Δεν συγκαταλέγομαι στους φανατικούς “καζαντζιδικούς”.Σέβομαι αλλά δε υιοθετώ απόλυτα τους χαρακτηρισμούς των τελευταίων περί ημίθεου ή θεού,
αξεπέραστου ,ατελείωτου κτλ.Θα έλεγα μάλιστα ότι αν μου έθεταν εκβιαστικά το κλασσικό πλην επίπλαστο δίλημμα Καζαντζίδης ή Μπιθικώτσης θα προτιμούσα τον δεύτερο.Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ τί ήταν αυτό που έπλασε ένα τέτοιας εμβέλειας είδωλο.Αναμφισβήτητα ο Καζαντζίδης προσέδωσε στο λαικό τραγούδι έναν χαρακτήρα πιο προσωπικό και βιωματικό.Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί ακροατές των τραγουδιών του πίστευαν ότι υπέφερε ή αισθανόταν στ’αλήθεια ότι αφηγούταν σε αυτά.Κατέστησε το λαικό τραγούδι της μετα το '50 εποχής απόλυτα ταυτόσημο με τη “φτωχολογιά” κάτι που δεν συνέβαινε απαραιτήτως με το ρεμπέτικο εως τότε(που ίσως εξέφραζε μέρος αυτής ή τουλάχιστον κάποιες συγκεκριμένές “περιθωριακές” κοινωνικές ομάδες).Παράλληλα εγκαινίασε την εποχή των σούπερ σταρς στο τραγούδι(όσο και αν αυτός ο όρος δεν θα άρεσε στον ίδιο).Τα τραγούδια κατά τους περισσότερους ακροατές τους δεν ήταν του Τσιτσάνη ,του Καλδάρα,του Πάνου,της Παπαγιαννοπούλου κτλ.αλλά “του Στέλιου”.Και αυτό δεν οφείλοταν μόνο στο ότι δεν έκαναν τον κόπο να μάθουν τον συνθέτη και τον στιχουργό αλλά και στο ότι ο Στέλιος με τις ερμηνείες του έβαζε όντως την προσωπική του σφραγίδα και τα μετουσίωνε σε αυστηρώς “καζαντζιδικά”.Ασφαλώς η παρουσία του και το φαινόμενο που δημιούργησε δεν συνδέονται μόνο με θετικές εξελίξεις στον χώρο του λαικού τραγουδιού.Θυμίζω τις ινδικές και τουρκογύφτικες παραφωνίες της καριέρας του καθώς και το ότι η άνοδος και κυριαρχία του στο χώρο σηματοδότησε το τέλος της κλασσικής αυθεντικής εποχής του ρεμπέτικου όπως διαμορφώθηκε απο τον Μάρκο και τους αλλους μεγάλους ρεμπέτες που προηγήθηκαν. Όμως εξέφρασε την λαική κουλτούρα και σοφία μιας ολόκληρης εποχής ενώ με μυσταγωγικό ,σχεδόν, τρόπο βοήθησε τους κοινωνικά μειονεκτούντες να ξορκίσουν τον πόνο τους,μετουσιώνοντάς τον σε τραγούδι.Η απώλειά του δεν αναπληρώνεται.
Γειά σου Σωκράτη.
Ορθές οι παρατηρήσεις σου, και συμφωνώ πως πρέπει ν’ αρχίσει μιά συζήτηση. Αλλά μαζί να δούμε και τι σημαίνει “φτωχολογιά” προ του 22, τι σημαίνει από το 22 ίσαμε περίπου το 48, και τι απέγινε αυτή η “φτωχολογιά” στην ανοικοδόμηση.
Φ.
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,ΕΙΜΑΙ 22 ΧΡΟΝΩΝ ΑΚΟΥΩ ΣΤΕΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ!!!ΤΑ ΠΕΡΙ ΦΙΡΜΑΣ,ΝΤΙΒΑΣ ΚΤΛΠ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ!ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΛΩΣ ΚΟΙΝΟΣ ΘΝΗΤΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΚΟΣΜΑΚΙ!ΑΠΛΑ ΕΞΕΦΡΑΖΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΣΤΙΧΙΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΖΗΣΕ ΑΥΤΟΣ,ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΛΗΘΕΥΕΙ!ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΤΖΟΓΟΣ ΕΚΕΙ ΧΑΛΑΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ Κ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ.ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟ 99 ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΑΝΤΙΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΜΕ ΔΕΧΤΗΚΕ ΟΠΩΣ Κ ΠΟΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΗΞΕΡΕ ΧΡΟΝΙΑ,ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΕΝΑ ΔΙΣΚΑΚΙ ΔΥΣΕΒΡΕΤΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ Κ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!!!ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΥΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΠΟΥ ΦΟΡΑΓΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Κ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΑΡΤΟ ΣΑΝ ΔΩΡΟ ΦΙΛΙΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟΣ Κ ΣΕ ΣΕΒΟΜΑΙ ΟΠΩΣ Κ ΕΣΥ!!!ΛΟΙΠΟΝ ΠΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ Κ ΤΙ???ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΣ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΟΠΩΣ Κ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ…
Στο ΦΟΡΟΥΜ που μπηκες φιλε μου ο Στελιος αντιμετωπιζεται σαν αυτο που ηταν, δηλαδη ο μεγιστος του λαϊκου τραγουδιου του 20ου αιωνα.
Οσο δε απομακρυνομαστε απο την εποχη της μεγαλουργιας του : 1955-75 φαινεται και η θεση του μεσ’την ιστορια κουβαλωντας οπως και ολη η γενια του τα παθη του Ελληνα με τη διαφορα οτι αυτος τα μετουσίωσε σε τραγουδι αξιοποιωντας το τεραστιο φυσικο του ταλεντο και τις παραδομενες ως τοτε “παραπονιαρικες” κλιμακες της ανατολικης μεσογειου οπου κατοικουμε και εμεις σημερα, με τη διαφορα οτι εμας τωρα μας αρεσει να καβαλάμε γιαπωνεζικο τζιπ, να καταναλώνουμε σκωτζεζικα ποτα
και να “μορφωνώμαστε” στα Μπερκλεϋ και στα Εμ Αϊ Τι…
Τυχερος εισαι που τον συνάντησες κιόλας !!