Παρακολουθώντας το παρακάτω ντοκουμέντο πρωτάκουσα το τραγούδι που ερμηνεύει ο Κυριαζής στο 14.50 που μου μίλησε απευθείας στην καρδιά…
Ο στίχος λέει : Δεν έχω σπίτι ούτε μάνα για να πάω, να γείρω το κορμί μου το ορφανό, περιπλανώμενος κι έρημος γυρνάω και μοιάζω με θλιμμένο δειλινό, περιπλανώμενος πάντα γυρνάω, εγώ γεννήθηκα για να πονάω…