Άρθρο για τα ντουζένια στην Κλίκα

Λίγο βοήθεια κάποιος παρακαλώ: έχω μπερδευτεί με ένα παλιό αρθρο του Σταύρου Κ στην Κλίκα σχετικά με τα ντουζένια. Το άρθρο πολύ χρήσιμο (μπράβο Στάυρο) αλλα νομίζω ( με όλο το σεβασμό-θάρρος-δέος) οτι κάτι τρέχει με τα κουρδίσματα των παραδειγμάτων
Παράδειγμα 2: Ανοιχτό ντουζένι Μάρκος Κούρδισμα Ρε-Σολ-Σολ. Εγώ ακούω την μπουργάνα Λα Μπεμόλ
Παράδειγμα 3 Καραντουζένι, Κερομύτης, Κούρδισμα Ρε-Σολ-Λα Εγώ ακούω την μπουργάνα Σι
Παράδειγμα 4 Συριανό, Κερομύτης Κούρδισμα Ρε-Σολ-Λα# Εγώ ακούω την μπουργάνα Σι (πάλι)
(Στο παράδειγμα 5 Αραμπιέν η μπουργάνα είναι πάλι Σί όπως πολύ σωστά αναφέρεται)

Στο 6 πάλι κάτι παίζει αλλα δεν μπορώ ακόμα να το βρώ
Καταλαβαίνω οτι δεν είχαν όλοι το ίδιο “λα” να κουρδίσουν αλλα δεν καταλαβαίνω ρε παιδία…

βοήθεια κανείς; έχω αρχίσει και κουφαίνομαι;

Φιλε μου το πιτς φταιει σε αυτη την ηχοφραφηση δηλαδη ο τονος ,γιατι η κασσετα γραφτηκε γρηγορα και οχι ο Κερομυτης. Αυτο επισης συμβαινει και σε ηχογραφησεις γραμμοφωνου που καποιοι δισκοι δεν ειναι πραγματικα γραμμενοι σε 78 στροφες αλλα σε πιο λιγες ,μην κολλατε σε τετοιες λεπτομερειες για τα ονοματα των νοτων ,η ουσια ειναι οτι αν το κουρδισεις οπως λεει το παραδειγμα θα το παιζεις οπως και ο Κερομυτης .

Πολύ σωστά μας τα λές βρε Σταύρο, αλλά στις περιπτώσεις που έχουμε κακή μεταγραφή με αλλοίωση της συχνότητας (pitch), και είναι αρκετές αυτές, θα έχουμε αλλοίωση σε όλες τις νότες. Αν λοιπόν κάπου ακούγεται λα μπεμόλ και όχι λά, τότε και το ρε θα πρέπει να ακούγεται ρε ύφεση και αυτό θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα.

Έτσι ακριβώς. Να προσθέσω ότι το pitch αλλάζει πολλές φορές από την εγγραφή αλλά λίγο, ένα ημιτόνιο έως ένα τόνο.

Καταλαβαίνω αυτό για τις απώλειες αλλα:
Στα παραδείγματα 3,4,5 η μπουργάνα είναι η ιδια νότα , η νότα σι. και τα τρία παραδείγματα είναι σε τονικότητα Σι (το μεσαίο λίγο ψηλότερα σε κούρδισμα). Μόνο το 5 πρέπει να ακούγεται Σι και όλα ακούγονται Σι.
Αυτό πως εξηγείται;
Ποιός και πώς κατάλαβε οτι τα συγκεκριμένα παραδείγματα έχουν αυτά τα κουρδίσματα; Εφόσων η ποιότητα της ηχογράφησης είναι τέτοια…

Σίγουρα δεν μπλεχτήκανε τα links;

