Έχει μια πολύ ωραία βροχή έξω…
Προσπαθώ να βρω κάνα τραγούδι για βροχή και τα μόνα που μου έρχονται τώρα στο μυαλό είναι τα:
Η άμαξα μες στη βροχή και
Βρέχει στη φτωχογειτονια
οπότε λέω δε μπορεί…
Τι λέτε, δε βάζετε το λιθαράκι σας για ανάλογες μέρες…?
Συννέφιασε, συννέφιασε, ψιλή βροχούλα έπιασε …
Με τη χθεσινή πλημμύρα, όρη και βουνά επήρα … (η πλημμύρα προϋποθέτει βρόχα :))
πέφτουν της βροχής οι σκάλες, και εγώ κάθομαι στις στάλες,
πάει και με τον βαλεντίνο, λίγο βαρύ βέβαια.
Στον Πειραιά συννέφιασε και στην Αθήνα βρέχει;
Απόψε άρχισε και ψιλοβρέχει
κι ο νους μου πάλι σε σένα τρέχει.
+
Της βροχούλας το νεράκι,
έκανε στη γη αυλάκι.
+
Έξω βροχή, κατακλυσμός,
κάθε ψιχάλα στεναγμός.
Πάψε καημέ, πάψε βροχή,
μάνα δεν έχω αντοχή.
“Βρέχει ουρανός και βρέχομαι” μουσική:Κώστας Καπλάνης,στίχοι:Δεν Ξέρω,Τραγούδι:Γρηγόρης Μπιθικώτσης
“Ο μάγκας τουρτουρίζει”, “Σιγανοψιχάλισμα”, “Εξω βρέχει” (του Κυριαζή)…
Αμα την ψάξουμε θα βρούμε κι άλλα.
Η νύχτα είναι παγερή
και λίγο ψιχαλίζει
κι απ’ την απέναντι γωνιά
το καπηλειό, το καπηλειό φωτίζει…
βρέχει παλι απόψε στη φτωχή τη γειτονιά
όμως στη δική σου τη γωνιά είναι ζεστά…
έχεις λησμονήσει την αγάπη τη παλιά…
βρέχει παλι απόψε στη φτωχή τη γειτονιά
κάποιος περνάει απ’το σπίτι σου μπροστά στέκει και κλαίει στη γωνιά
έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά στα χείλη του τη παγωνιά…
(ξεμυαλίστηκα…νοσταλγικό κομμάτι…)
Και η βρόχα έπεφτε riiiight through
ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΙΑ κι αρχισε ψιλη βροχη
κι εγω που ηρθα να σ` ανταμωσω ,
βρηκα την πορτα σου κλειστη , ναι κλειστη …:106: ( Μητσακης – Νινου )
“Πήρα τη στράτα κι έρχομαι
μες στη βροχή και βρέχομαι”:Β.Τσιτσάνης
Πρωτοβρόχι πρωτοβρόχι,
να υποφέρω πάντοτε
το ριζικό μου τοʼ χει.
Αυτή τη νύχτα μόνος,
θλιμμένος σε μια κόχη,
ακούω το μονότονο
τʼ αργό το προτωβρόχι
+
Οι συμφορές αμέτρητες
δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαριά
σαν της βροχής τις στάλες
Ήθελα να ‘ρθω το βράδυ,
μ’ έπιασε ψιλή βροχή
το Θεό παρακαλούσα
για να σ’ έβρω μοναχή…
Μάρκος Μελκόν
Βρέχει στη φτωχογειτονιά, βρέχει και στη καρδιά μου…
Κίνησα να 'ρθω ‘να βράδυ
κι’ έπιασε ψιλή βροχή
Ας ερχόσουνα ρε ψεύτη
κι’ ας γινόσουνα παπί
(Κοζανίτικος)
Σιγανοψιχάλισμα, σιγανοψιχάλισμα
δάκρυ δάκρυ πέφτουνε της βροχής οι στάλες
Πού να είσαι χάθηκες, να με σκάσεις βάλθηκες
έχω λίγες συμφορές, θα μου φέρεις κι άλλες
με χτυπούν στο πρόσωπο σιγανοψιχάλες
Η βροχή δυνάμωσε, η βροχή δυνάμωσε
για ποιο λόγο άργησες δεν καταλαβαίνω
μήπως ξελογιάστηκες μ’ αλλη αγάπη πιάστηκες
έχω σου τ’ ομολογώ το μυαλό χαμένο
άρχισα ν’ ανυσυχώ και σε περιμένω
Ειν’ η ώρα εννιάμισι, ειν’ η ώρα εννιάμισι
αν και πέφτει η βροχή, περιμένω ακόμα
πού να λησμονήθηκες και δε με λυπήθηκες
η αγωνία μου ‘φερε την ψυχή στο στόμα
ειν’ η ώρα εννιάμισι μα περιμένω ακόμα
Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας
Βροχή στην πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή
Και εσύ στα σύνορα, σʼ ένα χαράκωμα
Και γύρω ο θάνατος, ατέλειωτη βροχή
Εγώ στα σύνορα, σε κάποιο γράμμα μου
βαθιά στη χλαίνη σου, γλυκά να σε πονώ
Και συ στο σπίτι μας, παντού τα χνάρια σου
παντού τα μάτια σου, πληγές στο δειλινό
Βροχή και σήμερα, κι ούτε ένα γράμμα σου
κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό
Φυλάξου αγέρα μου, φυλάξου αγρύπνια μου
Φυλάξου αγόρι μου, από τον κεραυνό
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα…
Έξω βρέχει και χιονίζει Ρίνα Κατερίνα μου
Έπιασε ψιλή βροχή
Κατερίνα μου μικρή!