Μιά φορά ένας φιλανδός που τον έλεγαν Μουσταφά Κούρκλου (Δεν είναι τουρκος ,γιά χατήρι του φίλου μας Τριτσιβήδα .) μαζή με την γυναίκα του πήγανε στον ὐιατρόν , γιατί αυτός τον πονούσε το γόνατο του, μετά από τίς ακτηνογραφίες ο ὐιατρός του έδοσε συνταγή με ὑπώθετο Profenide , κάθε οκτό ὡρες , και ερώτησε τον κύριον Κούρκλου ἐάν κατάλαβε την συνταγή , ο Μουσταφάς κητάει την γυναίκα του μες στα μάτια και απαντάει ότι ναί , έξω από το γιατρίο ο φιλανδός ερώτησε την γυναίκα του : Κατάλαβες εσύ πώς πρέπει να χρησημοποιήσω το φάρμακο ; Λέει όχι , καλήτερα να τον ρώτησωμε τον γιατρό , ξαναμπένουν στο γιατρίο , και τον ερώτησαν ,τους απαντάει ο γιατρός : Θά το δυαπεράσεις από τον πρωκτοσφιγκτήρα και θά το τοποθετήσεις στον ὀρθό , κατάλαβες ; Ξανακήταει ο Μουσταφάς την φιλανδή μέσα στα μάτια έξω από τον τσουτσού φερετζέ , και λέει κατάλαβα … Έξω από το γιατρίο ο Μουσταφάς ξανάρώταει την γυναίκα του , και του λέει αυτή : Δεν κατάλαβα , μα καλήτερα να μην τον ξαναρώτησωμε τον γιατρό γιατί έτσι που τον ταλεπορήσαμε τον ἀνθρωπο θά σου πεί να το χώσεις το φάρμακο στον κώλο σου . . .
Τηλεφωνήτρια : “Pizza Hut, καλησπέρα σας.”
Πελάτης : “Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία.”
Τηλεφωνήτρια : “Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;”
Πελάτης : “Τον Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής μου, ναι, μια στιγμή, ορίστε, είναι ο …”
Τηλεφωνήτρια : “Ευχαριστώ, κύριε Sheehan. Λοιπόν η διεύθυνσή σας είναι 1742 Meadowland Drive, και ο αριθμός τηλεφώνου σας 494-2366.
Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 745-2302 και ο αριθμός του κινητού σας 266-2566.
Από ποιον αριθμό καλείτε ;”
Πελάτης : “Εεε; Είμαι στο σπίτι. Από πού τις βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;”
Τηλεφωνήτρια : “Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε.”
Πελάτης : (Στεναγμός) “Α μάλιστα ! Θα ήθελα δύο σπέσιαλ πίτσες με κρέας…”
Τηλεφωνήτρια : “Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε.”
Πελάτης : “Α μπα;”
Τηλεφωνήτρια : “Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή.”
Πελάτης : "Α! Τι μου προτείνετε λοιπόν; "
Τηλεφωνήτρια : “Μπορείτε να δοκιμάσετε την Πίτσα Λάιτ με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ.”
Πελάτης : "Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα; "
Τηλεφωνήτρια : “Συμβουλευτήκατε τις ‘Νόστιμες συνταγές με σόγια’ στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου.”
Πελάτης : “Καλά, εντάξει. Δώστε μου δυο, οικογενειακό μέγεθος. Τι οφείλω;”
Τηλεφωνήτρια : “Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό σας και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε 49,99 $.”
Πελάτης : “Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας.”
Τηλεφωνήτρια : "Λυπάμαι, κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε μετρητοίς. Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο ".
Πελάτης : “Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας.”
Τηλεφωνήτρια : “Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος.”