ΑΛέξανδρε,
τα τρία συγκεκριμένα κουρδίσματα είναι όπως ακριβώς τα περιγράφει ο ΣΤΑΥΡΟΣ.
Άκουσα τα αποσπάσματα, ο ήχος είναι φανερά παραμορφωμένος.
Έχω ολόκληρη την εκπομπή της Μιχαλίστη από την οποία προέρχονται τα αποσπάσματα, όπου ο Κερομύτης κουρδίζει “on air” τα ντουζένια, κι ακούγονται οι τονικότητες και οι μουργκάνες ξεκάθαρα.
Όπως έχω υποσχεθεί, θα ανεβάσω τις εκπομπές στο You Tube, τις έχω ήδη ψηφιοποιήσει, μένει να ξεκλέψω λίγες ώρες κάποια στιγμή.
Λίγο υπομονή παιδιά:230:

Με χαρά μοιράζομαι μαζί σας το πρώτο απόσπασμα από την συνέντευξη του Κερομύτη στην Σ. Μιχαλίτση, το οποίο διαρκεί περίπου 30 λεπτά (όσο μια πλευρά κασέτας…). Στο 10ο λεπτό περίπου ξεκινά ο θεός Κερομύτης να κουρδίζει on air και να παίζει τα ντουζένια !!!

Καλή απόλαυση :).

Υπενθυμίζω ότι ακριβείς μεταγραφές σε παρτιτούρα των μουσικών αποσπασμάτων και μικρή ανάλυση θα βρείτε σε ένα άρθρο μου στο περιοδικό ΛΑΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ τεύχος 16.

http://rapidshare.com/files/308283095/__________________-__________3-01.mp3.html

ΥΓ δεν ξέρω πως μπορεί να μείνει κάπου ανεβασμένο ώστε να το βρουν όσοι θέλουν. Αν μπορεί κάποιος από τους 10 που θα το κατεβάσουν ας το κάνει:088:

Αν καποιος απο τους 10 πρώτους τυχερούς το ξαναανέβαζε στο rapidsare,θα γινόμασταν περισσότεροι οι τυχεροι…:089:!!!

Εδω ειναι μαγκα μου!!!

http://rapidshare.com/files/308340885/___________________NTOKO__MENTO________________________________________.mp3

Και ενα μεγαλο ευχαριστω στον Μπαμπη που δινει σε ολους μας τοσο απλοχερα αυτο το ντοκουμεντο!!!

Επίσης μπορείτε όσοι επιθυμείτε και δεν προλάβατε,απο εδώ.

Μπάμπη…ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ!!!Να ΄σαι καλά και ευχαριστούμε:109::109::109:

http://rapidshare.com/files/308368239/___________________________________________________________________1.mp3.html

