έχει υψομετρική διαφορά από το κέντρο της στους τάκους 12 χιλιοστά (πολύ μου φαίνεται).
Το όλο ενδιαφέρον είναι πως η κιθάρα σε αυτήν την κατάσταση με παμπάλαιες σκουριασμένες χορδές είχε ήχο που μου άρεσε.
Από τα πιο ωραία της κιθάρας είναι ένας όμορφος σκαλιστός καβαλάρης που έχει τάστο και όχι κόκκαλο. Επίσης δεν είχε κόκκαλο στο καράολο αλλά ξύλο.
4 «Μου αρέσει»
Το καπάκι έλατο book matched με λεπτή βένα και μόνο μια μικρή ανωμαλία δεξιά και αρίστερα της τρύπας (έχει και σχετική φωτογραφία). Σχισίματα και γδαρσίματα μέχρι και σχέδια από μολύβι. Πλάτη και πλαϊνά από ένα ξύλο με έντονα νερά. Η πλάτη μονοκόματη με πολλά γδαρσίματα. Η πρώτη αίσθηση ήταν ότι μάλλον πρόκειται για κόντρα πλακέ ντυμένο με καπλάμα. Τα πλαϊνά φαίνονταν να είναι ένα μονοκόμματο κομμάτι από το ίδιο υλικό με την πλάτη (καπλαμάς). Το μπράτσο και το καράολο βαμένα με αρκετά σημάδια από την φθορά του χρόνου. Στην πλατη και στα πλαϊνά σημάδια από κόλλες (τύπου ατλακόλ λευκή) που είχαν τρέξει.
5 «Μου αρέσει»
Περισσότερες λεπτομέρειες και φωτογραφίες για τη συνολική διαδικασία της επισκευής στο λινκ:
Συνοψίζοντας:
σκάφος, μάνικο καράολο από κελεμπέκι.
Ταστιέρα ένα κοκκινο καφέ ξύλο.
Καβαλάρης κάποιο άσπρο ξύλο περασμένο με σκούρο καφέ βερνίκι.
Τι δουλειές γίνανε:
Αφαιρέθηκε ο καπλαμάς από πλαϊνά και πλάτη. Αφαιρέθηκε η μαύρη λάκα από μάνικο καράολο.
Κολληθήκαν τα καμάρια σε πλάτη. Προστέθηκε καμάρι στο καπάκι.
Κολλήθηκε ο τάκος που είχε σχιστεί και ενισχύθηκε με έλατο.
Γίνανε ενισχύσεις εσωτερικά σε όλα τα σχισίματα που έιχε το σκάφος.
Ενισχύθηκε η ακαμψία του σκάφους.
Η ταστιέρα καθαρίστηκε, τρίφτηκε ελαφρά (320 και 400 δυαλόχαρτο) και περάστηκε lemon oil.
Τα τάστα τριφτήκανε ελαφρά (320 γυαλόχαρτο και ατσαλόσυρμα) για να καθαριστόυνε αλλά και να αποκατασταθούν κάποια χτυπήματα. Κανονικά θα έπρεπε να αλλαχθούνε 2-3 τάστα γιατί τα χτυπήματα που έχουν είναι βαθιά, αλλά είπα να επέμβω όσο λιγότερο γίνεται μιας και το όργανο παραμένει λειτουργικό.
Ο καβαλάρης στο καράολο αλλάχθηκε. Ουσιαστικά ήταν ξύλο το οποίο είχε τραυματιστεί σοβαρά και δεν έπαιρνε αποκατάσταση. Έτσι έφτιαξα νέον από κόκκαλο.
Ο μεγάλος καβαλάρης είχε τάστο. Είπα να ακούσω την άποψη του Κώστα και να μην βάλω κόκκαλο που σκεφτόμουν μιας και ήθελα να το ψηλώσω λίγο. Έτσι άλλαξα το ταλαιπωρημένο τάστο και έβαλα νέο. Παρόλο που έβαλα το πιο ψηλό τάστο που είχα δεν το σήκωσα όσο θα έπρεπε με συνέπεια να βγεί πολύ χαμηλό το action και να μεγαλώνει το ταστάρισμα. Η αρχική σκέψη να μπεί κόκκαλο δεν έχει ακόμα εγκαταλειφθεί απλά θα περιμένω λιγάκι μπας και στρώσει. Ο καβαλάρης ήταν βαμένος με κάποιο σκούρο βερνίκι που έχει ξεβάψει τοπικά. Η αρχική σκέψη ήταν να τον τρίψω και να περάσω νέο σκούρο βερνλίκι εμποτισμού για να να πιάσω την σκούρα απόχρωση (το έχω ξανακάνει και δούλεψε), αλλά τελικά το άφησα ως έχει για να δείχνει τα σημάδια του χρόνου. Βγάζοντας τις χορδές τα 2 από τ 6 pins καταστράφηκαν εντελώς.
Η ανυπομονησία του γιού μου να πάιξει την κιθάρα με οδήγησε να μην περιμένω αυτά που είχα παραγγείλει αλλά να φτιάξω καινούργια από παλίσανδρο. Λίγο χοντροκομμένα βγήκαν αλλά όχι άσχημα. Θα μείνουν.
