Μπας και έχει κανένας την πρώτη εκτέλεση του:
“Ένας κόμπος η χαρά μου” (του Σταύρου Κουγιουμτζή)
<font face=“courier new”>
Re- Sol- La+4
Άσε με πάλι να σου πω
Sol- Re- La+ Re- Do+ La#+ Do+
για χρόνια περα σμέ να
Re- Sol- La+4
Για τα τραγούδια που αγαπώ,
Sol- La#+ La+ Re- Do+ La#+ Do+
τα παραπο νεμέ να
Re- Sol-
Ένας κόμπος η χαρά μου,
Re- La+4
κι όμως αν θα ʼρθείς
Re- Sol-
Στάλα - στάλα θα στη δώσω,
La#+ La+ Re-
για να δροσιστείς
Άσε με πάλι να ρωτώ,
ο χρόνος τι θα φέρει
Ο ήλιος και ο κεραυνός
μου στήσανε καρτέρι
</font>
Μέχρι πρότινος το είχα για εντελώς γλυκανάλατο, αλλά το άκουσα προ ημερών στο Μοδιάνο από ένα γύφτο που το είπε σε δική του διασκευή με ακορντεόν και με στεντόρια φωνή… Μας έφυγε το σκάλπ. Ψάχνω να ακούσω την 1η εκτέλεση (όχι αυτή με τους Πυξ-Λαξ) για να “πιάσω” τη διασκευή του γύφτου όσο το θυμάμαι. Ελπίζω να τον πετύχω αυτό τον μάγκα ξανά για να το ηχογραφήσω και να το ανεβάσω.