μπράβο μου κι εμένα

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΗ(Ε)ΡΟΜΥΤΗΣ

Βιογραφικά στοιχεία


Στέλιος Κηρομύτης

Ο Στέλιος Κηρομύτης γεννήθηκε στα 1908 στου Βάβουλα τη γούβα στον Πειραιά. Καταγόταν από ευκατάσταστη οικογένεια. Ο πατέρας του Χαρίλαος, με καταγωγή από την Προύσσα, αν και ο ίδιος έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι, απαγορεύει στο νεαρό Στέλιο να το πιάσει στα χέρια του.
«Αν μάθει ο Στέλιος μπουζούκι, τον χάσαμε. Δε θα μάθει μπουζούκι!», έλεγε.
Παρ’ όλες τις απαγορεύσεις και το ξύλο που έφαγε από τον πατέρα του, παίρνει τα πρώτα μαθήματα κρυφακούγοντας και βλέποντας τον πατέρα του, αλλά και άλλους παλιότερους μπουζουκτσήδες στα κουτούκια του Πειραιά. Από το 1923 γνωρίζεται με το Μάρκο Βαμβακάρη, με τον οποίο γίνονται καλοί φίλοι μετά το 1925, όταν, όντας φαντάρος στον Πειραιά ο Μάρκος, συχνάζει στο ίδιο καφενείο όπου πήγαινε και ο Κηρομύτης, για «να εξασκηθεί» στο μπουζούκι. Έχοντας αποκτήσει αυτοπεποίθηση για το παίξιμό του αρχίζει -όπως και άλλοι μπουζουκτσήδες της γενιάς του, ο Μάρκος, ο Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας), ο Δελιάς, ο Καρυδάκιας- να παίζει σε διάφορα ιδιωτικά γλέντια αλλά και στους τεκέδες του Πειραιά.
Στα 1934 η πρώτη ρεμπέτικη κομπανία υπό το Μάρκο Βαμβακάρη, εμφανίζεται επαγγελματικά πλέον στη μάντρα του Σαραντόπουλου στην Ανάσταση στον Πειραιά. Σύντομα ο Ανέστης Δελιάς μετά από διαφωνία με το Βαμβακάρη (καθώς θεωρούσε τον εαυτό του ριγμένο στο μεροκάματο και τη μοιρασιά της «χαρτούρας») αποχωρεί από τη θρυλική Τετράδα του Πειραιά, και ο Στέλιος Κηρομύτης παίρνει τη θέση του. Έτσι κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα λαϊκά πάλκα, αρχικά στου Κερατζάκη στην Ανάσταση του Πειραιά και αργότερα στο “Δάσος” του Α. Βλάχου στο Βοτανικό.

Στέλιος Κηρομύτης - Γιάννης Σταμούλης (Μπιρ Αλλάχ) - Γιώργος Μητσάκης και ένας φίλος τους

Σε αντίθεση με άλλους ρεμπέτες, ήταν πάντα άψογα ντυμένος και με την τελευταία λέξη της μόδας, γι’ αυτό και του κόλλησαν το παρατσούκλι «αριστοκράτης».
Στα 1937 γραμμοφωνεί τα πρώτα του τραγούδια: «Στου Βάβουλα τη γούβα» και «Το λάθος μου αισθάνομαι». Εκτός από δικά του τραγούδια, ερμήνευσε με τη χαρακτηριστική του φωνή και άλλων συνθετών, όπως: του Κώστα Σκαρβέλη, του Παναγιώτη Τούντα, του Κώστα Καρίπη, του Βασίλη Τσιτσάνη και άλλων. Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι η δισκογραφική του συνεργασία σε αρκετά τραγούδια με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου.
Στην πολυετή καριέρα του στα λαϊκά πάλκα συνεργάστηκε με τους περισσότερους από τους μεγάλους συνθέτες και τραγουδιστές του ρεμπέτικου, για παράδειγμα το '48 βρίσκεται, στου «Τζίμη του Χοντρού», στην Αχαρνών, μαζί με Τσιτσάνη, Περιστέρη, Κασιμάτη, Ρούκουνα, Τουρκάκη, και τη νεαρή τότε Σωτηρία Μπέλλου ή την ίδια χρονιά στου Καλαματιανού στις Τζιτζιφιές με Τσιτσάνη, Χατζηχρήστο, Μάρκο, Μητσάκη, Παπαϊωάννου, Περιστέρη, Κασιμάτη κ.α. Με τον Βασίλη Τσιτσάνη η συνεργασία του διάρκεσε με διακοπές για δεκαεπτά περίπου χρόνια.
Ο Στέλιος Κηρομύτης πέθανε από καρκίνο, στις 7 Μάρτη του 1979.
[επεξεργασία] Παραθέσεις

