Έφυγε ένας απ’ τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες του τετράχορδου μπουζουκιού, ο Γιάννης Παλαιολόγου. Γεννημένος το 1944, ξεκίνησε απ’ το κέντρο μαντουμπάλα το 1960 σε ηλικία μόλις 16 χρονών παίζοντας με τον θείο του τον Αργύρη Βαμβακάρη και με μεγάλα ονόματα που τραγουδάγανε εκεί. Ο Παλαιολόγου είχε παίξει σχεδόν με όλους τους μεγάλους τραγουδιστές της εποχής και ήταν μόνιμος μπουζουξής του Διονυσίου και του Καζαντζίδη. Κάποια τραγούδια που έχει παίξει: Καπετανάκη, Μες της πόλης το χαμάμ με Μιχαλόπουλο, ο ψαράς, οι αισθηματίες με καζαντζίδη, και μάγκας πάλι θα σαι με διονυσίου και πολλά άλλα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει
Πότε “έφυγε” και ο Γιάννης Παλαιολόγου; Δεν το έμαθα, κρίμα!
Είναι γιος της Ρόζας, αδελφής του Μάρκου, και γεννήθηκε το ‘44 στη Νίκαια.
Και ο πατέρας του, Μανόλης, έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε.
Υπήρξε αγαπημένος μπουζουξής του Καζαντζίδη και έχει στο ενεργητικό του πολλές ηχογραφήσεις λαϊκών τραγουδιών.
Διαμόρφωσε ένα προσωπικό στυλ παιξίματος και επηρέασε πολλούς άλλους σολίστες.
Μερικές από τις συμμετοχές του ακόμα:
Με τον Καζαντζίδη στα “Αγριολούλουδο”, “Κάτω από το πουκάμισό μου”, “Την Παρασκευή το βράδυ”, "Γυρίζω απ’ τη νύχτα", “Κάψε - κάψε”,
στο μεγάλο δίσκο “Η Καίτη Γκρέυ τραγουδά Καζαντζίδη”,
στα “Ορθόδοξα” του Καλδάρα, με το Διονυσίου,
στις “11 νέες λαϊκές δημιουργίες” του Τσιτσάνη
στο “Βαπόρι απ’ την Περσία”
στους “Μάηδες οι ήλιοι μου”
στο “Μάθημα πρώτον”, με τον Άκη Πάνου
με τον Μπάμπη Μπακάλη στο “Η Γκρέυ τραγουδά Μπακάλη”.
64 χρονών, μόνο!
Δυστυχώς ελένη κάπνιζε πάρα πολύ ο παλαιολόγου, 3-4 πακέτα σίγουρα την ημέρα, τον ήξερα και προσωπικά τον άνθρωπο, σήμερα έφυγε. Ήταν και πολύ καλός άνθρωπος. Πάει σε έναν καλύτερο κόσμο πάντως
Κριμα ρε γμτ, καλό του ταξίδι
Κρίμα κρίμα…Αυτή η ψυχή και το feeling που έβγαζε αυτός ο άνθρωπος από το μπουζούκι…δεν νομίζω ότι θα υπάρξει άλλος αντικαταστάτης του.Το παίξιμο του και το ύφος του ξεχώριζε από χιλιόμετρα και ήταν σίγουρα το πρότυπο γιά τους περισσότερους από εμάς τους μπουζουξήδες.Και όμως το πιό απογοητευτικό είναι ότι ένας τόσο μεγάλος καλλιτέχνης σαν τον Παλαιολόγου “έφυγε” και μετά βίας βρήκα ένα άρθρο στα ΝΕΑ που αναφερόταν σε αυτόν!!!Που είναι το κράτος και το υπουργείο πολιτισμού;Μόνο τον Χιώτη και τον Ζαμπέτα ξέρουν;ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!!:108:
Πέστα Χρυσόστομε…Είδες εσύ κανένα αφιέρωμα ποτέ σ΄ αυτόν?
Αλλά όλοι μας … και λέω όλοι μας … χωρίς καμία εξαίρεση βάζουμε στα κομμάτια στοιχεία Παλαιολόγου…
Ετσι θα μείνει … αείμνηστος … για πάντα … μέσα απο τα “γλυκίσματα” που άφησε πίσω του και τα οποία θα είναι θέματα μελέτης … για μας και για τους νεότερους ΜΠΟΥΖΟΥΞΗΔΕΣ!!!
Εγώ πήγαινα και έκανα μαθήματα με τον Γιάνναρο.Ήταν ένας άνθρωπος πολύ συνεσταλμένος και μερακλής.Να φανταστήτε ντρεπόταν.Ποιός ο Παλαιολόγου που είχε παίξει 18 χρονών με Χιώτη, με Αγγελόπουλο, με 25 χρόνια στο πλευρό του Διονυσίου, με την Καίτη Γκρέϋ , με την Πόλυ Πάνου,με Καζαντζήδη, με με με με…Αυτός ο άνθρωπος ντρεπόταν.Όταν του έλεγες ‘‘Κύριε Γιάννη τι κάνετε εδώ’’ κατεύαζε το κεφάλι.Όλοι στην πιάτσα ήξεραν τι σήμαινε Παλαιολόγου Γιάννης.Όλοι τον ΣΕΒΟΝΤΑΝ.Στην Αμερική ήταν ακόμα πιο δυνατό το όνομά του.Βλέπετε εκεί καταλαβαίνουν καλύτερα έναν καλητέχνη όχι όπως εδώ.τώρα τα τελευταία χρόνια ήταν στον Κορυδαλό όπου και έμενε και παρέδιδε μαθύματα σε εμάς σε ένα ημιυπόγειο Στην πλατεία Ελευθερίας.Για 3 πράγματα ξεχώριζε.
1ον:Για την δαχτυλοθεσία του
2ον:Για την σωστή χρησιμοποίηση της πένας
3ον:Για το ύφος του.
Πιστεύω ότι ήταν ο μόνος που του έδιναν την δυνατότητα να παίζει νε παραμόρφωση και δυνατή ένταση.Τώρα τον αντικαταστεί επάξια ο Δράμαλης Γιώργος που ήταν και πάρα πολύ κολλητοί…Μπορείτε να δείτε στιγμηότυπα στο κανάλι του youtube και να δείτε το έργο αυτουνού του αθρώπου από το κανάλι μου KalogirouAlexis.
Γιάνναρε εκτός από δασκαλος ήσουν και πατέρας μου.Σε ευχαριστώ για ότι με έμαθες και με συμβούλεψες.Κάποια στιγμή θα τα ξαναπούμε και από κοντά…
Ο Γιάνναρος είναι Καραγκιοζοπαίχτης, δεν ήξερα ότι κάνει και …μπουζούκι!!!:019:
Πέρα από την πλάκα, νομίζω ότι, όταν μιλάμε για έναν καλλιτέχνη τέτοιου μεγέθους, και μάλιστα όταν αυτός έχει τα διπλάσια ή στην συγκεκριμένη περίπτωση τα τριπλάσιά μας χρόνια, δεν του …“μεγενθύνουμε” το όνομα. Δεν μεγαλώνει έτσι η αξία του, αλλά ούτε και ο σεβασμός μας.
Σκεφτείτε για τον Βαμβακάρη " Ο μάρκαρος" ή τον Τσιτσάνη " ο Βασίλαρος" κ.λ.π.:019:
Δεν τον γνώρισα προσωπικά. Υπάρχουν όμως άνθρωποι , οι οποίοι δεν ντρέπονται μόνο για τους ευατούς τους, ντρέπονται και για λογαριασμό άλλων.