Την καλησπέρα μου σε όλους!
Βασίλης, 25 ετών. Δηλώνω ρεμπετοκαμένος όσο δεν πάει. Μου ‘χει πάρει τα μυαλά αυτή η μουσική, η χρονική περίοδος που δημιουργήθηκε, οι δημιουργοί της (ένας κι ένας όλοι τους - γ@#$μω την τρέλα μου! :242:)… Όλα! Και βεβαίως, με έχει πλανέψει και το όργανο. Ποιο όργανο; Κι εδώ πολλά μ’ αρέσουνε, αλλά κατά βάση μιλάω για το μπουζουκάκι (και αυτή η κιθάρα όμως βρε παιδιά… απαπα… τι πλανεύτρα που 'ναι…!). Ναι, παίζω μουσική τα τελευταία 7-8 χρόνια, κυρίως μόνος μου (ε όχι και σαν τον καλόγερο! Με παρέα ντε!), αλλά έχω κάνει και κάποια μαθήματα. Δυο χρόνια τώρα έχω μπει και στο “γλυκό βάσανο” του να είσαι μουσικός σε μαγαζάκια.
Παράλληλα με αυτά προσπαθώ να τελειώσω την έρμη την σχολή μου (ΤΙ; ΑΚΟΜΑ; Βρε αχαΐρευτε! —> :230: εεε, είπαμε: “Με πλάνεψες μποέμισσααα…”).
Εδώ, θέλω να σας ξηγηθώ εξ αρχής, με απόλυτη ειλικρίνεια, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς το φόρουμ και τους χρήστες του:
Ενώ έχω σκεφτεί κατά καιρούς να γίνω μέλος, η αφορμή για την εγγραφή μου, αυτήν τη στιγμή, είναι μια σκέψη που μου πέρασε απ’ το μυαλό να πουλήσω το μπουζούκι μου (Καφετζόπουλος 2010).
Δεν μου αρέσουν οι διάφοροι “αλεξιπτωτιστές” που σκάνε κάθε τόσο, γι’ αυτό τα γράφω αυτά. Νέτα σκέτα!
Αυτά για την ώρα και συγγνώμη για την φλυαρία…!