[ul]
[li] «Εξεκίνησα λόγω του πατέρα μου που είχε μπουζούκι κι έπαιζε για το κέφι του. Άρχισα σιγά – σιγά vα το μαθαίνω. Ο πατέρας μου όμως με κατάδιωχνε. Δεν μʼ άφηνε.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Ορισμένοι που ξέρανε κάπως συστηματικά ήτανε ζηλιάρηδες. Δεν παίζαμε μπροστά μας. Ήταν ο ένας ο Ζυμαρίτης, ήταν εγκληματίας. Άμα κοιτάτε όταν παίζω θα σας σκοτώσω έλεγε. Πραγματικός επαγγελματίας ήταν ο Ρεγγίνας.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Είναι γεγονός ότι στην αρχή το μπουζούκι το είχαν άσχημοι τύποι. Εμείς στην κυριολεξία τους το κλέψαμε κυριολεκτικά.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Όταν δημιουργήθηκαν προβλήματα αναγκαστήκαμε και πήραμε και Ευρωπαίους. Δεν απαγορευόταν το μπουζούκι αλλά άμα το έβλεπε η αστυνομία σου έκανε μανούρες, Μας έκανε φασαρίες. Πότε μας χτυπάγανε, πότε ξέρω ʽγω.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Οι παλιοί όταν φόραγα σκληρό κολλάρο και γραβάτα με κορόιδευανε. Εγώ όμως τους έλεγα να είσαι περμπάντης αλλά να μην φαίνεσαι. Σιγά – σιγά με ακλουθήσανε όλοι.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Από τους σημερινούς εκτελεστές ορισμένοι μου αρέσουν. Οι περισσότεροι όμως το έχουν καταντήσει το μπουζούκι μια μαντόλα. Είναι μια ας πούμε μαντόλα Ιταλικιά. Και λαϊκά, ούτε σπανιόλικα, ούτε τούρκικα, ούτε τίποτα. Είναι κάτι τραγούδια που δεν έχουν καμία σχέση με το ρεμπέτικο. Τον άνθρωπο που θέλει να γλεντήσει δεν τον πειράζουνε. Ορισμένοι που τα ακούνε και πάνε στα κέντρα, δεν πάνε να ακούσουνε. Πάνε να επιδειχτούνε. Πάνε να κάνουν κόρτε ο ένας με την γυναίκα του άλλου και άμα τους ρωτήσεις τι έπαιζε η ορχήστρα μια ώρα, δεν ξέρουν να σου πούνε.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Η προσφυγιά βοήθησε το λαϊκό τραγούδι γιατί το ακλούθησε. Τους άρεσε γιατί όλοι οι πρόσφυγες ήσαν άνθρωποι της μουσικής και τους άρεσε το ωραίο. Τα τραγούδια τους βασίζονται στην Βυζαντινή μουσική και επειδή και το ρεμπέτικο στηρίζεται εκεί γιʼ αυτό τους άρεσε.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Και οι παλιοί και η προσφυγιά είχαν ένα ωραίο πράγμα που δεν το έχουν οι σημερινοί. Όταν τα όργανα ανέβαιναν στο πάλκο και αρχίζανε, έπρεπε να βάλουν το χέρι στο αφτί και νʼ αφοσιωθούν στα όργανα. Σήμερα παίζεις και γίνεται μια Βαβυλωνία. Σπάνε, τραπέζια τουμπάρουνε και εμείς ακόμα που παίζουμε αναγκαζόμαστε να παίζουμε αγγαρεία.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Τότε ένα σπάσιμο ήταν πρόκληση καθαρή. Από τον καιρό που το όργανο το κάνανε ταραντέλλα, οι τραγουδιστάδες γίνηκαν καραγκιόζηδες και έχουνε δέκα γυναίκες πάνω στο πάλκο και το ʽχουνε κάνει βαριετέ, δεν ζυγώνουν οικογένειες. Μέχρι το ʼ50 ερχόντουσαν οικογένειες με τα παιδιά τους, τις κόρες τους, τους συγγενείς τους. Ερχότανε καλός κόσμος. Οι λίγοι σκάρτοι απομονωνόντουσαν αμέσως. Αυτά που λένε είναι παραμύθια. Τα λίγα επεισόδια τα κάνανε οι λίγοι σκάρτοι.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Αμανές τραγουδιόταν και πριν έρθουν οι πρόσφυγες. Συγκινεί γιατί τα λόγια του είναι πάντα ανθρώπινα. Και σήμερα αρέσει.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Ο Μπαγιαντέρας υπήρξε μια προσωπικότητα στο λαϊκό τραγούδι. Τα τραγούδια του ήσαν πιο εξευγενισμένα, ήταν ένας συνθέτης με αίσθημα. Δυστυχώς, απʼ όταν έχασε τα ματάκια του, τον πετάξανε κι αυτοί που τον εκμεταλλευτήκανε. Δηλαδή ποιοι; Οι εταιρίες που θησαύρισαν απʼ αυτόν, τον πέταξαν.[/li][/ul]

