Αλησμονώ και χαίρομαι…
(Πολυφωνικό της Ηπείρου)
Αλησμονώ και χαίρομαι, θυμιούμαι και λυπιούμαι,
θυμήθηκα την ξενιτιά και θέλω να πηγαίνω.
Σήκου μάνα μ’ και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι.
Με πόνους βάζει το νερό, με δάκρυα το ζυμώνει
και με πολύ παράπονο βάζει φωτιά στο φούρνο.
Άργησε φούρε να καείς κι εσύ ψωμί να γένεις
για να περάσει ο κερατζής κι ο γιός μου ν’ απομείνει.
"Ο αξέχαστος Άρης Φακίνος, στα πλαίσια της σειράς “Μουσικές του κόσμου” της ετικέτας “Ocora” της Γαλλικής ραδιοφωνίας, ηχογράφησε, το 1984, και πάλι το “Αλησμονώ και χαίρομαι” και μια σειρά άλλα πολυφωνικά τραγούδια και οργανικά κομμάτια, επίσης με το “Πολυφωνικό των Κτισμάτων” και λαϊκούς μουσικούς, σ’ ένα δίσκο που κυκλοφόρησε σ’ όλο τον κόσμο με τίτλο “Chants polyphoniques et musique d’ Epire” (ΗΜ 558631). Στα πρόσφατα χρόνια, στα πλαίσια μιας πιο συστηματικής καταγραφής και μιας ειλικρινέστερης( προσέγγισης του παραδοσιακού -και ιδιαίτερα του πολυφωνικού- μας τραγουδιού, έχουμε μια σειρά από ενδιαφέρουσες καταγραφές και στην δισκογραφία. "
Τι μου θύμησες τώρα,
το καλοκαίρι είχε έρθει ο Παραδοξολόγος στα μέρη μου και ένα βράδυ απάνω στο φαγητό και μετά από κάμποση ώρα την έπιασε το μεράκι και άρχισε η μάνα μου κάποια επιτραπέζια Ηπειρώτικα τραγούδια και ιστορίες, ένα από αυτά που είπε είταν και το «Αλησμονώ και χαίρομαι», ο Παραδοξολόγος με το ΜIDI κατέγραψε μπόλικα δημοτικά και προπάντων Ηπειρώτικα τραγούδια εκείνο το βράδυ…
«Αλησμονώ και χαίρομαι»
Αλησμονώ και χαίρομαι θυμούμαι και λυπούμαι
Θυμήθηκα τη ξενιτειά και θέλω να πηγαίνω
Ο κεραντζής(= Τελάλης)επέρασεν ο κερατζής φωνάζει
Ποιός είναι γιά την ξενιτειά ποιός είναι γιά τα ξένα
΄Κούγω μιά μάννα δύστυχη βαρειά φαρμακωμένη
Ο γιός μου γιά τη ξενιτειά ο γιός μου γιά τα ξένα …
…Ν΄αργήσεις φούρνε να καείς και συ ψωμί να γένεις
Γιά να περάσ΄η συντροφιά να μείνει ο γιός μου πίσω
Κι η συντροφιά επέρασε κι έμεινε ο γιός μου πίσω.
Ωραία η ανάμνηση, αλλά ο κερατζής (και κυρατζής) δεν είναι ο ντελάλης παρά ο αρχηγός του καραβανιού των μουλαριών, που μόλις σκάσει η άνοιζη γυρίζει τα χωριά να στρατολογήσει κόσμο για να οργανώσει το μεταφορικό του έργο.
Γιά τη μάννα του Αιγαίου και γιά τους άλλους χωριανούς ο κερατζής, ο φωνάζων πολύ, ο διαλαλών, ο κράχτης, ο κήρυκας, …, είναι τελάλης!
Η γιαγιά του μύθου όταν ρωτήθηκε από πολύξερο:
«Τι ποτίζεις και ποτίζεις, πόσα φύλλα έχει ο βασιλικός;» απάντησε: «Αν είσαι και διαβάτης του γραμματικού ο γιός, πόσα άστρα έχει ο ουρανός;»
προσέγγισης του παραδοσιακού -και ιδιαίτερα του πολυφωνικού- μας τραγουδιού, έχουμε μια σειρά από ενδιαφέρουσες καταγραφές και στην δισκογραφία. "