Πελάτης : "Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόσην ώρα θα πάρει; "
Τηλεφωνήτρια : “Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε, μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε, αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσυκλέτα είναι τουλάχιστον ακροβασία. "
Πελάτης : “Πού στο διάολο ξέρετε ότι έχω μηχανή;”
Τηλεφωνήτρια : “Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Hamaha έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συμπέρανα ότι θα την χρησιμοποιούσατε.”
Πελάτης : *******”
Τηλεφωνήτρια : “Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2020 για προσβολή οργάνου της τάξεως.”
Πελάτης : (Άφωνος)
Τηλεφωνήτρια : “Κάτι άλλο κύριε;”
Πελάτης : “Όχι τίποτα. Α ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας.”
Τηλεφωνήτρια : “Λυπάμαι, κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς…”
Μοιάζει να είναι του εφιαλτικού μέλλοντος, αλλά νομίζω αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό την σημερινή υπάρχουσα κατάσταση, που γίνεται όλο και ποιο όμοια με το “ανέκδοτο”.
Πέρα από τα καθημερινά τηλεφωνήματα για πιστωτικές κάρτες, τηλεφωνία κτλ, και τα καθημερινά email από τις λοταρίες της Γηραιάς Αλβιώνος σύμφωνα με τα οποία έχω κερδίσει πάνω από 5.000.000 ? που με περιμένουν στην τράπεζα, :mad: μου συνέβη και το εξής:
Πριν από μερικά χρόνια, με πήρε τηλέφωνο υπάλληλος γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας, ο οποίος μου ανακοίνωσε σε θριαμβευτικό ύφος, περίπου τα εξής:
- “Αγαπητέ μου Κύριε Καγιάφα, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που μιλάω μαζί σας. Θέλω να σας προσφέρω μια καταπληκτική ευκαιρία. Υπάρχει μια σημαντική προσφορά από την εταιρεία μας ώστε να ασφαλίσετε τόσο την σύζυγό σας, όσο και την κόρη σας με ελάχιστα χρήματα.”
Εγώ σαν χαζός, τον ρωτάω:
- “Πως το γνωρίζετε ότι έχω κόρη?”
Και η απάντησή του:
- " Μα αγαπητέ κύριε Καγιάφα μου (Σ.Σ. το μου τονισμένο) … τα ευχάριστα νέα μαθαίνονται γρήγορα!!! "
Περιττό να πω ότι τον έβρισα άσχημα, αλλά το θέμα παραμένει και είναι αυτό το οποίο περιγράφεται τόσο γλαφυρά στο “ανέκδοτο” της Ελένης. :106::106:
Έχεις δίκαιο PaKag , πριν μερηκούς μήνες έλαβα τηλεφώνημα από ένα νεκροταφείο όπου ο υπάλληλος πρώτα με σύνχαρε για τα 69 χρόνια της μάνας μου στην ημερομηνήα των γεννεθλείων της και μού πρώσφερε έναν τάφο με τρείς θέσις , να της το κάνω δώρο … με δορεάν μετακόμηση των οστών του παπού μου καί της γιγιάς μου που είναι σε ἁλο νεκροταφείο , μα δεν είχα την ψυχραιμία σου να αυξάνω διάλογο …
δεν μπορώ να φανταστώ '‘πως’'σου μίλησε αυτός ο άνθρωπος(στον nicolara απευθύνομαι),άν είναι δυνατόν!δεν είμαστε καλα!έχει χαζέψει ο κόσμος για τα λεφτά!
λοιπόν πραγματικό γεγονός σε super market όπου βρίσκεται μια φίλη τακτοποιώντας τα ράφια των προιόντων της εταιρείας στην οποία δουλεύει στέκεται μπροστά στις κολώνιες ένα παπάς και ζητά βοήθεια…δεν τις ξέρωκαλά τις κολώνιες του απαντά αλλα΄τελικά του δίνει κάτι…πάει ο φύγει ο παπάς ξαναγυρνά!δεσποινίς μου δώσατε after save!..απολογήται που δεν το πρόσεξε και πιά του δίνει?την κολώνια του baderas στην οποία το περιτύλιγμα έχει ένα διαολάκι…
Ξανθιά με “Smart” στην άνοδο της Κηφισσίας αυτή …κατεβαίνει !!!