[ul]
[li] «Όλοι αυτοί που τους είχανε μια μομφή κακή επειδή παίζαμε μπουζούκι, είναι νοικοκύρηδες, καλοί, σώφρονες, λογικοί. Ο συχωρεμένος ο Μάρκος ήταν ένας άνθρωπος που επειδή έβγαζε τραγούδια μάγκικα τον θεωρούσαν σαν κανένα θεριό. Όταν τον πλησίαζες κοντά ήταν ένας άνθρωπος χρυσός, όμορφος, λογικός, υποχωρητικός. Όταν κάποτε συνέβαινε κάτι υποχωρούσε πάντα ο άνθρωπος. Σπούδαξε παιδιά. Και τα τρία είναι σπουδαία παιδιά. Ο Παππαιωάννου, νοικοκύρης έβγαλε καλά παιδιά και ο ίδιος ήταν εξαιρετικός άνθρωπος. Κι ο Τσιτσάνης είναι εξαιρετικό παιδί, ευγενής, μορφωμένο. Στο πάλκο 17 χρόνια δουλέψαμε, με διακοπές μαζί, δεν είπε σε άνθρωπο κάνε πιο πέρa. Τις κάλτσες του βγάζαμε πάνω στο πάλκο, τα παπούτσια, γιατί κάναμε αστεία και γελαγαμε.»[/li][/ul]

[ul]
[li] «Ο Τσιτσάνης είναι άξιος επαίνου. Διότι το παιδί αυτό ήρθε βλαχάκι εδώ πέρα, χωριάτης από το γυμνάσιο βγαλμένος, φτωχόπαιδο και δημιουργήθηκε εδώ μόνος του και έκανε τραγούδια τα οποία να πούμε αφήσανε εποχή. Ο Τσιτσάνης ότι τραγούδια έχει βγάλει δεν θα πεθάνουν ποτέ. Είναι μια κορυφή. Και αναγνωρίζει και μας, σέβεται εμάς τους παλιούς.»[/li][/ul]

[επεξεργασία] Δισκογραφία

[ul]
[li] Συνθέσεις του Στέλιου Κηρομύτη:[/li][/ul]