Τα κλειδιά ήταν διαφορετικά και αυτός που τα άλλαξε γέμισε τρύπες το καράολο. Όχι μόνο αυτό αλλά ήταν στον αέραμε συνέπεια να μην λειτουργούν σωστά. Ξαναγέμισα τις τρύπες και έκανα καινούργιες σωστές αυτήν την φορά. Κάποια σημάδια όμως μείνανε με πιο χαρακτηριστικό αυτό στο πίσω μέρος του καράολου που αναγκαστικά έκλεισε με στόκο. Αν το ξαναέβαφα μαύρο όπως αρχικά ήταν δεν θα φαινόταν τίποτα αλλά προτίμησα το φυσικό χρώμα και ας έχει ατέλειες. Τα κλειδιά είναι μπρούτζινα. Όταν τα έιχα δει στην αρχή πίστευα πως ήταν σιδερένια και είχανε σκουρήνει με τα χρόνια αλλά τελικά ήταν μπρούτζινα. Αφού καθαριστήκανε με λιπαντικό καθαριστικό χρησιμοποιηθήκανε όπως ήταν. Τα πλαστικά μέρη έχουν σκουρήνει ειδικά στο ένα σετ πολύ. Έλεγα μήπως τα καθαρίσω και τα γυαλίσω αλλά τελικά τα άφησα.
Οι χορδές που είχε πάνω ήταν πολύ λεπτές. Έτσι το αρμάτωσα με Pyramid Extra Light για να μην επιβαρυνθεί το παλιό όργανο. Δεν έμεινα και τόσο ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα έτσι στην πρώτη αλλαγή θα του περάσω ένα σετ Light. Με τις ενισχύσεις που έκανα στο σκάφος εκτιμώ πως δεν θα έχει πρόβλημα.
Τα λούστρα είναι παντού γομαλάκα η πιο σκούρα. Το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ και πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με τον χαρακτήρα του οργάνου. Ακόμα και οι πολλές ατέλειες στην πλάτη δεν φάινονται άσχημες. Το καπάκι τρίφτηκε όσο λιγότερο γινότανε με συνέπεια κάποια από τα χτυπήματα να μείνουν ορατά, αλλά δεν με πειράζει μιας και δείχνουν την ιστορία του οργάνου. Ένα σχίσιμο που είχε το καπάκι, αφού κολλήθηκε πολύ καλά και ενισχύθηκε εσωτερικά εξασφαλίστηκε πλήρως εκτιμώ η στατικότητα. Έμεινε όμως ένα λεπτό κενό που δεν έκλεισε. Έτσι είπα να το στοκάρω με κυανοακρυλική και σκόνη από το ίδιο το καπάκι. Εκλεισε άψογα αλλά το ελάχιστα ορατό κενό έγινε σκούρο και φαίνεται έντονα πια.
Και τέλος ο ήχος:
Παρά τον μικρό όγκο του σκάφους έχει και ένταση και sustain. Πρίμο όργανο στα καντίνια και καλό μπάσο Ο γιος μου έχει ξετρελαθεί και παίζει συνέχεια με αυτό. Βέβαια τα άσματα δεν είναι του κανονικού ρεπερτορίου που αρμόζει σε αυτό το όργανο (Back in Black, Wish you were here, Doors κ.α.) αλλά όντως είναι ένα ωραίο οργανάκι. Πανάλαφρο και βολικό στο παίξιμο.
Έγραψα και κάτι βίντεο πρόχειρα με μένα να παίζω που δεν ξέρω την τύφλα μου, αλλά περιμένω να ψήσω τον μικρό να με αφήσει να τον γράψω και να ανεβάσω βίντεο με αυτόν που παίζει κιθάρα γιατί εγώ δεν.
Κλείνοντας να πω η κιθάρα αυτή αγοράστηκε απο το ebay με αποκλειστικό σκοπό την εμπειρία της επισκευής. Από μπλέξιμο βρέθηκα με δύο όργανα αντί για ένα και μιας και το δεύτερο κιθαρόνι είναι πιο καλή κατασκευή και με λιγότερες ζημιές ξεκίνησα με αυτό για να μπορέσω να μάθω δυο πράγματα καθότι άσχετος πριν πιάσω το καλύτερο από τα 2 όργανα.
Και μερικές τελικές φωτογραφίες.
8 «Μου αρέσει»
Το 20άλεπτο πάντως, είναι δεκαετίας ΄50, όχι ΄30.
Νικο, προσπαθουσα να καταλαβω τι εννοουσες με το 20λεπτο.
Σουβερ διακοσμητικο ειναι, στο τραπεζι υου σαλονιου.
Α, κι εγώ νόμισα ότι βρέθηκε μέσα στο κιθαρόνι! 
μην αλλαξεις το ταστο στον καβαλαρη με κοκκαλο. εχουν πιο ωραιο ηχο αυτες οι κιθαρες με ταστο.
Ωραία δουλειά, μου θυμίζει αυτήν εδώ την κιθάρα
1 «Μου αρέσει»
πολύ καλό Δημήτρη! συγχαρητήρια!
1 «Μου αρέσει»