Απίστευτο κι’ όμως …αληθινό. 23 Μαΐου 2008 11.25 πμ
δειτε parking η κοπέλα…
Είναι ένας που θέλει να παντρευτεί, μα τηνε θέλει παρθένα σώνει και ντε. Δε πα να είναι άσχημη, ακαμάτρα, φτωχειά… αρκεί να είναι αβάτευτη. Τονε τραβολογούσανε οι εδικοί ντου με προξενειά άξιες, καλές κοπέλες, με προίκα, αλλά όλες …πειραγμένες. Δεν του κάναν λοιπόν.
Με τα πολλά εβρέθηκε μια μικρή, μια κακομοίρα, μια μισορεξιά, που όμως ήτονε παρθένα. Ετούτηνε θα πάρω! δήλωσε κατηγορηματικά όταν διασταύρωσε με τα πολλά την πληροφορία.
Στην αρραβώνιαση καθόντανε το ζευγάρι και δίπλα από την κοπελιά η ξαδέρφη τζη. Αμίλητη η κοπέλα, φαινόντανε άβγαλτη. Δε περνάει πολύ ώρα, τηνε σκουντά η ξαδέρφη τζη και τση ‘λέει στ’ αυτί
- Μίλα μωρή μίλα, μονό κάθεσαι κειά σα τη γλάστρα!
Τί να κάνει κι αυτή, γυρνάει στο γαμπρό, και του λέει ντροπαλά και χαμηλόφωνα
- Θ’ αρέθουν οι φαθόλες;
Ωχ! σκέφτεται αυτός… είναι ετσά που είναι σα το σκιάχτρο, εβγήκε και τσεβδή. Δε βαριέσαι όμως, αφού είναι παρθένα…
- Οι φασόλες; κι αμ’ ίντα! το καλλίτερο φαΐ!
- Να θου φτιάκθω εγώ φαθόλεθ να γλείφειθ τα δάχτυλά θου!
απαντάει.
Μετά τσιμουδιά. Περνάει κάνα τέταρτο, την ξανασκουντάει η ξαδέρφη.
- Μίλα μωρή, μίλα τ’ αθρώπου!
Γυρνάει πάλι ντροπαλά και του λέει
- Θ’ αρέθουν οι φακέθ;
- Αρέσουν μου κι οι φακές!
- Να θου φτιάκθω γω φακέθ, να γλείφειθ τα δάχτυλά θου!
Βλαστημά αυτός από μέσα του…
Μετά από λιγο, ξανά το ίδιο σκηνικό. Την ξανασκουντά η ξαδέρφη, και ξαναγυρνά στον γαμπρό ντροπαλά
- Θ’ αρέθουν τα κουκιά;
- Βεβαίως! αποκρίνεται, ενώ σκέφτεται οι διαόλοι μέσα τζη! είναι ετσά σα τη βρωμεσμένη σαρδέλα, είναι και τσεβδή, δε ξέρει μπάρε μου να μαγειρεύει άλλο φαΐ μόνο θα με ταράξει στο όσπριο! Αλλά, είναι παρθένα, δε βαριέσαι…
Μετά πάλι τα ίδια. Μιλιά η κοπελιά. Την ξανασκουντά η ξαδέρφη, και γυρνά με την ίδια διστακτικότητα στον γαμπρό και του λέει:
- Θ’ αρέθει το γαμήθι;
Ώπα, εδώ είμαστε! σκέφτεται αυτός, επιάσαμε την καλή!
- Το γaμήσι; ουουουου!!