[ol]
[li] Στου Βάβουλα τη γούβα (HMV AO-2390/1937 με τον ίδιο στο τραγούδι)[/li][li] Το λάθος μου αισθάνομαι (HMV AO-2390/1937 με το Στράτο Παγιουμτζή και τον ίδιο)[/li][li] Το κρίμα μου θα την ευρεί (Columbia DG-6291/1937 με τον ίδιο και την Τασία Βρυώνη)[/li][li] Η μόνη μου παρηγοριά (Columbia DG-6291/1937 με τον ίδιο)[/li][li] Εάν δεν ήσουν φθισικιά (ΗΜV ΑΟ-2404/1937 με τον ίδιο και την Τασία Βρυώνη)[/li][li] Στη μουσική τον πόνο μου (Odeon GA-7098/1938 σε στίχους του Στράτου Παγιουμτζή με το Στράτο και τον ίδιο)[/li][li] Τα νιάτα μου απεφάσισα (Odeon GA-7098/1938 σε στίχους του Στράτου Παγιουμτζή με το Στράτο και τον ίδιο)[/li][li] Ναζιάρα μ’ έχεις μπλέξει (Columbia DG-6537/1940 με τον ίδιο και τoν Δημ. Περδικόπουλο)[/li][li] Χωρίς ελπίδα να πονώ (HMV AO-2677/1940 με τη Νταίζη Σταυροπούλου και τον ίδιο)[/li][li] Ντυμένη σαν αρχόντισσα (ΗΜV AO-2696/1940 με τον ίδιο και την Ιωάννα Γεωργακοπούλου)[/li][li] Μη με μαλώνεις (Columbia DG-6601/1941 με τον ίδιο και την Ιωάννα Γεωργακοπούλου)[/li][li] Θα πάρω το ντουφέκι μου (Columbia DG-6584/1941 με τον ίδιο το Μανώλη Χιώτη και τη Νταίζη Σταυροπούλου)[/li][li] Στο γάμο σου με κάλεσες (Columbia DG-6601/1946 με τον ίδιο και την Ιωάννα Γεωργακοπούλου)[/li][li] Γιατί άλλαξες γιατί (Columbia DG-6812/1950 σε στίχους Κώστα Μάνεση με τη Μαρίκα Νίνου και τον ίδιο)[/li][li] Παμεινώντας[/li][/ol]
Αυτα τα ολιγα φιλοι μου , απο σχετικη σελιδα του Ιντερνετ ( Rebetiko_wiki ) , μια και αποψε ειχε
την τιμητικη του !!!

1 «Μου αρέσει»

Μπραβο Μπάμπη για το αρχικό ποστ και σε όσους έβαλαν τα Mirror links.
Τί ωραία που τα λέει και τί ευγενικά!! Να μας θυμίζεί πώς ήταν οι “μάγκες αλήστου εποχής” που λέει και ο Καπετανάκης. Δεν έχω λόγια…

Υ.Γ.: Μήπως υπάρχει περίπτωση να ανέβει και η εκπομπή “της άλλης Πέμπτης”;

Εκτός απο το rapidshare δεν υπάρχει άλλος τρόπος? Εαν είναι ένα τόσο σημαντικό ντοκουμέντο και δεν υπάρχει πρόβλημα πνευματικών δικαιωμάτων θα ήταν ωραία να το ανέβαζε κάποιος στο youtube, ετσι ώστε να μπει και στη βιντεοθήκη μας και να το βλεπουν όλοι. Εαν δε είναι μεγάλο μπορούμε να το σπάσουμε.
Ξέρω οτι θέλει χρόνο για να γίνει, αλλά… εαν δε δίναμε το χρόνο μας για τέτοια πράγματα δεν θα είμασταν κι εδω… :slight_smile:

Υπάρχει και το www.rapidshare.de.

Διαφορα:

  1. η “διαφήμιση” στην αρχική σελίδα και στο upload
  2. τα uploads μένουν ένα μηνα στον αέρα
  3. Σου επιτρέπει να ανεβάσεις μέχρι 300MB

Ποιος μπορεί να κάνει άλλη μια παλικαριά και να το ανεβάσει πάλι;
Δεν πρόλαβα γαμώτο! :106:
Ας το βάλει κάποιος φίλος στο γερμανικό rapidshare που λέει ο Αιγαίος.

Ελα φιλε μου!!!:089:

http://rapidshare.de/files/48703066/___________________NTOKO__MENTO________________________________________.mp3.html

Υπέροχο.Ρουφάω κάθε κάθε κουβέντα.Μπράβο ρε παιδιά που το κρύβατε;Να τι σου κάνει το φόρουμ!!!

Από ότι άκουσα το κομμάτι που ανέβηκε στο Γερμανικό Rapidshare είναι το πρώτο μέρος της συνέντευξης.
Μήπως ξέρει κανείς αν υπάρχει και το δεύτερο κάπου, γιατί είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ πολύ.

Υπάρχει και δεύτερη εκπομπή. Την ψάχνω και αν τα καταφέρω, θα δώ πώς μπορώ να την ανεβάσω γιατί δεν τα ξέρω εγώ αυτά…