- ΝΑ ΘΕ ΓΑΜΗΘΕΙ Ο ΚΘΑΔΕΡΦΟΘ ΜΟΥ, ΝΑ ΓΛΕΙΦΕΙΘ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΘΟΥ! :019:
Τι στοιχεία έχουμε για το φύλο και το χρώμα των μαλλιών του οδηγού; (όχι, να μην μας πούν και ρατσιστές, παρόλο που δεν μου αρέσει η λέξη σε αυτή τη χρήση)
Ξέρει κάποιος να μου πεί σε ποιό μέρος οι γυναίκες έχουν τις ποιό ζγουρές τρίχες ; Μιά μικρή βοήθηα : Στο ίδιο μερος που και οι άνδρες … Περιμένο τον σοφό που θα απαντήσει . . .
Σε μια ρεκλάμα είχε σε μίαν είκονα έναν σταυρόμενο που είχε μια διαφήμηση γραπτή δύπλα στο ΙΝΒΙ "Τα καρφία Bruntstein έχουν πάνω από 2000 χρόνια κατασκεβής " . Ο μητροπολήτης και ο αρχηεπήσκοπος διαμαρτηρήθηκαν και άλαξε η ρεκλάμα : Μιά εικόνα με έναν άδιο σταυρό με μιά γραπτή διαφήμηση δύπλα στο ΙΝΒΙ “Είδατε ! Δεν χρεισημοποιήσανε καρφία Bruntstein που έχουν πάνω από 2000 χρόνια κατασκεβής”
…στη γλωσσα (και σοφός δεν είμαι)
Συνχαρητήρια Δάνε είσαι σοφότατος , δεν την σκέπτηκα ούτε την γλῶσσα ούτε και τον φάριγκα :019:!!! Αλλά το μέρος που οι γυναίκες έχουν τις ποιό ζγουρές τρίχες είναι η Αφρική :089:, και όπος εξήγσες
εσύ στην γλῶσσα :019:.
Τί είπαν οι φοιτητές που μετέφεραν την σωρό του Μακαριστού Αχριεπισκόπου Χουντόδουλ… εεεεεεεε Χριστόδουλου κατά την νεκρώσιμο ακολουθία?
- Χριστόδουλε, τώρα εμείς σε πάμε !
Μπαίνει μια χελώνα σε ένα μπαρ, κάθεται σε ένα σκαμπώ στο μπαρ και χτυπώντας το χέρι λέει στον μπαρμαν:
- Ένα ποτήρι ουίσκυ αμέσως!
Τα παίρνει ο μπάρμαν, σηκώνει το χέρι του, της δίνει μία, τη στέλνει 200 μέτρα μακριά. Μετά από μία εβδομάδα, ξαναμπαίνει η χελώνα στο μπαρ, κάθεται στο γνωστό σκαμπώ και χτυπώντας το χέρι λέει: - Τι βαράς ρε?
Παλιό αυτό αλλά μου το θύμισε η Μαρία:
Μπαίνει άλογο στο μπάρ, παραγγέλνει ουίσκι. Παραξενεύεται ο μπάρμαν αλλά δεν λέει τίποτα (τι 200 μέτρα μακρυά, ούτε μισό πόντο δεν θα το έστελνε…).
Απολαμβάνει το ουίσκι του το άλογο, στο τέλος ζητάει να πληρώσει.
-Ενα ουίσκι, μάλιστα: 12 δολλάρια.
-12 δολλάρια;!! Ένα ουίσκι;
-Μάλιστα.
-Καλώς, ορίστε παρακαλώ. Και κάνει να φύγει το άλογο. Ο μπάρμαν:
-Εεε, μισό λεπτό… κάτι… ήθελα να ρωτήσω!
-Να ρωτήσεις τί;
-Ε, νά…, πως να σας το πώ… ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΛΕΠΩ ΑΛΟΓΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ!
-Και με τις τιμές που έχεις, ούτε πρόκειται να ξαναδείς.
Και ένα φρέσκο-φρέσκο, πραγματικό γεγονός:)
Βάζει η γυναίκα μου στα παιδιά της 2ας τάξης, σήμερα το πρωί, διαγώνισμα μαθηματικών.
Το είδος της άσκησης ήταν ακριβώς αυτό, που διδάσκονται όλη τη χρονιά.
Ο κύριος Βασιλιάς (επώνυμο συνήθες στη Γερμανία) αγοράζει 4 κιβώτια σκυλοτροφή.
Κάθε κιβώτιο περιέχει 6 κονσέρβες.
Βρείτε την ερώτηση, κάντε τον πολλαπλασιασμό και απαντήστε.
Η απάντηση του Μέμετ:
-Πόσοι βασιλιάς υπάρχουν;
-4χ6=24
Μεσημέρι. Ο ήλιος καίει. Στο Brown Town μόνο ένα ψωραλέο σκυλί σέρνει το τομάρι του στο δρόμο.
Μέσα, στο μπαρ με τις μύγες, ο Τζό ο καουμπόϊ καπνίζει αμίλητος και πίνει ουίσκι.
Τη σιωπή σπάει ο Μπίλι που εισβάλει απ’ έξω φωνάζοντας:
“Τζο! Τρέχα! Το άλογό σου καπνίζει!”
“Μα τι λες ρε Μπίλι;” απαντάει ήρεμα ο Τζο. “Εγώ δεν έχω άλογο. Το έχασα στη πόκα.”
Σκέφτεται λίγο ο Μπίλι…
Κάποια στιγμή κατάλαβε!
Αρχίζει πάλι να φωνάζει:
“Τζο! Τρέχα! Ο σταύλος σου καίγεται!”
:019:
Δυό με σουρωμένους (παλιά αλλά γελαδερά):
Μέρα μεσημέρι. Βγαίνει ένας απ’ το μπαρ, κατουράει κανονικότατα στη μέση του δρόμου, τον πιάνει μια ζαλάδα, αρπάζει τη κολώνα της ΔΕΗ και… ξερνάει. Ως που να συνέλθει να φύγει, πλησιάζει ένα σκυλί και την πέφτει στα ξερατά.
Κοιτάει έκπληκτος αυτά που… διαδραματίζονται μπροστά στα πόδια του και μονολογεί:
[i]“Τα κάτουρα είναι απ’ τα ουίσκι που έπινα στο μπαρ. Η γαλοπούλα είναι απ’ το πρωινό που έφαγα στο σπίτι, τα φυστίκια είναι απ’ το μπαρ που έφαγα πριν λίγο… Το σκυλί, που να πάρει, το σκυλί πότε το έφαγα;”
[/i]Φεύγει, ψάχνοντας να βρει το σπίτι του.
Περνάνε ώρες ατελείωτες, δεν θυμάται ούτε από που ξεκίνησε.
Περνάει μέσα από ένα πάρκο. Παρατηρεί έναν καταϊδρωμένο που κάνει πούσαπς στο γκαζόν.
Πάει κοντά του, σκύβει και του λέει:
“Φιλαράκο μου, να με ζμπαθάς αλλά η κοπελίτσα έφυγε”
Δυστυχώς, Κώστα, δεν πρόκειται για ανέκδοτο αλλά για τραγική πραγματικότητα: Ο Μεμέτ απλά δεν έχει ενταχθεί στην γερμανική κοινωνία και επομένως, δεν έχει μάθει να σκέφτεται ορθολογιστικά και είναι αμφίβολο αν, και σε ποιό βαθμό θα μάθει αργότερα. Κάτι που η Γερμανία ήδη το πληρώνει και θα το πληρώσει στο μέλλον πολύ ακριβότερα.
Υ.Γ. να επισημάνω και μίαν ιδιαιτερότητα: μεταξύ Βασιλιάς και Βασιλιάδες στα γερμανικά δεν υπάρχει διαφορά. Αυτό για όσους νομίζουν ότι το λάθος έγκειται στη μη χρήση πληθυντικού.